ပ - ပိေတာက္ (Pterocarpus macrocarpus )၊ ပန္းအိ ()၊ ပန္းထိမ္ငို၊ ပြင္႔တူ၇ြက္တူ(Mussaenda)၊ ေပါက္ပန္းနီ ( Butea frondosa Roxb) ၊ ပ်ဥ္းမပန္း (Lagerstroemia speciosa)၊ ပုႏၷရိပ္ ပန္း(Rangan)၊ပိန္းပန္း (Anthurium)၊ ပုန္းညွက္ပန္း (Colophyllum inophyllum)၊ ပန္းခ်ဥ္ေပါင္ (Althaea rosea )၊ ပန္းေၿခာက္ (Helianthus bracteatum )
ပန္းထိမ္ငို (Globba )
ကိုေပါ ... အဲ ဦး၀င္းဦးရဲ႔ ပိေတာက္ရိပ္ကို ေရွာင္ၿပီး ပန္းထိမ္ငိုကို ေရြးလိုက္ပါတယ္။ ပိေတာက္ကေတာ႔ လူတိုင္း သိၿပီးသားဟာကိုေနာ႔။ ပန္းထိမ္ငိုတဲ႔ ။ ေရႊပန္းတို႕ ေငြပန္းတို႕လို Ginger မ်ိဳးႏြယ္ထဲကပါ။ ပန္းခက္ေလး ပြင္႔ေနပံုက ပန္းထိမ္သည္ေတာင္ ထိုင္ငိုရေအာင္ လွလြန္းလို႔ ပံုမေဖာ္ႏိူင္ေအာင္ၿဖစ္ရပါသတဲ႔။ အိမ္မွာ အေမအၿမဲတမ္း ဘုရားတင္တတ္တဲ႔ ပန္းေလးေတြမိွဳ႔ အမွတ္တရ။
မူရင္းဓာတ္ပံုLink
ဖ - ဖေယာင္းပန္း (Dendrobium )
ဖေယာင္းပန္းလို႕ေခၚၾကတယ္။ ဒါေပမဲ႔ သစ္ခြပန္းနဲ႔ ဘယ္ေတာ႔မွ မကဲြခဲ႔ဘူး။ ၿမင္ဘူးတဲ႔ ဖေယာင္းပန္းကေတာ႔ အ၀ါေရာင္ေလးေတြ။ ပလပ္စတစ္နဲ႔ လုပ္ထားတဲ႔ ပန္းေလးေတြလိုပဲ သိပ္သပ္ရပ္တယ္။ အိမ္နားက ေရတြင္းနံရံမွတိုင္မွာ အုန္းဆံနဲ႔ ကပ္စိုက္ထားတာၿမင္ဘူးတယ္။ ေရေပါေပါေလာင္းလို႔လား၊ ေရနဲ႔ နီးလို႔လားမသိ။ ပြင္႔ရင္ေတာ႔ အပင္ေသးေလးနဲ႔ မလိုက္ေအာင္ ေ၀ေနေအာင္ ပြင္႔ေတာ႔တာပဲ။
ဓာတ္ပံုမူရင္း Link
ဖေယာင္းပန္း ခရမ္းေရာင္ (Credit to Myat No)
မူ၇င္းဓာတ္ပံုLink
ဗ - ဗုဒၶသရဏံပန္း (Canna indica )၊ ေဗဒါပန္း (Water hyacinth)
Lily မ်ိဳးႏြယ္ထဲကပါပဲ။ အေရာင္စံုအပြင္႔ၾကီးေတြပြင္႔ေလ႔ရွိလို႔ ပန္းၿခံေတြမွာ အလွစုိက္ၾကပါတယ္။ ေရၾကိဳက္လို႔ ေရကန္ေတြနားဆို ပန္းေတြ အရမ္း ပြင္႔တယ္။ သစၥာပန္းနဲ႔ ပံုစံခပ္ဆင္ဆင္ေပမဲ႔ သစၥာပန္းကအပြင္႔ေသးၿပီး ပိုသပ္သပ္ရပ္ရပ္ရွိတယ္။
မူရင္းဓာတ္ပံုLink
မ - ေမၿမိဳ႔ပန္း (Aster amellus)၊ ၿမတ္ေလးပန္း၊ မုရိုးပန္း (Calotropis gigantean )၊ မာလာပန္း (Hitchenia glauca)
ၿမတ္ေလးပန္း (Jasminum grandiflorum or Spanish Jasmine)၊
ၿမတ္ေလးပန္းရယ္လို႔ အေသခ်ာ မၿမင္ဘူးခဲ႔ေပမဲ႔ ၁၀တန္းတံုးက ခ်စ္ခဲ႔ရတဲ႔ ဆရာမနာမည္က ေဒၚၿမတ္ေလးဦးတဲ႔။ ဆရာမအတြက္ အမွတ္တရ ပန္းပံုေလးေတြပါ။ မွားေနရင္လဲ ၿပင္ေပးၾကပါဦး။
ဓာတ္ပံုမူရင္းLink
ယ - ယုဇန (Murraya paniculata )၊
ၿပိဳင္ဖက္မရွိ ယုဇန၊ သူ႔အေၾကာင္း တခုတ္တရ အက္ေဆးေလး ေရးဘူးတယ္။ ယုဇနလြမ္းခ်င္းတဲ႔ ။ဓာတ္ပံုမူရင္း Link
ရ - ရင္းမာ၊ ေရႊတဆုတ္၊ ေငြတဆုတ္ (Crape myrtle or Lagerstroemia indica)၊ ရြက္က်ပင္ေပါက္ (Bryophyllum calycinum)၊
ရင္းမာပန္း(Chukrassia tabularis )
ေတာထဲက သစ္မာတစ္မ်ိဳးကေန ပြင္႔တဲ႔ပန္းၿဖစ္မယ္။ တမာပန္းေလးေတြနဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္ရယ္။
ဓာတ္ပံုမူရင္းLink
လ - ေလးနာရီပန္း (Four O'Clock or Marvel of Peru)
ကိုယ္တိုင္ရိုက္ထားတဲ႔ ပံုေလးပါ။ ၄နာရီမွာ ပြင္႔လို႔ ၄နာရီပန္းလို႔ ေခၚတာလားလို႔ထင္မိတယ္။ အေရာင္စံု အေသြးစံုမိွဳ႕ ပန္းၿခံေတြမွာ အလွစိုက္ၾကတယ္။ အေရာင္ေလးေတြ သိပ္စိုတယ္။
၀ - ၀ါဆိုပန္း (Globba schomburgkii )
သူက Ginger မ်ိဳးႏြယ္ကပဲဆိုေတာ႔ ပန္းထိမ္ငိုပန္းေလးေတြနဲ႔ အေတာ္ဆင္တယ္။ အေရာင္ေလးက လိေမၼာ္ေရာင္ေလး။ ၀ါဆိုလမွာပြင္႔ေလ႔ရွိလို႔ ၀ါဆိုပန္းလုိ႔ နာမည္ေပးထားဟန္တူပါရဲ႕။
ဓာတ္ပံုမူရင္းLink
သ - သစ္ခြ (Orchid )၊ သနပ္ခါးပန္း (Aglaiaduperreana)၊ သေၿပပန္း (Eugenia jambos)၊ ေသာ္ကပန္း (Amherstia nobilis )၊ သဇင္ပန္း (Bulbophyllum auricomum)၊သစၥာပန္း (Gladiolus)၊ သရဖီပန္း
သရဖီပန္း (Calophyllum amoenum)
သရဖီပန္းက ပုန္းညက္ပန္းနဲ႔ ဆင္လွတယ္။ အဲဒီပန္း၂ခု ကို ကဲြကဲြၿပားၿပား ခုခ်ိန္ထိမသိဘူး။
ဓာတ္ပံုမူရင္း Link
ေသာ္ကပန္း(Amherstia nobilis )
ေသာ္ကပန္းေလးေတြရဲ႕ အပြင္႔အခက္ဖ်ာေ၀ပံု လွပပံုေလးေၾကာင္႔ ထပ္ၿဖည္႔လိုက္ပါတယ္။ အပင္ကေန တဲြေလာင္းေလးေတြ ပြင္႔ေလ႔ရွိၾကတယ္။ အမွတ္မမွားဘူးဆို ငယ္ငယ္က Mian ဘက္သြားလည္စဥ္က Mainထဲမွာ ပန္းေတြၿမင္ဘူးခဲ႔တယ္။
ဓာတ္ပံုမူရင္း Link
ဟ - ေဟာ္လန္ပန္း( Holland flower or Tulips)
အဲဒီက်ဴးလစ္စ္ပန္းေလးေတြကို ေဟာ္လန္ပန္းလို႔လဲေခၚၾကတယ္။
ဓာတ္ပံုမူရင္း Link
အ - အင္ၾကင္းပန္း၊ ဧကၠရာဇ္ပန္း(Millingtonia hortensis)
အင္ၾကင္းပန္း (Pentacme suavis or shorea robusta)
ပြင္႔ခ်ပ္အၾကီးၾကီးေတြနဲ႔ ၿမင္ရရံုနဲ႔ ခူးခ်င္ရေလာက္ေအာင္ သိပ္လွတဲ႔ပန္း။ လူေတြအလြယ္တကူခူးႏိူင္ေအာင္ ပင္စည္နိမ္႔နိမ္႔မွာ ကပ္ပြင္႔ေပးရွာတယ္။
ဓာတ္ပံုမူရင္း Link
ပန္းအမည္မ်ားကို ၿမန္မာ-အဂႍလိပ္ အဘိဓာန္မွ ရယူပါသည္။
Sunday, May 30, 2010
Saturday, May 29, 2010
ပန္းေလးမ်ား အမွတ္တရ ... ကၾကီးမွ အ
ခ်စ္ခင္ရေသာ သူငယ္ခ်င္း မသက္ေ၀မွ Tag ထားလို႔ ခ်စ္ခင္စြာၿဖင္႔ ေရးပါတယ္။ တစ္မ်ိဴးေလး ဆန္းသြားေအာင္ ပန္းခ်စ္တတ္တဲ႔ မဆြိတီမွ နွစ္သက္တဲ႔ ပန္းကေလးေတြအေၾကာင္း ကၾကီးမွ အ အထိ အမွတ္တရေလးမ်ားနဲ႔ တင္ၿပလိုက္ပါတယ္။ ပန္းနာမည္မရွိတဲ႔ အကၡရာေလးေတြေတာ႔ ခ်န္လွပ္ထားခဲ႔ရပါတယ္။ မူရင္း TAG ရဲ႕ အဓိပၸါယ္နဲ႔ နဲနဲ လဲြေခ်ာ္ေနေပမဲ႔ စာေရးမကြ်မ္းသူ၊ အေတြးမသန္သူမိွဳ႔ ခြင္႔လႊတ္ေတာ္မူၾကပါ။ ကၾကီးမွ အ အထိဆို ပံုေတြေရာေပါင္းရင္ ပို႕စ္ရွည္သြားမွာစိုးလို႔ တစ္၀က္စီ ခဲြလိုက္ရပါတယ္။
ပန္းေလးေတြ google ခ်င္သူမ်ားအတြက္ အဂႍလိပ္လို ပန္းနာမည္ေလးေတြပါ တစ္လက္စတည္း လက္ေဆာင္ေပးလိုက္ပါတယ္။
က- က႔ံေကာ္ ၊ ၾကာ(Lotus)၊ ၾကက္တူေရြးနွဳတ္သီးပန္း (Heliconia rostrata or Lobster-claw)၊ ကသစ္ပန္း (Erythrina arborescens)၊ ေၾကြပန္း (Begonia )၊ ၾကက္ေမာက္ပန္း (Celosia argentea “christata”)၊ ကစ္စ္မီ ကြတ္ (Euphorbia milii or Crown of thorns)
ကံ႔ေကာ္ပန္း(Mesua ferrea)
ငယ္ငယ္က ေႏြေရာက္လို႕ ကန္႔ေကာ္ပြင္႔ၿပီဆို အလုအယက္ ခူးခဲ႔ရတဲ႔ ပန္းကေလးေတြ။ ေၿခာက္သြားရင္ ၀တ္ဆံေလးေတြ အေၿခာက္လွမ္း၊ သနပ္ခါးထဲ ထည္႔ေသြးလိမ္းရင္း ပန္းနံ႔ကို တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ထိမ္းသိမ္းထားခဲ႔ရတယ္။
ဓာတ္ပံုမူရင္းlink
ခ -ခေရ၊(Minusops elengi)၊ ခြါညိဳ ၊ ခတၱာ (Crinum amoenum)၊ ေခါင္ရမ္း (Hibiscus rosa sinensis)၊ ခ်ယ္ရီ (Cherry) ၊ ခံပန္း (Carissa carandas)
ခြါညိဳ (Clematis smilacifolia)
ခြါညိဳပန္းေလးေတြ စ ၿမင္ဘူးတာ အညာက အဖြားတို႔အိမ္သြားလည္တံုးက။ အိမ္ေရွ႔ေရတံစက္ၿမိတ္္နားမွာ စိုက္ထားတဲ႔ အပင္ဟာ အိမ္နံရံကတဆင္႔ အိမ္ေခါင္မိုးအထိ တြယ္တက္လို႕။ ပန္းမပြင္႔မခ်င္း ဘာပင္လဲ မစပ္စုမိဘူး။ တစ္ရက္ အဖြားက ခြါညိုပန္းေတြ ေတာင္ပြင္႔ေနၿပီဆို အေပၚေမာ႔ၾကည္႔မွ အံ႕မခန္းဖြယ္ရာ လွပေနတဲ႔ ခြါညိဳပန္းေလးေတြ ၿမင္ဘူးခဲ႔တာ။ ၿပီးေတာ႔အဖြားက ဦးဦးဖ်ားဖ်ား ဘုရားတင္ဖို႔ ၂ထပ္အိမ္ အေပၚထပ္တက္ ခူးခိုင္းေတာ႔တာပဲ။
ဓာတ္ပံုမူရင္းLink
ဂ-ေဂၚသဇင္၊ ဂမုန္း(Kaemp feria)၊ ဂႏၶမာ (chrysanthemum)
ေဂၚသဇင္ (Porona spectablis)
ေဆာင္းတြင္းႏွင္းဖဲြဖဲြမွာ တရံုလံုး ေဖြးေနေအာင္ပြင္႔တတ္တဲ႔ ေဂၚသဇင္ပန္း။ ႏြယ္တက္တတ္တဲ႔ အပင္တစ္မ်ိဳး။ ၿခံစည္းရိုး အ၀င္၀မွာ ရံုနဲ႔ အလွစိုက္ေလ႔ရွိၾကတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကလဲ ေဆာင္ေတာ္ကူးလို႔ ေခၚၾကၿပန္တယ္။ အနံ႕ကလဲ ေလလာတိုင္း သင္းပ်ံ႔လို႔ ေဆာင္းရဲ႕ သရုပ္ကို ေဖာ္က်ဴးတဲ႔ ပန္းေလးေတြ။
ဓာတ္ပံုအတြက္ Credit to Ko Moe Nyi (MMCP)
င- ငု၀ါ၊ ေငြပန္း(Hedychium spicatum)
ငု၀ါပန္း (Cassia fistula)
ေႏြရဲ႕ အလြမ္းသရုပ္ကို ေဖာ္က်ဴးတဲ႔ ငု၀ါပန္းေလးေတြပါ။ ေခါင္းမွာလဲ တင္မပန္၊ ဘုရားအိုးမွာလဲ မေ၀ရပဲနဲ႔ အပင္ထက္မွာပဲ ၾကာရွည္ခံတဲ႔ ပန္းငု၀ါေလးေတြ။
ဓာတ္ပံုမူရင္းLink
စ -စံပယ္ပန္း၊ စကားပန္း(Magnolia)၊စြယ္ေတာ္(Bauhinia acuminata)၊ စိန္ပန္း(Poinciana regia)၊ စိန္ခ်ယ္ပန္း (Coreopsis tinctoria)၊ စကၠဴပန္း (Bougainvillea)၊ စိန္နားကပ္ပန္း (Lantana aculeata)
စံပယ္ပန္း (Jasmine)
ဘယ္ေတာ႔မွ မရိုးႏိူင္တဲ႔ ေအးခ်မ္းတဲ႔ စံပယ္ပန္းေလးေတြပါ။ မိုးတြင္းမွာပြင္႔တဲ႔ စံပယ္ပန္းေလးေတြကို ၾကိဳက္သလို ေဆာင္းတြင္း နွင္းေဖြးေဖြးမွာပြင္႔တဲ႔ ေတာထဲက ေတာစံပယ္ေလးေတြလဲ ၾကိဳက္တယ္။ ေတာစံပယ္ေလးေတြက ပြင္႔ခ်ပ္က တစ္ထပ္တည္း။ နံမည္ကသာ အရိုင္းစပယ္ ... ေတာစပယ္ ... ရနံ႔ကေတာ႔ ေမႊးလွတယ္။
မိုးစံပယ္
ဓာတ္ပံုမူရင္းLink
ေတာစံပယ္
ဓာတ္ပံုမူရင္းLink
ဆ - ဆိပ္ဖလူးပန္း၊ ဆပ္သြားဖူးပန္း( Pandanus odoratissimus)၊ ဆယ္႔နွစ္ရာသီပန္း (Thevetia peruviana )၊ ဆီမီးေတာက္ပန္း (Gloriosa superba)
ဆိပ္ဖလူးပန္း(Nyctanthes arbor)
သူ႔အနံ႔က ခပ္အီအီနဲ႔။ အနံ႔ကိုေတာ႔ သိပ္မၾကိဳက္လွ။ အပြင္႔က စံပယ္ပန္းနဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္။ တစ္ၿခံေက်ာ္က ဆိပ္ဖလူးပင္ေအာက္ မနက္ခင္းေစာေစာထ ပန္းသြားေကာက္ၾကတာ သတိရမိတယ္။
ဓာတ္ပံုမူရင္းLink
ဇ -ဇီဇ၀ါ၊ ဇလတ္ပန္း(Cerbera fruiticosa)၊ ဇြန္ပန္း ( Jasminum auriculatum)၊ ေဇာ္မႊားပန္း (Dianthus species)၊ ေဇာ္ဂ်ီမုတ္ဆိတ္ပန္း( Tacca cristataDianthus species)၊ ဇကဲြပန္း (Pavetta indica)၊ ဇမၺဴပနီံ (Thespesia populnea)
ဇီဇ၀ါပန္း(Gardenia jasminoides)
မိုးရြာၿပီးစ အိမ္ေရွ႔ၿခံစည္းရိုးအံုက ေရစက္လက္နဲ႔ လန္းဆန္းေနတဲ႔ ဇီဇ၀ါပန္းၿဖဴဖန္႔ဖန္႔ေလးေတြကို သတိရမိတယ္။ အစိမ္းရင္႔ေရာင္ သစ္ရြက္ေတြ ေနာက္ခံနဲ႔ အၿဖဴေရာင္ ဇီဇ၀ါပန္းေလးမ်ားဟာ ၾကည္႔ရတာ အင္မတန္ လိုက္ဖက္ပဏာရလွပါတယ္။ အနံ႔သင္းၿပီး အပြင္႔ပိုၾကီးေပမဲ႔ စံပယ္ပန္းေလးေတြေလာက္ေတာင္ မ်က္ႏွာမရရွာတဲ႔ ဇီဇ၀ါပန္းေလးမ်ား။
ဓာတ္ပံုမူရင္းLink
ည-ညေမႊးပန္း(Cestrum nocturnum)
ညေမႊးပန္းဆိုတဲ႔အတိုင္း ညက်မွ ေမႊးတဲ႕ပန္းကေလးေတြပါ။ အနံ႔ကထူးၿခားစြာ ေမႊးပ်ံ႔လြန္းလို႔ ဘာပန္းမ်ားပါလိမ္႔ဆို ေမးမွ ညေမႊးပန္းဆိုလို႔ မၿမင္ဘူးလို႔ အေၿပးသြားၾကည္႔ခဲ႔ဘူးတာ မွတ္မိပါတယ္။ အနံ႔ေမႊးသေလာက္ အပြင္႔ေလးေတြကေတာ႔ ထူးၿခားစြာ လွမေနပါဘူး။ အစိမ္းဖန္႔ဖန္႔ ရိုးရိုးေလးေတြပါပဲ။
ဓာတ္ပံုမူရင္းLink
တ -တရုတ္စကား၊ ေတာင္ဇလပ္၊ တိုက္ပန္း (Antigonon leptopus)
တရုတ္စကား (Plumeria acutifolia)
တရုတ္စကားပင္ ႏြားတင္းကုတ္နားမွာရွိသည္။ အပြင္႔ကို လက္သုတ္သုတ္စားရသည္တဲ႔။ငယ္ငယ္က အလြတ္က်က္ခဲ႔ဘူးတဲ႔ စာပိုဒ္ေလး။ ပန္းကေလးေတြက လွလြန္းေတာ႔ အသုတ္သုတ္စားရမွာ အားနာပါသည္ေလ။
ဓာတ္ပံုမူရင္းLink
ထ - ထား၀ယ္မိွဳင္း၊ ထပ္တစ္ရာပန္း (Marigold)
ထား၀ယ္မိွဳင္း (Quisqualis indica)
အၿဖဴေရာင္၊ ပန္းေရာင္ေဖ်ာ႔ေဖ်ာ႔ေလးေတြကေန အနီေရာင္ေလးေတြထိ အေရာင္ အႏုအရင္႔မ်ိဳးစံု ေရာပြင္႔ေလ႔ရွိတယ္။ ပြင္႔ၿပီဆိုလဲ အဆုတ္လိုက္၊ အခဲလိုက္၊ အနံ႕ကလဲ ေမႊးလွတယ္။ လမ္းထိပ္နားကအိမ္မွာ ၿခံစည္းရိုးအေနနဲ႔ စိုက္ထားတာ မွတ္မိတယ္။ ပန္းေတြ ပြင္႔ေတာ႔ လမ္းကေနၿဖတ္ေလ်ာက္တိုင္း ပန္းရန႕ံေလး တသင္းသင္းနဲ႔ ၾကည္ႏူးစရာ ေကာင္းလွတယ္။ ေႏြရာသီ သၾကန္ခ်ိန္ေလာက္ ပြင္႔ေလ႔ရွိလို႔ အမည္မသိခင္က သၾကန္ပန္းလို႔ေခၚဘူးတာ သတိရတယ္။
ဓာတ္ပံုမူရင္းLink
ဒ - ေဒစီ (Daisy)၊ ေဒလီယာ(Dahlia)၊ ဒန္းပန္း(Lawsonia inermis)၊ ေဒါင္းဆုပ္ပန္း၊ ေဒါနပန္း (Artemisia pallens)၊ ေဒါင္းဖန္၀ါပန္း (Zinnia)
ေဒါင္းဆုပ္ပန္း (Peacock flower)
ပန္းၿခံေတြမွာ အလွစိုက္အပင္အၿဖစ္ ၿမင္ဘူးေနက် အပင္မ်ိုဳးၿဖစ္ပါတယ္။ စိန္ပန္း အေသးစားမ်ိဳး။ အနီေရာင္၊ ပန္းေရာင္၊ အ၀ါေရာင္ အေရာင္မ်ိဳးစံုရွိပါတယ္။ ၿမန္မာနာမည္ မၾကားဘူးသူေတြအတြက္ ရွယ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ေဒါင္းဆုပ္ပန္းပါတဲ႔။ စိန္ပန္းကေလးလို႔လဲ အခ်ိဳ႔ေခၚၾကပါတယ္။
ဓာတ္ပံုမူရင္းLink
န - ေနၾကာ(Sunflower)၊ ႏွင္းဆီ(Rose) ၊ ႏွင္းပန္း(Polianthes tuberosa)၊ နန္းလံုးၾကိဳင္(Acacia farnesiana)၊ ႏြယ္သာကီ
ႏြယ္သာကီ (Nerium odorum)
ဟိုတေလာေလးတင္ကမွ ပါဆန္မာလမ္း (စကႍာပူပဲြေစ်းတန္း) ေလွ်ာက္ရင္း ပန္းေလးေတြ လွလြန္းလို႔ဆုိ အေရာင္ ၃ေရာင္ ၃ပင္၀ယ္ခဲ႔ပါတယ္။ အနီ၊ ပန္းေရာင္နဲ႕ အၿဖဴေရာင္ေတြပါ။ မ်ိဳးတစ္မ်ိဳးတည္းေပမဲ႔ ထူးၿခားတာက အၿဖဴေရာင္အပြင္႔ေလးေတြက သိသိသာသာကို အနံ႔ပိုေမႊးပါတယ္။ ၀ယ္တံုးက ပန္းနာမည္ မသိပါ။ ယခု ၿမန္မာ အဂႍလိပ္ အဘိဓာန္ၾကည္႔မွ ႏြယ္သာကီဆိုတာ သိလိုက္ရပါတယ္။ ၀ယ္ကတည္းက တစ္ခါပဲ ပြင္႔ေသးတာ။ ခု အဖူးေလးေတြ ထြက္ေနၿပန္ပါၿပီ။
ဓာတ္ပံုမူရင္းLink
ဆက္ပါမည္။
ပန္းေလးေတြ google ခ်င္သူမ်ားအတြက္ အဂႍလိပ္လို ပန္းနာမည္ေလးေတြပါ တစ္လက္စတည္း လက္ေဆာင္ေပးလိုက္ပါတယ္။
က- က႔ံေကာ္ ၊ ၾကာ(Lotus)၊ ၾကက္တူေရြးနွဳတ္သီးပန္း (Heliconia rostrata or Lobster-claw)၊ ကသစ္ပန္း (Erythrina arborescens)၊ ေၾကြပန္း (Begonia )၊ ၾကက္ေမာက္ပန္း (Celosia argentea “christata”)၊ ကစ္စ္မီ ကြတ္ (Euphorbia milii or Crown of thorns)
ကံ႔ေကာ္ပန္း(Mesua ferrea)
ငယ္ငယ္က ေႏြေရာက္လို႕ ကန္႔ေကာ္ပြင္႔ၿပီဆို အလုအယက္ ခူးခဲ႔ရတဲ႔ ပန္းကေလးေတြ။ ေၿခာက္သြားရင္ ၀တ္ဆံေလးေတြ အေၿခာက္လွမ္း၊ သနပ္ခါးထဲ ထည္႔ေသြးလိမ္းရင္း ပန္းနံ႔ကို တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ထိမ္းသိမ္းထားခဲ႔ရတယ္။
ဓာတ္ပံုမူရင္းlink
ခ -ခေရ၊(Minusops elengi)၊ ခြါညိဳ ၊ ခတၱာ (Crinum amoenum)၊ ေခါင္ရမ္း (Hibiscus rosa sinensis)၊ ခ်ယ္ရီ (Cherry) ၊ ခံပန္း (Carissa carandas)
ခြါညိဳ (Clematis smilacifolia)
ခြါညိဳပန္းေလးေတြ စ ၿမင္ဘူးတာ အညာက အဖြားတို႔အိမ္သြားလည္တံုးက။ အိမ္ေရွ႔ေရတံစက္ၿမိတ္္နားမွာ စိုက္ထားတဲ႔ အပင္ဟာ အိမ္နံရံကတဆင္႔ အိမ္ေခါင္မိုးအထိ တြယ္တက္လို႕။ ပန္းမပြင္႔မခ်င္း ဘာပင္လဲ မစပ္စုမိဘူး။ တစ္ရက္ အဖြားက ခြါညိုပန္းေတြ ေတာင္ပြင္႔ေနၿပီဆို အေပၚေမာ႔ၾကည္႔မွ အံ႕မခန္းဖြယ္ရာ လွပေနတဲ႔ ခြါညိဳပန္းေလးေတြ ၿမင္ဘူးခဲ႔တာ။ ၿပီးေတာ႔အဖြားက ဦးဦးဖ်ားဖ်ား ဘုရားတင္ဖို႔ ၂ထပ္အိမ္ အေပၚထပ္တက္ ခူးခိုင္းေတာ႔တာပဲ။
ဓာတ္ပံုမူရင္းLink
ဂ-ေဂၚသဇင္၊ ဂမုန္း(Kaemp feria)၊ ဂႏၶမာ (chrysanthemum)
ေဂၚသဇင္ (Porona spectablis)
ေဆာင္းတြင္းႏွင္းဖဲြဖဲြမွာ တရံုလံုး ေဖြးေနေအာင္ပြင္႔တတ္တဲ႔ ေဂၚသဇင္ပန္း။ ႏြယ္တက္တတ္တဲ႔ အပင္တစ္မ်ိဳး။ ၿခံစည္းရိုး အ၀င္၀မွာ ရံုနဲ႔ အလွစိုက္ေလ႔ရွိၾကတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကလဲ ေဆာင္ေတာ္ကူးလို႔ ေခၚၾကၿပန္တယ္။ အနံ႕ကလဲ ေလလာတိုင္း သင္းပ်ံ႔လို႔ ေဆာင္းရဲ႕ သရုပ္ကို ေဖာ္က်ဴးတဲ႔ ပန္းေလးေတြ။
ဓာတ္ပံုအတြက္ Credit to Ko Moe Nyi (MMCP)
င- ငု၀ါ၊ ေငြပန္း(Hedychium spicatum)
ငု၀ါပန္း (Cassia fistula)
ေႏြရဲ႕ အလြမ္းသရုပ္ကို ေဖာ္က်ဴးတဲ႔ ငု၀ါပန္းေလးေတြပါ။ ေခါင္းမွာလဲ တင္မပန္၊ ဘုရားအိုးမွာလဲ မေ၀ရပဲနဲ႔ အပင္ထက္မွာပဲ ၾကာရွည္ခံတဲ႔ ပန္းငု၀ါေလးေတြ။
ဓာတ္ပံုမူရင္းLink
စ -စံပယ္ပန္း၊ စကားပန္း(Magnolia)၊စြယ္ေတာ္(Bauhinia acuminata)၊ စိန္ပန္း(Poinciana regia)၊ စိန္ခ်ယ္ပန္း (Coreopsis tinctoria)၊ စကၠဴပန္း (Bougainvillea)၊ စိန္နားကပ္ပန္း (Lantana aculeata)
စံပယ္ပန္း (Jasmine)
ဘယ္ေတာ႔မွ မရိုးႏိူင္တဲ႔ ေအးခ်မ္းတဲ႔ စံပယ္ပန္းေလးေတြပါ။ မိုးတြင္းမွာပြင္႔တဲ႔ စံပယ္ပန္းေလးေတြကို ၾကိဳက္သလို ေဆာင္းတြင္း နွင္းေဖြးေဖြးမွာပြင္႔တဲ႔ ေတာထဲက ေတာစံပယ္ေလးေတြလဲ ၾကိဳက္တယ္။ ေတာစံပယ္ေလးေတြက ပြင္႔ခ်ပ္က တစ္ထပ္တည္း။ နံမည္ကသာ အရိုင္းစပယ္ ... ေတာစပယ္ ... ရနံ႔ကေတာ႔ ေမႊးလွတယ္။
မိုးစံပယ္
ဓာတ္ပံုမူရင္းLink
ေတာစံပယ္
ဓာတ္ပံုမူရင္းLink
ဆ - ဆိပ္ဖလူးပန္း၊ ဆပ္သြားဖူးပန္း( Pandanus odoratissimus)၊ ဆယ္႔နွစ္ရာသီပန္း (Thevetia peruviana )၊ ဆီမီးေတာက္ပန္း (Gloriosa superba)
ဆိပ္ဖလူးပန္း(Nyctanthes arbor)
သူ႔အနံ႔က ခပ္အီအီနဲ႔။ အနံ႔ကိုေတာ႔ သိပ္မၾကိဳက္လွ။ အပြင္႔က စံပယ္ပန္းနဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္။ တစ္ၿခံေက်ာ္က ဆိပ္ဖလူးပင္ေအာက္ မနက္ခင္းေစာေစာထ ပန္းသြားေကာက္ၾကတာ သတိရမိတယ္။
ဓာတ္ပံုမူရင္းLink
ဇ -ဇီဇ၀ါ၊ ဇလတ္ပန္း(Cerbera fruiticosa)၊ ဇြန္ပန္း ( Jasminum auriculatum)၊ ေဇာ္မႊားပန္း (Dianthus species)၊ ေဇာ္ဂ်ီမုတ္ဆိတ္ပန္း( Tacca cristataDianthus species)၊ ဇကဲြပန္း (Pavetta indica)၊ ဇမၺဴပနီံ (Thespesia populnea)
ဇီဇ၀ါပန္း(Gardenia jasminoides)
မိုးရြာၿပီးစ အိမ္ေရွ႔ၿခံစည္းရိုးအံုက ေရစက္လက္နဲ႔ လန္းဆန္းေနတဲ႔ ဇီဇ၀ါပန္းၿဖဴဖန္႔ဖန္႔ေလးေတြကို သတိရမိတယ္။ အစိမ္းရင္႔ေရာင္ သစ္ရြက္ေတြ ေနာက္ခံနဲ႔ အၿဖဴေရာင္ ဇီဇ၀ါပန္းေလးမ်ားဟာ ၾကည္႔ရတာ အင္မတန္ လိုက္ဖက္ပဏာရလွပါတယ္။ အနံ႔သင္းၿပီး အပြင္႔ပိုၾကီးေပမဲ႔ စံပယ္ပန္းေလးေတြေလာက္ေတာင္ မ်က္ႏွာမရရွာတဲ႔ ဇီဇ၀ါပန္းေလးမ်ား။
ဓာတ္ပံုမူရင္းLink
ည-ညေမႊးပန္း(Cestrum nocturnum)
ညေမႊးပန္းဆိုတဲ႔အတိုင္း ညက်မွ ေမႊးတဲ႕ပန္းကေလးေတြပါ။ အနံ႔ကထူးၿခားစြာ ေမႊးပ်ံ႔လြန္းလို႔ ဘာပန္းမ်ားပါလိမ္႔ဆို ေမးမွ ညေမႊးပန္းဆိုလို႔ မၿမင္ဘူးလို႔ အေၿပးသြားၾကည္႔ခဲ႔ဘူးတာ မွတ္မိပါတယ္။ အနံ႔ေမႊးသေလာက္ အပြင္႔ေလးေတြကေတာ႔ ထူးၿခားစြာ လွမေနပါဘူး။ အစိမ္းဖန္႔ဖန္႔ ရိုးရိုးေလးေတြပါပဲ။
ဓာတ္ပံုမူရင္းLink
တ -တရုတ္စကား၊ ေတာင္ဇလပ္၊ တိုက္ပန္း (Antigonon leptopus)
တရုတ္စကား (Plumeria acutifolia)
တရုတ္စကားပင္ ႏြားတင္းကုတ္နားမွာရွိသည္။ အပြင္႔ကို လက္သုတ္သုတ္စားရသည္တဲ႔။ငယ္ငယ္က အလြတ္က်က္ခဲ႔ဘူးတဲ႔ စာပိုဒ္ေလး။ ပန္းကေလးေတြက လွလြန္းေတာ႔ အသုတ္သုတ္စားရမွာ အားနာပါသည္ေလ။
ဓာတ္ပံုမူရင္းLink
ထ - ထား၀ယ္မိွဳင္း၊ ထပ္တစ္ရာပန္း (Marigold)
ထား၀ယ္မိွဳင္း (Quisqualis indica)
အၿဖဴေရာင္၊ ပန္းေရာင္ေဖ်ာ႔ေဖ်ာ႔ေလးေတြကေန အနီေရာင္ေလးေတြထိ အေရာင္ အႏုအရင္႔မ်ိဳးစံု ေရာပြင္႔ေလ႔ရွိတယ္။ ပြင္႔ၿပီဆိုလဲ အဆုတ္လိုက္၊ အခဲလိုက္၊ အနံ႕ကလဲ ေမႊးလွတယ္။ လမ္းထိပ္နားကအိမ္မွာ ၿခံစည္းရိုးအေနနဲ႔ စိုက္ထားတာ မွတ္မိတယ္။ ပန္းေတြ ပြင္႔ေတာ႔ လမ္းကေနၿဖတ္ေလ်ာက္တိုင္း ပန္းရန႕ံေလး တသင္းသင္းနဲ႔ ၾကည္ႏူးစရာ ေကာင္းလွတယ္။ ေႏြရာသီ သၾကန္ခ်ိန္ေလာက္ ပြင္႔ေလ႔ရွိလို႔ အမည္မသိခင္က သၾကန္ပန္းလို႔ေခၚဘူးတာ သတိရတယ္။
ဓာတ္ပံုမူရင္းLink
ဒ - ေဒစီ (Daisy)၊ ေဒလီယာ(Dahlia)၊ ဒန္းပန္း(Lawsonia inermis)၊ ေဒါင္းဆုပ္ပန္း၊ ေဒါနပန္း (Artemisia pallens)၊ ေဒါင္းဖန္၀ါပန္း (Zinnia)
ေဒါင္းဆုပ္ပန္း (Peacock flower)
ပန္းၿခံေတြမွာ အလွစိုက္အပင္အၿဖစ္ ၿမင္ဘူးေနက် အပင္မ်ိုဳးၿဖစ္ပါတယ္။ စိန္ပန္း အေသးစားမ်ိဳး။ အနီေရာင္၊ ပန္းေရာင္၊ အ၀ါေရာင္ အေရာင္မ်ိဳးစံုရွိပါတယ္။ ၿမန္မာနာမည္ မၾကားဘူးသူေတြအတြက္ ရွယ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ေဒါင္းဆုပ္ပန္းပါတဲ႔။ စိန္ပန္းကေလးလို႔လဲ အခ်ိဳ႔ေခၚၾကပါတယ္။
ဓာတ္ပံုမူရင္းLink
န - ေနၾကာ(Sunflower)၊ ႏွင္းဆီ(Rose) ၊ ႏွင္းပန္း(Polianthes tuberosa)၊ နန္းလံုးၾကိဳင္(Acacia farnesiana)၊ ႏြယ္သာကီ
ႏြယ္သာကီ (Nerium odorum)
ဟိုတေလာေလးတင္ကမွ ပါဆန္မာလမ္း (စကႍာပူပဲြေစ်းတန္း) ေလွ်ာက္ရင္း ပန္းေလးေတြ လွလြန္းလို႔ဆုိ အေရာင္ ၃ေရာင္ ၃ပင္၀ယ္ခဲ႔ပါတယ္။ အနီ၊ ပန္းေရာင္နဲ႕ အၿဖဴေရာင္ေတြပါ။ မ်ိဳးတစ္မ်ိဳးတည္းေပမဲ႔ ထူးၿခားတာက အၿဖဴေရာင္အပြင္႔ေလးေတြက သိသိသာသာကို အနံ႔ပိုေမႊးပါတယ္။ ၀ယ္တံုးက ပန္းနာမည္ မသိပါ။ ယခု ၿမန္မာ အဂႍလိပ္ အဘိဓာန္ၾကည္႔မွ ႏြယ္သာကီဆိုတာ သိလိုက္ရပါတယ္။ ၀ယ္ကတည္းက တစ္ခါပဲ ပြင္႔ေသးတာ။ ခု အဖူးေလးေတြ ထြက္ေနၿပန္ပါၿပီ။
ဓာတ္ပံုမူရင္းLink
ဆက္ပါမည္။
Wednesday, May 19, 2010
ဂ်ဴဂ်ဴးနဲ႔ Exam
ဂ်ဴဂ်ဴးအေၾကာင္းေလး လာ Update လုပ္ပါတယ္။
ဂ်ဴဂ်ဴက ဒီဇင္ဘာဖြားဆိုေတာ႔ သူက အတန္းထဲမွာ အငယ္ဆံုးလို ၿဖစ္ေနတယ္။ ဒီလိုအရြယ္မွာ ခေလးေတြဟာ အသက္ ၂လ ၃လေလာက္ ကြာရင္ကို ေတြးေခၚပံု၊ ရင္႔က်က္မွဳခ်င္း မတူႏိူင္ေတာ႔ တစ္ခါတရံမွာ ဂ်ဴဂ်ဴေလးဟာလည္း သူနဲ႔ အတန္းတူေတြေလာက္ေတာ႔ မရင္႔က်က္ မေတြးေခၚႏိူင္တာကို ေတြ႕ရတယ္။
ဟိုတစ္ေလာက ေက်ာင္းက အတန္းတြင္း test အေသးေလးေတြ စစ္ေတာ႔ သခၤ်ာမွာ ပုစာၦ၂ပုဒ္၃ပုဒ္ေလာက္က မွား မွားေနတယ္။ ၿပန္စစ္ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ သူက ေမးခြန္းကိုေသခ်ာမဖတ္တဲ႔အၿပင္ ေတြးတာကလဲတစ္မ်ိဳးၿဖစ္ေနတယ္။
ဥပမာ ယုန္ကေလးမွာ မံုလာဥ ၁၀ဥရွိတယ္။ သူက တစ္ခ်ိဳ႕ကို စားၿပီးတဲ႔ အခါမွာ ၄ဥပဲက်န္တယ္။ ယုန္ကေလး မံုလာဥ ဘယ္ႏွစ္ဥ စားလိုက္လဲ။
အဲလိုေမးခြန္းမ်ိဳးဆို ဂ်ဴဂ်ဴက ဘယ္လိုတြက္လဲဆိုေတာ႔
10 - 6 = 4
အဲဒီေတာ႔ သူ႕အေၿဖက ၄ ၿဖစ္ေနေရာ .... အဲဒါအေပၚက ေမးခြန္းကို ထပ္မဖတ္ပဲနဲ႔ အေၿဖေနရာမွာ ၄ ဆိုေရးေတာ႕ ဆရာမက cross ၾကီးၾကီးကို ၿခစ္ေပးလိုက္ေတာ႔တာပါပဲ။
ဒါနဲ႔ သမီးအဲလိုမဟုတ္ဘူးေလ။ ၁၀ခုမွာ ယုန္ေလးက စားလိုက္လို႔ ၄ခုပဲ က်န္ေတာ႔ စားလ္ိုက္တာက ၆ခု... အေၿဖက ၆ ၿဖစ္ရမွာေပါ႔ဆို။
သူက အႏွုတ္ဆို ရွိတဲ႔ အထဲက စားပစ္လိုက္တာႏွဳတ္ က်န္တာက ၄ဥပဲ။ ဘယ္ေလာက္စားလိုက္လဲဆိုတာလဲသူသိတယ္။ ဒါေပမဲ႔ အေၿဖက က်န္တဲ႔ ၄ပဲ ... အဲသလိုေတြ ၿဖစ္ေနလို႔ မနဲရွင္းၿပၿပီး သင္ေပးေနရတယ္။
ေနာက္ပိုင္းေတာ႔ ေမးခြန္းေဟာင္းေတြမ်ားမ်ားလုပ္ရင္းနဲ႔ တေၿဖးေၿဖးေတာ႔ နားလည္လာပါၿပီ။
ၿပီးခဲ႔တဲ႕ အပတ္ကပဲ ဂ်ဴဂ်ဴတို႔ စာေမးပဲြေတြေၿဖရတယ္။ SA1 လို႔ေခၚပါတယ္။ (semesterial assessment 1) ေပါ႕။ အဂၤလိပ္စာနဲ႔ သခၤ်ာက အမွတ္ ၄၀%ေလာက္စီ ယူပါတယ္။ ေနာက္ SA2 က်ရင္ အမွတ္၄၀%၊ အတန္းတြင္းTest ေတြ ၊ ပေရာဂ်က္ကေလးေတြက အမွတ္၂၀%၊ စုစုေပါင္း ၁၀၀% ေပါ႔။ သူ႕ကိုေမးခြန္းေဟာင္းေတြ ၁၀စံု ၁၅ စံုေလာက္ ဖိလုပ္ေပးၿပီးတဲ႔ ခါမွာေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးကို တိုးတက္လာတာေတြ႔ရပါတယ္။ သခၤ်ာဆို ကူမြန္ကလဲ တက္ထားေတာ႔ ၁ကေန ၂၀ အထိက အေပါင္းအႏွုတ္ကို စိတ္နဲ႔တင္ တြက္တတ္ေနပါၿပီ။ အဲဒါေၾကာင္႔ အေပၚက ပုစာၦမ်ိဳးဆို သူက အေၿဖကို စိတ္က ၾကိဳသိေနၿပီး တိုက္ရိုက္ေရးခ်လိုက္ေတာ႔ အေတြးေတြက တလဲြေတြၿဖစ္ကုန္တာလဲ ပါပါတယ္။ တရုတ္စာကေတာ႔ SA1 အတြက္ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ပဲ ရြတ္ရပါတယ္။အသံထြက္မွန္မွန္နဲ႔ ဟန္အမူအယာေလးပါ လုပ္ၿပရပါတယ္။
ခေလးက ငယ္ေသးေတာ႔ စာမွာ စိတ္၀င္စားရေကာင္းမွန္းလဲ မသိေသးပါဘူး။ ဆရာမေတြ အိမ္စာေပးရင္ သူေက်ပြန္ေအာင္လုပ္မယ္ဆိုတဲ႔ စိတ္ကေလးေတာ႔ ရွိပါတယ္။ အဲဒီထက္ေတာ႔ ပိုမလုပ္ဘူး။ မေအက ပိုတတ္ေအာင္ ဆရာမသင္တာအၿပင္ ထပ္သင္ေပးေတာ႔မယ္ဆို တီခ်ယ္က အဲဒါမလုပ္ခိုင္းဘူးေလဆို လုပ္ခိုင္းလို႔မရပါဘူး။ စာေမးပဲြဆိုတာလဲ serious ထားရေကာင္းမွန္း မသိေသးပါဘူး။ မေအလုပ္သူက စာေမးပဲြတြင္းၾကီး မိွဳ႔ စာဖိလုပ္ရမယ္ေၿပာရင္ စာေမးပဲြတြင္းဆိုတာ ဘာလဲလို႔ ေမးၿပန္တယ္။
မေန႔ညကလဲ ေက်ာင္းက SA1 အမွတ္ေတြ ရလာတာကို မေအလုပ္သူကို မေၿပာဘူး။ ရံုးေရာက္ေတာ႔မွ အေဒၚလုပ္သူက ဖုန္းလွမ္းဆက္တယ္။ အမွတ္ေတြ သိရၿပီ။ မနက္က်မွ ဂ်ဴဂ်ဴးကေၿပာလို႕ သူလက္မွတ္ထိုးၿပီး ၿပန္ေပးလိုက္သတဲ႔။ သခၤ်ာက ၁၀၀ ေပးတာမွာ ၉၈ မွတ္ရသတဲ႔။ အဂၤလိပ္ကေတာ႔ ၅၆ ေပးတာ ၅၁ မွတ္ရသတဲ႔။ မေအလုပ္သူကေတာ႔ သမီးစာေမးပဲြေၿဖၿပီး အမွတ္ဘယ္ေလာက္မ်ား ရမလဲလို႔ စိတ္၀င္တစား ေမွ်ာ္ေနရတာ။ သူကေတာ႔ အမွတ္ရလာတာကို ေမ႔ေနသတဲ႔ေလ။ အဲဒါသမီး အမွတ္က အတန္းထဲမွာ ဘယ္လိုေနလဲ။ ဘယ္အဆင္႔ေလာက္ရွိလဲ။ ေဘးက သူငယ္ခ်င္းေတြေရာ ဘယ္ေလာက္ရၾကသလဲဆို ... ဂ်ဴဂ်ဴ မသိဘူးခ်ည္းေၿပာတာပဲ။
သူလဲ စာေမးပဲြတြင္းတံုးက ေတာ္ေတာ္ပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္ထားရေတာ႔ စာေမးပဲြေတြ ၿပီးသြားေတာ႔ မေအလုပ္သူက သနားလို႔ အနားေပးထားပါတယ္။ ၂ရက္၃ရက္ေလာက္ မဂ်ဴဂ်ဴတို႔ free ရိုက္ေနတာ။ ကူမြန္ကေတာ႔ ပ်က္လို႔မရဘူး။ တစ္ေန႔ တစ္အုပ္ကေတာ႔ လုပ္ရတာပဲ။ ဒါေတာင္ စေနေန႔က အိမ္ကို ဧည္႔သည္ေတြလာလို႔ ကူမြန္ကို မလုပ္လိုက္ရဘူး။ တနဂၤေႏြေရာက္ေတာ႔ မေအ အခန္းထဲ လွဲၿပီး အနားယူေနတံုး သူကလဲ ေဘးမွာ TV ၾကည္႔ ။ ပါးစပ္ကလဲ အၿငိမ္မေန။ ကုတင္ေပၚလဲ ေဆာ႔လိုက္။ တစ္ခါတစ္ေလလဲ မေအအိပ္ေပ်ာ္ခါနီး လာႏိွဳးလိုႏိွဳး။ မေအမ်က္လံုး အတင္းဆဲြဖြင္႔လိုဖြင္႔ လုပ္ေနလို႔ မေအအိပ္ေနတံုး ၿငိမ္ၿငိမ္ေန မေႏွာက္ယွက္ရဘူးေၿပာလိုက္ေတာ႔ ၿငိမ္ၿပီး TV ဆက္ၾကည္႔ေနတယ္။
မေအလုပ္သူကလဲ အိပ္မေပ်ာ္ ႏိူးတ၀က္။ ခဏေနႏိူးလာေတာ႔ မဂ်ဴဂ်ဴတို႕ TV ၾကည္႔ေကာင္းတံုး။ ကူမြန္ကလဲ မေန႔က အေၾကြးနဲ႔ ၂ရက္စာ ၂အုပ္ၿဖစ္ေနတာ သတိရတယ္။ ဒါနဲ႔ ကုိယ္ကလဲ ေလ်ာ႔ေလ်ာ႔ေပါ႔ေပါ႔ စဥ္းစားၿပီး ေၿပာလိုက္တာပါ။ ကူမြန္စာအုပ္ေလးဖြင္႔။ ခဲတံေလး ခဲဖ်က္ေလးခ်ေပးၿပီး " သမီးေရ ... ကူမြန္ေတြ တြက္ရဦးမယ္ေနာ္ ... အဲမွာ အဆင္သင္႔ ေရးရေအာင္ အေမ ၿပင္ေပးတားတယ္။ အရင္လို အခ်ိန္လဲ မမွတ္ေတာ႔ဘူး။ သမီး TV ေလးၾကည္႔လိုက္ ... ပ်င္းရင္ ကူမြန္ေလး လာေရးလိုက္ ... ပ်င္းတိုင္းလာေရးေနေနာ္ " လို႔ ေၿပာလိုက္မိတာ ... ဟမ္မေလး မဂ်ဴဂ်ဴ ၿပန္ေၿပာလိုက္တာက တစ္ခြန္းတည္း။
" ေမေမ ဂ်ဴဂ်ဴ ခု မပ်င္းေသးဘူး ... " တဲ႕
ထံုစံအတိုင္း ေဒၚဆြိတီတို႔ ဘာၿပန္ေၿပာရမွန္းမသိလို႔ ပါးစပ္အေဟာင္းသား၊ ဒါမ်ိဳးက် ဂ်ဴဂ်ဴတို႔ ရင္႔က်က္ခ်က္ေတာ႔။
ဂ်ဴဂ်ဴက ဒီဇင္ဘာဖြားဆိုေတာ႔ သူက အတန္းထဲမွာ အငယ္ဆံုးလို ၿဖစ္ေနတယ္။ ဒီလိုအရြယ္မွာ ခေလးေတြဟာ အသက္ ၂လ ၃လေလာက္ ကြာရင္ကို ေတြးေခၚပံု၊ ရင္႔က်က္မွဳခ်င္း မတူႏိူင္ေတာ႔ တစ္ခါတရံမွာ ဂ်ဴဂ်ဴေလးဟာလည္း သူနဲ႔ အတန္းတူေတြေလာက္ေတာ႔ မရင္႔က်က္ မေတြးေခၚႏိူင္တာကို ေတြ႕ရတယ္။
ဟိုတစ္ေလာက ေက်ာင္းက အတန္းတြင္း test အေသးေလးေတြ စစ္ေတာ႔ သခၤ်ာမွာ ပုစာၦ၂ပုဒ္၃ပုဒ္ေလာက္က မွား မွားေနတယ္။ ၿပန္စစ္ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ သူက ေမးခြန္းကိုေသခ်ာမဖတ္တဲ႔အၿပင္ ေတြးတာကလဲတစ္မ်ိဳးၿဖစ္ေနတယ္။
ဥပမာ ယုန္ကေလးမွာ မံုလာဥ ၁၀ဥရွိတယ္။ သူက တစ္ခ်ိဳ႕ကို စားၿပီးတဲ႔ အခါမွာ ၄ဥပဲက်န္တယ္။ ယုန္ကေလး မံုလာဥ ဘယ္ႏွစ္ဥ စားလိုက္လဲ။
အဲလိုေမးခြန္းမ်ိဳးဆို ဂ်ဴဂ်ဴက ဘယ္လိုတြက္လဲဆိုေတာ႔
10 - 6 = 4
အဲဒီေတာ႔ သူ႕အေၿဖက ၄ ၿဖစ္ေနေရာ .... အဲဒါအေပၚက ေမးခြန္းကို ထပ္မဖတ္ပဲနဲ႔ အေၿဖေနရာမွာ ၄ ဆိုေရးေတာ႕ ဆရာမက cross ၾကီးၾကီးကို ၿခစ္ေပးလိုက္ေတာ႔တာပါပဲ။
ဒါနဲ႔ သမီးအဲလိုမဟုတ္ဘူးေလ။ ၁၀ခုမွာ ယုန္ေလးက စားလိုက္လို႔ ၄ခုပဲ က်န္ေတာ႔ စားလ္ိုက္တာက ၆ခု... အေၿဖက ၆ ၿဖစ္ရမွာေပါ႔ဆို။
သူက အႏွုတ္ဆို ရွိတဲ႔ အထဲက စားပစ္လိုက္တာႏွဳတ္ က်န္တာက ၄ဥပဲ။ ဘယ္ေလာက္စားလိုက္လဲဆိုတာလဲသူသိတယ္။ ဒါေပမဲ႔ အေၿဖက က်န္တဲ႔ ၄ပဲ ... အဲသလိုေတြ ၿဖစ္ေနလို႔ မနဲရွင္းၿပၿပီး သင္ေပးေနရတယ္။
ေနာက္ပိုင္းေတာ႔ ေမးခြန္းေဟာင္းေတြမ်ားမ်ားလုပ္ရင္းနဲ႔ တေၿဖးေၿဖးေတာ႔ နားလည္လာပါၿပီ။
ၿပီးခဲ႔တဲ႕ အပတ္ကပဲ ဂ်ဴဂ်ဴတို႔ စာေမးပဲြေတြေၿဖရတယ္။ SA1 လို႔ေခၚပါတယ္။ (semesterial assessment 1) ေပါ႕။ အဂၤလိပ္စာနဲ႔ သခၤ်ာက အမွတ္ ၄၀%ေလာက္စီ ယူပါတယ္။ ေနာက္ SA2 က်ရင္ အမွတ္၄၀%၊ အတန္းတြင္းTest ေတြ ၊ ပေရာဂ်က္ကေလးေတြက အမွတ္၂၀%၊ စုစုေပါင္း ၁၀၀% ေပါ႔။ သူ႕ကိုေမးခြန္းေဟာင္းေတြ ၁၀စံု ၁၅ စံုေလာက္ ဖိလုပ္ေပးၿပီးတဲ႔ ခါမွာေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးကို တိုးတက္လာတာေတြ႔ရပါတယ္။ သခၤ်ာဆို ကူမြန္ကလဲ တက္ထားေတာ႔ ၁ကေန ၂၀ အထိက အေပါင္းအႏွုတ္ကို စိတ္နဲ႔တင္ တြက္တတ္ေနပါၿပီ။ အဲဒါေၾကာင္႔ အေပၚက ပုစာၦမ်ိဳးဆို သူက အေၿဖကို စိတ္က ၾကိဳသိေနၿပီး တိုက္ရိုက္ေရးခ်လိုက္ေတာ႔ အေတြးေတြက တလဲြေတြၿဖစ္ကုန္တာလဲ ပါပါတယ္။ တရုတ္စာကေတာ႔ SA1 အတြက္ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ပဲ ရြတ္ရပါတယ္။အသံထြက္မွန္မွန္နဲ႔ ဟန္အမူအယာေလးပါ လုပ္ၿပရပါတယ္။
ခေလးက ငယ္ေသးေတာ႔ စာမွာ စိတ္၀င္စားရေကာင္းမွန္းလဲ မသိေသးပါဘူး။ ဆရာမေတြ အိမ္စာေပးရင္ သူေက်ပြန္ေအာင္လုပ္မယ္ဆိုတဲ႔ စိတ္ကေလးေတာ႔ ရွိပါတယ္။ အဲဒီထက္ေတာ႔ ပိုမလုပ္ဘူး။ မေအက ပိုတတ္ေအာင္ ဆရာမသင္တာအၿပင္ ထပ္သင္ေပးေတာ႔မယ္ဆို တီခ်ယ္က အဲဒါမလုပ္ခိုင္းဘူးေလဆို လုပ္ခိုင္းလို႔မရပါဘူး။ စာေမးပဲြဆိုတာလဲ serious ထားရေကာင္းမွန္း မသိေသးပါဘူး။ မေအလုပ္သူက စာေမးပဲြတြင္းၾကီး မိွဳ႔ စာဖိလုပ္ရမယ္ေၿပာရင္ စာေမးပဲြတြင္းဆိုတာ ဘာလဲလို႔ ေမးၿပန္တယ္။
မေန႔ညကလဲ ေက်ာင္းက SA1 အမွတ္ေတြ ရလာတာကို မေအလုပ္သူကို မေၿပာဘူး။ ရံုးေရာက္ေတာ႔မွ အေဒၚလုပ္သူက ဖုန္းလွမ္းဆက္တယ္။ အမွတ္ေတြ သိရၿပီ။ မနက္က်မွ ဂ်ဴဂ်ဴးကေၿပာလို႕ သူလက္မွတ္ထိုးၿပီး ၿပန္ေပးလိုက္သတဲ႔။ သခၤ်ာက ၁၀၀ ေပးတာမွာ ၉၈ မွတ္ရသတဲ႔။ အဂၤလိပ္ကေတာ႔ ၅၆ ေပးတာ ၅၁ မွတ္ရသတဲ႔။ မေအလုပ္သူကေတာ႔ သမီးစာေမးပဲြေၿဖၿပီး အမွတ္ဘယ္ေလာက္မ်ား ရမလဲလို႔ စိတ္၀င္တစား ေမွ်ာ္ေနရတာ။ သူကေတာ႔ အမွတ္ရလာတာကို ေမ႔ေနသတဲ႔ေလ။ အဲဒါသမီး အမွတ္က အတန္းထဲမွာ ဘယ္လိုေနလဲ။ ဘယ္အဆင္႔ေလာက္ရွိလဲ။ ေဘးက သူငယ္ခ်င္းေတြေရာ ဘယ္ေလာက္ရၾကသလဲဆို ... ဂ်ဴဂ်ဴ မသိဘူးခ်ည္းေၿပာတာပဲ။
သူလဲ စာေမးပဲြတြင္းတံုးက ေတာ္ေတာ္ပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္ထားရေတာ႔ စာေမးပဲြေတြ ၿပီးသြားေတာ႔ မေအလုပ္သူက သနားလို႔ အနားေပးထားပါတယ္။ ၂ရက္၃ရက္ေလာက္ မဂ်ဴဂ်ဴတို႔ free ရိုက္ေနတာ။ ကူမြန္ကေတာ႔ ပ်က္လို႔မရဘူး။ တစ္ေန႔ တစ္အုပ္ကေတာ႔ လုပ္ရတာပဲ။ ဒါေတာင္ စေနေန႔က အိမ္ကို ဧည္႔သည္ေတြလာလို႔ ကူမြန္ကို မလုပ္လိုက္ရဘူး။ တနဂၤေႏြေရာက္ေတာ႔ မေအ အခန္းထဲ လွဲၿပီး အနားယူေနတံုး သူကလဲ ေဘးမွာ TV ၾကည္႔ ။ ပါးစပ္ကလဲ အၿငိမ္မေန။ ကုတင္ေပၚလဲ ေဆာ႔လိုက္။ တစ္ခါတစ္ေလလဲ မေအအိပ္ေပ်ာ္ခါနီး လာႏိွဳးလိုႏိွဳး။ မေအမ်က္လံုး အတင္းဆဲြဖြင္႔လိုဖြင္႔ လုပ္ေနလို႔ မေအအိပ္ေနတံုး ၿငိမ္ၿငိမ္ေန မေႏွာက္ယွက္ရဘူးေၿပာလိုက္ေတာ႔ ၿငိမ္ၿပီး TV ဆက္ၾကည္႔ေနတယ္။
မေအလုပ္သူကလဲ အိပ္မေပ်ာ္ ႏိူးတ၀က္။ ခဏေနႏိူးလာေတာ႔ မဂ်ဴဂ်ဴတို႕ TV ၾကည္႔ေကာင္းတံုး။ ကူမြန္ကလဲ မေန႔က အေၾကြးနဲ႔ ၂ရက္စာ ၂အုပ္ၿဖစ္ေနတာ သတိရတယ္။ ဒါနဲ႔ ကုိယ္ကလဲ ေလ်ာ႔ေလ်ာ႔ေပါ႔ေပါ႔ စဥ္းစားၿပီး ေၿပာလိုက္တာပါ။ ကူမြန္စာအုပ္ေလးဖြင္႔။ ခဲတံေလး ခဲဖ်က္ေလးခ်ေပးၿပီး " သမီးေရ ... ကူမြန္ေတြ တြက္ရဦးမယ္ေနာ္ ... အဲမွာ အဆင္သင္႔ ေရးရေအာင္ အေမ ၿပင္ေပးတားတယ္။ အရင္လို အခ်ိန္လဲ မမွတ္ေတာ႔ဘူး။ သမီး TV ေလးၾကည္႔လိုက္ ... ပ်င္းရင္ ကူမြန္ေလး လာေရးလိုက္ ... ပ်င္းတိုင္းလာေရးေနေနာ္ " လို႔ ေၿပာလိုက္မိတာ ... ဟမ္မေလး မဂ်ဴဂ်ဴ ၿပန္ေၿပာလိုက္တာက တစ္ခြန္းတည္း။
" ေမေမ ဂ်ဴဂ်ဴ ခု မပ်င္းေသးဘူး ... " တဲ႕
ထံုစံအတိုင္း ေဒၚဆြိတီတို႔ ဘာၿပန္ေၿပာရမွန္းမသိလို႔ ပါးစပ္အေဟာင္းသား၊ ဒါမ်ိဳးက် ဂ်ဴဂ်ဴတို႔ ရင္႔က်က္ခ်က္ေတာ႔။
Monday, May 17, 2010
မိုးနဲ႔ ေရတြင္း
ေရတြင္းေရရဲ႕ သေဘာဟာ ဘံုဘိုင္ေရနဲ႔ေတာ႔ မတူဘူး။ ေရတြင္းေရက ေႏြသိပ္ပူုတဲ႔ အခ်ိန္ဆို စိမ္႔စမ္းေရလိုေအးတယ္။ ေဆာင္းတြင္းခ်မ္းစိမ္႔စိမ္႔ဆို ေရက ခပ္ေႏြးေႏြး။ ကြ်န္မ၁၀တန္းေလာက္က ေက်ာင္းပိတ္ရက္ဆို မနက္ခင္း ေနမပြင္႔မီ ကတည္းက က်ဴရွင္ေတြ သြားရတယ္။ မိုင္၂၀ေလာက္ေ၀းတဲ႔ ၿမိဳ႔လယ္ေခါင္က က်ဴရွင္ေတြ ပတ္တက္။ ၿပန္လာရင္ ေန႔လည္ ၁၂နာရီ၊ တစ္ခ်က္။ ကားဂိတ္ကေန အိမ္ကိုလမ္းေလ်ာက္ရတာက မိနစ္၂၀ေလာက္။ လမ္းမွာလဲ သစ္ပင္ရိပ္က မရွိဆိုေတာ႔ အိမ္ေရာက္ေတာ႔ လူကေခြ်းၿပိဳက္ၿပိဳက္။ အိမ္ေရာက္တာနဲ႔ မနားႏိူင္ေသးဘူး။ ေနာက္က်ဴရွင္ေတြက ဆက္တက္ရဦးမွာကိုး။ ပူလြန္းလို႔ ေရတြင္းထဲက ေရေအးေအးကို ခ်က္ခ်င္းငင္ၿပီး စဥ္႔အိုးထဲထည္႔။ ေခါင္းကေန တ၀ုန္း၀ုန္းနဲ႔ ေလာင္းခ်ခ်ိဳးေတာ႔တာပဲ။ အဖြားေတြ အေမေတြက ဟဲ႔ေကာင္မေလး အပူရွပ္မယ္ ဘာမယ္ ေၿပာလဲ ဇြတ္တရြတ္ကြ်န္မကေတာ႔ နားမေထာင္ေရးခ် မေထာင္။ ပူလြန္းေတာ႔ ေခါင္းေပၚက ေရေလာင္းခ်ၿပီး တကိုယ္လံုးေအးခ်မ္းသြားမဲ႔ အရသာကို လိုခ်င္တာကိုး။ အဲဒီအခ်ိန္က တဒဂၤ ေအးခ်မ္းသြားတဲ႔ ကြ်န္မကေတာ႔ ေရတြင္းေလးကို သိပ္ေက်းဇူးတင္ေနခဲ႔တယ္္။
ေဆာင္းတြင္းဆိုလည္း အၿပင္ပတ္၀န္းက်င္က ခ်မ္းတဲ႔ အခ်ိန္ဆို ကြ်န္မတို႔ေတြ ဘယ္ေတာ႔မွ ညသိပ္ေရမခ်ိဳးဘူး။ ေရတြင္းက ေရေႏြးေႏြးကို ခ်က္ခ်င္းငင္ၿပီး ခ်ိဳးၾကတာပဲ။ မနက္ေစာေစာသိပ္ေအးတဲ႔အခ်ိန္ဆို ေရက အေငြ႕ေလးေတြေတာင္ တေထာင္းေထာင္း ထေနေသးတယ္။ အေဖကေတာ႔ သူတင္ေရခ်ိဳးရံုမက၊ ဖုန္သိပ္ေအာင္ဆို ၿခံတစ္ၿခံလံုးကို ေရပံုးနဲ႔ ေရလိုက္ၿဖန္းေသးတယ္။ မိုးတြင္းတံုးက ေရတြင္းနဲ႔ ၿပည္႔လုနီးပါးေရေတြဟာ မိုးအကုန္ ေဆာင္းအကူးကစလို႔ ေရေတြလည္း နည္းလာတယ္။ ေရတြင္းကလည္း တေၿဖးေၿဖးနဲ႔ နက္နက္လာေတာ႔တယ္။ ေရနက္တာနဲ႔အမွ် ေရခပ္ရတာကလဲ ပင္ပန္းလာတယ္။ စက္သီးတိုင္ကို ရစ္ပတ္ ခ်ည္ထားတဲ႔ ေရပံုးၾကိဳးကိုလည္း တစ္ရစ္ၿပီး တစ္ရစ္ ၿပန္ၿဖည္ရေတာ႔တယ္။
ေႏြ၃လထဲမွာ ဧၿပီလနဲ႔ ေမလကေတာ႔ ေရဒုကၡအေရာက္ဆံုးလေတြေပါ႔။ တစ္ခါတစ္ရံလဲ ေႏြကုန္လို႔ မိုးက်သည္အထိ ေရေဖာေဖာသီသီသံုးႏိူင္တဲ႔ ႏွစ္ေတြလည္းရွိခဲ႔ဘူးပါတယ္။ အမ်ားအားၿဖင္႔ကေတာ႔ သၾကၤန္အခ်ိန္ေလာက္ ကြ်န္မတို႔ေတြ လမ္းထိပ္ထြက္ ေရပက္ခ်င္ၿပီဆို ေရတြင္းကေရက ဖင္ကပ္ေနၿပီ။ အဲဒါဆို ေရစည္၀ယ္ပက္ၾကရတယ္။ တစ္ခါတရံလဲ ေရတြင္းဖင္ကပ္ကိုပဲ ေစာင္႔လိုက္ ေရထြက္လာရင္ ခပ္လိုက္နဲ႔ ေႏြတစ္ေႏြလံုး မိုးက်သည္အထိ တပိန္ပိန္တလိန္လိန္နဲ႔ ေရအသက္ဆက္ေနၾကရတဲ႔ႏွစ္ေတြလည္း ရွိခဲ႔ဘူးတာပဲ။ ကံေကာင္းတာက အိမ္နားပတ္၀န္းက်င္ထဲမယ္ ကြ်န္မတို႔ တြင္းေလးက ေရအၾကာအခံဆံုး။ အိမ္နားက အိမ္ေတြဆို ေဆာင္းအကုန္ေလာက္ကတည္းက ေရစည္ေတြ တက်ိက်ိနဲ႔ တြန္းေနၾကရၿပီ။ တစ္ခါတစ္ေလလဲ အိမ္နီးနားခ်င္းေတြ အိမ္ကတြင္းမွာ ေရလာခ်ိဳးၾကတယ္။ ေနာက္ပိုင္းေတာ႔ တစ္ခ်ိဳ႔လဲ အ၀ီဇိေရတြင္းေတြတူးၾကတယ္။ ေရေဖာေဖာေတာ႔မရဘူး။ တစ္အိမ္သံုးစာေလာက္ပဲရၾကသတဲ႔။
အဲလို ေရခမ္းၿပီဆို ကြ်န္မတို႕ေတြ မိုးကို ေမွ်ာ္ရေတာ႔တယ္။ ပူရအိုက္ရတဲ႔ အထဲ ေရကလည္း ၀ေအာင္ မခ်ိဳးရၿပီကိုး။ ခပ္ရတဲ႔ေရေတြကလဲေနာက္ၿပီေလ။ ေရၾကည္ေအာင္ ေစာင္႔ၿပၤီးမွ ေလွ်ာ္ရ ခ်ိဳးရတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေလ်ာ္တဲ႔ အက်ီအၿဖဴေတြကလည္း မၿဖဴႏိူင္ေတာ႔ေပ။ ခပ္ညစ္ညစ္ ၿဖစ္ကုန္ၿပီ။ အဖြားကေတာ႔ အိမ္ေရွ႔က ဒညင္းပင္ရိပ္ေအာက္မွာ ႏွီးရက္ေတာင္ၾကီး တဖ်တ္ဖ်တ္ခတ္လို႔ ညည္းရွာတယ္။ ပူခ်က္ေတာ႔ေအ ... ငရဲၿပည္က်ေနတာ ပဲတဲ႔။ အေဖ႔မလည္း အိမ္ပတ္လည္ေအးေအးလူလူၿဖစ္ေအာင္ ေရၿဖန္းခ်င္ေပမဲ႔ ၿဖန္းရမဲ႔ေရက မရွိၿပီကိုး။
မွတ္မွတ္ရရ ဧၿပီကတည္းက ရြာရမဲ႔ သၾကန္မိုးကလည္း မရြာေတာ႔သည္မွာ ၾကာၿပီ။ ေမလလည္ေလာက္ဆိုရင္ေတာ႔ မိုးအရိပ္အေရာင္ေလး စၿမင္ရၿပီ။ အေမကေတာ႔ မုတ္သုန္၀င္ရင္ မိုးကရြာေတာ႔မွာလို႔ ေၿပာေနတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံ တစ္ေနရာ ခပ္ေ၀းေ၀းဆီက မိုးခ်ိန္းသံသဲ႕သဲ႕ၾကားလိုက္ရရင္ ကိုပဲ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ ေရာင္ၿခည္ေတြနဲ႔။ အေပၚကိုေမာ႔ၾကည္႔ရင္း ေကာင္းကင္က မိုးရိပ္ေတြနဲ႔ ခပ္မိွဳင္းမိွဳင္းၿဖစ္လာၿပီဆို ေပ်ာ္လိုက္သည္႔ၿဖစ္ခ်င္း။ တစ္ခါတစ္ေလလဲ ေလနဲ႕အတူ မိုးကပါသြားတတ္ေသးတယ္။ တစ္ေပါက္ႏွစ္ေပါက္သာက်ၿပီး ၿပီးသြားၿပန္တယ္။ မိုးေၿပးေပါ႔။ တစ္ခါတစ္ေလလဲ ဖံုသင္းနံ႕ ေလး ရ ရံု။ တကယ္႔မွ ဘုရားစူး ရြာတယ္ဆိုရံုေလး။ မိုးဟာ တစ္ခါတစ္ရံေခါင္းသိပ္မာတယ္။ ေတာ္ရံုမရြာဘူး။ တင္းခံေနတယ္။
ေမွ်ာ္သူေမာခ်ိန္ေလာက္က် မိုးေတြ ရြာတဲ႔တစ္ေန႔ေတာ႔ ေရာက္လာခဲ႔ပါၿပီ။ ရြာမဲ႔ရြာေတာ႔ ေလေတြတိုက္ မိုးၾကိဳးေတြ ပစ္ၿပီးကို သည္းၾကီးမဲၾကီးရြာတာပါ။ ငရဲၿပည္တမွ် ပူေလာင္ အိုက္စပ္ ေနတ႔ဲ ၾသကာသေလာကၾကီးကို ေအးခ်မ္းေစမဲ႔ မိုးေရေတြပါ။ ေရလဲ အေတာ္ပါပါတယ္။ရြာတာမွအၾကာၾကီး။ ညဘက္ပါဆက္ရြာေတာ႔မေယာင္။ တစ္ခါတစ္ရံႏွစ္ေတြမွာ မိုးသီးေတြပါ ရြာခ်တတ္ပါေသးတယ္။ အိမ္ေဘးက ခေလးတစ္သိုက္ကေတာ႔ မိုးေရထဲမွာ ေၿပးလႊားေအာ္ဟစ္လို႔။ အေမကေတာ႔ မိုးေရထဲ ထမီရင္ရွားၾကီးနဲ႔ အကိုတစ္ေယာက္အကူနဲ႔ ေရခံရေအာင္ အိမ္ေရွ႔တံစက္ၿမိတ္ေအာက္ စဥ္႔အိုးေတြ ေၿပာင္းခ်ေနတယ္။ ေဟာ မိုးအေတာ္ၾကာရြာၿပီးလို႔ မိုးနဲနဲစဲခ်ိန္က်ု အိမ္ေရွ႕က ေရတြင္းေလးေၿပးၾကည္႔ၾကတယ္။ ခ်က္ခ်င္းေတာ႔ ေရက ဘယ္တက္ဦးမလဲ။ တံစက္ၿမိတ္က မိုးေရေတြစင္က်ေတာ႔ ေရေတြလဲ ေနာက္က်ိလို႕။
ေနာက္ေန႔မနက္ေစာေစာမယ္ အိပ္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ႏွပ္ေနတဲ႔ကြ်န္မကို အေမကႏိွဳးေၿပာတယ္။ သမီးေရ ... ေရတြင္းက ေရေပါက္ေတြ ပြင္႔ၿပီး အခု ေရေတြ ... ေရေတြ ေရတြင္း တစ္၀က္ေလာက္ၿဖစ္ေနၿပီတဲ႔။ အေမေၿပာတာမယံုဘူး။ သြားၾကည္႔ေတာ႔ မေန႔ကတင္ မိုးမရြာခင္အထိ ရႊံ႕ေရာင္ေရေတြနဲ႔ ဖင္ကပ္သာသာရွိတဲ႔ ေရတြင္းဟာ ညတြင္းခ်င္း ေရေတြ ၿပည္႔လာလိုက္တာ။ ေၿပာမယံု ၾကံဳဘူးမွသိ။ ေဘးေရတြင္းနံရံက ေရစမ္းေပါက္ေတြပြင္႔ၿပီး ေရေတြ က်ေနတာလဲ ၿမင္ေနရတယ္။ ကြ်န္မတို႕လဲ စက္သီးၾကိဳးကို ၿပန္တိုၾက။ ေရခ်ိဳးၾက။ အိမ္သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ၾက၊ အ၀တ္ေတြ စုေလ်ာ္ၾကနဲ႔ ေၿခာက္ေသြ႔ေနတဲ႔ အိမ္လဲ ၿပန္လည္စိုၿပည္လာေတာ႔တယ္။ တကယ္ေတာ႔ မိုးဟာ အမ်ားၾကီး မလိုပါဘူး။ တစ္မိုးေလာက္သာ ၿပည္႔ၿပည္႔၀၀ လိုတာပါ။ ဒါနဲ႔မ်ား ဘာေၾကာင္႔ ေခါင္းမာေနရသလဲ မိုးမင္းၾကီးရယ္။
ပူၿပင္းေၿခာက္ေသြ႕ေနေသာ ၿမန္မာၿပည္မွာ မိုးအၿမန္ရြာပါေစ။ ၿမန္မာၿပည္သူအေပါင္း ေအးခ်မ္းၾကပါေစ။
စာၾကြင္း ။ ။ ခုေလးတင္ပဲ ရန္ကုန္မွာ မိုးရြာေနၿပီဟုၾကားရပါသည္။ အလြန္ေပ်ာ္ေနပါသည္။
ေဆာင္းတြင္းဆိုလည္း အၿပင္ပတ္၀န္းက်င္က ခ်မ္းတဲ႔ အခ်ိန္ဆို ကြ်န္မတို႔ေတြ ဘယ္ေတာ႔မွ ညသိပ္ေရမခ်ိဳးဘူး။ ေရတြင္းက ေရေႏြးေႏြးကို ခ်က္ခ်င္းငင္ၿပီး ခ်ိဳးၾကတာပဲ။ မနက္ေစာေစာသိပ္ေအးတဲ႔အခ်ိန္ဆို ေရက အေငြ႕ေလးေတြေတာင္ တေထာင္းေထာင္း ထေနေသးတယ္။ အေဖကေတာ႔ သူတင္ေရခ်ိဳးရံုမက၊ ဖုန္သိပ္ေအာင္ဆို ၿခံတစ္ၿခံလံုးကို ေရပံုးနဲ႔ ေရလိုက္ၿဖန္းေသးတယ္။ မိုးတြင္းတံုးက ေရတြင္းနဲ႔ ၿပည္႔လုနီးပါးေရေတြဟာ မိုးအကုန္ ေဆာင္းအကူးကစလို႔ ေရေတြလည္း နည္းလာတယ္။ ေရတြင္းကလည္း တေၿဖးေၿဖးနဲ႔ နက္နက္လာေတာ႔တယ္။ ေရနက္တာနဲ႔အမွ် ေရခပ္ရတာကလဲ ပင္ပန္းလာတယ္။ စက္သီးတိုင္ကို ရစ္ပတ္ ခ်ည္ထားတဲ႔ ေရပံုးၾကိဳးကိုလည္း တစ္ရစ္ၿပီး တစ္ရစ္ ၿပန္ၿဖည္ရေတာ႔တယ္။
ေႏြ၃လထဲမွာ ဧၿပီလနဲ႔ ေမလကေတာ႔ ေရဒုကၡအေရာက္ဆံုးလေတြေပါ႔။ တစ္ခါတစ္ရံလဲ ေႏြကုန္လို႔ မိုးက်သည္အထိ ေရေဖာေဖာသီသီသံုးႏိူင္တဲ႔ ႏွစ္ေတြလည္းရွိခဲ႔ဘူးပါတယ္။ အမ်ားအားၿဖင္႔ကေတာ႔ သၾကၤန္အခ်ိန္ေလာက္ ကြ်န္မတို႔ေတြ လမ္းထိပ္ထြက္ ေရပက္ခ်င္ၿပီဆို ေရတြင္းကေရက ဖင္ကပ္ေနၿပီ။ အဲဒါဆို ေရစည္၀ယ္ပက္ၾကရတယ္။ တစ္ခါတရံလဲ ေရတြင္းဖင္ကပ္ကိုပဲ ေစာင္႔လိုက္ ေရထြက္လာရင္ ခပ္လိုက္နဲ႔ ေႏြတစ္ေႏြလံုး မိုးက်သည္အထိ တပိန္ပိန္တလိန္လိန္နဲ႔ ေရအသက္ဆက္ေနၾကရတဲ႔ႏွစ္ေတြလည္း ရွိခဲ႔ဘူးတာပဲ။ ကံေကာင္းတာက အိမ္နားပတ္၀န္းက်င္ထဲမယ္ ကြ်န္မတို႔ တြင္းေလးက ေရအၾကာအခံဆံုး။ အိမ္နားက အိမ္ေတြဆို ေဆာင္းအကုန္ေလာက္ကတည္းက ေရစည္ေတြ တက်ိက်ိနဲ႔ တြန္းေနၾကရၿပီ။ တစ္ခါတစ္ေလလဲ အိမ္နီးနားခ်င္းေတြ အိမ္ကတြင္းမွာ ေရလာခ်ိဳးၾကတယ္။ ေနာက္ပိုင္းေတာ႔ တစ္ခ်ိဳ႔လဲ အ၀ီဇိေရတြင္းေတြတူးၾကတယ္။ ေရေဖာေဖာေတာ႔မရဘူး။ တစ္အိမ္သံုးစာေလာက္ပဲရၾကသတဲ႔။
အဲလို ေရခမ္းၿပီဆို ကြ်န္မတို႕ေတြ မိုးကို ေမွ်ာ္ရေတာ႔တယ္။ ပူရအိုက္ရတဲ႔ အထဲ ေရကလည္း ၀ေအာင္ မခ်ိဳးရၿပီကိုး။ ခပ္ရတဲ႔ေရေတြကလဲေနာက္ၿပီေလ။ ေရၾကည္ေအာင္ ေစာင္႔ၿပၤီးမွ ေလွ်ာ္ရ ခ်ိဳးရတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေလ်ာ္တဲ႔ အက်ီအၿဖဴေတြကလည္း မၿဖဴႏိူင္ေတာ႔ေပ။ ခပ္ညစ္ညစ္ ၿဖစ္ကုန္ၿပီ။ အဖြားကေတာ႔ အိမ္ေရွ႔က ဒညင္းပင္ရိပ္ေအာက္မွာ ႏွီးရက္ေတာင္ၾကီး တဖ်တ္ဖ်တ္ခတ္လို႔ ညည္းရွာတယ္။ ပူခ်က္ေတာ႔ေအ ... ငရဲၿပည္က်ေနတာ ပဲတဲ႔။ အေဖ႔မလည္း အိမ္ပတ္လည္ေအးေအးလူလူၿဖစ္ေအာင္ ေရၿဖန္းခ်င္ေပမဲ႔ ၿဖန္းရမဲ႔ေရက မရွိၿပီကိုး။
မွတ္မွတ္ရရ ဧၿပီကတည္းက ရြာရမဲ႔ သၾကန္မိုးကလည္း မရြာေတာ႔သည္မွာ ၾကာၿပီ။ ေမလလည္ေလာက္ဆိုရင္ေတာ႔ မိုးအရိပ္အေရာင္ေလး စၿမင္ရၿပီ။ အေမကေတာ႔ မုတ္သုန္၀င္ရင္ မိုးကရြာေတာ႔မွာလို႔ ေၿပာေနတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံ တစ္ေနရာ ခပ္ေ၀းေ၀းဆီက မိုးခ်ိန္းသံသဲ႕သဲ႕ၾကားလိုက္ရရင္ ကိုပဲ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ ေရာင္ၿခည္ေတြနဲ႔။ အေပၚကိုေမာ႔ၾကည္႔ရင္း ေကာင္းကင္က မိုးရိပ္ေတြနဲ႔ ခပ္မိွဳင္းမိွဳင္းၿဖစ္လာၿပီဆို ေပ်ာ္လိုက္သည္႔ၿဖစ္ခ်င္း။ တစ္ခါတစ္ေလလဲ ေလနဲ႕အတူ မိုးကပါသြားတတ္ေသးတယ္။ တစ္ေပါက္ႏွစ္ေပါက္သာက်ၿပီး ၿပီးသြားၿပန္တယ္။ မိုးေၿပးေပါ႔။ တစ္ခါတစ္ေလလဲ ဖံုသင္းနံ႕ ေလး ရ ရံု။ တကယ္႔မွ ဘုရားစူး ရြာတယ္ဆိုရံုေလး။ မိုးဟာ တစ္ခါတစ္ရံေခါင္းသိပ္မာတယ္။ ေတာ္ရံုမရြာဘူး။ တင္းခံေနတယ္။
ေမွ်ာ္သူေမာခ်ိန္ေလာက္က် မိုးေတြ ရြာတဲ႔တစ္ေန႔ေတာ႔ ေရာက္လာခဲ႔ပါၿပီ။ ရြာမဲ႔ရြာေတာ႔ ေလေတြတိုက္ မိုးၾကိဳးေတြ ပစ္ၿပီးကို သည္းၾကီးမဲၾကီးရြာတာပါ။ ငရဲၿပည္တမွ် ပူေလာင္ အိုက္စပ္ ေနတ႔ဲ ၾသကာသေလာကၾကီးကို ေအးခ်မ္းေစမဲ႔ မိုးေရေတြပါ။ ေရလဲ အေတာ္ပါပါတယ္။ရြာတာမွအၾကာၾကီး။ ညဘက္ပါဆက္ရြာေတာ႔မေယာင္။ တစ္ခါတစ္ရံႏွစ္ေတြမွာ မိုးသီးေတြပါ ရြာခ်တတ္ပါေသးတယ္။ အိမ္ေဘးက ခေလးတစ္သိုက္ကေတာ႔ မိုးေရထဲမွာ ေၿပးလႊားေအာ္ဟစ္လို႔။ အေမကေတာ႔ မိုးေရထဲ ထမီရင္ရွားၾကီးနဲ႔ အကိုတစ္ေယာက္အကူနဲ႔ ေရခံရေအာင္ အိမ္ေရွ႔တံစက္ၿမိတ္ေအာက္ စဥ္႔အိုးေတြ ေၿပာင္းခ်ေနတယ္။ ေဟာ မိုးအေတာ္ၾကာရြာၿပီးလို႔ မိုးနဲနဲစဲခ်ိန္က်ု အိမ္ေရွ႕က ေရတြင္းေလးေၿပးၾကည္႔ၾကတယ္။ ခ်က္ခ်င္းေတာ႔ ေရက ဘယ္တက္ဦးမလဲ။ တံစက္ၿမိတ္က မိုးေရေတြစင္က်ေတာ႔ ေရေတြလဲ ေနာက္က်ိလို႕။
ေနာက္ေန႔မနက္ေစာေစာမယ္ အိပ္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ႏွပ္ေနတဲ႔ကြ်န္မကို အေမကႏိွဳးေၿပာတယ္။ သမီးေရ ... ေရတြင္းက ေရေပါက္ေတြ ပြင္႔ၿပီး အခု ေရေတြ ... ေရေတြ ေရတြင္း တစ္၀က္ေလာက္ၿဖစ္ေနၿပီတဲ႔။ အေမေၿပာတာမယံုဘူး။ သြားၾကည္႔ေတာ႔ မေန႔ကတင္ မိုးမရြာခင္အထိ ရႊံ႕ေရာင္ေရေတြနဲ႔ ဖင္ကပ္သာသာရွိတဲ႔ ေရတြင္းဟာ ညတြင္းခ်င္း ေရေတြ ၿပည္႔လာလိုက္တာ။ ေၿပာမယံု ၾကံဳဘူးမွသိ။ ေဘးေရတြင္းနံရံက ေရစမ္းေပါက္ေတြပြင္႔ၿပီး ေရေတြ က်ေနတာလဲ ၿမင္ေနရတယ္။ ကြ်န္မတို႕လဲ စက္သီးၾကိဳးကို ၿပန္တိုၾက။ ေရခ်ိဳးၾက။ အိမ္သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ၾက၊ အ၀တ္ေတြ စုေလ်ာ္ၾကနဲ႔ ေၿခာက္ေသြ႔ေနတဲ႔ အိမ္လဲ ၿပန္လည္စိုၿပည္လာေတာ႔တယ္။ တကယ္ေတာ႔ မိုးဟာ အမ်ားၾကီး မလိုပါဘူး။ တစ္မိုးေလာက္သာ ၿပည္႔ၿပည္႔၀၀ လိုတာပါ။ ဒါနဲ႔မ်ား ဘာေၾကာင္႔ ေခါင္းမာေနရသလဲ မိုးမင္းၾကီးရယ္။
ပူၿပင္းေၿခာက္ေသြ႕ေနေသာ ၿမန္မာၿပည္မွာ မိုးအၿမန္ရြာပါေစ။ ၿမန္မာၿပည္သူအေပါင္း ေအးခ်မ္းၾကပါေစ။
စာၾကြင္း ။ ။ ခုေလးတင္ပဲ ရန္ကုန္မွာ မိုးရြာေနၿပီဟုၾကားရပါသည္။ အလြန္ေပ်ာ္ေနပါသည္။
ေရတြင္းနဲ႔ ကြ်န္မ
ကြ်န္မ အသက္ ၁၃ႏွစ္၊ ၇တန္းေအာင္ ၈တန္းတက္ရမဲ႔ ႏွစ္မွာ အေဖ၀န္ထမ္းဘ၀ကေန ထြက္တယ္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔စြန္နားမွာ ႏွင္းဆီပန္းစိုက္စားဖို႔ ၿခံတစ္ၿခံရယ္၊ ေနစရာ အိမ္ေလးတစ္လံုးရယ္ ၀ယ္ၿပီး ေၿပာင္းေနၾကတယ္။ အိမ္ကေတာ႔ ဓနိမိုး ထရံကာ။ အသစ္ဆိုေတာ႔ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေတာ႔ ရွိပါတယ္။ အိမ္ေရွ႕တည္႔တည္႔မွာ ေရတြင္းတစ္တြင္းရွိတယ္။ ၿခံအ၀င္၀ရဲ႕ ညာဘက္ေလာက္မွာ။ အိမ္က ေရတြင္းရဲ႕ေနာက္မွာ ကပ္ရပ္။ ေရတြင္းနဲ႔ အိမ္ဘယ္ေလာက္ နီးလဲဆို အိမ္တံစက္ၿမိတ္က က်တဲ႔ေရက ေရတြင္းထဲ က် မတတ္ပဲ။ အဲဒီေရတြင္းကိုေတြ႔ေတာ႔ တစ္သက္လံုး ေရဘံုဘုိင္ေခါင္းက ထြက္တဲ႔ေရသာၿမင္ဘူးတဲ႔ ကြ်န္မစိတ္ထဲမွာ ဟင္ အိမ္ကလဲ ေရတြင္းၾကီးနဲ႔ ေတာက်လိုက္တာလို႔ ထင္တယ္။
ေရတြင္းကလည္း ၿမင္ဘူးေနက် ေရတြင္းေတြပံုစံမ်ိဳး သပ္သပ္ရပ္ရပ္ အုတ္ေဘာင္နဲ႔ ဘာနဲ႔ မဟုတ္ဘူးရယ္။ ေရတြင္း အေပၚရံနား ေၿမၾကီးနဲ႕ လယ္ဗယ္ညီကေန ေအာက္ဖက္ကို တစ္ေတာင္ေလာက္ပဲ အုပ္စီထားတယ္။ ေၿမေပၚမွာေတာ႔ ေရတြင္း၀နဲ႕ တစ္ေတာင္ အကြာ ပတ္လည္ေလာက္မွာ သစ္သားတိုင္ေလး ၅တိုင္ ၆တိုင္ ပတ္လည္စိုက္လို႔ သံစကာလို႔ေၿပာရမလား။ ေၾကာင္ ၄-၅ေကာင္စာ တစ္ၿပိဳင္နက္ ၀င္ရေလာက္တဲ႔ အေပါက္ၾကီးေတြနဲ႔ လက္သန္းလံုးေလာက္ သံၾကိဳးေတြကို မညီမညာ ရက္ထားသလိုၾကီးကို ပတ္လည္ေခြလို႔ ကာထားတယ္။ ေၾကာင္၄-၅ ေကာင္လို႔ ႏိူင္းရတာက ေနာက္ပိုင္း အိမ္မွာ ေၾကာင္ေတြေမြးေတာ႔ အဲဒီကေန ေရတြင္းထဲ ခဏခဏ ၿပဳတ္က်လို႔ ဆယ္ရတာလဲ ခဏခဏကုိး။
ေရတြင္းက ထံုးစံအတိုင္း စက္သီးနဲ႔ၾကိဳးနဲ႔ ေရငင္ရတာ။ ၾကိဳးက ေမာ္ေတာ္ကားတာယာကို ၾကိဳးၿဖစ္ေအာင္ ပတ္လည္ၿဖတ္ထားတဲ႔ လက္တစ္ဆုတ္စာေလာက္ အတုတ္ရွိတဲ႔ အမဲေရာင္ ရာဘာၾကိဳး။ စက္သီးက တစ္ခါတစ္ခါ ဆီမရွိရင္ တကြ်ိကြ်ိနဲ႔ သံစံုၿမည္တတ္ေသးတာ။ ေနာက္ပိုင္း အရပ္မွီလာေတာ႔ ကြ်န္မကိုယ္တိုင္ၿဖဳတ္ၿပီး စက္ခ်ဳပ္တဲ႔ စက္ဆီထည္႔တယ္။ ထည္႔ၿပီးကာစဆို စက္သီေလးက ေခ်ာမြတ္ေနေတာ႔ ေရငင္ရတာ အေတာ္ သက္သာတယ္လို႔ထင္တယ္။ တကြ်ိကြ်ိ အသံအလဲမၾကားရေတာ႔ဘူး။ တစ္ခါတစ္ရံလဲ စက္သီးထဲ ဆီထည္႔တာမ်ားၿပီး စက္ဆီေတြ ေရတြင္းထဲ ၿပဳတ္က်လို႔ ေရေတြမွာ ဆီေတြေ၀႔ၿပီး သက္တန္႕ေရာင္စံုၿဖစ္တဲ႔ အခါလည္းၿဖစ္ရဲ႕။
ေရပံုးကလဲ ရာဘာနဲ႔ လုပ္ထားတဲ႔ ေရပံုးမ်ိဳး ခပ္ေပ်ာ႔ေပ်ာ႔ အနက္ေရာင္ပဲ။ ေပါ႔ေအာင္ တမင္လုပ္ထားတာၿဖစ္မယ္လို႔ ေတြးမိတယ္။ ေရငင္တဲ႔ၾကိဳးရဲ႔ ေနာက္ဆံုးပိုင္း အဖ်ားကိုလည္း ေရတြင္းေဘးက စက္သီးတိုင္ကို ပတ္ၿပီးခ်ည္ထားရေသးတယ္။ ေနာက္မိွဳ႔ဆို တစ္ခါတစ္ရံ နေမာ္နမဲ႔ ေရခပ္ရင္း လက္ကၾကိဳး လြတ္ထြက္သြားရင္ ၾကိဳးေရာ ေရပံုးေရာ ေရတြင္းထဲေရာက္လို႔ ေဘးအိမ္ကေရတြင္းကေန ေနာက္ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္းငွါးၿပီး ၿပန္ဆယ္ရတာေတြလဲ ရွိခဲ႔ဘူးတာကိုး။
ေရတြင္းထဲကို ငံု႕ၾကည္႔မယ္ဆိုရင္ ေရကေတာ္ေတာ္နက္တယ္။ ၀ါး ႏွစ္ၿပန္စာေလာက္ ရွိမယ္။ ေရကအၾကည္။ အထဲကိုေဖာက္ၿမင္ရတယ္။ ေရာက္စက ငံု႔ၾကည္႔ၿပီး ေၾကာက္ေနေသးတယ္။ ေႏြရာသီဆိုေတာ႔ ေရက နက္ၿပီေလ။ ေရတြင္းထဲမွာလဲ နံရံကို တြယ္ကပ္ေပါက္ေနတဲ႔ ေရညွိပင္ အၾကီးစား ခပ္စိမ္းစိမ္းေလးေတြကို ၿမင္ေနရတယ္။ အရြက္ေလးေတြ သိပ္လွလို႔ ေနာက္ပိုင္း တံခ်ဴနဲ႕ ထိုးခ်ၿပီးေတာင္ ခူးေသးတယ္။ နံရံမွာ တြင္းအခ်ိဳ႔လဲရွိတယ္။ စာကေလးေတြ ေႏြပူၿပီဆို အဲဒီတြင္းထဲမွာ လာေနၾကတယ္။ အေအးလာခိုၾကတာေပါ႔။ ၿပီးရင္ အၿငိမ္မေနၾကဘူး။ ေဆာ႕ၾကတယ္။ ေရတြင္းထဲ ေၿမၾကီးေတြ ၿပဳတ္ၿပဳတ္က်တယ္။ တစ္ခါတစ္ရံ ေၿမၾကီးတင္မက သူတို႔ကိုယ္တိုင္ပါ ၿပဳတ္က်ၿပီး ေရနစ္ေသၾကတယ္။
စာကေလးေသၿပီးစ လတ္လတ္ဆပ္ဆပ္ဆိုရင္ အိမ္က အခ်စ္ဆံုးေၾကာင္ ငမဲေလးကို ေခၚၿပီး ေရထဲက ငင္ၿပီးေကြ်းတယ္။ ရရခ်င္း ခ်ီၿပီး ေၿပးေတာ႔တာပဲ။ စာကေလးမ်ား ရၿပီဆို အဲဒီငမဲေလးဟာ ခ်က္ခ်င္း ဘယ္ေတာ႔မွ မစားဘူး။ အဲဒီစာကေလးကို လက္ကေလးနဲ႔ပုတ္ အေပၚေၿမွာက္လိုက္၊ ပါးစပ္ကေလးနဲ႕ အသာဖမ္းလိုက္ မ်ိဳးစံုကစားတယ္။ ေနာက္ဆံုး စာေသေလးလဲ ႏြမ္းဖတ္ေပ်ာ႔ေခြသြားၿပီ။ သူလဲေဆာ႔လို႔ ေမာၿပီဆိုမွ တကြ်တ္ကြ်တ္နဲ႔ စ စားေတာ႔တာပဲ။ ေၾကာင္ေတြအၾကိဳက္ထဲမွာ စာကေလးနဲ႔ ၾကြက္က ထိပ္ဆံုးကလို႔ ထင္တယ္။ ေရတြင္းထဲ စာကေလးက်တိုင္း သူ႕အတြက္ေတာ႔ စားေကာင္းေသာက္ဖြယ္စားရတဲ႔ေန႔ပဲ။
အိမ္စေၿပာင္းတဲ႔ေန႔က အတူေနတဲ႔ အကို၀မ္းကဲြက ပိန္လွီၿပီး လက္တစ္ဆုတ္ေလာက္သာသာရွိတဲ႔ ကြ်န္မရဲ႕လက္ေမာင္းခပ္ညိဳညိဳကို ၾကည္႔ၿပီးေၿပာတယ္။ ညည္းလက္ေမာင္းလွခ်င္ရင္၊ လက္ေမာင္းၾကီးခ်င္ရင္ ေရငင္ပါလားတဲ႔။ အကိုက ေနာက္ေၿပာတာလားေတာ႔ ကြ်န္မ မသိဘူး။ အဲဒီေနာက္ပိ္ုင္း ကြ်န္မလဲ ေရေတြငင္ရေတာ႔တာပဲ။ အကိုေတြက ႏွင္းဆီၿခံထဲ သြားအလုပ္လုပ္ေနရတာမ်ားေတာ႔ အိမ္မွာဆို ကြ်န္မတစ္ေယာက္တည္း က်န္ခဲ႔တာမ်ားတယ္။ အဖြားနဲ႔ အေမကလဲ အိမ္မွာ အားၿပီဆို ၿခံထဲပဲသြားၿပီး လုပ္အားေပးေနေတာ႔ အိမ္မွဳကိစၥေတြ ကြ်န္မလုပ္ရတာမ်ားေတာ႔ ေရလဲငင္ရတာေပါ႔။ ဥပမာ အိမ္မွာ ရွိသမွ်ေသာ ပုရိသအေပါင္း ၀တ္ထားတဲ႔ အ၀တ္ေတြ စုေလွ်ာ္ရတာမ်ိဳး။ ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြ အားၿပီဆို ကြ်န္မ လုပ္ငန္းစေတာ႔တာပဲ။ အိမ္က ေနရွင္နယ္ကတ္ဆက္ကို အက်ယ္ၾကီးဖြင္႔ အိမ္ေရွ႕က စဥ္႔အိုးေတြ အကုန္ ေရၿပည္႔ေအာင္ၿဖည္႔။ သီခ်င္းတေၾကာ္ေၾကာ္လိုက္ေအာ္ဆိုၿပီး ေလွ်ာ္ေတာ႔တာပဲ အ၀တ္ေတြ။ သီိခ်င္းေလးဆိုရင္းေလွ်ာ္ေတာ႔ ေမာမွန္းမသိလိုက္ရဘူး။ အိမ္နားက ပရိတ္သတ္ကေတာ႔ အင္မတန္ သနားဖို႔ ေကာင္းတာပါပဲ။
ေရငင္ရတာနဲ႔ အမွ်ကြ်န္မရဲ႕ လက္ေမာင္းေတြ တုတ္လာ မလာေတာ႔ မသိဘူး။ လက္ဖ၀ါးေတြက ၾကမ္းလာတယ္။ အသားမာတက္တယ္ ေခၚရမယ္။ ကြ်န္မတကၠသိုလ္တက္ေတာ႔ တဲြမိတဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြက သူေ႒း သမီးေတြမ်ားတယ္။ အခ်စ္ဆံုး သူငယ္ခ်င္းကလည္း ေတာ္ေတာ္ ခ်မ္းသာတဲ႔ အသိုင္းအ၀ိုင္းက။ အတန္းတစ္တန္းက တစ္တန္းေၿပာင္းခ်ိန္ဆို သူငယ္ခ်င္း၂ေယာက္ လက္ကေလးေတြ ကိုင္ၿပီး ေနရာဦးဖို႔ ေၿပးၾကတာ။ သူ႕လက္ကေလးမ်ား ေခ်ာလို႔ႏုလို႔။ သူကလဲ ကြ်န္မလက္ေတာ႔ အေတာ္ၾကမ္းလွတယ္ ထင္မွာပဲ။ ေနာက္ပိုင္းအရမ္းခင္သြားေတာ႔ ကြ်န္မက ေၿပာၿပပါတယ္။ ငါ႔လက္မွာ အသားမာေတြ တက္တာ အိမ္မွာ ေရငင္ရတယ္။ အလုပ္ၾကမ္းလုပ္ရတယ္လို႕ ဆိုေတာ႔ သိပ္မစပ္စုတတ္တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းက ၿပံဳးၿပံဳးေလးသာ နားေထာင္ရွာတယ္။ အလုပ္ၾကမ္းလုပ္ရတယ္ဆိုတာက ကြ်န္မလဲအားရင္ တစ္ခါတရံ ႏွင္းဆီၿခံထဲသြားၿပီး ေၿမဆြ၊ ေပါင္းႏွဳတ္၊ ေၿမၾသဇာေကြ်း၊ ပန္းခူး၊ ကိုင္းေၿခာက္ညွပ္ အစရွိသည္ လုပ္ရတာကို ေၿပာတာပါ။
(ဆက္ပါမည္)
ေရတြင္းကလည္း ၿမင္ဘူးေနက် ေရတြင္းေတြပံုစံမ်ိဳး သပ္သပ္ရပ္ရပ္ အုတ္ေဘာင္နဲ႔ ဘာနဲ႔ မဟုတ္ဘူးရယ္။ ေရတြင္း အေပၚရံနား ေၿမၾကီးနဲ႕ လယ္ဗယ္ညီကေန ေအာက္ဖက္ကို တစ္ေတာင္ေလာက္ပဲ အုပ္စီထားတယ္။ ေၿမေပၚမွာေတာ႔ ေရတြင္း၀နဲ႕ တစ္ေတာင္ အကြာ ပတ္လည္ေလာက္မွာ သစ္သားတိုင္ေလး ၅တိုင္ ၆တိုင္ ပတ္လည္စိုက္လို႔ သံစကာလို႔ေၿပာရမလား။ ေၾကာင္ ၄-၅ေကာင္စာ တစ္ၿပိဳင္နက္ ၀င္ရေလာက္တဲ႔ အေပါက္ၾကီးေတြနဲ႔ လက္သန္းလံုးေလာက္ သံၾကိဳးေတြကို မညီမညာ ရက္ထားသလိုၾကီးကို ပတ္လည္ေခြလို႔ ကာထားတယ္။ ေၾကာင္၄-၅ ေကာင္လို႔ ႏိူင္းရတာက ေနာက္ပိုင္း အိမ္မွာ ေၾကာင္ေတြေမြးေတာ႔ အဲဒီကေန ေရတြင္းထဲ ခဏခဏ ၿပဳတ္က်လို႔ ဆယ္ရတာလဲ ခဏခဏကုိး။
ေရတြင္းက ထံုးစံအတိုင္း စက္သီးနဲ႔ၾကိဳးနဲ႔ ေရငင္ရတာ။ ၾကိဳးက ေမာ္ေတာ္ကားတာယာကို ၾကိဳးၿဖစ္ေအာင္ ပတ္လည္ၿဖတ္ထားတဲ႔ လက္တစ္ဆုတ္စာေလာက္ အတုတ္ရွိတဲ႔ အမဲေရာင္ ရာဘာၾကိဳး။ စက္သီးက တစ္ခါတစ္ခါ ဆီမရွိရင္ တကြ်ိကြ်ိနဲ႔ သံစံုၿမည္တတ္ေသးတာ။ ေနာက္ပိုင္း အရပ္မွီလာေတာ႔ ကြ်န္မကိုယ္တိုင္ၿဖဳတ္ၿပီး စက္ခ်ဳပ္တဲ႔ စက္ဆီထည္႔တယ္။ ထည္႔ၿပီးကာစဆို စက္သီေလးက ေခ်ာမြတ္ေနေတာ႔ ေရငင္ရတာ အေတာ္ သက္သာတယ္လို႔ထင္တယ္။ တကြ်ိကြ်ိ အသံအလဲမၾကားရေတာ႔ဘူး။ တစ္ခါတစ္ရံလဲ စက္သီးထဲ ဆီထည္႔တာမ်ားၿပီး စက္ဆီေတြ ေရတြင္းထဲ ၿပဳတ္က်လို႔ ေရေတြမွာ ဆီေတြေ၀႔ၿပီး သက္တန္႕ေရာင္စံုၿဖစ္တဲ႔ အခါလည္းၿဖစ္ရဲ႕။
ေရပံုးကလဲ ရာဘာနဲ႔ လုပ္ထားတဲ႔ ေရပံုးမ်ိဳး ခပ္ေပ်ာ႔ေပ်ာ႔ အနက္ေရာင္ပဲ။ ေပါ႔ေအာင္ တမင္လုပ္ထားတာၿဖစ္မယ္လို႔ ေတြးမိတယ္။ ေရငင္တဲ႔ၾကိဳးရဲ႔ ေနာက္ဆံုးပိုင္း အဖ်ားကိုလည္း ေရတြင္းေဘးက စက္သီးတိုင္ကို ပတ္ၿပီးခ်ည္ထားရေသးတယ္။ ေနာက္မိွဳ႔ဆို တစ္ခါတစ္ရံ နေမာ္နမဲ႔ ေရခပ္ရင္း လက္ကၾကိဳး လြတ္ထြက္သြားရင္ ၾကိဳးေရာ ေရပံုးေရာ ေရတြင္းထဲေရာက္လို႔ ေဘးအိမ္ကေရတြင္းကေန ေနာက္ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္းငွါးၿပီး ၿပန္ဆယ္ရတာေတြလဲ ရွိခဲ႔ဘူးတာကိုး။
ေရတြင္းထဲကို ငံု႕ၾကည္႔မယ္ဆိုရင္ ေရကေတာ္ေတာ္နက္တယ္။ ၀ါး ႏွစ္ၿပန္စာေလာက္ ရွိမယ္။ ေရကအၾကည္။ အထဲကိုေဖာက္ၿမင္ရတယ္။ ေရာက္စက ငံု႔ၾကည္႔ၿပီး ေၾကာက္ေနေသးတယ္။ ေႏြရာသီဆိုေတာ႔ ေရက နက္ၿပီေလ။ ေရတြင္းထဲမွာလဲ နံရံကို တြယ္ကပ္ေပါက္ေနတဲ႔ ေရညွိပင္ အၾကီးစား ခပ္စိမ္းစိမ္းေလးေတြကို ၿမင္ေနရတယ္။ အရြက္ေလးေတြ သိပ္လွလို႔ ေနာက္ပိုင္း တံခ်ဴနဲ႕ ထိုးခ်ၿပီးေတာင္ ခူးေသးတယ္။ နံရံမွာ တြင္းအခ်ိဳ႔လဲရွိတယ္။ စာကေလးေတြ ေႏြပူၿပီဆို အဲဒီတြင္းထဲမွာ လာေနၾကတယ္။ အေအးလာခိုၾကတာေပါ႔။ ၿပီးရင္ အၿငိမ္မေနၾကဘူး။ ေဆာ႕ၾကတယ္။ ေရတြင္းထဲ ေၿမၾကီးေတြ ၿပဳတ္ၿပဳတ္က်တယ္။ တစ္ခါတစ္ရံ ေၿမၾကီးတင္မက သူတို႔ကိုယ္တိုင္ပါ ၿပဳတ္က်ၿပီး ေရနစ္ေသၾကတယ္။
စာကေလးေသၿပီးစ လတ္လတ္ဆပ္ဆပ္ဆိုရင္ အိမ္က အခ်စ္ဆံုးေၾကာင္ ငမဲေလးကို ေခၚၿပီး ေရထဲက ငင္ၿပီးေကြ်းတယ္။ ရရခ်င္း ခ်ီၿပီး ေၿပးေတာ႔တာပဲ။ စာကေလးမ်ား ရၿပီဆို အဲဒီငမဲေလးဟာ ခ်က္ခ်င္း ဘယ္ေတာ႔မွ မစားဘူး။ အဲဒီစာကေလးကို လက္ကေလးနဲ႔ပုတ္ အေပၚေၿမွာက္လိုက္၊ ပါးစပ္ကေလးနဲ႕ အသာဖမ္းလိုက္ မ်ိဳးစံုကစားတယ္။ ေနာက္ဆံုး စာေသေလးလဲ ႏြမ္းဖတ္ေပ်ာ႔ေခြသြားၿပီ။ သူလဲေဆာ႔လို႔ ေမာၿပီဆိုမွ တကြ်တ္ကြ်တ္နဲ႔ စ စားေတာ႔တာပဲ။ ေၾကာင္ေတြအၾကိဳက္ထဲမွာ စာကေလးနဲ႔ ၾကြက္က ထိပ္ဆံုးကလို႔ ထင္တယ္။ ေရတြင္းထဲ စာကေလးက်တိုင္း သူ႕အတြက္ေတာ႔ စားေကာင္းေသာက္ဖြယ္စားရတဲ႔ေန႔ပဲ။
အိမ္စေၿပာင္းတဲ႔ေန႔က အတူေနတဲ႔ အကို၀မ္းကဲြက ပိန္လွီၿပီး လက္တစ္ဆုတ္ေလာက္သာသာရွိတဲ႔ ကြ်န္မရဲ႕လက္ေမာင္းခပ္ညိဳညိဳကို ၾကည္႔ၿပီးေၿပာတယ္။ ညည္းလက္ေမာင္းလွခ်င္ရင္၊ လက္ေမာင္းၾကီးခ်င္ရင္ ေရငင္ပါလားတဲ႔။ အကိုက ေနာက္ေၿပာတာလားေတာ႔ ကြ်န္မ မသိဘူး။ အဲဒီေနာက္ပိ္ုင္း ကြ်န္မလဲ ေရေတြငင္ရေတာ႔တာပဲ။ အကိုေတြက ႏွင္းဆီၿခံထဲ သြားအလုပ္လုပ္ေနရတာမ်ားေတာ႔ အိမ္မွာဆို ကြ်န္မတစ္ေယာက္တည္း က်န္ခဲ႔တာမ်ားတယ္။ အဖြားနဲ႔ အေမကလဲ အိမ္မွာ အားၿပီဆို ၿခံထဲပဲသြားၿပီး လုပ္အားေပးေနေတာ႔ အိမ္မွဳကိစၥေတြ ကြ်န္မလုပ္ရတာမ်ားေတာ႔ ေရလဲငင္ရတာေပါ႔။ ဥပမာ အိမ္မွာ ရွိသမွ်ေသာ ပုရိသအေပါင္း ၀တ္ထားတဲ႔ အ၀တ္ေတြ စုေလွ်ာ္ရတာမ်ိဳး။ ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြ အားၿပီဆို ကြ်န္မ လုပ္ငန္းစေတာ႔တာပဲ။ အိမ္က ေနရွင္နယ္ကတ္ဆက္ကို အက်ယ္ၾကီးဖြင္႔ အိမ္ေရွ႕က စဥ္႔အိုးေတြ အကုန္ ေရၿပည္႔ေအာင္ၿဖည္႔။ သီခ်င္းတေၾကာ္ေၾကာ္လိုက္ေအာ္ဆိုၿပီး ေလွ်ာ္ေတာ႔တာပဲ အ၀တ္ေတြ။ သီိခ်င္းေလးဆိုရင္းေလွ်ာ္ေတာ႔ ေမာမွန္းမသိလိုက္ရဘူး။ အိမ္နားက ပရိတ္သတ္ကေတာ႔ အင္မတန္ သနားဖို႔ ေကာင္းတာပါပဲ။
ေရငင္ရတာနဲ႔ အမွ်ကြ်န္မရဲ႕ လက္ေမာင္းေတြ တုတ္လာ မလာေတာ႔ မသိဘူး။ လက္ဖ၀ါးေတြက ၾကမ္းလာတယ္။ အသားမာတက္တယ္ ေခၚရမယ္။ ကြ်န္မတကၠသိုလ္တက္ေတာ႔ တဲြမိတဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြက သူေ႒း သမီးေတြမ်ားတယ္။ အခ်စ္ဆံုး သူငယ္ခ်င္းကလည္း ေတာ္ေတာ္ ခ်မ္းသာတဲ႔ အသိုင္းအ၀ိုင္းက။ အတန္းတစ္တန္းက တစ္တန္းေၿပာင္းခ်ိန္ဆို သူငယ္ခ်င္း၂ေယာက္ လက္ကေလးေတြ ကိုင္ၿပီး ေနရာဦးဖို႔ ေၿပးၾကတာ။ သူ႕လက္ကေလးမ်ား ေခ်ာလို႔ႏုလို႔။ သူကလဲ ကြ်န္မလက္ေတာ႔ အေတာ္ၾကမ္းလွတယ္ ထင္မွာပဲ။ ေနာက္ပိုင္းအရမ္းခင္သြားေတာ႔ ကြ်န္မက ေၿပာၿပပါတယ္။ ငါ႔လက္မွာ အသားမာေတြ တက္တာ အိမ္မွာ ေရငင္ရတယ္။ အလုပ္ၾကမ္းလုပ္ရတယ္လို႕ ဆိုေတာ႔ သိပ္မစပ္စုတတ္တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းက ၿပံဳးၿပံဳးေလးသာ နားေထာင္ရွာတယ္။ အလုပ္ၾကမ္းလုပ္ရတယ္ဆိုတာက ကြ်န္မလဲအားရင္ တစ္ခါတရံ ႏွင္းဆီၿခံထဲသြားၿပီး ေၿမဆြ၊ ေပါင္းႏွဳတ္၊ ေၿမၾသဇာေကြ်း၊ ပန္းခူး၊ ကိုင္းေၿခာက္ညွပ္ အစရွိသည္ လုပ္ရတာကို ေၿပာတာပါ။
(ဆက္ပါမည္)
Friday, May 14, 2010
ေၾကးအိုးဆီခ်က္ ၊ ေၾကးအိုး ...
ေၾကးအိုးကို အရည္ေသာက္ထက္ ေၾကးအိုးဆီခ်က္ကို ပိုၾကိဳက္ပါတယ္။ ၿမန္မာၿပည္ၿပန္ရင္ေတာ႔ မိသားစုလိုက္ ရန္ကင္းေၾကးအိုးမွာ သြားစားၾကတယ္။ ေၾကးအိုးဆိုင္ေကာင္းတာေတြ အမ်ားၾကီးရွိတယ္ေၿပာၾကေပမဲ႔ ကိုယ္စားဘူးတဲ႕ဆိုင္ပဲသြားစားလိုက္တာပါ။ ဒါေတာင္ လသာလမ္းက ေၾကးအိုးေကာင္းလြန္းလို႔ဆို သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က အတင္းေခၚေကြ်းတာနဲ႔ စားရေသးတယ္။ ဆိုင္က လမ္းေဘးတင္ခ်ေရာင္းေပမဲ႕ သူကေရာင္းတန္းမဟုတ္ပဲ အိမ္ခ်က္လို အသားမ်ားမ်ားနဲ႔ ေကာင္းေကာင္းကို ေရာင္းတာပါ။ သူကရန္ကင္းေၾကးအိုးေလာက္ သၾကားေတြ အခ်ိဳမွဳန္႕ေတြ မသံုးေတာ႔ စိတ္ထဲမွာ အရသာက နဲနဲေပါ႔ေနတယ္လို႔ ေတာ႔ထင္ရတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ေကာင္းပါတယ္။ ေၾကးအိုးအိမ္ခ်က္ေကာင္းေကာင္းစားခ်င္ရင္ေတာ႔ အဲဒီဆိုင္ကို ညႊန္းခ်င္ပါတယ္။
မဆြိတီတို႔ အိမ္မွာလဲ ၾကီးေတာ္ကလဲ ေၾကးအိုးၾကိဳက္၊ မဂ်ဴဂ်ဴကလဲ ေၾကးအိုးၾကိဳက္ဆိုေတာ႔ မၾကာခဏဆိုသလို ေၾကးအိုး လုပ္စားၿဖစ္ပါတယ္။ သမီးကေတာ႔ အသားလံုးေတြနဲ႔ ေၾကးအိုးအရည္ကို ပိုၾကိဳက္ပါတယ္။ သူ႕အေဖကေတာ႔ သိပ္မၾကိဳက္ေပမဲ႔ ၃မဲ-၁မဲ ၿဖစ္ေနေတာ႔ ဂ်ီးမ်ားလို႔မရဘူး ... စားရတာပဲ။
ေၾကးအိုးမွာ မုန္ညင္းစိမ္းရယ္၊ အသားလံုးရယ္က အေရးၾကီးတယ္ ထင္တာပဲ။ ေၾကးအိုးထဲထည္႔တဲ႔ မံုညင္းစိမ္းက တၿခားမံုညင္းနဲ႔ မတူဘူးေနာ္ ။ ခါးသက္သက္နဲ႔။ အရြက္ေတြ အရိုးေတြကလဲ ပိုၾကီးတယ္။ စင္ကာပူမွာေတာ႔ wet market ေတြမွာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ NTUC မွာပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ ရႏိူင္ပါတယ္။ ေၾကးအိုးခ်က္ရင္ေတာ႔ အဲဒီမံုညင္းစိမ္းကို ရေအာင္ ၀ယ္ေစခ်င္ပါတယ္။
အဲဒီေန႔ကေတာ႔ ဂ်ဴဂ်ဴ႔ေမြးေန႔မိွဳ႔ အိမ္ကလူေတြလဲစားရေအာင္၊ ထံုးစံအတိုင္း အိမ္နီးနားခ်င္း ဗမာအိမ္ေတြလဲ လိုက္ေ၀ရေအာင္ လူ ၂၀စာေလာက္ ခ်က္ၿဖစ္ပါတယ္။
ပထမဆံုး ၀က္ရိုး ၄-၅ရိုးေလာက္၊ ၾကက္ရိုး၊ ၀က္ေၿခေထာက္ရိုး အားလံုးကို ေရေဆး၊ ဂ်င္းတက္ေလး ၃ေလးတက္လွီးထည္႔၊ ၾကက္သြန္ၿဖဴဥၾကီး အလံုးလုိက္ပစ္ထည္႔၊ ဆား၊ သၾကားသင္႔သလိုထည္႔၊ ေရၿမဳတ္ေအာင္ထည္႔ၿပီး မီးေအးေအးနဲ႔ အရိုးေတြၿဖဴတဲ႔အထိ အခ်ိဳရည္ထြက္လာေအာင္ မီးေအးေအးနဲ႔ၿပဳတ္ပါတယ္။
၀က္သားအေၾက တစ္ေကဂ်ီခဲြေလာက္ကို ဆား၊သၾကား၊ အခ်ိဳမွဳန္႔၊ ငရုပ္ေကာင္းမွဳန္႔၊ေၿပာင္းဖူးမွဳန္႔၊ ပဲငံၿပာရည္အၾကည္ေရ၊ ၾကက္သြန္ၿဖဴ ညက္ညက္ေထာင္းထားတာထည္႔ၿပီး ေရာနယ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ႔ အေပၚက ဟင္းခ်ိဳအိုးထဲကို လက္သီးဆုတ္ေသးေသးစာေလာက္စီ လံုးထည္႔ၿပီး စကာနဲ႔ ၿပဳတ္ထားပါတယ္။ (ပထမ တစ္လံုးေလာက္စမ္းၿပဳတ္ ၿမည္းၾကည္႔ၿပီး ကိုယ္႕စိတ္ၾကိဳက္ အရသာ ရသည္အထိ သၾကား၊ ဆား ထည္႔ၿပင္ပါတယ္)
ေနာက္ ၀က္ကလီစာေတြကိုလည္း အညွီနံ႔ေပ်ာက္ေအာင္ မန္က်ည္းမွည္႕၊ ဆားစတာေတြနဲ႔ေဆးပါတယ္။ ဆား၊ထန္းညက္ခဲ ၂လံုးခန္႔၊ အခ်ိဳမွဳန္႕ (သံုးတတ္ရင္ ထည္႔ပါ)၊ ပဲငံၿပာရည္ အေနာက္ရည္၊အၾကည္ေရတို႕ထည္႔ၿပီး မီးေအးေအးနဲ႔ႏူးသည္အထိ ၿပဳတ္ပါတယ္။ အနံ႔ေပ်ာက္ေအာင္ နာနတ္ပြင္႔နဲ႔ ငရုပ္ေကာင္းလဲ ထည္႔ၿပဳတ္ပါတယ္။
ဆီခ်က္ကေတာ႔ ၾကက္သြန္ၿဖဴမ်ားမ်ားကို ညက္ညက္ေထာင္းၿပီး ခ်က္ပါတယ္။
ပဲြၿပင္ဖို႕ရာ အားလံုးအဆင္သင္႔ ၿဖစ္ပါၿပီ။
အရိုးၿပဳတ္ရည္ကို ၂အိုးခဲြလိုက္ပါတယ္။ တစ္အိုးက ဟင္းခ်ိဳရည္ ေသာက္ဖို႔။ တစ္အိုးက ၾကာဆံထည္႔ေဖ်ာဖို႔ပါ။ ၾကာဆံေဖ်ာၿပီးရင္ ဟင္းရည္က ေနာက္ၿပီး ၿဖဴကုန္လို႕ ဟင္းခ်ိဳအေနနဲ႔ ေသာက္မေကာင္းေတာ႔ပါဘူး။
ၾကာဆံ၊ အသားလံုးေတြနဲ႔ မုန္ညင္းရြက္ေတြကို ၀က္ရိုးၿပဳတ္ရည္ပူပူထဲ ႏွစ္ပါတယ္။
အေပၚက ၾကက္သြန္ၿဖဴဆီခ်က္၊ ၀က္ကလီစာၿပဳတ္၊ ငံုးဥ၊ ၾကက္သြန္ၿမိတ္၊ဆား၊ငရုပ္ေကာင္း၊ပဲငံၿပာရည္ အခ်ိဳရည္ လိုအပ္တာေတြ ထည္႔ ပဲြၿပင္ၿပီး သြားပို႕ဖို႔အဆင္သင္႔ၿဖစ္ပါၿပီ။
အခ်ဥ္အေနနဲ႔ Sin Sin တံဆိတ္ extra hot ကို မန္က်ည္းေရေလး အနည္းငယ္ေရာၿပီး စားပါတယ္။
ခ်က္ၿပီးေမာသြားေတာ႔ အမ်ားၾကီးမစားႏိူင္ေတာ႔ဘူး။ တစ္ေယာက္စာနဲနဲေလး လုပ္စားတာကို ဓာတ္ပံုရိုက္ထားတာ။ စားၾကပါဦးရွင္။
ေၾကးအိုး အေရေဖ်ာ္ကလဲ အကုန္အတူတူပါပဲ။ ေၾကးအိုးဆီခ်က္ကို ဆီခ်က္ေတြ မဆမ္းပဲနဲ႔ သတ္သတ္ခဲြတည္ထားတဲ႔ ဟင္းခ်ိဳရည္အိုးထဲက ဟင္းခ်ိဳေတြ ထည္႔စားရင္ ေၾကးအိုး အေရေသာက္ရပါၿပီ။
မဆြိတီတို႔ အိမ္မွာလဲ ၾကီးေတာ္ကလဲ ေၾကးအိုးၾကိဳက္၊ မဂ်ဴဂ်ဴကလဲ ေၾကးအိုးၾကိဳက္ဆိုေတာ႔ မၾကာခဏဆိုသလို ေၾကးအိုး လုပ္စားၿဖစ္ပါတယ္။ သမီးကေတာ႔ အသားလံုးေတြနဲ႔ ေၾကးအိုးအရည္ကို ပိုၾကိဳက္ပါတယ္။ သူ႕အေဖကေတာ႔ သိပ္မၾကိဳက္ေပမဲ႔ ၃မဲ-၁မဲ ၿဖစ္ေနေတာ႔ ဂ်ီးမ်ားလို႔မရဘူး ... စားရတာပဲ။
ေၾကးအိုးမွာ မုန္ညင္းစိမ္းရယ္၊ အသားလံုးရယ္က အေရးၾကီးတယ္ ထင္တာပဲ။ ေၾကးအိုးထဲထည္႔တဲ႔ မံုညင္းစိမ္းက တၿခားမံုညင္းနဲ႔ မတူဘူးေနာ္ ။ ခါးသက္သက္နဲ႔။ အရြက္ေတြ အရိုးေတြကလဲ ပိုၾကီးတယ္။ စင္ကာပူမွာေတာ႔ wet market ေတြမွာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ NTUC မွာပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ ရႏိူင္ပါတယ္။ ေၾကးအိုးခ်က္ရင္ေတာ႔ အဲဒီမံုညင္းစိမ္းကို ရေအာင္ ၀ယ္ေစခ်င္ပါတယ္။
အဲဒီေန႔ကေတာ႔ ဂ်ဴဂ်ဴ႔ေမြးေန႔မိွဳ႔ အိမ္ကလူေတြလဲစားရေအာင္၊ ထံုးစံအတိုင္း အိမ္နီးနားခ်င္း ဗမာအိမ္ေတြလဲ လိုက္ေ၀ရေအာင္ လူ ၂၀စာေလာက္ ခ်က္ၿဖစ္ပါတယ္။
ပထမဆံုး ၀က္ရိုး ၄-၅ရိုးေလာက္၊ ၾကက္ရိုး၊ ၀က္ေၿခေထာက္ရိုး အားလံုးကို ေရေဆး၊ ဂ်င္းတက္ေလး ၃ေလးတက္လွီးထည္႔၊ ၾကက္သြန္ၿဖဴဥၾကီး အလံုးလုိက္ပစ္ထည္႔၊ ဆား၊ သၾကားသင္႔သလိုထည္႔၊ ေရၿမဳတ္ေအာင္ထည္႔ၿပီး မီးေအးေအးနဲ႔ အရိုးေတြၿဖဴတဲ႔အထိ အခ်ိဳရည္ထြက္လာေအာင္ မီးေအးေအးနဲ႔ၿပဳတ္ပါတယ္။
၀က္သားအေၾက တစ္ေကဂ်ီခဲြေလာက္ကို ဆား၊သၾကား၊ အခ်ိဳမွဳန္႔၊ ငရုပ္ေကာင္းမွဳန္႔၊ေၿပာင္းဖူးမွဳန္႔၊ ပဲငံၿပာရည္အၾကည္ေရ၊ ၾကက္သြန္ၿဖဴ ညက္ညက္ေထာင္းထားတာထည္႔ၿပီး ေရာနယ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ႔ အေပၚက ဟင္းခ်ိဳအိုးထဲကို လက္သီးဆုတ္ေသးေသးစာေလာက္စီ လံုးထည္႔ၿပီး စကာနဲ႔ ၿပဳတ္ထားပါတယ္။ (ပထမ တစ္လံုးေလာက္စမ္းၿပဳတ္ ၿမည္းၾကည္႔ၿပီး ကိုယ္႕စိတ္ၾကိဳက္ အရသာ ရသည္အထိ သၾကား၊ ဆား ထည္႔ၿပင္ပါတယ္)
ေနာက္ ၀က္ကလီစာေတြကိုလည္း အညွီနံ႔ေပ်ာက္ေအာင္ မန္က်ည္းမွည္႕၊ ဆားစတာေတြနဲ႔ေဆးပါတယ္။ ဆား၊ထန္းညက္ခဲ ၂လံုးခန္႔၊ အခ်ိဳမွဳန္႕ (သံုးတတ္ရင္ ထည္႔ပါ)၊ ပဲငံၿပာရည္ အေနာက္ရည္၊အၾကည္ေရတို႕ထည္႔ၿပီး မီးေအးေအးနဲ႔ႏူးသည္အထိ ၿပဳတ္ပါတယ္။ အနံ႔ေပ်ာက္ေအာင္ နာနတ္ပြင္႔နဲ႔ ငရုပ္ေကာင္းလဲ ထည္႔ၿပဳတ္ပါတယ္။
ဆီခ်က္ကေတာ႔ ၾကက္သြန္ၿဖဴမ်ားမ်ားကို ညက္ညက္ေထာင္းၿပီး ခ်က္ပါတယ္။
ပဲြၿပင္ဖို႕ရာ အားလံုးအဆင္သင္႔ ၿဖစ္ပါၿပီ။
အရိုးၿပဳတ္ရည္ကို ၂အိုးခဲြလိုက္ပါတယ္။ တစ္အိုးက ဟင္းခ်ိဳရည္ ေသာက္ဖို႔။ တစ္အိုးက ၾကာဆံထည္႔ေဖ်ာဖို႔ပါ။ ၾကာဆံေဖ်ာၿပီးရင္ ဟင္းရည္က ေနာက္ၿပီး ၿဖဴကုန္လို႕ ဟင္းခ်ိဳအေနနဲ႔ ေသာက္မေကာင္းေတာ႔ပါဘူး။
ၾကာဆံ၊ အသားလံုးေတြနဲ႔ မုန္ညင္းရြက္ေတြကို ၀က္ရိုးၿပဳတ္ရည္ပူပူထဲ ႏွစ္ပါတယ္။
အေပၚက ၾကက္သြန္ၿဖဴဆီခ်က္၊ ၀က္ကလီစာၿပဳတ္၊ ငံုးဥ၊ ၾကက္သြန္ၿမိတ္၊ဆား၊ငရုပ္ေကာင္း၊ပဲငံၿပာရည္ အခ်ိဳရည္ လိုအပ္တာေတြ ထည္႔ ပဲြၿပင္ၿပီး သြားပို႕ဖို႔အဆင္သင္႔ၿဖစ္ပါၿပီ။
အခ်ဥ္အေနနဲ႔ Sin Sin တံဆိတ္ extra hot ကို မန္က်ည္းေရေလး အနည္းငယ္ေရာၿပီး စားပါတယ္။
ခ်က္ၿပီးေမာသြားေတာ႔ အမ်ားၾကီးမစားႏိူင္ေတာ႔ဘူး။ တစ္ေယာက္စာနဲနဲေလး လုပ္စားတာကို ဓာတ္ပံုရိုက္ထားတာ။ စားၾကပါဦးရွင္။
ေၾကးအိုး အေရေဖ်ာ္ကလဲ အကုန္အတူတူပါပဲ။ ေၾကးအိုးဆီခ်က္ကို ဆီခ်က္ေတြ မဆမ္းပဲနဲ႔ သတ္သတ္ခဲြတည္ထားတဲ႔ ဟင္းခ်ိဳရည္အိုးထဲက ဟင္းခ်ိဳေတြ ထည္႔စားရင္ ေၾကးအိုး အေရေသာက္ရပါၿပီ။
Thursday, May 6, 2010
စြန္လႊတ္ၿခင္း
ၿပီးခဲ႔တဲ႔အပတ္က ဂ်ဴဂ်ဴတို႔ သားအဖ စြန္လႊတ္ၾကပါတယ္။ ဂ်ဴေရာင္းပိြဳင္႔နားက Park ထဲအလည္ေရာက္ရင္း စြန္ေတြလႊတ္တာ ေတြ႕ေနတာနဲ႔ ဂ်ဴဂ်ဴက ပူဆာေတာ႔တာပဲ။ မိုးေပၚမွာ စြန္ေတြ အေကာင္ေပါင္းစံု။ ေရဘ၀ဲပံု၊ လိပ္ၿပာပံု၊ ငါးပံု၊ စြန္ပံု အစရွိသၿဖင္႔ ၾကည္႔ရတာ အလြန္လွပါတယ္။
ဒါနဲ႔ စြန္ေတြဘယ္က၀ယ္ရလဲ စုံစမ္းၿပီးေတာ႔ Gek Poh Shopping Centre မွာ သြား၀ယ္ၾကပါတယ္။ အရုပ္ပံုလွလွပါတဲ႔ အေကာင္ၾကီးေတြက ၁၂က်ပ္။ ရိုးရိုးစြန္ေတြက ၄က်ပ္ခဲြ ။ ၅က်ပ္ေလာက္ပဲရွိပါတယ္။ ရစ္ဘီးနဲ႔ ၾကိဳးက ၃က်ပ္တန္ကေန ၆က်ပ္တန္ အမ်ိဳးမ်ိဳးပါပဲ။ ကိုယ္ေတြလဲ တစ္ခါမွ မလႊတ္ဘူးေတာ႔ တက္မွန္းမသိ မတက္မွန္းမသိ အကာင္ၾကီးေတြ မ၀ယ္ရဲပါဘူး။ စမ္းလႊတ္ရေအာင္ဆို ရစ္ဘီးတစ္ခုရယ္ ရိုးရိုး အေရာင္စံု စြန္ေလးတစ္ေကာင္ပဲ ၀ယ္ခဲ႕ပါတယ္။ နာမည္က Rainbow တဲ႔။
သားအဖ၂ေယာက္ ပန္းၿခံထဲမွာ စြန္လႊတ္ဖို႔ ခ်ီအတက္။
Park ထဲေရာက္ေတာ႔ ညေန၅နာရီေလာက္။ ေလကမတိုက္ေတာ႔ စြန္လႊတ္တဲ႔သူေတြ သိပ္မရွိေသးပါဘူး။ ေဘးက စက္ဘီးနဲ႔ သားအဖ၂ေယာက္ကေတာ႔ လႊတ္ေနတာ ေလကမတိုက္ေတာ႔ အေပၚေရာက္လိုက္ ၿပဳတ္က်လိုက္ပဲ။ စြန္ကသစ္ပင္ေပၚတင္သြားလို႔ အေဖလုပ္သူက သစ္ပင္ေပၚ ထန္းတက္သမားတက္နည္းတက္ၿပီး ယူေနလို႔ ရယ္ေနရေသးတယ္။ အေနာက္က သစ္ပင္ေလးမွာ ၿငိေနတာပါ။
မဂ်ဴဂ်ဴက စြန္ကို လႊတ္ေပးပါတယ္ခ်င္ဗ်။
စြန္နဲ႔အတူ မဂ်ဴဂ်ဴပါ ပ်ံတက္ေတာ႔မယ္႔အလား။
ဂ်ဴဂ်ဴ႔ အေဖဟာ ခေလးဘ၀က တစ္ခါမွ စြန္လႊတ္ဘူးသူ မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႕သမီးအလွည္႔က်မွ သမီးအလိုက် လႊတ္ေပးရတာပါ။ ေလကၿငိမ္ေနေတာ႔ သူဘယ္လိုၾကိဳးစားေပမဲ႔ စြန္က အေပၚေရာက္ၿပီးမွ ေအာက္ၿပဳတ္ၿပဳတ္က်တာ ၁၀ခါေလာက္ရွိေနပါၿပီ။ ကိုယ္ကေတာ႔ စိတ္ေလ်ာ႔ၿပီး ၿပန္မလို႕ဟာ။ ဂ်ဴဂ်ဴ႔ အေဖ ကေတာ႔ ေယာက်ားတို႔ လံု႔လ ေသခါမွ ေလ်ာ႔မယ္ဆိုလား ၾကိဳးစားရင္းနဲ႔ ေလနဲနဲ တိုက္လာတဲ႔ အခါ စြန္လဲ အေပၚတက္သြားပါတယ္။ စိတ္ေလ်ာ႔ၿပီး ေဘးကေတာေတြထဲ ပန္းေတြ လိုက္ရွာေနတဲ႔ သားအမိ ေပ်ာ္လြန္းလို႔ လက္ခုတ္လက္၀ါးတီးၾကပါတယ္။ စြန္လႊတ္တဲ႔သူေတြထဲ ဂ်ဴဂ်ဴတို႕အေဖက ပထမဆံုး စတက္တာပါ။
သားအဖ၂ေယာက္ စြန္လႊတ္ရင္း ဂိုက္ေပးၾကမ္းေနပံုေတြပါ။
စြန္ဆိုတာ အေပၚအၿမင္႔မေရာက္ခင္သာ ၾကိဳးစားပန္းစားလႊတ္ရတာ ။ အေပၚအၿမင္႔တစ္ေနရာက ေလထုဖိအားကို ေက်ာ္တာနဲ႔ သူ႕အလိုလိုသူ တက္ေတာ႔တာပါပဲ။ ရစ္လံုးၾကိဳးေလး ထိန္းကိုင္ထားရံုပါပဲ။
ညေန၆နာရီခဲြေလာက္ရွိပါၿပီ။ ေလစတိုက္လာၿပီမိွဳ႔ စြန္လႊတ္တဲ႔သူေတြ စြန္ေရာင္စံုေတြ ကိုင္ၿပီး အစီအရီ ေရာက္လာၿပီး လႊတ္ၾကပါၿပီ။ ပ်ားပံုေလးလႊတ္တဲ႔ အမ်ိဳးသမီးက တစ္ခါထဲနဲ႔ကို တက္သြားပါတယ္။
>
စြန္ရုပ္နဲ႔ ပံုကေတာ႔ မသိတဲ႕သူဆို တကယ္႔ သက္ရွိစြန္ ေလထဲမွာ ၀ဲေနဘိအလားပါပဲ။
လိွဳင္းၾကီးေလွေအာက္တဲ႔ ... စြန္ၾကီး ေၿမၾကီးေရာက္ေတာ႕ ...
ညေန ေန၀င္ခါနီးေတာ႔ ဂ်ဴဂ်ဴတို႔ သားအဖ၂ေယာက္ၿပန္ၾကၿပီ။ သူတို႔ေနာက္မွာေတာ႔ ကင္မရာၾကီးတကားကားနဲ႔ ေဒၚဆြိတီပါပါတယ္။ ၿမင္ေအာင္ၾကည္႔ၾကပါ။ ဘေလာ႔ဂါရဲ႔ ဒုတ္ခေတြ။ ....
ဒါနဲ႔ စြန္ေတြဘယ္က၀ယ္ရလဲ စုံစမ္းၿပီးေတာ႔ Gek Poh Shopping Centre မွာ သြား၀ယ္ၾကပါတယ္။ အရုပ္ပံုလွလွပါတဲ႔ အေကာင္ၾကီးေတြက ၁၂က်ပ္။ ရိုးရိုးစြန္ေတြက ၄က်ပ္ခဲြ ။ ၅က်ပ္ေလာက္ပဲရွိပါတယ္။ ရစ္ဘီးနဲ႔ ၾကိဳးက ၃က်ပ္တန္ကေန ၆က်ပ္တန္ အမ်ိဳးမ်ိဳးပါပဲ။ ကိုယ္ေတြလဲ တစ္ခါမွ မလႊတ္ဘူးေတာ႔ တက္မွန္းမသိ မတက္မွန္းမသိ အကာင္ၾကီးေတြ မ၀ယ္ရဲပါဘူး။ စမ္းလႊတ္ရေအာင္ဆို ရစ္ဘီးတစ္ခုရယ္ ရိုးရိုး အေရာင္စံု စြန္ေလးတစ္ေကာင္ပဲ ၀ယ္ခဲ႕ပါတယ္။ နာမည္က Rainbow တဲ႔။
သားအဖ၂ေယာက္ ပန္းၿခံထဲမွာ စြန္လႊတ္ဖို႔ ခ်ီအတက္။
Park ထဲေရာက္ေတာ႔ ညေန၅နာရီေလာက္။ ေလကမတိုက္ေတာ႔ စြန္လႊတ္တဲ႔သူေတြ သိပ္မရွိေသးပါဘူး။ ေဘးက စက္ဘီးနဲ႔ သားအဖ၂ေယာက္ကေတာ႔ လႊတ္ေနတာ ေလကမတိုက္ေတာ႔ အေပၚေရာက္လိုက္ ၿပဳတ္က်လိုက္ပဲ။ စြန္ကသစ္ပင္ေပၚတင္သြားလို႔ အေဖလုပ္သူက သစ္ပင္ေပၚ ထန္းတက္သမားတက္နည္းတက္ၿပီး ယူေနလို႔ ရယ္ေနရေသးတယ္။ အေနာက္က သစ္ပင္ေလးမွာ ၿငိေနတာပါ။
မဂ်ဴဂ်ဴက စြန္ကို လႊတ္ေပးပါတယ္ခ်င္ဗ်။
စြန္နဲ႔အတူ မဂ်ဴဂ်ဴပါ ပ်ံတက္ေတာ႔မယ္႔အလား။
ဂ်ဴဂ်ဴ႔ အေဖဟာ ခေလးဘ၀က တစ္ခါမွ စြန္လႊတ္ဘူးသူ မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႕သမီးအလွည္႔က်မွ သမီးအလိုက် လႊတ္ေပးရတာပါ။ ေလကၿငိမ္ေနေတာ႔ သူဘယ္လိုၾကိဳးစားေပမဲ႔ စြန္က အေပၚေရာက္ၿပီးမွ ေအာက္ၿပဳတ္ၿပဳတ္က်တာ ၁၀ခါေလာက္ရွိေနပါၿပီ။ ကိုယ္ကေတာ႔ စိတ္ေလ်ာ႔ၿပီး ၿပန္မလို႕ဟာ။ ဂ်ဴဂ်ဴ႔ အေဖ ကေတာ႔ ေယာက်ားတို႔ လံု႔လ ေသခါမွ ေလ်ာ႔မယ္ဆိုလား ၾကိဳးစားရင္းနဲ႔ ေလနဲနဲ တိုက္လာတဲ႔ အခါ စြန္လဲ အေပၚတက္သြားပါတယ္။ စိတ္ေလ်ာ႔ၿပီး ေဘးကေတာေတြထဲ ပန္းေတြ လိုက္ရွာေနတဲ႔ သားအမိ ေပ်ာ္လြန္းလို႔ လက္ခုတ္လက္၀ါးတီးၾကပါတယ္။ စြန္လႊတ္တဲ႔သူေတြထဲ ဂ်ဴဂ်ဴတို႕အေဖက ပထမဆံုး စတက္တာပါ။
သားအဖ၂ေယာက္ စြန္လႊတ္ရင္း ဂိုက္ေပးၾကမ္းေနပံုေတြပါ။
စြန္ဆိုတာ အေပၚအၿမင္႔မေရာက္ခင္သာ ၾကိဳးစားပန္းစားလႊတ္ရတာ ။ အေပၚအၿမင္႔တစ္ေနရာက ေလထုဖိအားကို ေက်ာ္တာနဲ႔ သူ႕အလိုလိုသူ တက္ေတာ႔တာပါပဲ။ ရစ္လံုးၾကိဳးေလး ထိန္းကိုင္ထားရံုပါပဲ။
ညေန၆နာရီခဲြေလာက္ရွိပါၿပီ။ ေလစတိုက္လာၿပီမိွဳ႔ စြန္လႊတ္တဲ႔သူေတြ စြန္ေရာင္စံုေတြ ကိုင္ၿပီး အစီအရီ ေရာက္လာၿပီး လႊတ္ၾကပါၿပီ။ ပ်ားပံုေလးလႊတ္တဲ႔ အမ်ိဳးသမီးက တစ္ခါထဲနဲ႔ကို တက္သြားပါတယ္။
>
စြန္ရုပ္နဲ႔ ပံုကေတာ႔ မသိတဲ႕သူဆို တကယ္႔ သက္ရွိစြန္ ေလထဲမွာ ၀ဲေနဘိအလားပါပဲ။
လိွဳင္းၾကီးေလွေအာက္တဲ႔ ... စြန္ၾကီး ေၿမၾကီးေရာက္ေတာ႕ ...
ညေန ေန၀င္ခါနီးေတာ႔ ဂ်ဴဂ်ဴတို႔ သားအဖ၂ေယာက္ၿပန္ၾကၿပီ။ သူတို႔ေနာက္မွာေတာ႔ ကင္မရာၾကီးတကားကားနဲ႔ ေဒၚဆြိတီပါပါတယ္။ ၿမင္ေအာင္ၾကည္႔ၾကပါ။ ဘေလာ႔ဂါရဲ႔ ဒုတ္ခေတြ။ ....
Subscribe to:
Posts (Atom)