အန္တီဆြိႏွင္႔ ကားေရာင္းၿခင္းအေတြ႔အၾကံဳ (၃)

အန္တီဆြိႏွင္႔ ကားေရာင္းၿခင္းအေတြ႔အၾကံဳ (၁)
အန္တီဆြိႏွင္႔ ကားေရာင္းၿခင္းအေတြ႔အၾကံဳ (၂) မွအဆက္
ေခါင္းစဥ္က "Lowest price in the market. Owner want to sell fast " ဆို ေၾကာ္ၿငာလိုက္တာခင္ဗ်။
မဆြိတီ ေၾကာ္ၿငာထားတဲ႔ေစ်းက ၄၂.၅ ဆိုေတာ႔ သူမ်ား ၄၄-၄၅ ေတြၾကားမွာ ကိုယ္က ေစ်းအသက္သာဆံုး ၿဖစ္ေနတာကိုးဗ်။ ေစ်းတြက္တာကေတာ႔ ၃၉ နဲ႔ ၄၅ ကို ၾကားခ်၊ စာရြက္စာတမ္းေၾကး ၅၀၀ ေပါင္းလိုက္တာပါ။ ေၾကာ္ၿငာလိုက္တာ Sunday ည ၁၀နာရီေလာက္ၿဖစ္ပါတယ္။

Head quarter ထံ ပံုမွန္ သတင္းပို႔
မဆြိတီခုလိုကားေရာင္းတဲ႔ ကိစၥကို တစ္ေယာက္တည္း ထင္တိုင္းက်ဲေနတာေတာ႔ ဟုတ္ဘူးဗ်။ ညညက်ရင္ skype နဲ႔ ေအာ္ဇီက head quarter ကိုလဲ သတင္းပို႔ရေသးတယ္။ head quarter ကလဲ ဟိုကေန ဘာမွ လိုက္မလုပ္ေပးႏိူင္လို႔လား၊ မႏိူင္ေရြ႕ သည္းခံၿခင္းလားေတာ႔မသိ။ ဘာလုပ္လုပ္ ဆြိသေဘာ။ ဆြိၾကိဳက္ရာလုပ္ဆိုေတာ႔ ကိုယ္႔စိတ္ၾကိဳက္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လုပ္ခြင္႔ေတာ႔ ရေနတာေပါ႔ဂ်ာ။

တနလၤာေန႔ မနက္၁၀နာရီ
ုုေနာက္ေန႔မနက္ ရံုးမွာ အီးေမးလ္ေလးဘာေလးဖတ္ အိမ္ငွါးကိစၥ လုပ္စရာရွိတာေလး လုပ္ေနတယ္။ အဲဒီေန႔က ထူးထူးၿခားၿခား ရံုးမွာ အလုပ္ကလဲ ပါးလွတယ္။ ေဘာ႔စ္အသစ္ကလဲ ေရာက္ခါစဆိုေတာ႔ သူ႔ဟာသူ meeting ေတြတက္၊ သင္တန္းေတြတက္နဲ႔ အလုပ္ရွဳပ္ေနတယ္။ ကိုယ္ေတြဖက္ မလွည္႔အားေသးဘူး။

ဒီလိုနဲ႔ မနက္ ၁၀နာရီေလာက္လဲက်ေရာ မဆြိတီရဲ႕ Hand phone ဆီ ဖုန္းေတြ တဂြမ္ဂြမ္နဲ႔ လာၾကပါေရာဗ်ာ။ SMS ေတြကလဲ တတီတီနဲ႔။ လက္မလည္ေအာင္ ေၿဖေနရတယ္။ ဘယ္သူေတြၿဖစ္ရမလဲ။ ကားေၾကာ္ၿငာတာေတြ႔ၿပီး ကားေစ်းေမးၾက၊ ေစ်းဆစ္ၾက၊စံုစမ္းၾကသူေတြ ေပါ႔ဗ်ာ။ အဲေလာက္လူေတြ ေခၚမယ္လို႔လဲ မေမွ်ာ္မွန္းထားပါဘူးဗ်ာ။ ကိုယ္ကလဲ ကိုယ္ေၿပာတာ ေဘးကလူေတြ ၾကားမွာစိုးလို႔ အခန္းေဘးက လူရွင္းတဲ႔ Lab ခန္းထဲ ထ ထၿပီး သြားေၿပာေနရတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ႔ အဲ႔ Lab ထဲမွာပဲ လူရွင္းတဲ႔ ၿပတင္းေပါက္ေလးနားက ေခ်ာင္ထဲမွာ စတည္းခ်ၿပီၤး လာသမွ် ဖုန္းေတြကို ေၿဖေနရေတာ႔တယ္။


Owner ေလေလာ Dealer ေလာ
အဲဒီမွာ ေတြ႔လိုက္တာက ကိုယ္ထင္တာနဲ႔ တက္တက္စင္ေအာင္လဲြေနတာပါပဲ။ ေခၚတဲ႔သူေတြ အကုန္လံုး car dealer ေတြ ၿဖစ္ေနပါေရာ။ ေစ်းပိုရမလားလို႔ owner (တိုက္ရိုက္၀ယ္သူကို ) ေရာင္းခ်င္ပါတယ္ဆိုမွ ဘယ္႔ႏွာ dealer ေတြနဲ႔ လာေတြ႔ေနရသလဲေပါ႔။ တစ္ခ်ိဳ႕ကလဲ ကိုယ္႔ကို ေတာင္ dealer လို႔ထင္ေနေသး ... ေဟးေဟး ။ ပထမေတာ႔ ေမးလိုက္လို႔ dealer ဆိုရင္ " ငါက owner ကိုတိုက္ရိုက္ေရာင္းခ်င္တာ။ sorry ... " ဆို ဖုန္းခ်ပစ္တာ။ ေနာက္ေတာ႔ ေခၚသူအားလံုး dealer ေတြခ်ည္းၿဖစ္ေနေတာ႔ မွ သေဘာေပါက္ေတာ႔တယ္။ အဲဒီ car web page ေတြကလဲ dealer ေတြပဲ ၀ယ္ေရာင္း က်က္စားေနတဲ႔ ေနရာေတြဆိုတာ။ (တိုက္ရုိက္၀ယ္သူေတြက ကား show room ေတြမွာသာ ေသခ်ာၾကည္႔ၿပီး ေရြး၀ယ္တာမ်ားမယ္ထင္ပါတယ္။)


Will you let your car go?
သူတို႔ ေမးေလ႔ရွိတာက "I saw your advertisement in the carmart. Will you let your car go if I pay 40 -41 ...? " အစရွိသၿဖင္႔ေပါ႔။ အဲဒီမွာ ဆက္တိုက္ဆိုသလို လူ ၁၅ ေယာက္၊ အေယာက္၂၀ေလာက္က ေခၚတာမွာ တစ္ခ်ိဳ႕ကလဲ ၃၈-၃၉ ... တစ္ခ်ိဳ႔ကလဲ ၄၁-၄၂ အထိေတာင္ ေပးၾကေတာ႔ အံ႕ၾသသြားတယ္။ အရင္က ၃၈ ထက္ ပိုမရတဲ႔ကား၊ ခုေၾကာ္ၿငာလိုက္ေတာ႔ ၄၂ ေပးတဲ႔သူေတြ မနည္းဘူးဗ်။ အဲဒီက်မွ အန္တီဆြိတို႔ သေဘာေပါက္တာ။ ငါေခၚတဲ႔ေစ်းေတာ႔ နည္းသြားပဟဆို ေစ်းကို ၿပင္မလို႔အလုပ္၊ head quarter ကိုလဲ သတင္းအပို႔မွာ head quarter ၾကီးက ညည္းေလာဘေတြ သိပ္ၾကီးမေနနဲ႔ ။ ေၾကာ္ၿငာတဲ႔ေစ်းရရင္ ေရာင္းလိုက္ေတာ႔ဆို command က လာပါေလေရာ။ သူကကိုယ္႔ကို ေခါင္းထပ္မရွဳပ္ေစခ်င္ေတာ႔ဘူး။ ကားကိစၥကို ၿပတ္ေစခ်င္ေနၿပီ။ ၿမန္ၿမန္ေရာင္းရ ေအးတာပဲ ဆိုတဲ႔ သေဘာမ်ိဳးေၿပာလာတယ္။ ကိုယ္႔သေဘာသာဆို ေစ်းကြက္ နဲ႔ ေပါက္ေစ်းကသိေနၿပီဆိုေတာ႔ ၄၄ ေလာက္နဲ႔ ေၾကာ္ၿငာၿပီး အသာေစာင္႔ေရာင္းခ်င္တာ။ အခ်ိန္ကလဲ ၃ပတ္ေလာက္ရွိေသးတယ္ေလ။

ေတ႔ေတ႔ဆိုငိဆိုင္
ဒါနဲ႔ ေၾကာ္ၿငာၿပင္ေနတံုးရွိေသး။ dealer တစ္ေယာက္က ဘယ္ေလာက္နဲ႔ေရာင္းမွာလဲတဲ႔ ေမးေနတယ္။ ေၾကာ္ၿငာထားတဲ႔ ေစ်းအတိုင္း မေလွ်ာ႔ေတာ႔ဘူးဆိုတာ ကိုယ္က ေၿပာမိေနၿပီ။ သူက ေၾကာ္ၿငာထားတာ ၄၂.၅ ေနာ္။ သူအဲဒီေစ်းေပးမယ္။ ခုပဲလာခဲ႔ေတာ႔မယ္။ ဘယ္ကိုလာရမွာလဲ လိပ္စာကေမးေနၿပီဆိုေတာ႔ ... ကဲ ကိုယ္လဲ ေတ႔ေတ႔ဆိုင္ဆိုင္ၿဖစ္ေနၿပီ၊ မထူးပါဘူးဆို အရင္က ၃၈ ဆိုတာထက္ ေလးေထာင္႔ငါးရာေက်ာ္ေတာင္ ပိုရေနၿပီပဲဆို စိတ္ဒံုးဒံုးခ်၊ ေစ်းႏံွဳးၿပင္တာကို ရပ္လိုက္ၿပီး ရံုးလိပ္စာကို ေပးလိုက္ေတာ႔တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ကိုယ္လဲအဲဒီ dealer ကို ေစာင္႔ေနတာ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ေပၚမလာဘူးဗ်။ ဒီၾကားထဲ ေခၚတဲ႔သူေတြလဲ ရွိတယ္္။ ကိ္ုယ္ကေတာ႔ ေၾကာ္ၿငာတဲ႕ေစ်းရရင္ ေရာင္းမယ္ခ်ည္းေၿပာလိုက္တာပဲ။ ေနာက္ ေန႔လည္ ၁၂ နာရီ ထမင္းစားခ်ိန္ေလာက္က်ေတာ႔ SMS ၀င္လာတယ္ on the way ၿဖစ္ေနၿပီတဲ႔ ။ လိပ္စာကို SMS ပို႔ေပးပါတဲ႔ဆို ပို႕ေပးလိုက္တယ္ဗ်။

Car dealer (သို႔ )မစ္စတာ ဂမ္း
၁၂နာရီ ခဲြေလာက္က် သူရံုးေအာက္ေရာက္ေနၿပီၿဖစ္တဲ႔ အေၾကာင္း၊ ဘယ္ Lobby မွာ ရပ္ရမလဲေမးေတာ႔ မဆြိတီတို႔ ရံုးေဘးေပါက္ Lobby D ရဲ႕အၿပင္ဖက္ သစ္ပင္ရိပ္မွာ ရပ္ခိုင္းထားလိုက္တယ္။ ငါ႔ကားက ရံုးေအာက္က Parking ထဲမွာ ရပ္ထားတယ္။ လာၾကည္႔မွာလားဆိုေတာ႔ သူ႔ေနရာကို ေမာင္းလာခဲ႔ပါဆိုတာနဲ႔ မဆြိတီလည္း ကားေလးကိုေမာင္းၿပီး Lobby D နားေမာင္းလာတယ္။ သူေမာင္းၾကည္႔ရင္ၾကည္႕ရေအာင္ဆို ေသာ႔တမ္းလန္းနဲ႔ စက္ေတာင္ သတ္မထားဘူး၊ သူ႕ေရွ႔တင္ရပ္ၿပီး ကားထဲက ထြက္ၿပီး နွုတ္ဆက္လိုက္တယ္။

သူက ကားထဲက အထြက္မွာတင္ ကားကို ၿမင္ၿမင္ခ်င္း ဘာေၿပာတုန္းဆိုေတာ႔ " ငါနင္႔ကားကို ၾကိဳက္တယ္ ... ခုပဲ ၀ယ္မယ္ ..." တဲ႔ဆိုၿပီး မဆြိတီရဲ႔ ကားေခါင္းေပၚမွာပဲ အဆင္သင္႔ယူလာတဲ႔ form ကို ထုတ္ၿဖည္႔ေနတယ္။ ၿပီးမွ သူ႔နာမည္ Mr. Gam တဲ႔ဆို မိတ္ဆက္လာတယ္။ လူပံုက အသက္ ၄၅-၅၀ေလာက္ typical စလံုးရုပ္မ်ိဳး၊ စကားေၿပာတာကလဲ ခက္ဆတ္ဆတ္၊ ခက္ၿမန္ၿမန္၊ လူကလဲ ခက္သြက္သြက္၊ ခပ္ေလာေလာ ပံုစံမ်ိဳးပါ။ ေနာက္ပိုင္း စကားေၿပာၾကည္႔ေတာ႔ ရိုးသားတဲ႔ အရိပ္အေရာင္ေလးေတြေတာ႔ ေတြ႔ရပါတယ္။

ကားစက္ဖြင္႔ထားတယ္ စစ္ၾကည္႔ပါဦးဆိုတာကို စိတ္မ၀င္စားဘူး ေဖာင္ကိုသာ ၿဖည္႔ေနတယ္။ မဆြိတီလဲ ကားကို စက္သတ္လိုက္ၿပီး ေသာ႔ကို ၿဖုတ္လိုက္တယ္။ အေတာ္ၾကာမွ မစ္စတာ ဂမ္းက ကားေနာက္ပိုင္းကိုဖြင္႔ လွန္ေလွ်ာၾကည္႕ၿပီး ေဖာင္ကို ဆက္ၿဖည္႔ၿပန္တယ္။ ေဖာင္ၿဖည္႔ေနတံုး ဦးၿခိ္မ္႔နဲ႔ ပတ္သတ္တဲ႔ အခ်က္အလက္ေတြ ေတာင္းေတာ႔ ကိုယ္က ယူမလာမိတာနဲ႔ ရံုးေပၚတက္ print out ထုတ္ၿပီး ၿပန္ယူ ေနရေသးတယ္။ ပိုင္ရွင္က ဒီမွာမရွိတဲ႔အေၾကာင္းေၿပာေတာ႔ ကိစၥမရွိ။ သူ႔ အိ္ုင္စီ မူရင္းသာလိုေၾကာင္း၊ ခုေပးတဲ႔ ေဖာင္ ၂ေစာင္ကိုလည္း သူ႔လက္မွတ္ မုူရင္းထိုးဖို႔ လိုေၾကာင္း ေၿပာၿပီး ကားအေရာင္းအ၀ယ္လုပ္တဲ႔ ေဘာက္ခ်ာ(စာခ်ဳပ္) မွာ ၂ေယာက္ လက္မွတ္ထိုးၾကတယ္။ ၿပီးေတာ႔ စရံေငြ ၂၀၀၀ ေပးတဲ႕ ခ်က္လက္မွတ္ကို ေပးတယ္။ LTA က blank ေဖာင္ ၂ေစာင္ကို ဘာမွမေရးပါႏွင္႔၊ မၿဖည္႔ပါႏွင္႔၊ သူတို႔အားလံုးၿဖည္႔ေပးပါမယ္ လို႔လဲ အတန္တန္မွာပါတယ္။ သူတို႔က ကုမၸဏီနဲ႔ လုပ္တာၿဖစ္ေၾကာင္း၊ အားလံုး စနစ္တက် step by step လုပ္ေပးပါ႔မယ္။ ဘာမွ စိတ္ပူဖို႔ မလိုေၾကာင္း ေၿပာပါတယ္။ မဆြိတီကို ကားဘယ္ေတာ႔ အပ္မွာလဲေမးေတာ႔ မဆြိတီ ရံုးတက္ရမဲ႔ ေနာက္ဆံုးေန႔ ေနာက္ ၃ပတ္ေနမွ ဆိုေတာ႔ ကိစၥမရွိပါ။ အဲဒီက်မွ အေရာင္းအ၀ယ္ ကိစၥ ဆက္လုပ္ၾကတာေပါ႔ဆို ၿပန္သြားပါေတာ႔တယ္ခင္ဗ်ား။


ႏြားမ်ား သြားၿဖဲၾကည္႕သလိုပ
ဒီၾကားထဲ မဆြိတီကလဲ ကိုယ္႔ဖက္က ေသခ်ာေအာင္ ကားေရာင္းတဲ႔အခါ တၿခား hidden cost ေတြရွိပါေသးလားဆိုေတာ႔ မရွိပါ။ ခုေပးတဲ႕ေစ်းအတိအက် ဘာမွ မႏွုတ္ပဲ ရမည္လို႔ေၿပာသြားပါတယ္။ ေနာက္ သူက LTA က ကား၀ယ္တံုးက ထုတ္ေပးတဲ႔ ကားနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ႔ အခ်က္အလက္ေတြေတာင္းတယ္ဗ်။ အဓိကက ကား chassis number ဆိုလားပဲ။ ေနာက္သူက ကားတိုက္ဖူးလား ေမးေသးတယ္။ မဆြိတီကလည္း အမွန္အတိုင္း တိုက္ဖူးတယ္ေပါ႔။ ဒါေပမဲ႔ မိုင္နာေက႔စ္ပါပဲ ၊ ေနာက္က ကားဘန္ပါေလးပဲ ပိန္သြားတာပါဆိုေတာ႔ သူက ကားေနာက္ပိုင္းကို ၿပန္စစ္ၾကည္႔တယ္ဗ်။

ဒီေနရာမွာ သေဘာေပါက္လိုက္တာက ကားေတြမွာ ၾကီးၾကီးမားမား တိုက္ဖူးတယ္ဆို ကားေဘာ္ဒီက Chassis မွာ ေရးထားတဲ႔ chassis နံပတ္ပါတဲ႔ အပိုင္းကို ၿဖတ္ၿပီးၿပင္ရတယ္ဆို အဲကားေစ်းမရေတာ႔ဘူးဗ်။ ကားက ေအာ္ရီဂ်င္နယ္ chassisc နံပတ္နဲ႔ဆို ဒီကားက ၾကီးၾကီးမားမား မတိုက္ဖူးဘူးလို႔ယူဆရေတာ႔ ေစ်းပိုရတယ္ေပါ႔ဂ်ာ။ ကားေတြကို owner ေတြက မ၀ယ္ခင္ ကြ်မ္းက်င္သူ work shop က လူေတြ ေခၚၿပီး Inspection ၀င္တယ္တဲ႕။ အဲဒီမွာ အဲဒါေတြ အကုန္စစ္တာ၊ တိ္ုက္ဖူးရင္ေတာ႔ အကုန္ေပၚတာပဲတဲ႔။ညာလို႔မရဘူးတဲ႔ဗ်ာ။ ကားေနာက္ဖံုးကိုဖြင္႔ လွန္ေလွာၾကည္႔တယ္ဆိုတာ ႏြားမ်ားေရာင္းရင္ သြားၿဖဲၾကည္႔သလိုပဲဆိုတာ ခုမွ အန္တီဆြိတို႔ သေဘာေပါက္ပါသဗ်ား။

ေနာက္ သူတို႔ အေရာင္းအ၀ယ္စာခ်ဳပ္ကုိဖတ္ၾကည္႔ေတာ႔ ကားကို ဘယ္ေလာက္နဲ႔ ေရာင္းမယ္။ စရံဘယ္ေလာက္ေပးထားတယ္ ... စ တာေတြ အၿပင္ ကားအပ္တဲ႔အခ်ိန္က်ရင္ ကားကို ခုၿပထားတဲ႔ ပံုစံအတိုင္း မပ်က္မယြင္းပဲ အပ္ရမယ္။ မဟုတ္ပါက စေပၚေပးထားရဲ႕ ၂ဆၿပန္ေလွ်ာ္ရမယ္လို႔လဲ ေရးထားသဗ်။

မယံုမရဲ အန္တီဆြိ
ဒီလိုနဲ႔ မဆြိတီလဲ မရဲတရဲ ဘာ၀ယ္မလဲရွင္႔ အဲေလ ... မယံုမရဲနဲ႔ မစ္စတာဂမ္းကို ပံုအပ္ၿပီးသကာလ မစ္စ္တာဂမ္းေပးတဲ႔ ကား၀ယ္/ေရာင္းစာခ်ဳပ္က ကုမၸဏီလိပ္စာကို စစ္ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ သူတို႔ကုမၸဏီဟာ ကားေတြကို Show room ေတြမွာ ၿပၿပီးေရာင္းတဲ႔ ဧရာမ ကုမၸဏီၾကီးၿဖစ္ေနတာကို ေတြ႔လိုက္ရပါေတာ႔တယ္။ ဒါေပမဲ႔ဗ်ာ ညက်ေတာ႔ ဦးၿခိ္မ္သူငယ္ခ်င္းေတြက ဖံုးဆက္ေမးလို႔ အက်ိဳးအေၾကာင္း ေၿပာၿပေတာ႔ သူတို႔က စိတ္ပူေနသဗ်။ ကားနဲ႔ပတ္သတ္တဲ႔အခ်က္အလက္ေတြ အကုန္မေပးနဲ႔ဦး။ သူက အဲဒီကုမၸဏီကမွန္း ဘယ္လိုသိမွာလဲ။ ေတာ္ၾကာ ညာၿပီး ကားကို ကိုယ္မသိပဲ ေရာင္းစားလိုက္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲဆိုေတာ႔ လန္႔ၿဖန္႔ၿပီး အဲကုမၸဏီကို ဖုန္းဆက္ၿပီး မစ္စတာဂမ္းဆိုသူ တကယ္ရွိမရွိ စံုစမ္းလိုက္ရေသးသဗ်။ အမွန္ေတာ႔ မစ္စ္တာဂမ္းလိုလူမ်ိဳးကို car dealer ကုမၸဏီေတြမွာ purchaser ေခၚသဗ်။ သူတို႔က ေၿခၿမန္ေတာ္တပ္သားေတြ။ ကားေၾကာ္ၿငာေတြ လိုက္ၾကည္႔၊ ေစ်းတန္တာ၊ ေစ်းမွန္တာေတြ႔ရင္ သူမ်ားေတြမဦးခင္ အၿမန္သြားၾကည္႔၊ ၾကိဳက္ရင္ စရံေပး၊ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္။ အဲဒါ သူတို႔အလုပ္ဗ်။ ကိုယ္က အဲလိုၾကီး ကမန္းကတန္းနဲ႔ ေပး၀ယ္ေတာ႔လဲ လြယ္လြန္းလွပါလား၊ ဟုတ္မွဟုတ္ရဲ႕လား၊ ညာတာလားဆို လန္႔ေနတာဗ်။


သူနဲ႔က်မွ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္
ဒၤီလိုနဲ႔ အန္တီဆြိလည္း ကားေလးေရာင္းၿပီး စိတ္ခ်မ္းသာေနတာေပါ႔ဗ်ာ။ ကားကလဲ ေနာက္ေအးေဆးမွ ေပးရမွာဆိုေတာ႔ ေန႔တိုင္း ဟန္မပ်က္ ရံုးကိုလဲ ကားေလးေမာင္းသြားလို႔။ အားလံုး အဆင္ေၿပ၊ ေခ်ာေမြ႔ ေနၿပီ။

ကားစေဘာ္ေပးခဲ႔တဲ႔ ခ်က္လက္မွတ္က ပိုက္ပိုက္ေလး ကိုယ္႔အေကာင္႔ ထဲ ၀င္လာတဲ႔ေန႔ပဲ သူနဲ႔က်မွ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ကိုယ္သံုးေနက် ကင္မရာေလးက ဘာၿဖစ္လဲမသိ၊ ဓာတ္ပံုရိုက္လို႔ မရဘူးၿဖစ္ေနတယ္။ ဒါနဲ႔ ကားေရာင္းရင္ ဖြတ္ကလိဒဂႍါးေလးကလဲ ၿမိဳးၿမိဳးၿမတ္ၿမတ္ရဦးမွာဆိုေတာ႔ ကင္မရာ အသစ္၀ယ္ဖို႔ကို တြန္းပို႔ေနသလိုပဲဗ်။ ခုသံုးတဲ႔ ေမာ္ဒယ္ေလးပဲ ေစ်းခ်ိဳတာေလး ၀ယ္မယ္ဆိုေတာ႔ ဦးၿခိ္မ္႔က ခုေခတ္မွာ လူတိုင္း DSLR ေတြ သံုးေနတာ။ ညည္းလဲ ဘေလာ႔ဂ္ေတြ ေရး၊ ပံုေတြတင္ေနတာပဲတဲ႔ ၊ DSLR ပဲ ၀ယ္လိုက္ပါ ဆို အန္တီသက္ေ၀တို႔ ေၿပာေၿပာေနတဲ႔ ၂က်ပ္ခဲြတန္ၾကီး ၀ယ္ဖို႔ တုိက္တြန္းပါေလာေရာဂ်ာ။

ဒီလိုနဲ႔ .... မစြမ္းခင္းကလဲရွိ၊ ကန္ဇြန္းခင္းကလဲ ၿငိေနတဲ႔ (ဆိုင္ဆိုင္ မဆိုင္ဆိုင္ သံုးလိုက္ၿပီဂ်ာ) အန္တီဆြိတို႔ ေနာက္အပတ္ စေနေန႔ညမွာပဲ DSLR ကင္မရာေလး၀ယ္ဖို႔ ကင္မရာ နားလည္တဲ႔ ဖိုရမ္က ခေလးအခ်ိဳ႔နဲ႔ ဖူနန္းကို ေရာက္ခဲ႔ပါေတာ႔တယ္။ ကင္မရာ၀ယ္၊ ပင္နစူးလားက ၿမနႏၵာမွာ ထမင္း၀င္စားၾက၊ အာရိုက္ၾကၿပီး ၿပန္ေတာ႔ ည ၈နာရီခဲြေလာက္ ၿဖစ္သြားတယ္ခင္ဗ်။ ကားက ဖူနန္း ကားပါ႔ကင္မွာ ရပ္ထားတာ။ အေရးထဲ ကားပါ႔ကင္ အထြက္မွာ ေဆာ႔ဖ္၀ဲ ၿပသနာၿဖစ္ေနလို႔ဆိုလား ကိုယ္႔ကားတစ္စီးထဲ ထြက္မရၿဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီထဲက ဒီေန႔ေတာ႔ တြတ္ပီတို႔ ကံမေကာင္းပါလား ဆို ေဘးကပါလာတဲ႔ ဖိုရမ္က ညီမေလးကို ေတာင္ေၿပာေနေသးတာ။

ပင္နစူးလားမွ အၿပန္ ... ဒန္ ... ဒန္ ... ဒန္ ...
အၿပန္က် ဖိုရမ္က ညီမေလးကို အိမ္နားက MRT မွာ အရင္ ၀င္ခ်ၿပီး မဆြိတီတို႔ အိမ္ဖက္ကို ပတ္ေမာင္းလာခဲ႔တယ္။
အခ်ိန္- စေနေန႔ ည၉နာရီ ၁၅ ခန္႔
ကားေပၚပါလာသူမ်ား- မဆြိတီ၊ ဂ်ဳဂ်ဴး၊ ၾကီးေတာ္
ေနရာ - ဂ်ဴေရာင္းဖက္ မဆြိတီတို႕အိမ္နား မေရာက္တေရာက္

မဆြိတီတုိ႔ အိမ္ကို ေမာင္းအလာလမ္းမွာ ... ေရွလမ္းၾကားတစ္ခုအေရာက္ လမ္းၾကားထဲက တက္စီအၿပာေရာင္တစ္စီးဟာ အရွိန္နဲ႔ အၿပင္းေမာင္းထြက္လာတာကို ရုတ္တရက္ေတြ႔လိုက္ရတယ္ ဆိုရင္ပဲ ကား၂ခါခဲြမက တိုက္ဖူးတဲ႔ မဆြိတီဟာ တိုက္မိမွာေၾကာက္လြန္းလို႔ ရုတ္တရက္ ဘရိတ္ကို ေဆာင္႔နင္းခ်လိုက္တဲ႔ အခ်ိန္မွာ ....

(((ကြ်ီ .....))) ...

((((ဒုန္းးးးးးးး ....))))) ဆို ... .... .... .... .... ....

(ဆက္ပါဦးမည္)