Wednesday, June 24, 2009

ဂ်ဴဂ်ဴနဲ႕အလဲြမ်ား ၂

သမီးနဲ႕ ရယ္စရာအၿဖစ္ေလးေတြ မေရးရတာၾကာလို႔ သတိရတာေလး ေၿပာၿပဦးမယ္။
မဆြိတီတို႕ ၿပီးခဲဲတဲ႕ အေခါက္ ၿမန္မာၿပည္ၿပန္ေတာ႕ အိမ္ကလူၿကီးရဲ႕ဇာတိၿမိဳ႕နဲ႕ ပုဂံ ေဒသကို အလည္ေရာက္ခဲ႕တယ္။ အိမ္ကလူၾကီးရဲ႕ ငယ္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က (သမီးက ဦးဦးေဇာ္လို႕ေခၚပါတယ္) ကားနဲ႕ အသြားအၿပန္လိုက္ပို႕ေပးလို႕ အလြန္အဆင္ေၿပတဲ႕ခရီးတစ္ခု ၿဖစ္ခဲ႕ပါတယ္။ သြားတဲ႕လမ္းကလဲ ေနၿပည္ေတာ္ အၿမန္လမ္း ဆိုေတာ႕ လမ္းကၿဖဴးေနတာပဲ။ ေမာင္းတာကလည္း တစ္နာရီ ကီလို၁၄၀ႏွဳန္းေလာက္ဆိုေတာ႕ အသြားမွာတင္ ငါတုိ႔အၿပန္ အသက္မွၿပန္ပါပါ႔မလားဆို ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႕ စီးလိုက္လာခဲ႕ရတာပါ။

ဒီလိုနဲ႕ကားေလးေပၚ ဦးၿခိမ္႔ကေရွ႔မွာထိုင္ မဆြိတီတို႕ သားအမိက ေနာက္မွာထိုင္ၿပီး သြားခဲ႕ၾကတယ္။ သမီးဂ်ဴဂ်ဴေလးကေတာ႕ တစ္ခါတစ္ေလလဲ အေမေပၚလွဲအိပ္လိုက္ တစ္ခါတစ္ခါ ရြာေသးေသးေလးေတြၿဖတ္သြားရင္ ထၾကည္႔လိုက္နဲ႕။ ဂ်ီေတာ႕ မက်ရွာပါဘူး။ လမ္းက ပဲခူးရိုးမကို ၿဖတ္ေဖာက္ထားတာဆိုေတာ႕ ေတာင္ေတြပဲေတြ႔ေနရတယ္။ လမ္းကေဖါက္ေနဆဲဆိုေတာ႕ လမ္းလုပ္သားေတြလဲ ေတြ႔ရတယ္ေပါ႕။ ရွားရွားပါးပါး ရြာေလးေတြၿဖတ္မိရင္ မဆြိတီက သမီးအၿပင္မွာသိပ္မၿမင္ဘူးတဲ႕ တိရိစာၦန္တို႕ ဘာတုို႕ ၿပရတာေပါ႕။ ႏြားေတြေတြ႔ရင္ သမီးေရ cow ေတြ၊ ၀က္ေတြေတြ႔ရင္ pig ေတြ အစရွိသၿဖင္႔ ၿပရတာေပါ႔။သမီးကလဲ အေကာင္ေတြ ေတြ႕တိုင္း လိုက္ေအာ္ ေပ်ာ္စရာၾကီးေပါ႕။ ၾကံၾကံဖန္ဖန္ စာေၿခာက္ရုပ္ေတြ႕လို႕ေတာင္ သမီးက Scare Crow ဆိုေအာ္ေနေသးတယ္။

ဒီလိုနဲ႕ၿခံဳေကာင္းေကာင္းေနရာ တစ္ခုေရာက္ေတာ႕ ဦးဦးေဇာ္က က်န္းမာေရးေဟ႕ဆို ... ေအာ္ၿပီး ... ကဲ မဆြိလဲဆင္းခ်င္ဆင္းေလဆို ေၿပာေတာ႕ ကိုယ္ကလဲ က်န္းမာေရးက ေကာင္းေနဆဲဆိုေတာ႕ မဆင္းေတာ႕ဘူး။ ေဘးကမဂ်ဴဂ်ဴကေတာ႕ မွိန္းေနရာကေန ေငါက္ကနဲ ထလိုက္ၿပီး ေဘးဘီၾကည္႔ၿပီး ေမေမ ဘာလဲဟင္။ ဆိုေမးေတာ႕ ေဒၚလွ်ာရွည္ မဆြိတီက ရွင္းၿပတာေပါ႕။

သမီးရယ္ က်န္းမာေရးဆိုတာ ဒီလို ... လူေတြကို ခရီးသြားတံုး ရွဴးရွဴးေပါက္ခ်င္ရင္ ေပါက္လို႕ရေအာင္ ကားရပ္ေပးတာကိုေၿပာတာ။ ရွဴးရွဴးမေပါက္ပဲ ေအာင္႔ထားတာၾကာရင္ မေကာင္းဘူးမဟုတ္လား။ က်န္းမာေရးထိခိုက္ႏိူင္တယ္ သမီးရဲ႕ ... ရွဴရွဴးေတြကို ဗိုက္ထဲမွာ အၾကာၾကီး မထားရဘူးေနာ္ ... သိလား ... သမီးလဲ ရွဴးရွဴးေပါက္ခ်င္ရင္ ေမေမ႔ကိုေၿပာေနာ္ ... ဆိုၿပီး ရွင္းၿပလိုက္ရတာ။ ၿပီးေတာ႕မွ မေရႊဂ်ဴဂ်ဴက မေက်မနပ္မ်က္ႏွာနဲ႔ လွပ္ထားတဲ႕ေစာင္ၿပန္ၿခံဳၿပီး ၿပန္လွဲအိပ္ရင္း ေနာက္ဆံုးဘာေၿပာသြားတယ္ထင္တံုး ...

"I thought ၾကက္မၾကီး " တဲ႕ ...

ရယ္လိုက္ရတာ။
သူက က်န္းမာေရးလို႕ ဦးဦးေဇာ္က ေအာ္လိုက္တာကို ၾကက္မၾကီး လမ္းမွာေတြ႕လို႕ ေအာ္တယ္ထင္လို႕ ၾကည္႔ဘို႕ ေငါက္ကနဲ ထထိုင္တာကိုး ...

ၿမန္မာက်ဴးပစ္တြင္ ေဖာ္ၿပၿပီး။

Friday, June 19, 2009

စကၤာပူစတိုင္ ငါးေခါင္းဟင္း




























လာၿပီလာၿပီ ေဒၚဆြိတီ။

မသက္ေ၀ေရ ... မအားတဲ႕႔ၾကားက ပရိတ္သတ္က ေတာင္းဆိုလုိ႔ ... တင္ေပးလိုက္ၿပီေနာ္။

ဟိုေန႕က ငါးေခါင္းေတြ ေတြ႕လို႔ ၀ယ္လာခဲ႔တယ္။ စင္ကာပူစတိုင္ ငါးေခါင္းဟင္းခ်က္စားခ်င္လို႔ပါ။ ငါးေခါင္းတစ္ၿခမ္းကို စလံုး၇က်ပ္ေပးရပါတယ္။

လိုတဲ႕ပစၥည္းေတြက လူ ၃-၄ ေယာက္စာေလာက္
၁။ ငါးေခါင္း တစ္ၿခမ္း (၈၀၀ ဂရမ္ေလာက္)။ဆား၊နႏြင္း၊ အခ်ိဳမွဳန္႔ နယ္ထားပါ။ငါးေခါင္း ဘယ္ေလာက္ၾကီးၾကီး မခုတ္ပစ္ပါနဲ႔.။ အၿခမ္းလိုက္ခ်က္တာေကာင္းပါတယ္။ ခုတ္လိုက္ရင္ အရိုးေတြနဲ႕ ေၾကကုန္မစိုးလို႔ပါ။ အၿမင္လည္းမလွပါဘူး။ အဲေန႔က ခ်က္ေတာ႔ ၾကီးလြန္းလို႔ဆို ခုတ္လိုက္မိလို႔ပါ။
၂။ ၾကက္သြန္နီ အလံုးၾကီးတစ္လံုး၊ အၿဖဴ ၁၀မႊာေလာက္၊ ဂ်င္း လက္၂ဆစ္ေလာက္၊ စပါးလင္ ၁ေခ်ာင္းပါးပါးလွီးထားတာ၊ အားလံုးကို တစ္ခုစီၾကိတ္ထားပါ။
၃။ ငါးမဆလာ ၃ဇြန္းခန္႔ (NTUC, Super market ေတြမွာ ဒါမွမဟုတ္ wet market ေတြမွာ ရပါတယ္။ နႏြင္းေရာင္ေလးနဲ႔ မဆလာပါ။)
၄။ ခရမ္းသီး အရြယ္ေတာ္ ၁လံုး၊ရွစ္စိတ္စိတ္ထားပါ။
၅။ ခရမ္းခ်ဥ္သီး ၂ လံုးေလာက္ကို ၄စိတ္စီ စိတ္ထားပါ။
၆။ ရံုးပတီသီး ၃-၄ေတာင္႔၊ခပ္ေရႊေရႊ အပိုင္းေလးေတြ လွီးၿဖတ္ထားပါ။
၇။ပ်ဥ္းေတာ္သိမ္ရြက္ (Curry leaf) ၂ခက္ ၃ခက္ေလာက္ကို အရြက္ေခြ်ထားပါ။
၈။ငရုပ္သီးစိမ္း ၄-၅ေတာင္႔ကို ထပ္ၿခမ္းၿခမ္းထားပါ။
၉။ ငရုပ္သီး အေရာင္တင္မွဳန္႔ တစ္ဇြန္း၊
၁၀။ မန္က်ည္းေရ လက္တစ္ဆုတ္ေဖ်ာ္စာေလာက္။ေရမ်ားမ်ားနဲ႔ေဖ်ာ္ထားပါ။
၁၁။ ႏိူ႕စိမ္း (Unsweetened condensed milk or evaporated milk) ၆ ဇြန္းခန္႔။
၁၂။ အုန္းႏို႔ ခပ္ပ်စ္ပ်စ္၂ဇြန္း၊
၁၃။ သၾကား ၂ဇြန္း၊
၁၄။ဆီ ၅ဇြန္း၊
၁၅။ သံပုရာသီး တစ္လံုး၊ ညွစ္ရလြယ္ေအာင္ လွီးၿပီး အေစ႔ထုတ္ထားပါ။


၁။ပထမ ငါးေခါင္းကို အိုးတစ္ခုထဲထည္႔ၿပီး ၅ မိနစ္ေလာက္ Steam လုပ္ထားပါ။ ေရနဲနဲနဲ႔ ၿပဳတ္ရင္လဲ ရပါတယ္။
၂။ဒယ္အိုးေဇာက္နက္နက္္ကို မီးအေနေတာ္ထား၊ ဆီထည္႔ ၊ ဆီက်က္ရင္ ဂ်င္း၊ၾကက္သြန္ၿဖဴ၊နီ၊ စပါးလင္ေထာင္းထားတာကို ထည္႔ေမႊပါ။
၃။ ၾကက္သြန္ေတြႏြမ္းလာရင္ပ်ဥ္းေတာ္သိမ္ထည္႔၊ မဆလာထည္႔ၿပီး ဆက္ေမႊပါ။ အေရာင္ နဲနဲညိုလာလိမ္႔မယ္။ ငရုပ္သီးအေရာင္တင္မွဳန္႕ပါ ထပ္ထည္႔ၿပီး ေမႊေပးပါ။မတူးပါေစႏွင္႔။
၄။ ဆီသတ္လို႕ အေတာ္ေမႊးလာၿပီဆို ႏို႕စိမ္းထည္႔၊အုန္းႏို႕ထည္႔ၿပီး ေမႊေပးပါ။
၅။ ေရ အနည္းငယ္ထည္႔ၿပီး ခရမ္းသီးထည္႔ပါ။ ပြက္လာရင္ မန္က်ည္းေရေလာင္းထည္႔ပါ။ အဖံုးပိတ္ထားပါ။
၆။ ခရမ္းသီး နပ္ခါနီးေလာက္တဲ႔အခ်ိန္က်ရင္ ရံုးပတီသီးရယ္ ၊ငါးေခါင္း steam လုပ္ထားတာရယ္၊ ခရမ္းခ်ဥ္သီးရယ္၊ ငရုပ္သီးစိမ္းရယ္ ထည္႔။ အေပါ႔အငံၿမည္း၊ သၾကားထည္႔၊ဆားထည္႔ ၿပီး အဖံုးဆက္အုပ္ထားပါ။ေမႊးေအာင္ သံပုရာရည္ေလး ညွစ္ထည္႔ပါဦး။ ငါးေခါင္းမေၾကေအာင္ ဂရုစိုက္ထည္႔ပါ။
၇။ ၃-၄မိနစ္ေလာက္ၾကာရင္ ခ်ၿပီး စားလို႔ရပါၿပီ။ မခ်ခင္ ၿမည္းၾကည္႔ၿပီး အငံ၊အခ်ိဳ လိုတာထပ္ထည္႔ပါ။အနံ႕၊ အရသာနဲ႔ၿပည္႔စံုတဲ႔ Curry Fish Head ဟင္းရပါၿပီ။ သူက အႏွစ္ကိုက ေမႊးၿပီး အလြန္အရသာရွိပါတယ္။ ကန္ဇြန္းရြက္ေၾကာ္၊ဒါမွမဟုတ္ ကိုက္လံရြက္ေၾကာ္စိမ္းစိမ္းေလးနဲ႔ ထမင္းနဲ႔ အလြန္လိုက္ဖက္ပါတယ္ရွင္။

ၿမန္မာက်ဴးပစ္တြင္ေဖာ္ၿပၿပီး ...

Thursday, June 4, 2009

Thai Basil Chicken-ယိုးဒယားစတိုင္ ေဘဆယ္ၾကက္သားေၾကာ္













ယိုးဒယားဟင္းတစ္ခြက္ ၿဖစ္တဲ႔ေဘဆယ္ရြက္နဲ႔ ၾကက္သား ဘယ္လိုခ်က္ရလဲဆိုတာေၿပာၿပပါမယ္ ... ခ်က္ရတာ ၿမန္ၿပီး လြယ္လဲလြယ္ပါတယ္ ... စလံုးၾကက္သားေတြက အညီွနံ့တစ္မ်ိဳးရွိလို႔ အဲ႔လိုခ်က္စားရင္ ေဘဆယ္ရြက္နံ႔သင္းသင္းေလးနဲ႔ အရသာလဲရွိပါတယ္။

လိုတဲ႕ပစၥည္းေတြက
၁။ ၾကက္သားအသားခ်ည္း ၃၀၀ဂရမ္ အတံုးေသးေလးေတြတံုးထားပါ။ ၿပီးရင္ ဆား၊ သၾကား၊ ဟင္းခ်ိဳမွဳန္႔၊ ပဲငံၿပာရည္၊ ငံၿပာရည္တို႔နဲ႔ နယ္ထားပါ။ ၾကက္သားအေၾကၾကိတ္ထားတာဆိုလည္းရပါတယ္။
၂။ ၾကက္သြန္ၿဖဴ ဥၾကီး ၄-၅မႊာ ၾကိတ္ထားပါ။ သိပ္မညက္ပါေစနဲ႕ ။ေသးေသးေလးေတြ chop လုပ္ထားတာဆို ပိုေကာင္းပါတယ္။
၃။ ဂ်င္း လက္တစ္ဆစ္ေလာက္ အေခ်ာင္းေသးေသးေလးေတြလွီး(သို႔) ပါးပါးလွီးထားပါ။
၄။ ၾကက္သြန္နီ အေနေတာ္ ၁လံုးကို ရွစ္စိတ္စိတ္ၿပီး အလႊာေလးေတြ ခြါထားပါ။
၅။ ငရုပ္သီးစိမ္း ၃-၄ေတာင္႔ေလာက္ကို ပါးပါးလွီးထားပါ။
၆။ ေဘဆယ္ရြက္ (sweet basil/common basil/Thai basil) ၃ခက္ ေလာက္ကို အရြက္ေခြ်ထားပါ။
၇။ ငံၿပာရည္ သင္႔သလို
၈။ ပဲငံၿပာရည္ အေနာက္ သင္႕သလို (အေရာင္လွရန္အတြက္)
၉။ သၾကားတစ္ဇြန္း
၁၀။ ငရုပ္ေကာင္းမွဳန္႕႔ အနည္းငယ္
၁၁။ ဆီ ၅ဇြန္း
(မဆြိတီေၿပာတဲ႔ ဇြန္းဆိုတာ ထမင္းစားတဲ႔အခါသံုးတဲ႔ ခရင္းနဲ႔တဲြစားတဲ႔ ဇြန္းပါ- Table spoon ေခၚပါတယ္။)

ခ်က္နည္းအဆင္႔ဆင္႔က
၁။ မီးပ်င္းပ်င္းနဲ႔ ဒယ္အိုးပိုင္းတည္၊ ဆီထည္႕ပါ။
၂။ ဆီက်က္ရင္ ဂ်င္း၊ ၾကက္သြန္ၿဖဴ၊ ငရုပ္သီးစိမ္းၾကိတ္ထားတာေတြထည္႕ ေမႊပါ။
၃။ ၾကက္သြန္ၿဖဴ ေရႊ၀ါေရာင္ေလးသန္းလာၿပီဆို ၾကက္သားထည္႕ အဆက္မပ်က္ေမႊေပးပါ။
ၾကက္သားကထြက္လာတဲ႕ေရခန္းၿပီး ေၿခာက္လာတဲ႕အထိ ၂မိနစ္ေလာက္ဆက္ေမႊေပးပါ။
၅။ ၾကက္သြန္နီလွီးထားတာထည္႔ေမႊ ၊သၾကား၊ ပဲငံၿပာရည္ အနည္းငယ္ထည္႕ၿပီးဆက္ေမႊပါ။
၆။ ၾကက္သြန္နီ နဲနဲႏြမ္းလာရင္ ေဘဆယ္ရြက္၊ ငရုပ္ေကာင္းနဲ႔ ငရုပ္သီးလွီးထားတာေလးေတြခပ္ၿပီး ေမႊးလာရင္ အေပါ႔ အငံ အခ်ိဳၿမည္း လိုရင္ထပ္ထည္႔ ခ်လို႔ရပါၿပီ။
ေဘဆယ္ရြက္ေမႊးေမႊးေလးနဲ႕ ၾကက္သားဟင္းတစ္ခြက္ရပါၿပီ။

ထမင္းၿဖဴ (သို႕) ထမင္းေၾကာ္ရယ္ ၾကက္ဥ half fried ေၾကာ္ရယ္၊ ငရုပ္သီးငံၿပာရည္ေရာထားတဲ႕ ေဆာ႕စ္ရယ္တဲြစားၾကပါတယ္တဲ႕။

ငရုပ္သီးငံၿပာရည္ေဆာ႕စ္ (
Chili Fish Sauce)

၁။ ငရုပ္သီး ၂-၃ ေတာင္႕ ပါးပါးလွီးထားပါ။
၂။ ၾကက္သြန္နီအလံုးေသးေလး၁လံုး ပါးပါးလွီးထားပါ။
၃။ ငံၿပာရည္ ၂ဇြန္း
၄။ သံပရာရည္ (သံပုရာသီးေသးေသး တစ္စိတ္)
အထက္ပါ၄မ်ိဳးကို ပန္းကန္ဲလဲုးထဲေရာထည္႕ရင္ ငရုပ္သီးငံၿပာရည္ေဆာ႕စ္ ရပါၿပီ။


(Chilli fish sauce စပ္တဲ႔ပံုကို အင္တာနက္မွ ယူပါသည္)

Monday, June 1, 2009

ငယ္ငယ္တံုးက ၁

ခုခ်ိန္ သမီးေလးကိုၾကည္႔လိုက္ရင္ ေရွ႔သြားမွာ အေပါက္ေဟာင္းေလာင္းနဲ႔ ၿပတင္းေပါက္လိုေလးၿဖစ္ေနတယ္။ သမီးသြားကိုေတြ႔လိုက္တိုင္း မဆြိတီရဲ႔ စိတ္ထဲမွာ ငယ္ငယ္က အၿဖစ္တစ္ခုကို သတိရမိၿပန္တယ္။

သူငယ္တန္းတက္တံုးကအၿဖစ္ေလးပါ။ အကိုလတ္ကေတာ႔ ၂တန္းေပါ႔။ မဆြိတီတို႔အတန္းနဲ႔ အကိုလတ္တို႔ အတန္းက နဲနဲနီးတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကိုယ္လဲ အေပၚေရ႔ွသြား ၂ေခ်ာင္းက က်ိဳးေနေတာ႔ သြားေဟာင္းေလာင္းနဲ႔ ရယ္ခ်င္စရာၿဖစ္ေနမွာေပါ႔။ အဲဒီေတာ႔ အကိုအလတ္နဲ႔ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြက ခ်စ္စႏိုးနဲ႕ စၾကတာေပါ႔။ သြားမွာ ၿပတင္းေပါက္ၾကီးနဲ႔ ဘာညာဆို ... ေအာင္မာ ... အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက သေဘာေကာင္းတဲ႔ မဆြိတီေသးေသးေလးက အဲဒါကို စိတ္မဆိုးဘူးဗ်။ စိတ္မဆိုးတဲ႔အၿပင္ အကိုေတြအတန္းေရွ႔ ငုတ္တုတ္သြားထိုင္ၿပီး ညိဳၿမသြားလုပ္ေနေသးတယ္။ ခေလးဆိုေတာ႔ ေက်ာင္းေနကာစ နားမလည္ပါးမလည္တာလဲပါမွာေပါ႔။

အဲလိုသြားထိုင္ေနတံုး ... ဒုတ္ ... ဆိုတဲ႔အသံနဲ႔အတူ ေခါင္းက အေတာ္နာက်င္သြားၿပီး ရုတ္တရက္ သတိေမ႔သလိုေတာင္ၿဖစ္သြားတယ္။ ဘာၿဖစ္လိုက္မွန္းမသိလိုက္ဘူး။ ေနာက္မွ အကိုလတ္က အတန္းထဲကေနထြက္လာၿပီး ဘုတ္အီးမေရ နင္႔ေခါင္းမွာ ေသြးေတြဟ ... ဆိုထေအာ္မွ ေက်ာင္းသားေတြေရာ ဆရာမေတြေရာ ေၿပးလာၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ႔ ေသြးေတြထြက္လိုက္တာ ... ကိုယ္၀တ္ထားတဲ႕ အက်ႌအၿပာႏုေလး တစ္ခုလံုး ေသြးေတြခ်င္းခ်င္းနီလို႔။ ေက်ာင္းကရပ္ကြက္နဲ႔နီးေတာ႔ ခေလးတစ္ေယာက္ ေနာက္ကေန ေလးခြနဲ႔ ပစ္တာ ၿဖစ္မယ္လို႕ေၿပာၾကတယ္။

ဆရာမေတြ ကထိတ္ထိတ္ၿပာၿပာနဲ႔ ေသြးတိတ္ေအာင္ မ်ိဳးစံုလုပ္ေပမဲ႔ ေသြးေတြအရမ္းထြက္ေနတံုး။ ဆိုင္မဆိုင္ေတာ႔ မသိ၊ ေနပူလို႔ ေသြးေတြအရမ္းထြက္တယ္လို႔ ေၿပာေနၾကတယ္။ ကိုယ္႔မွာေတာ႔ ေသြးၿမင္တာလဲ လန္႔ရေကာင္းမွန္းမသိ လူကအူေၾကာင္ေၾကာင္ကို ၿဖစ္ေနတယ္။ ေနာက္ဆံုးေသြးတိတ္သြားေတာ႔မွ ဆရာမေတြက ေသြးေတြေပေနတဲ႔ ကိုယ္႔အက်ႌေလး ခြ်တ္ၿပီး ေလ်ာ္ၿပီး ေနလွန္းထားတယ္။ ကိုယ္ကေတာ႔ တံုးလံုးေလးေနရတာေပါ႔။ ဆင္းရဲတဲ႔ေက်ာင္းဆိုေတာ႔ အက်ႌေတာင္အပို ရွိပံုမေပၚဘူး။ အၿဖဴနဲ႔ အစိမ္းလဲမ၀တ္ရဘူးေလ။

ကိုယ္အဲဒီေန႔က ေဖာ႔ခရစ္အၿပာေရာင္ႏုအကႌ်ေလး ၀တ္လာတာ။ေဖာ႔ခရစ္ကို အကြက္ေလးေတြ ေဖာ္ထားၿပီး အကြက္ေလးတစ္ခုခ်င္းစီက အေဖာင္းေလးေတြနဲ႔။ ခုေခတ္ ဘာေခၚမယ္မသိ။ လက္ၿပတ္ေလးနဲ႔ ခါးကေတာ္ေတာ္တိုတယ္။ ခုထိမွတ္မိေနတယ္။ ေအာက္ကေတာ႔ ေဘာင္းဘီတိုေလး ၿဖစ္ဖို႔မ်ားမယ္။အကႌ်ခါးအတိုနဲ႔ ေဘာင္းဘီတိုခပ္ပြပြနဲ႔ စတိုင္ကေတာ႔ အေတာ္လန္းမယ္ ... အေဖေရာ အေမေရာရံုးသြားေနခ်ိန္ အဖြားလုပ္သူက ဒီခေလး ၅ေယာက္ကို ဘယ္အ၀တ္အစားေသခ်ာ ၀တ္ေပးႏိူင္မွာတံုး။ ကိုယ္႔ၾကံဳရာေကာက္၀တ္လာတာၿဖစ္မယ္။ အကႌ်ေလးကေသးလဲေသး၊ ေဖာ႔ခရစ္လဲၿဖစ္ၿပန္ဆိုေတာ႔ ေနပူထဲ ခဏနဲ႔ေၿခာက္ၿပီး ၿပန္၀တ္ရတာေပါ႔။

အိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ႔လဲ အေမတို႔သိၿပီး ဘာေတြၿဖစ္လဲ မမွတ္မိေတာ႔ပါဘူး။ ေခါင္းကအနာကလဲ ေသြးတိတ္ၿပီးကထဲက ဘာမွမၿဖစ္လိုက္ပါဘူး။ သူ႔ဟာသူေလးေပ်ာက္သြားတာပါပဲ။

အခ်ိန္ေတြမ်ား ကုန္ၿမန္လိုက္တာ။ ခုေတာ႔ ကိုယ္ေမြးတဲ႔ ခေလးေတာင္ သြားၿပတင္းေပါက္ၿဖစ္လို႔။ ကိုယ္စိတ္ထဲေတာ႔ အၿပာေရာင္ေဖာ႔ခရစ္အကႌ်ေလးနဲ႔ ေဘာင္းဘီပြပြ အူတူတူေကာင္မေလးကို ၿမင္ေယာင္ေနတံုး။