Monday, October 31, 2011

တစ္ခါတစ္ေလ တို႔လဲ Tai Tai


Tai tai (太太) is a Chinese colloquial term for a wealthy married woman who does not work.[1] It is the same as the Cantonese title for a married woman.

အေပၚက wiki က ထိုင္႔ထိုင္ ရဲ႔ အဓိပါယ္ကို ဖတ္ၾကည္႔ၿပီး အန္တီဆြိလဲ ဒီပို႔စ္ကို ေရးဖို႔ နဲနဲေတာင္ လက္တြန္႔သြားတယ္။ အဲ ေနာက္က " It is the same as the Cantonese title for a married woman." ဆိုမွ သက္ၿပင္းခ်ၿပီး ဆက္ေရးရတယ္။

ထိုင္႔ထိုင္ဆိုတဲ႔ စကားကို ၿမန္မာၿပည္မွာေနတံုးက မၾကားဖူးခဲ႔ဘူး။ စလံုးမွာေနမွ သတင္းစာေတြဖတ္ရင္း၊ တီဗြီေတြၾကည္႔ရင္း ရင္းႏွီးလာတာ။ ဆိုလိုတာကေတာ႔ ပိုက္ဆံအင္မတန္ခ်မ္းသာတဲ႔ business man ေတြရဲ႔ အမ်ိဳးသမီးေတြ၊ အိမ္မွာလဲ အိမ္ေဖာ္၊ ထမင္းခ်က္အကူေတြနဲ႔ ေလွ်ာ္ဖြတ္၊ခ်က္ၿပဳတ္စရာမလို အားေန ေစ်း၀ယ္၊ လည္ပတ္၊ လွလွပပေလး ၀တ္စားၿပီး ေက်ာ႔ေက်ာ႔ေလးေနသူ အမ်ိဳးသမီးေတြကို ဆိုလိုတာပါ။

သူတို႔အတြက္က ပူပင္စရာဘာမွမရွိ၊ အလုပ္အတြက္ stress လဲ မရွိေတာ႔ အလုပ္လုပ္ေနၾကတဲ႔ အမ်ိဳးသမီးမ်ားဟာ ထို Tai tai ေတြကို သိပ္အားက်တယ္။ ဘယ္သူမဆို ေအးေအးေဆးေဆး ဘ၀ပဲ လိုခ်င္ၾကတာခ်ည္းပဲကိုး။ မဆြိတီလဲ အလုပ္ကထြက္မယ္၊ ဆစ္ဒနီဖက္ေၿပာင္းမယ္၊ အလုပ္လဲ မလုပ္ေသးပဲ ေယာက္်ားလုပ္စာပဲ ထိုင္စားဦးမယ္ဆိုေတာ႔ HR က ဒါရိုက္တာအပါအ၀င္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြက Sweet ကေတာ႔ tai tai ၿဖစ္ၿပီဆို ေနာက္ေၿပာင္ၿပီး ေၿပာၾကတယ္။  ကိုယ္ကလဲ tai tai ေတာ႔မဟုတ္ full time  maid သာ ၿဖစ္သြားတာပါလို႔ ၿပန္ေၿပာခဲ႔ဖူးတယ္။

တကယ္တမ္းလဲ အိမ္ရွင္မတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀ဟာ ေၿပာသေလာက္ မလြယ္ကူပါဘူး။ မဆြိတီဆို ေရာက္စက ပိုဆိုးေသး။ ၈ႏွစ္၉ႏွစ္ေလာက္ ၾကီးေတာ္အကူနဲ႔ ေဘာ္ေက်ာ႔ေနလာခဲ႔ၿပီး အိမ္အလုပ္ေတြက ကိုယ္နဲ႔ မရင္းႏွီးေသးေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ကို ပင္ပမ္းတယ္။ ေရာက္စ အထုပ္အပိုးေတြၿဖည္ အိမ္ကို ေနသားတက်ၿဖစ္ေအာင္ ၿပင္ဆင္ေနရတာလဲ ပါတာေပါ႔။ ခုေနာက္ပိုင္းေတာ႔ သူကလဲ ရံုးအလုပ္လိုပဲ experience ေလး ဘာေလးရလာေတာ႔ ေတာ္ေတာ္သက္သာသြားပါၿပီ။ 

ဒါေတာင္ တစ္ခါတစ္ေလ ေန႔စဥ္ဟင္းခ်က္ရတဲ႔အလုပ္၊ ဘာဟင္းခ်က္ရမလဲ စဥ္းစားရတဲ႔ အလုပ္ကို သိပ္ၿငီးေငြ႔တယ္။ သားအဖ၂ေယာက္က စားတဲ႔ ဟင္းေတြက မတူေတာ႔ တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳး လုပ္ေပးေနရတာ တစ္ခါတစ္ေလလဲ စိတ္က တိုခ်င္တယ္။ အဲဒါဆို ရန္လုပ္ခံရတာက ဦးၿခိမ္႔က အရင္ပဲ။ ေတာ္တို႔ သားအဖ ဟင္းေခ်းမ်ားလို႔ က်ဳပ္မွာ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ မီးဖိုေခ်ာင္က မထြက္ရဘူး။ တစ္ကိုယ္လံုးလဲ ဟင္းေစာ္နံေနတာပဲဆို ေၿပာမိရင္ သူက သူဘာေခ်းမ်ားလို႔လဲ ... ကိုယ္႔သမီး ကိုယ္ႏိူင္ေအာင္ေၿပာဆို ၿပန္ေၿပာေလ႔ရွိတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္။ တကယ္တန္းေတာ႔ ဦးၿခိမ္႔ကေခ်းမမ်ားပဲ ကိုယ္တိုင္ကကို သူလဲ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္စားပါေစဆို အပင္ပမ္းခံခ်က္တာလဲ ပါပါတယ္။


တစ္ခါတစ္ေလ အဲလိုေတြ ဟင္းေစာ္ေတြနံၿပီး ၿငီးေငြ႔လာရင္ေတာ႔ စိတ္လြတ္လပ္လြတ္ တစ္ေယာက္တည္း ေရွာ႔ပင္းေလး ဘာေလး ပတ္ဖို႔ စိတ္ကူးရတယ္။ အဲဒီေန႔က အမွန္က အေၾကာင္းၿပခ်က္က "ထီး" ခင္ဗ်။ ဦးၿခိ္မ္႔ရဲ႔ နာမည္ေက်ာ္ မိသားစုထီးၾကီးကလည္း မိုးဒဏ္၊ ေလဒဏ္၊ အေအးဒဏ္၊ အပူဒဏ္ေတြ ခံရလို႔လားမသိ ေဆာင္းေနရင္းနဲ႔ ပလပ္စတစ္ထီးကိုင္းေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု က်ိဳးကုန္လို႔ သမီးေက်ာင္းအၾကိဳမွာ မိုးရြာရင္ေတာင္ေဆာင္းစရာ ထီးမရွိေတာ႔ဘူး။ ဒါနဲ႔ ဦးထုပ္ကေလးကလဲ ၀ယ္ခ်င္ေသးတာဆိုေတာ႔ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ၿပီး ဦးၿခိမ္႔ကို ဖုန္းေခၚရတယ္။ မ်ား ခရက္ဒစ္ကတ္ထဲမွာ ေငြထပ္ထည္႔ထားေသးလားဆိုေတာ႔ ဟိုေန႔ကပဲတစ္ေထာင္ ထပ္ထည္႔ထားတယ္ဆိုေတာ႔ အိုေကသြားတယ္။  ဦးၿခိမ္႔က ရံုးကိုကားယူသြားလို႔ ကားမရွိေပမဲ႔ ဘတ္စ္ကားဂိ္တ္က အိမ္ေဘးနားတင္ဆိုေတာ႔ ေတာ္ေတာ္႔ကို အဆင္ေၿပတယ္။ ပိုက္ပိုက္ ၂က်ပ္ခဲြတန္လက္မွတ္နဲ႔ဆို ဆစ္ဒနီမွာ အၾကီးဆံုး Westfield Parramatta Shopping Centre ကို တန္းေရာက္တာပဲ။ အန္တီဆြိသြားတဲ႔အခ်ိန္က ကားပါးခ်ိန္ဆိုေတာ႔  ၆ မိနစ္ေလာက္ပဲ စီးရတယ္။ အလဲ႔ ဒီ ထိုင္႔ထိုင္ကေတာ႔ ဘတ္စကားနဲ႔ ေရွာ႔ပင္ပတ္တဲ႔ ထိုင္႔ထိုင္ေပါ႔ဂ်ာ။ ၾကားဖူးၾကလား ပိတ္သတ္ၾကီး ...
(ပိတ္သတ္မွ တခဲနက္ေအာ္သံ)  တစ္ခါမွ မၾကားဖူးပါဘူး ... း)

ေရွာ႔ပင္ေမာၾကီးက သိပ္ၾကီးေတာ႔ အင္မတန္ မ်က္စိလည္တတ္တဲ႔ အန္တီဆြိက ေရာက္ကတည္းက land mark ေတြကို ေတာ္ေတာ္ မွတ္ထားရတယ္။

ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေၿမညီထပ္မွာပဲ ဟိုနား၊ ဒီနားပတ္ရင္း သမီးအတြက္ ဦးထုပ္တစ္လံုး ၀ယ္တယ္။ သမီး အရင္ဦးထုပ္ေလး ေပ်ာက္သြားလို႔ သူ႔ခၿမာ စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ေနတာ။ ခုမွ အစားထိုးဖို႔ ၿပန္၀ယ္ၿဖစ္ေတာ႔တယ္။

အက်ၤီဆိုင္ fashion ဆိုင္ေတြ အရမ္းေပါတယ္။ အန္တီဆြိတို႔ အၾကိဳက္ မြန္းလိုက္ေပါ႔ကြယ္။

ဟိုဆိုင္၀င္၊ ဒီဆိုင္၀င္၊ ကိုင္ၾကည္႔ၿပီး ေနာက္ဆံုး ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ 50% ဒစ္ေကာင္႔ဆိုတာနဲ႔ ၃ထည္၀ယ္လိုက္တယ္။ ဟင္း ဘာရမလဲ။ ငွဲ ... ငွဲ


ေနာက္ေတာ႔ Myer မွာ ၀င္ၿပီး ဟိုတစ္ေလာက မ၀ယ္ၿဖစ္လိုက္တဲ႔ ဦးထုပ္ဆိုင္ဖက္သြားၿပီး ဦးထုတ္ေတြ ေရြးတယ္။ အိမ္က ဘတ္လဘိုင္လိုက္ေနတဲ႔ထီးကို အစားထိုးဖို႔ ထီးေတြလဲေရြးေသးတယ္။  ထီးေတြက ဒီဇိုင္းကလဲ ဒီေလာက္မလွပဲနဲ႔ ေဒၚလာ ၃၀-၄၀ဆိုေတာ႔ ေတာ္ေတာ္မတန္တာနဲ႔ ထီးေတာ႔ မ၀ယ္ခဲ႔ေတာ႔ဘူးဂ်ာ။ ဦးထုပ္ေတြ ေရြးလိုက္၊ ေဆာင္းၾကည္႔လိုက္၊ ေစ်းႏံွဳးၾကည္႔လိုက္နဲ႔ အေတာ္ၾကာသြားတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ႔ အဲဒါေလး ၀ယ္ခဲ႔တယ္။ လွတယ္မဟုတ္လား ပိတ္တတ္ၾကီး။  လွပါဒယ္ ... လွပါဒယ္ ... ... း)


David Jones ကေန ညက္မွန္ေလးလဲ ၀ယ္ခဲ႔တယ္။ အန္တီဆြိ လက္ရွိ sunglass က လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၂ႏွစ္ေလာက္ကဆိုေတာ႔ ပံုက ေတာ္ေတာ္တံုးေနလို႔ ခုေခတ္ေပၚ အ၀ိုင္းခပ္ၾကီးၾကီး တစ္ခု ၀ယ္လိုက္တယ္။ ေစ်းကေတာ႔ ေပါပါသဗ်ာ။ အဲ ေဘးက ဆဲြၾကိဳးေလးကလဲ ၿမင္ေတာ႔ မ၀ယ္ရမေနႏိူင္တာနဲ႔ ၀ယ္ခဲ႔ၿပန္ပါေရာ။



ေအာ္ ေမ႔ေတာ႔မလို႔ ။ Williams ဆိုတဲ႔ ဆိုင္က ဖိနပ္၀ယ္ခဲ႔ေသးတယ္။ ဖိနပ္ကလဲ ရွာေနတာၾကာၿပီ။ ခုမွပဲ စိတ္ၾကိဳက္ေတြ႔ေတာ႔တယ္။

 ၀ယ္ထားတာေတြနဲ႔ ဂိုက္ေပးၾကမ္းပလိုက္တယ္။ မွတ္ကေရာ း)




အၿပန္က် ထီးသြား၀ယ္တာ ထီးေမ႔ေတာ႔မလို႔။ ေနာက္ဆံုး hot dollar လို တိုလီမိုလီ ေရာင္းတဲ႔ဆိုင္ကေန မိသားစုေဆာင္းေလာက္တဲ႔ ထီးအၾကီးၾကီး 11.99 နဲ႔ ၀ယ္ခဲ႔ပါေတာ႔တယ္။ အေၾကာင္းၿပခ်က္က ပါမွ ၿဖစ္မွာကိုး။ ေနာက္မိွဳ႔ဆို မ်က္ေညွာင္ကုတ္  ... အဲေလ ... ညက္ေမွာင္ကုတ္ ...း)


အမွန္က ေစ်း၀ယ္တာ တစ္ေယာက္ထဲ ေအးေအးေဆးေဆး ၀ယ္ရတာ အေကာင္းဆံုးပါ။ (ဦးၿခိမ္႔နဲ႔ သြားရင္ အဆိုးဆံုး။ သူနဲ႔ဆို ေအးေဆးမ၀ယ္ရဘူး၊ ေနာက္ကေန ႏြားေမာင္းသလို အတင္းေမာင္းေတာ႔တာကိုး။ )

အဲဒီေန႔က ပစၥည္းေလးေတြလဲ ကိုယ္႔စိတ္ၾကိဳက္ေလးေတြရခဲ႔တယ္။ ေစ်းေတြလဲ အရမ္းမမ်ားပဲ ရံုးမွာ ေၿပာေနက် စကားအတို္င္း ေၿပာရရင္ quality  shopping ပါပဲဂ်ာ။




Monday, October 24, 2011

iPad/ iPhone/iPod Touch သံုးသူ မိဘမ်ား သတိၿပဳဖြယ္ ***


ထိုေန႔က ဦးေမာင္ၿခိ္မ္႔ ေနာက္က်မွ အလုပ္ကၿပန္လာသည္။ ၿပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း

"အေမေရ  ညေနက ေမာင္မ်ိဳး ဆီက SMS လာတယ္ .."

" ဟုတ္လား အေဖ ... ဘာတဲ႔လဲ ..."

." အေဖလဲ အလုပ္ရွဳပ္တာနဲ႔ မၾကည္႔ရေသးဘူး ..."

" အင္ ဟုတ္လား  ... ဘာမ်ားအေရးၾကီးလဲ မသိဘူးေနာ္ ... ထမင္းစားၿပီးရင္ အေဖ ဖုန္းေခၚလိုက္ဦးေလ..."

"ေမာင္မ်ိဳး"မွာ စကၤာပူမွ အန္တီဆြိ၏ေမာင္၀မ္းကဲြ ၿဖစ္ပါသည္။ စကၤာပူမွ ကိစၥအ၀၀ကို ကိုယ္မရွိသည္႔အခ်ိန္တြင္ လုပ္ကိုင္ေပးေနသူၿဖစ္ပါသည္။ လစဥ္ ေရာက္လာေသာစာမ်ားကို ဖြင္႔ေဖာက္ေပးၿခင္း၊ ငွါးခဲ႔ေသာအိမ္ကို ေစာင္႔ေရွာက္ေပးၿခင္း အစရွိသည္တို႔ကို  ေဆာင္ရြက္ေပးပါသည္။

ဦးၿခိ္မ္႔ ညစာထမင္းစားေသာက္အၿပီး အိမ္ေရွ႔ဧည္႔ခန္းမွာ TV ၾကည္႔ရင္း သံုးဖို႔ သူ႔ကြန္ၿပဴတာပါ ထုတ္ခ်လာသည္။ ၿပီးေနာက္ Skype ကို သံုးကာ ဖံုးေခၚပါေတာ႔သည္။ မိုက္ကရိုဖုန္းကို တပ္ၿပီးေခၚသၿဖင္႔ ဟိုဖက္မွ အသံမ်ားကိုေတာ႔ မၾကားရပါ။

"ဟယ္လို ... ေမာင္မ်ိဴးလား ...."

"..............   ..................   ..........."

" အကို... ေမာင္ၿခိမ္႔ပါ ... ေအး ... ဘာအေၾကာင္းထူးလို႔တံုး ငါ႔ညီရ ... ညေနက SMS ရတယ္"

"..............   ..................   ..........."

" အင္း ... ဟုတ္ၿပီ .... ခရက္ဒစ္ကတ္ အေကာင္႔ ... "

" ............. ........... ............ ..........."

"  အင္း   ၃၀ေက်ာ္ .... ဟုတ္ၿပီ ... iTune စတိုးက  ဘီလ္ ... "

" ............ ...........  ............. .............. ....... ................. ........................ ............ ........ ........... ......... ......
.................................. .................. ............."

" ေအာ္ ဟုတ္လား ... ၁၀ခုေလာက္ ... အင္း ... "

" ............. ............ ............. ....................... ........... ..........."

" ေဟ     ... " 
ဤေနရာတြင္ ဦးၿခိမ္႔၏ "ေဟ" ဆိုေသာ အသံမွာ ၀မ္းေခါင္းထဲက လွိမ္႔တက္လာေသာ အသံလံုးၾကီးၿဖင္႔ အသံရွည္ဆဲြ ေအာ္ေၿပာလိုက္ၿခင္းၿဖစ္ရာ အနားမွ အသာအကဲခတ္ေနေသာ မဆြိတီပင္ လန္႔သြားပါသည္။ အေပၚက ၾကားခဲ႔ရသေလာက္ ေငြ၃၀ မ်ား ဒီေလာက္ " ေဟ " စရာ ပါ သလားေပါ႔။

ဒီေနရာတြင္ ဦးၿခိ္မ္႔၏ "ေဟ" အေၾကာင္း ေၿပာရဦးမည္။ လြန္ခဲ႔ေသာ ၂လ-၃လေလာက္ကလည္း ဤသို႔ဖုန္းေၿပာရင္းၿဖင္႔ တစ္ခါ  "ေဟ " ဖူးေလရာ ထုိစဥ္ကလည္း အင္မတန္ စိတ္မေကာင္းစရာ  သတင္းဆိုးတစ္ခုကို ၾကားခဲ႔ရဖူးသည္။ မိမိတို႔ အဖဲြ႔ထဲမွ အသိ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ မေမွ်ာ္လင္႔ပဲ လည္ပင္းတြင္ အကိ်တ္ကေလးစမ္းမိ၍ သြားစစ္လိုက္ရာ ကင္ဆာက်ိတ္ၿဖစ္ေနေၾကာင္း အေၾကာင္းၾကားၿခင္းၿဖစ္ေလသည္။ ထိုစဥ္ကလည္း သူ႔ "ေဟ" မွာ အေတာ္က်ယ္ၿပီး အထိတ္တလန္႔ ေအာ္လိုက္ရာ အိမ္ခန္းထဲမွာ ကြန္ၿပဴတာသံုးေနေသာ မဆြိတီပင္ လန္႔သြားပါသည္။ ကိုယ္႔မွာ ခင္မင္ရေသာ မိတ္ေဆြအတြက္ အလြန္ ၀မ္းနည္း စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ခဲ႔ရဖူးသည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ ဦးၿခိ္မ္႔ ဤသို႔ " ေဟ" လာလ်ွင္ အလြန္ေၾကာက္ရပါသည္။
 
ေစာနက အေၾကာင္းၿပန္ဆက္ရလ်င္ ဤသို႔ သမီးေယာက္ဖ၂ေယာက္ ၁၀မိနစ္ခန္႔ အၿပန္ၿပန္အလွန္လွန္ေၿပာၾကၿပီး  ဖုန္းခ်သြားပါသည္။ ဖုန္းခ်ခ်ၿခင္း၊ ေဘးမွာ သတင္းေမးရန္ အဆင္သင္႔ေစာင္႔ေနေသာ မဆြိတီမွ အေလာသံုးဆယ္ ...

"အေဖ ဘာတဲ႔လဲဟင္ ... ခရက္ဒစ္ကတ္က ဘီလ္ေတြ အမ်ားၾကီးလာလို႔လား ...ဘာၿဖစ္လို႔လဲ ..."

" ေအး ... iTune ကေန  ညည္းအေကာင္႔က ခရက္ဒစ္ကတ္ဘီလ္ေတြ ၁၀၀၀ေက်ာ္ဖိုးေတာင္ လာသတဲ႔ "


"ဟင္ ..." 

 ဒီတစ္ၾကိမ္ "ဟင္" လိုက္သူက အန္တီဆြိ ကိုယ္တိုင္ပင္ ၿဖစ္ပါသည္။ ဘာေတြမ်ား iTune စတိုးက မသိလိုက္ပဲ ၀ယ္ခဲ႔မိပါလိမ္႔။ ဒါမွမဟုတ္ Apple မွ အေကာင္႔မွားကာ ေတာင္းၿခင္းလား။ Hack ခံရၿခင္းလား။ ကိုယ္လဲ တကယ္မသံုးရပဲႏွင္႔  ေအာ္ဇီေဒၚလာ ၁၀၀၀ေက်ာ္ကေတာ႔ ဘယ္နည္းႏွင္႔မွ် မေပးႏိူင္ပါေလ။ သမီးအတြက္ ဂိမ္းေတြ ေဒါင္းေတာ႔လဲ အေတာ္္မ်ားမ်ား free ရတဲ႔ ဟာေတြပဲ ေရြးေဒါင္းခဲ႔တာပဲ။ သမီးမ်ား ကိုယ္မသိရပဲ ပိုက္ပိုက္ေပးရတဲ႔ ဂိမ္းေတြ သူ႔ဟာသူ ေဒါင္းေနခဲ႔သလား။ ပိုက္ပိုက္ေပးရတယ္ဆိုဦးေတာ႔ သမီးေဒါင္းတာေတြက ဂိမ္းတစ္ခု တစ္က်ပ္၂က်ပ္ေလာက္သာရွိရာ ပ်မ္းမွ်အခု ၄-၅၀၀ေလာက္ေဒါင္းမွ ေငြတစ္ေထာင္ရွိမည္။ ခုသမီးကစားသည္႔ဂိမ္းက အလြန္ဆံုးရွိလွ ၁၀ခုေလာက္သာ။ ရုတ္တရက္ အေတြးမ်ိဳးစံု ေခါင္းထဲမွာ။

" အမေလး အေဖရယ္ ... တို႔ေတြက free ရတဲ႔ဟာေတြပဲ ေဒါင္းလုပ္လုပ္တာမ်ားတာ ...   တစ္ေထာင္ေက်ာ္ကေတာ႔ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ မၿဖစ္ႏိူင္ဘူး ... တစ္ခုခုမွားေနၿပီ ... မွားေနၿပီ အေဖေရ ..."

" ညည္းကသာ မၿဖစ္ႏိူင္ဘူးေၿပာေန ... ဟိုက ခရက္ဒစ္ကတ္ကေတာင္ၿဖတ္ၿပီးသြားၿပီ။ ေပးရေတာ႔မွာပဲ ... ဒါမ်ိဳးက မေပးလို႔ ဘယ္ရမလဲ ... ေပးရမွာေလ ..."

ဤေနရာမွာ ဦးၿခိ္မ္႔ အေၾကာင္းေၿပာရဦးမည္။ ဦးၿခိ္မ္႔သည္ ပံုမွန္အားၿဖင္႔ အလြန္ကပ္ေစးနဲသူ ႏွေၿမာတတ္သူၿဖစ္ပါသည္။ သို႔ေပမဲ႔ ယခုကဲ႔သို႔ ဘဏ္ကိစၥ၊ ဘီလ္ကိစၥေတြဆိုလွ်င္ေတာ႔ အလြန္မွန္ကန္တိက်ကာ ေပးစရာရွိသည္မ်ားကို မေႏွာင္႔ေႏွးေစရပဲ အရင္ ေပးႏွင္႔သည္ခ်ည္းသာၿဖစ္ပါသည္။ မဆြိတီက ဦးတိက်ၾကီး၊ ဦးစာအုပ္ၾကီးဟု ရဲြ႔ကာ ေခၚေလ႔ရွိပါသည္။ ေစ်း၀ယ္ရင္း ေငြ ၄-၅-၁၀က်ပ္ကို ႏွေၿမာခ်င္ႏွေၿမာေနတတ္သည္။ ထို ၁၀၀၀ဆိုေသာ ဘီလ္ေပးရမည္ဆိုေတာ႔ မႏွေၿမာသည္႔အလား သူကပင္ calm down ၿဖစ္ေနေသးသည္။

"ေနပါဦး အေဖရယ္ ... ဘီလ္ကိုလဲ ၾကည္႔ပါရေစဦး .... ဘာေတြက ဒီေလာက္ေတာင္က်တယ္ဆိုတာ။  သမီးကိုလဲ ေမးရဦးမယ္ ..."

"ေအး ဘီလ္ကေတာ႔ ေတာင္းထားတယ္။ မနက္ၿဖန္ ေမာင္မ်ိဳး စကင္န္ကူးၿပီး ပို႔လိုက္လိမ္႔မယ္"
 
 ထို႔ေနာက္ အနားမွာထိုင္ကာ စာလုပ္ေနေသာ သမီးကို ေမးရေတာ႔သည္။


" သမီးေလး ...  အိုင္ပက္မွာ ပိုက္ဆံေပးရတဲ႔ ဂိမ္းေတြ သမီး ေဒါင္းလုပ္လုပ္ေသးလား ..."

"ဂ်ဴဂ်ဴ မေန႔က ေမေမ႔ကို ၿပတယ္ေလ၊ ၁က်ပ္တန္ နဲ႔ ၂က်ပ္တန္၊ အဲ႔ ၂ခု အဲဒါပဲ လုပ္တာ ... ေမေမက ေအး .. ေအး လုပ္လိုက္ ဆိုလို႔ လုပ္တာေလ ... "

"အင္းအင္း ... ဟုတ္ၿပီ သမီး အခု ခရက္ဒစ္ကတ္ကေန iTune စတိုးက ဘီလ္ ေဒၚလာ ၁၀၀၀ေက်ာ္ေတာင္က်ေနတယ္ေၿပာတယ္ ... သမီး ဘာေတြမ်ား ေဆာ႔မိေသးလဲ ... ဂိမ္းေဆာ႔ရင္းနဲ႔ ဘာေတြမ်ား ၀ယ္မိေသးလဲ"

" ဂ်ဴဂ်ဴ Smurf ဂိမ္းနဲ႔ Tap pet hotel  ေတာ႔ ေဆာ႔တယ္။ ဒါေပမဲ႔ ဘာမွ မ၀ယ္မိဘူးထင္တာပဲေမေမ ..." ဟု ဆိုကာ ဂ်ဴဂ်ဴလဲ အဆူခံရမည္စိုးလို႔လားမသိ ငိုမဲ႔မဲ႔ ၿဖစ္ေနပါၿပီ။


" သမီး ... မငိုနဲ႔ေနာ္။ ဒါငိုစရာ မဟုတ္ဘူး ... ေမေမတို႔က သမီးကို ေမးရံုေမးတာ။ ဒါမွ ဘာၿဖစ္တာလဲဆိုတာသိရမွာ ...  ေၿဖရွင္းလို႔ရမွာေလ  ..."

သားအမိ၂ေယာက္ စကားေၿပာေနတံုး ဦးၿခိမ္႔မွ iTune စတိုးသို႔ account Kay-in လုပ္ကာ ခရက္ဒစ္ကတ္နံပါတ္ကို ေၿပာင္းလိုက္ပါသည္။ သူက ခရက္ဒစ္ကတ္မ်ား hack လုပ္ခံရလား သံသယရွိ၍ၿဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ account history ရွာရာ iTune စတိုးမွာ ရွာမေတြ႔ပါ။

သို႔ႏွင္႔ မဆြိတီ၏ email မွာ ၿပန္ရွာၾကရာ ေတြ႔ပါၿပီ။ iTune store မွ " Your receipt No xxxxxx" ဆိုကာ ၁၅ေစာင္ခန္႔ရွိေသာ စာမ်ား။ 

မဆြိတီ၏ ထို email အေကာင္႔မွာ သိပ္ active မၿဖစ္ရာ email မစစ္သည္မွာ ရက္၂၀ေက်ာ္ၿပီ ထင္သည္။ ယခင္ကလဲ iTune မွ စာမ်ားလာဖူးရာ သင္႔အေကာင္႔မွ သံုးေငြ $0 ဆိုတာေတြသာၿဖစ္၍ ဂရုလည္း မစိုက္ခဲ႔ပါ။ ဖြင္႔လဲ မၾကည္႔ခဲ႔ပါ။ ယခုဖြင္႔ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ အာလားမား ဘီလ္တစ္ခုကို အနည္းဆံုး ေငြ၆၀ခန္႔ ရွိေသာ ဘီလ္မ်ား ၁၀ခု-၁၅ခုေလာက္။ ဒါေတြကို အကုန္ေပါင္း ေဒၚလာ ၁၀၀၀ေက်ာ္ေလာက္ၿဖစ္ႏိူင္ပါသည္။ 

 နမူနာ ဘီလ္တစ္ခု

 ေသခ်ာတာကေတာ႔ ေသခ်ာေနၿပီ။ သမီးကစားေသာ Tap Pet Hotel ဟူေသာ ဂိမ္းမွ Pocket Gems Inc ဆိုေသာ Artist ကုမဏီနာမည္ႏွင္႔ လာၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။ ဤသို႔ဆိုလ်င္ ဦးၿခိမ္႔ေၿပာသလို ကိုယ္႔ဖက္ကေတာ႔ သံုးမိတာ ေသခ်ာေနၿပီ။ ဘာမွလုပ္၍ မရေတာ႔။ သို႔ႏွင္႔ ဤေငြ တစ္ေထာင္ေက်ာ္  ေပးရေတာ႔မည္လား။

အန္တီဆြိကား မေက်နပ္ပါ။ ဤေလာက္မ်ားေသာေငြမ်ား သိသိၾကီးႏွင္႔ေတာ႔ သမီးေတာ႔ မသံုးေလာက္ၿပီ။ သံုးသည္ထားဦး ဒီေလာက္ၾကီး လက္လြတ္စပယ္ ကလစ္ကေလး တစ္ခ်က္ေလာက္ႏွိပ္ရံုႏွင္႔ ေငြ၂၀က်ပ္ က်ေသာ ကစားနည္းမ်ိဳး မည္သူက တီထြင္ထားပါသနည္း။ ဒါ မတရားမွဳ။ ေခတ္သစ္  Cheat လုပ္နည္းတစ္မ်ိဴးဟုပင္ သတ္မွတ္ပါသည္။
--------------------------------------------------------------------------------------------------

အင္တာနက္မွာ ဟိုရွာ ဒီရွာလုပ္ရတာကို အလြန္၀ါသနာပါေသာ အန္တီဆြိ ကေတာ႔ ရွာေဖြမွူမ်ားကို စလုပ္ပါေတာ႔သည္။ ပထမဆံုး "Pocket Gems accidentally charge" ဆိုကာ google မွာ  စရွာလိုက္ရာ ေအာက္မွ စိတ္၀င္စားဖြယ္ topic တစ္ခုသြားေတြ႔ပါသည္။ 

မိဘမ်ားမွ Pocket Gems သို႔ ကြန္ပလိမ္႔တက္ထားေသာ ဖိုရမ္ အေမးအေၿဖမ်ားၿဖစ္ပါသည္။ ယခုေက႔စ္ႏွင္႔ တိုက္ရိုက္နီးပါးတူေသာ ေက႔စ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဖတ္ရပါသည္။

http://community.pocketgems.com/pocket_gems/topics/accidentally_charge

 ထို႔ေနာက္ ဆက္၍ရွာရာ ေအာက္ပါ topic မ်ားကိုလဲ ေတြ႔ပါသည္။

http://www.wusa9.com/news/article/163141/252/Kid-Racks-Up-659-Bill-For-Virtual-Dog-Treats
 (ခေလးတစ္ေယာက္ ဂိ္မ္းထဲမွ အတုအေယာင္ေခြးကို ေကြ်းရန္ ေငြ ၆၅၉ေဒၚလာအထိ သံုးၿဖံဳးမိၿခင္း ဟု အဓိပါယ္ ၿပန္ရမည္ထင္သည္)

http://arstechnica.com/apple/news/2011/04/apple-facing-class-action-lawsuit-over-kids-in-app-purchases.ars
  (Apple မွ ခေလးမ်ားေဆာ႔ေသာ in-app purchase ႏွင္႔ ပတ္သတ္ၿပီး တရားရင္ဆိုင္ေနရၿပီ။)
 
 အထက္ပါစာမ်ားကို ဖတ္ၾကည္႔မွ ဖိုရမ္အခ်ိဳ႕တြင္ သူ႔သမီး ၄ႏွစ္သမီး ကစားမိလို႔၊ ၇ႏွစ္သမီးက မသိပဲ ၀ယ္မိလို႔၊  သူသား ၆ႏွစ္သားက မေတာ္တဆ ကလစ္လိုက္လို႔ အစရွိသၿဖင္႔ ကြန္ပလိမ္႔မ်ားစြာေတြ႔ရာ အင္း ငါလိုလူစားအမ်ားၾကီးပါလား၊ ဒီလိုေက႔စ္မ်ိဳးေတြ အမ်ားၾကီးပါလားဟု သေဘာေပါက္ပါသည္။


ထို႔ေနာက္ သမီး ၿပသနာၿဖစ္ခဲ႔ေသာ Tap Pet Hotel ဟူေသာ ဂိမ္းကို သြားၾကည္႔ေတာ႔မွ ပို၍ သေဘာေပါက္သြားပါသည္။ သမီးေဆာ႔ေသာ ထိုဂိမ္းမွာ တိရိစာၦန္ေလးမ်ားကို ေမြး၍အစာေကြ်းရေသာ ဂိမ္းၿဖစ္ရာ တိရိစာၦန္မ်ား ေပ်ာ္ရႊင္ေက်နပ္ေစရန္ အစာမ်ားကို ၀ယ္ေကြ်းၿခင္း၊ အခန္းအတြက္ decoration မ်ားကို ၀ယ္ၿဖည္႔ေပးၿခင္း အစရွိသည္တို႔အတြက္ ေငြမ်ားကို အသံုးၿပဳရရာ ထိုေငြမ်ားမွာ တကယ္႔ေငြအစစ္လား၊ ဂိမ္းထဲမွာသံုးေသာေငြၿဖစ္သည္လား ခေလးေတြမွာ မခဲြၿခားႏိူုင္ပါ။ ထိုသို႔ မခဲြၿခားႏိူင္ေအာင္လည္း နားလည္မွဳလဲြေအာင္ software ကုမဏီမ်ားက trap လိုမ်ိဳး တမင္လုပ္ထားသည္ထင္သည္။ ထိုမွရသည္႔ေငြက နဲနဲေနာေနာမွမဟုတ္သည္ကိုး။ ဒီ႔ထက္လြယ္သည္႔ေငြရွာနည္း ေလာကတြင္ ရွိေသးသလား။

ေနာက္တစ္ခုက Apple မွာ password ကို ပထမတစ္ခါသံုးၿပီး ၁၅မိနစ္ေအာ္တို သံုးစရာမလိုရာ ခေလးမ်ားမွာ password ထပ္မေတာင္းေတာ႔၍ ပို၍အထင္မွားကာ တကယ္႔ေငြအစစ္ႏွင္႔ ဂိမ္းေငြကို မွားၾကၿခင္းၿဖစ္ေလသည္။ ထိုသို႔ ကလစ္တစ္ခ်က္ႏွိပ္ရံုၿဖင္႔ စကၠန္႔ပိုင္းအတြင္း ေငြမ်ားေၿဖာကနဲ၊ ေၿဖာကနဲ ကုန္ကာ၊ ဘီလ္လာေတာ႔ complaint တက္ရမွန္းမသိပဲ ေပးလိုက္ရေသာ မိဘမ်ား ဘယ္ႏွစ္ဦးရွိၿပီလဲ။ မသိနားမလည္ေသးေသာ ခေလးဘယ္ႏွစ္ေယာက္ အဆူခံ၊ အဆဲခံ၊ အရိုက္ခံခဲ႔ရၿပီလဲ။ ဘုမသိ၊ဘမသိႏွင္႔ ခေလးဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ဒါဏ္ေပးခံခဲ႔ရၿပီလဲ။ 

အေပၚတြင္ ဖတ္ထားသည္မ်ားအရ Apple မွ ထိုသို႔ေသာ ဘီလ္မ်ား ကြန္ပလိမ္႔တက္လာလွ်င္ အလြန္လွ်င္ၿမန္စြာ ေၿဖရွင္းေပးၿပီး refund ေငြ ၿပန္ေပးသည္ဆိုရာ အနည္းငယ္ အားတက္သြားသည္။ သို႔ေပမဲ႔ ဒီလို ခေလးေတြရဲ႔ မသိနားမလည္မွဳအေပၚ အခြင္႔အေရးယူကာ cheat လုပ္သလို အမွဳမ်ိဳးအတြက္ကား လံုး၀မေက်နပ္ႏိုူင္ပါ။

မနက္ ေမာင္မ်ိဳးထံမွ ဘီလ္ရလာေတာ႔ Apple ကို လွမ္းစာေရးပါသည္။ iTunesStoreSupport@apple.com လိပ္စာကို ေရးၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။ ကလစ္ႏွိပ္၍သာ ဖတ္ၾကည္႔ၾကပါ။ 




၃နာရီအခ်ိန္ေလာက္အတြင္း Apple မွ စာၿပန္လာသည္။ သူသည္ ေအာက္ပါေငြကို refund ၿပန္ေပးမည္ဟု
အေၾကာင္းၿပန္သည္။ ရယ္စရာတစ္ခုမွာ ကြန္ပလိမ္႔စာအတြက္ သူကပင္ appreciate လုပ္ပါေၾကာင္း၊ ၀မ္းေၿမာက္ပါေၾကာင္းပင္ ေၿပာလိုက္ေသးသည္။


$912.17


Dear xxx xxx,


I understand that your 6 year old made some substantial purchases on your account that you would like refunded. I know how disheartening it is to pay for something you don't want and I can certainly appreciate your desire to be refunded for this mistaken purchase. My name is xxx and I will be more than happy to rectify the situation for you.


I checked your account and it looks like the purchase "Treats" was purchased from within the application "Tap Pet Hotel" on your iPhone, iPad, or iPod touch. This is called an "In-App Purchase". For information on this type of purchase, check out this article:


iTunes Store: About In-App Purchases
http://support.apple.com/kb/HT4009


I understand that the purchase of "Treats" was unintentional. In five to seven business days, a credit of $912.17, plus any applicable taxes, should be posted to the credit card that appears on the receipt for that purchase.


Please note that this is a one-time exception, as the iTunes Store Terms and Conditions state that all sales are final.


I understand that in app purchasing seems to be better off blocked all the time, but iTunes cannot block the option for developers to add in app purchasing within their applications. Apple has, however, added a "blocking" feature to Apple devices that you can set up straight from your end. If you would like to prevent In-App Purchases from being made in the future, you can block them on your iOS device. Follow these steps:


1) Tap Settings on your device's home screen.


2) Tap General.


3) Tap Restrictions.


4) If necessary, tap Enable Restrictions and enter a passcode. This passcode will prevent restrictions from being disabled without your permission.


5) Scroll down to the Allowed Content section. Switch the In-App Purchases option to OFF. Enter your Restrictions passcode if prompted.


It has been a pleasure assisting you. Please don't hesitate to write back if you need further assistance. We want to ensure that your issue gets resolved in its entirety. We appreciate your business, thank you for being an iTunes customer!


Sincerely,


xxxx
Apple 

  

ေနာက္ၿပီး အေရးၾကီးေသာ အခ်က္ တစ္ခု ေရးထားေသးသည္၊ ေနာက္ဤလို ၿပသနာမ်ိဳး ထပ္မေပၚေအာင္ "In-App Purchase"    ကို block လုပ္နည္းၿဖစ္ပါသည္။ (အမွန္ ဦးၿခိ္မ္႔က ဟိုေန႔ကတည္းက iTune store မွာ ဖတ္ၿပီး block လုပ္ၿပီးေနပါၿပီ။)  iPod Touch/iPad/iPhone သံုးသူ မိဘမ်ား အားလံုး block လုပ္ထားသင္႔ပါသည္။*****


ကဲ ေဒၚလာ၁၀၀၀ေက်ာ္ ဘီလ္အတြက္ ေငြ၉၀၀ေက်ာ္ၿပန္အမ္းမည္ဆိုေတာ႔ အန္တီဆြိတို႔ ယခုမွ သက္ၿပင္းခ်ရပါသည္။ ေပးမည္တကဲကဲ လုပ္ေနေသာ ဦးေမာင္ၿခိမ္႔ကိုလဲ (အဟမ္း ... အဟမ္း) မ်က္ေမွာင္ကုတ္ၾကည္႔ကာ  Apple မွ စာကိုၿပလိုက္ပါသည္။ အမွန္မွာ ထိုေန႔ကတည္းက ခရက္ဒစ္ကတ္က ေပးစရာရွိေသာ ဘီလ္ ၁၀၀၀ေက်ာ္ကို ေပးၿပီးၿဖစ္ပါသည္။ မဟုတ္ပါက ခရက္ဒစ္ကတ္က ေနာက္က်ေၾကး ထပ္ေတာင္းေနမွာ စိုး၍ၿဖစ္ပါသည္။ ေအာ္ ေလာကၾကီးမွာ ေငြကုန္နည္း၊ ေငြခ်ဴနည္း trap ေတြကလဲ ေပါမွေပါ။ ဘဏ္ေတြက trap လိုက္၊ Apple လို ကမၻာေက်ာ္ကုမဏီၾကီးေတြက trap လိုက္၊ သူတို႔မွ မခ်မ္းသာ မည္သူေတြ ခ်မ္းသာမည္နည္း။ ထိုေပးခဲ႔ေသာ ေငြအတြက္ Apple မွ ခရက္ဒစ္ကတ္ထဲကို ၿပန္အမ္းေငြထည္႔ေပးမည္ဆိုပါသည္။
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
အထက္ပါၿဖစ္စဥ္ကိုၿပန္ၾကည္႔ေသာ္

(၁) မိဘမ်ားမွ အမွား

(က) Apple မွ password ကို ခေလးအား ေပးသိေစၿခင္း

ခေလးကို ဒီေလာက္ေတာ႔ နားလည္မွာပါ။ မသံုးေလာက္ပါဘူးဟုဆိုကာ Apple store /iTune store ၏ password ကို ေပးမသိေစသင္႔ပါ။ ခေလးမ်ား ငယ္ေသးရာ မသိနားမလည္သည္ကို အခြင္႔ေကာင္းယူကာ လုပ္စားသည္႔သူမ်ား ရွိေနသည္ကို သတိၿပဳပါ။

(ခ) ဂိမ္းမ်ားမွ သတိေပးစာတမ္းမ်ား ေသခ်ာမဖတ္ၿခင္း

ခေလးမွ ထုိဂိမ္းမ်ားကို ေဒါင္းလုပ္လုပ္ေသာအခါ သတိေပးစာတမ္းကိုေသခ်ာ ဖတ္ပါေစ။ ကြန္ပလိမ္႔ေတြမ်ားလို႔လားမသိ ယခုေတာ႔ ဂိမ္း၏မ်က္နွာစာမွာကို ဤဂိမ္းတြင္ သံုးေသာေငြမ်ားသည္ တကယ္႔ေငြေၾကးအစစ္ကို သံုးၿခင္းၿဖစ္သည္ဟု notice စာေရးထားပါသည္။ အမ်ားအားၿဖင္႔ ထို notice ကို ဂရုမၿပဳပဲ ေက်ာ္သြားသည္သာ မ်ားပါသည္။ ခေလးမ်ား ကစားေနသည္႔အခါလည္း ဒီတိုင္းလႊတ္မထားပဲ တစ္ခါတစ္ရံ surprise check လိုမ်ိဳး စစ္ေဆးသင္႔ပါသည္။ ခေလးမ်ားကိုလည္း ေငြေရးေၾကးေရး ကိစၥ နားလည္ေအာင္ ရွင္းၿပထားသင္႔ပါသည္။

(ဂ) In-App Purchases ကို block မလုပ္ထားၿခင္း

အေပၚတြင္ ေဖာ္ၿပၿပီးၿဖစ္ပါသည္။ block လုပ္နည္းကို Apple မွ လာေသာ စာထဲတြင္ဖတ္ပါ။



(ဃ) ဘီလ္ကို မွန္မွန္မစစ္ၿခင္း၊ မဖတ္ၿခင္း

email မွ ေရာက္လာေသာ ဘီလ္မ်ားကို မွန္မွန္စစ္ၿခင္းအားၿဖင္႔ ေငြေတြ ဤမွ်ေလာက္ ပမာဏမ်ားမ်ား deposit ၿဖစ္မွ သိၿခင္းကို ကာကြယ္ႏိူင္ပါသည္။ အရင္က ဘီလ္ေတြက $0 ဆိုတာေတြခ်ည္းလာတာပဲဆိုကာ မဖတ္ပဲ ဖ်က္ပစ္ၿခင္းမ်ားမလုပ္ပါႏွင္႔။ ဤ case တြင္ ပထမ ဘီလ္ $ 59.99 ဆိုတာ စလာကတည္းက လိုအပ္သည္မ်ားကို လုပ္ခဲ႔ပါက ေနာက္က ဘီလ္ေတြ ထပ္လာစရာ မရွိပါ။
( ကိုယ္႔ဖက္က အားနည္းခ်က္မ်ားလဲ ရွိသည္ကို ၀န္ခံပါသည္။ )

(၂) Software ေရးေသာ Artist ကုမဏီမ်ားမွ လူလည္က်ၿခင္း

 အန္တီဆြိကေတာ႔ ဤကုမဏီမ်ား တမင္လုပ္စားသည္၊ ဥပေဒကို လက္တလံုးၿခားလုပ္ကာ မေတာ္တဆ မွားမိေသာ အမွားအတြက္၊ မသိနားမလည္ေသးေသာ ခေလးသူငယ္မ်ားထံမွ ေငြကို လိမ္ယူသည္ဟုပင္ေၿပာခ်င္ပါသည္။ ေဆာ႔ဖ္၀ဲလ္ ေရးကတည္းက ထိုအမွားမ်ိဳး မမွားေအာင္ကာကြယ္နည္းေတြရွိပါလ်က္ႏွင္႔ တမင္ trap လုပ္ထားၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။ ထို ကလစ္လုပ္ႏိူင္ေသာ ေငြပမာဏမွာ $0.99 မွ $99 အထိပင္ရွိရာ တစ္ေန႔တည္း ၉၉က်ပ္ အခါမ်ားစြာႏွိပ္မိေသာ ခေလးအတြက္ စဥ္းစားၾကည္႔ပါေလ။ သူတို႔အေနႏွင္႔ ကြန္ပလိမ္႔လာလွ်င္လည္း ေက်နပ္ေအာင္ ၿပန္ေလ်ာ္လိုက္မည္။ မလာပါကလည္း ထို ဘီလ္ကို ယူလိုက္မည္။ အေခ်ာင္ရ နည္းလားေနာ႔။

အန္တီဆြိတို႔လို အင္တာနက္မွာ ရွာၾကည္႔ရမွန္းမသိ၊ နားမလည္ပါးမလည္နွင္႔ ကိုယ္သံုးမိတာ ေပးရမွာပဲဆိုကာ ေပးသူမိဘမ်ား ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိမလဲ စဥ္းစားၾကည္႔ပါေလ။ မဆြိတီတို႔လို သာမန္လူတန္းစားပင္ ဤသို႔ဘီလ္ ၁၀၀၀ေက်ာ္ေပးရမည္႔အမွားမ်ိဳး ၿဖစ္တတ္ေလရာ၊ ေငြေၾကးအလြန္ခ်မ္းသာေသာ မိဘမ်ား၏သားသမီးမ်ား ထံမွ ေငြဘယ္ေလာက္ယူၿပီးၿပီလဲ ေတြးၾကည္႔ပါေလ။

ခုဆို ဘီလ္ ၁၀၀၀ေက်ာ္က်တာ ၿပန္ေပးေငြက ၉၀၀ေက်ာ္ဆိုေတာ႔ က်န္တဲ႔ ေငြ၁၀၀ေက်ာ္ ကေတာ႔ ေပးရမည္။ အမွန္မွာ မဆြိတီတို႔ မိသားစုအေနၿဖင္႔ ထုိ iPad ႏွင္႔ပတ္သတ္၍ free game မ်ားစြာရွိရာ ေငြ ဘီလ္ ၁၀၀ေက်ာ္ကိုလဲ မေမ်ွာ္လင္႔ထားပါ။ အစကတည္းက ဘီလ္ ၁၀၀ ဆိုပါကလဲ ကြန္ပလိမ္႔တက္မည္သာ။ သို႔ေပမဲ႔ ယခုအၿဖစ္က ေငြ ၁၀၀၀ေက်ာ္မွာ ၉၀၀ ေက်ာ္ပင္ ေလ်ာ႔သြားရာ ထိုသည္ကိ္ုပင္ အလြန္၀မ္းသာေနရၿပီ။ က်န္သည္႔ေငြ၁၀၀ကေတာ႔ သိပ္အေရးမစိုက္ေတာ႔၊ စစ္လဲ စစ္ၾကည္႔မေနေတာ႔ပါ။ ေပးလိုက္ေတာ႔မည္ဟု ။ ဤသည္ကေကာ ကပ္စတန္မာကို လွည္႔ပတ္ကာ ေငြကိုယူသည္႔နည္းေပပဲလားဟု သံသယၿဖစ္မိပါသည္။ (အန္တီဆြိ အဆိုးၿမင္တာေတြ မ်ားေနၿပီလားမသိပါ။)

(၃) Apple မွ လုပ္စားသည္ဟု သံသယ

ယခုကဲ႔သို႔ Apple မွ ကြန္ပလိမ္႔စာ ရရခ်င္း ကပ္စတန္မာကို ေက်နပ္ေအာင္ေၿပာဆိုကာ အလြယ္တကူ ေငြၿပန္အမ္းသည္ကိုက မသကၤာစရာ အခ်က္ၿဖစ္ေနပါသည္။ Bill မွာ လာကတည္းက ေတာင္းသူသည္ Pocket Gems ကုမဏီမွ ၿဖစ္ပါသည္။ Apple မွ မဟုတ္ပါ။ သုိ႔ေပမဲ႔ ဖတ္ထားသည္မ်ားအရ Apple မွလည္း ထိုေငြကို % အခ်ိဳး တစ္ခုခု ရသည္ဆိုပါသည္။ Consumer မ်ားမွ ေပးသည္႔ေငြမ်ားသည္ ပထမ Apple ကို အရင္သြားသည္။ ေနာက္မွ Apple က % ၿဖတ္ယူကာ Artist ကုမဏီမ်ားထံ ပို႔ေပးသည္ဆိုပါသည္။ ကမၻာတြင္ Apple သံုးသူ မီလ်ံႏွင္႔ ခ်ီရွိရာ ထိုအခါ သူကလဲ စားေနက် ေၾကာင္ဖားၾကီးဆိုသလိုပင္ ၿဖစ္ေနေတာ႔ ထိုကိစၥ ကာကြယ္၍ မရဟုပင္ေၿပာေပေတာ႔မည္.။ Apple က ေၿပာသည္မွာ သူ႔အေနႏွင္႔ သူ၏ Artist ကုမဏီ (သို႔) vendor မ်ား၏ ထိုကဲ႔သုိ႔  (ခေလးမ်ားကို trap လုပ္ကာ) ေငြရွာေနသည္ကို သိေသာ္လည္း ဥပေဒေၾကာင္းအရ တားၿမစ္ပိုင္ခြင္႔မရွိဟု အေၾကာင္းၿပပါသည္။

ေလ႔လာခ်က္မ်ားအရ ေအာက္ပါဂိမ္းမ်ားမွာ ၿပသနာအေပးဆံုး ဂိမ္းမ်ားၿဖစ္ပါသည္။ ခေလးမ်ား အကစားမ်ားေသာ ဂိမ္းမ်ားလဲ ၿဖစ္ပါသည္။
Tap Pet Hotel
Tap  Zoo
Smurfs Village

အခ်ဳပ္ဆိုရေသာ္ ယခုေခတ္ၾကီးတြင္ ဥပေဒေတြက လက္တလံုးၿခားေတြ ေရးထားရာ ထိုအေပၚ အခြင္႔ေကာင္းယူကာ ဂိမ္းေဆာ႔ဖ္၀ဲကုမဏီမ်ားမွ လုပ္စားေနသူမ်ားရွိရာ သံုးစဲြသူမ်ားအေနၿဖင္႔ အထူးပင္ သတိခ်ပ္ရမည္ၿဖစ္ပါသည္။
----------------------------------------------------------------------------------------------------------

ၿပီးခဲ႔သည္႔အပတ္က မဆြိတီတို႔ ဖလင္မင္တန္ေစ်း (ဆစ္ဒနီမွ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ ေဖာက္သယ္ေစ်း) သြားေတာ႔ တစ္ေနရာတြင္ "one dollar" "one dollar " ဟုေအာ္ကာ အာလူးထုပ္ေတြ ေရာင္းေနသည္ကိုေတြ႔သည္။ အာလူးထုပ္မ်ားမွာ တစ္ေတာင္ေလာက္ရွိၿပီး အနည္းဆံုး ၃-၄ ကီလိုေတာ႔ရွိရာ မယံုႏိူင္ေလာက္ေအာင္ ေစ်းေပါလွပါသည္။ ဒါေတြဒီလိုေရာင္းေနတာ ဒီလို လူသားလုပ္အားခ ေစ်းၾကီးသည္႔ အရပ္မွာ အာလူးစိုက္ခ၊ ႏွဳတ္ခ၊ သယ္ပို႔စံရိတ္ေတာင္ ေက်ပါ႔မလားဟု သူတို႔အစား ေတြးမိကာ ေရာင္းသူေတြကို အားနာေနမိသည္၊ သနားေနမိသည္။ ဒီေလာက္ေပါတာေတာင္ ၀ယ္သူကလဲ ေၿခာက္တိ၊ ေၿခာက္ခ်က္သာရွိသည္။

ေနာက္တစ္ေနရာေရာက္ေတာ႔လဲ ေစ်းထိုင္ခံုေပၚ ထိုင္ကာ မိွဳင္ေနသည္႔ သခြါးသီးေရာင္းေနသူတစ္ဦး။ သခြါးသီးေတြကို ဆိုင္ေပၚမွာလဲ ခင္းထားသည္။ ပံုးေတြထဲမွာလဲ တစ္ခ်ိဳ႔တစ္၀က္။ သူမ်ားေတြ တစ္ေကဂ်ီ ၂က်ပ္-၃က်ပ္ေရာင္းေနရာ သူကေတာ႔ တစ္ေကဂ်ီ တစ္က်ပ္တဲ႔။ ေစ်းေပါသည္ဆိုကာ သူ႔သခြါးသီးေတြကို ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ အေပြးေတြ တက္ေနသည္။ အၿဖဴေရာင္ အေပြးေတြမွာ ထင္ရွားရကား မည္သူမွ သူ႔သခြါးသီး ၀ယ္မည္႔သူမရွိ။ သူကလဲ လက္ေလ်ွာ႔သည္လားမသိ။ ေစ်းေခၚၿခင္း၊ ေအာ္ၿခင္းအလ်င္းမရွိ။ သခြါးသီးပံုၾကည္႔ကာ မိွဳင္ေနေလေတာ႔သည္။

ဤတစ္ဆို္င္လံုးပင္ေရာင္းရေစဦးေတာ႔ ေငြ ၁၀၀ဖိုးေလာက္ပင္မရွိသည္႔ေငြအတြက္ သူ႔မွာ ပူပင္ေနရသည္။ သူသည္ ေဖာက္သည္ၿဖစ္သည္ထားဦး၊ ဒါေတြကို အပင္ပန္းခံ စိုက္ပ်ိဳးသည္႔ လယ္သမား၊ ယာသမားေတြ ဘယ္ေလာက္သာ အၿမတ္အစြန္း ရၾကမည္လဲ။ ေနရာတကာ ေစ်းေတြၾကီးသည္႔ ဆစ္ဒနီလို ေနရာမ်ိဳးတြင္ ဒါေတြမေရာင္းရလွ်င္ အၿမတ္မေၿပာႏွင္႔ အရင္းပင္မရပါက ဘ၀ေတြ ဘယ္လိုရပ္တည္မည္လဲ။ မဆြိတီကေတာ႔ ဖလင္မင္တန္ေစ်းသြားကာ ေစ်းသည္ေတြ၊ စိုက္ပ်ိဳးသူ ယာသမားေတြကို သနားကာ ၿပန္လာရသည္။ (ၿမန္မာၿပည္တြင္ေတာ႔ မေၿပာႏွင္႔၊  ဤအၿဖစ္မ်ိဳး  ၾကံဳဖူးလြန္း၍ ရိုးေနၿပီဟုပင္ ေၿပာ၍ရသည္။)

ထိုသူမ်ားႏွင္႔ ႏိွဳင္းယွဥ္ကာ ကမၻာ႔နာမည္ေက်ာ္ ေဆာ႔၀ဲလ္ ကုမဏီမ်ားမွ ေငြရလြယ္လမ္း၊ အေခ်ာင္လိုက္ကာ ကလစ္ကေလးတစ္ခ်က္ ႏွိပ္လိ္ုက္ရံုၿဖင္႔ သူ႔ ဘဏ္႔အေကာင္႔ထဲ စကၠန္႔ပိုင္းအတြင္း ေငြ ၉၀-၁၀၀ဖိုး တေၿဖာေၿဖာ ေရာက္ေအာင္ cheat လုပ္ကာ ေငြရွာသူမ်ားႏွင္႔ႏိွဳင္းယွဥ္ကာ တရားလည္းက်ပါသည္။ ေလာကၾကီးမွာ လူခ်င္းတူေသာ္လည္း ေငြရွာပံု၊ရွာနည္း အလြန္ပင္ ကြာၾကရာ ယေန႔ေခတ္၏ နည္းပညာ တိုးတက္မွဳမ်ား၊ ေကာင္းလြန္းလွပါသည္ဆိုေသာ ေခတ္စံနစ္မ်ားသည္ လူသားတို႔ေကာင္းက်ိဳးအတြက္ တကယ္ပင္ စြမ္းေဆာင္သည္လား၊ လူသားအားလံုးအတြက္ တရားမွ်တမွဳ အမွန္တကယ္ပင္ရွိပါရဲ႔လား သံသယ ၿဖစ္မိပါေတာ႔သည္။          ။

Friday, October 21, 2011

ဦးထုပ္ကေတာ႔ ၀ယ္... ဦး... မွာ ....

ဟိုတစ္ေလာဆီက Spring ေရာက္ၿပီဆိုေသာအခါ ရာသီဥတုမွာ သိသာလွသည္။ ေန႔ခင္းဖက္တြင္ အနည္းငယ္ပူေႏြးလာၿပီး ေနကိုတစ္ေနကုန္ၿမင္ေနရရာ စလံုးမွလာသူက  က်ိတ္ကာ ေပ်ာ္ေလသည္။ အိမ္မွ ဦးၿခိ္မ္႔၏ နာမည္ေက်ာ္ quilt ေစာင္ၾကီးကို ေခါက္သိမ္းကာ အနည္းငယ္ပါးေသာ သိုးေမႊးေစာင္တစ္ထည္ ထုတ္ထားလိုက္သည္။ အေႏြးထည္အထူတစ္ခ်ိဳ႕လဲ ၾကြပ္ၾကြပ္အိပ္မ်ားႏွင္႔ထုတ္ခါ ဘီရိုအေပၚထပ္ တင္ထားလိုက္သည္။ သိမ္းဆည္းၿပီး ဖုတ္ဖက္ခါကာ ထမည္ၾကံကာရွိေသး၊ တကတည္း မိုးက ရြာလုိက္သည္မွာ ၂ပတ္ဆက္တိုက္၊ ေဆာင္းတြင္းထက္ပင္ ေအးေနေသးေတာ႔သည္။ ဒီေတာ႔မွ သိမ္းထားသည္႔ေစာင္ေတြ၊ အေႏြးထည္ေတြ ကမန္းကတန္းၿပန္ထုတ္ရသည္။ "ဟမေလးဟဲ႔ ဘုရားစူး Spring ..." ဆိုကာ ဦးၿခိမ္႔ႏွင္႔ပင္ အၿပန္အလွန္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ခဲ႔ရေသာ ဇာတ္လမ္းမ်ားပင္ ၿဖစ္ပြားခဲ႔ေလသည္။ ဒီအပတ္ေတာ႔ မိုးလဲသိပ္မရြာေတာ႔။ ေနၿပန္ပူၿပီၿဖစ္ရာ ေန႔အပူခ်ိန္မွာ ၂၀ ၀န္းက်င္ခန္႔၊ အေတာ္ပင္ ေနလို႔ ေကာင္းလာပါၿပီ။

အရွင္ေနမင္းကို ေမွ်ာ္ေနရေသာေန႔မ်ားမွ အကြ်ႏု္ပ္ ကင္းလြတ္ၿပီထင္သည္။ (အ၀တ္ေတြ မေၿခာက္မွာ စုိးေသာေၾကာင္႔ )  း)

ေနပူေသာတစ္ရက္ သမီးေက်ာင္းသြားအၾကိဳ သမီးသူငယ္ခ်င္း၏အေမ စလံုးသူ ကင္န္ဂ်ိဳးသည္  ဦးထုပ္လွလွေဆာင္းကာ ရိွဳးစမိုးႏွင္႔ၿဖစ္ေနသည္။ ေအာ္ဇီမွာ ရာသီဥတုသာေအးသည္။ ေနပူၿပီဆိုလ်င္ၿဖင္႔ ေနအပူရွိန္က အလြန္ပင္ၿပင္းေလသည္။ ႏိူင္ငံကက်ယ္သည္႔အၿပင္ စလံုးအစိုးရလို ၿပည္သူလူထုအား အလိုလိုက္ကာ  အမိုးအကာမ်ားလည္း မရွိရကား တစ္ေနရာမွ တစ္ေနရာ လမ္းေလွ်ာက္လွ်င္ ေနအပူဒါဏ္ကို မခံႏိူင္။ ပိုဆိုးသည္မွာ အန္တီဆြိငယ္စဥ္က ေနပူထဲ ႏွင္းဆီပန္းေတြခူးရာက မ်က္နွာတြင္ မွည္႔ေၿခာက္မ်ား ဘလပြၿဖစ္ေနရာ ေနပူခံလို႔ကေတာ႔ မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုး မည္းမည္းတုတ္လုမတတ္ ၿဖစ္ေတာ႔သည္။ ဤသည္ကို ကာကြယ္ရန္ စလံုးမွ ပါလာေသာ ရွိစုမဲ႔စု ထီးစုတ္ေလးသာ ထုတ္ေဆာင္းရေလသည္။ ထီးကလဲ စလံုးမွ ေလဒါဏ္၊ ေရဒါဏ္၊ ေနဒါဏ္မ်ား ႏွစ္ရွည္ခံခဲ႔ရေသာ ထီးၿဖစ္ေလရာ ထီးရြက္မ်ားမွာ ေလတိုက္တိုင္း တဘတ္တဘတ္ႏွင္႔ ဘတ္လဘိုင္လိုက္ေနသည္။ ထို႔အၿပင္  ေနပူထဲ ထီးေဆာင္းသူ အလြန္ရွားရာ ထီးစုတ္ၾကီးႏွင္႔ အန္တီဆြိမွာ အလြန္ရိွဳးပဲ႔သည္ဟု ထင္ေနသည္။ ထိုေန႔က အႏွီစလံုးအမ်ိဳးသမီး ဦးထုပ္ေဆာင္းလာတာ ေတြ႔ေတာ႔မွ အၾကံရသြားသည္။ အင္း ...  ဦးထုပ္တစ္လံုးေတာ႔ ၀ယ္..ဦး...မွ...ပါေလ။


ထုိေန႔မွစ၍ အန္တီဆြိသည္ကား ဆိုင္ေတြေရာက္တိုင္း ဦးထုပ္မ်ားကို ၾကည္႔ေလသည္။ Spring ေရာက္ၿပီဆိုကတည္းက ေရွာ႔ပင္စင္တာေတြမွာလည္း ဦးထုပ္အမ်ိဳးမ်ိဳး တင္ထားရာ ဒီဇိုင္းကလဲ မ်ိဳးစံု၊ ဦးထုပ္မ်ား အလြန္ေပါပါသည္။ ငယ္ငယ္က မဂၢဇင္းေတြထဲတြင္သာ ၿမင္ဖူးသည္႔ အဟမ္း အဟမ္း ေလဒီဒိုင္ယာနာတို႔၊ မာဂရက္သက္ခ်ာတို႔ ေဆာင္းသည္႔ ဦးထုပ္မ်ိဳး ခပ္လွလွေတြလဲ ရွိသည္။  ဟိုတစ္ေလာဆီက မင္းသား၀ီလ်ံ မဂၤလာပဲြတြင္ အင္ဒရူးမင္းသားရဲ႕သမီးေတြ ေဆာင္းေသာ ဦးထုပ္လို ရွယ္အဆန္းေတြပင္ ရွိေလသည္။

၀ီလ်ံတို႔ မဂၤလာပဲြမွာ အင္ဒရူးနဲ႔ ဆာရာတို႔ရဲ႔ သမီး Princess Beatrice  အဲ႔ ဦးထုပ္ၾကီးေဆာင္းထြက္လာေတာ႔ ရယ္လိုက္ရတာ အူေတာင္နာသည္။ (ေနာက္ေတာ႔ အဲ႔ဦးထုပ္က ေၿပာင္စရာၾကီးကို ၿဖစ္လို႔။ အဲဒီအခ်ိန္ေလာက္က အိုဘားမားတို႔ ဘင္လာဒင္ကို ၀င္တိုက္တဲ႔ အခ်ိန္ေလာက္ၿဖစ္ေနေတာ႔ အခန္းထဲမွာ  ကြန္ၿပဴတာေတြနဲ႔ စစ္ဆင္ေရးလုပ္ေနတဲ႔ အခ်ိ္န္၊ တကယ္႔ စီးရီးယက္စ္အခ်ိန္ၾကီးမွာ အဲ႔ဦးထုပ္ၾကီးေတြကိုယ္စီေဆာင္းၿပီး ဖိုတိုေရွာ႔သမားေတြက  ေၿပာင္ထားတာ။ ရယ္လိုက္ရတာ။)  

မင္းသမီးေတြ အေၾကာင္းေၿပာတာနဲ႔ ဘယ္ေရာက္သြားၿပီလဲမသိ။
အဲ ...  အဲဒီမွာ ၿမက္ဦးထုပ္၊ ဂ်ံဳရိုးဦးထုပ္၊ ပလပ္စတစ္ကို ၿမက္လို ရက္ထားေသာ ဦးထုပ္မ်ိဳးစံု၊ အေရာင္စံုရွိပါသည္။ ဒါေပသိ ဦးထုပ္ေလးေတြ သူ႔ဟာသူေနတာ လွပါသည္။ ကိုယ္ေဆာင္းလိုက္ေသာအခါ မည္သို႔မွ မလိုက္ဖက္။ လွလဲမလွေတာ႔ပါ။ ဦးထုပ္ကပဲ ကားေနသလို၊ ေခါင္းကပဲ ေခ်ာင္ကာ ဦးထုပ္ကပဲ ေအာက္က်ေနသလို၊ ေခါင္းၾကီးပဲ ပု၀ပ္၀ပ္ၿဖစ္သြားသလိုလို၊ ဘယ္လို ဘယ္လိုမွ ၾကည္႔မေကာင္းပါေပ။ တစ္ခါ ဦးထုပ္ေလး တစ္ခု အဆင္ေၿပၿပန္ေတာ႔ ေစ်းက ၄၀ က်ပ္တဲ႔။ ဦးထုပ္တစ္လံုး အတြက္ ေအာ္ဇီ ဖြတ္ကလိဒဂၤါး ၄၀ ေတာ႔လဲ မတတ္ႏိူင္ပါ။ ေစ်းၿမင္တာႏွင္႔ ခ်ကာ ေၿပးေလသည္။ စိတ္ၾကိဳက္ေလးေတြ႔တံုး အားေပးမလားလို႔ ဦးၿခိမ္႔ဖက္လွည္႔ကာ " ဦးထုပ္ေလး လွေတာ႔လွတယ္ ၄၀ တဲ႔ ေတာ႔" ဆိုေတာ႔  မၾကားသည္လား၊ မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္သည္လားမသိ။  ဘာမွွ်တုန္႔ၿပန္သံမၾကားရၿပီ။ သို႔ႏွင္႔ထုိေန႔က ဦးထုပ္မ၀ယ္ၿဖစ္ခဲ႔ပါ။

 သားအမိ၂ေယာက္ Myer မွာ ဦးထုပ္ေတြ try ရင္း အေပ်ာ္ ဓာတ္ပံုရိုက္ထားၾကသည္။ ဦးၿခိမ္႔က သူ႔တယ္လီဖုန္းေလးၿဖင္႔ မွတ္တမ္းတင္ေပးထားၿခင္းၿဖစ္သည္။
"ဒါေလးေဆာင္းလိုက္ေတာ႔ မ်ားက ေလဒီဒိုင္ယာနာနဲ႔ မတူဘူးလားဟင္" ဟုေနာက္သလိုလိုႏွင္႔ေၿပာေတာ႔ ဦးၿခိမ္႔က ေလဒီဒိုင္ယာနာႏွင္႔ေတာ႔မတူ "အဲလစ္ဇဘက္ ဘုရင္မၾကီး"နဲ႔ တူသည္ဆိုေလသည္။ ဂ်ဴဂ်ဴက တခစ္ခစ္ရယ္ေလသည္။
အဟမ္း အဟမ္း။ ဒါကလဲ ဆိုင္က ပစၥည္းေတြနဲ႔ ဂိုက္ေပးၾကမ္းေနတာ။ တုတ္ေကာက္ေလးပါရင္ ပိုတူမယ္။ ဟီးဟီး း)


တစ္ေန႔ကေတာ႔ ဘီရိုေတြ ရွင္းရင္းႏွင္႔  ဦးထုပ္အေဟာင္းေလး တစ္လံုး ထြက္လာရာ ၀မ္းသာသြားသည္။ ဟိုးစကၤာပူမွာတံုးက Orchid garden မွာ ဂ်ဴဂ်ဴ မရမက ပူစာ၍ ၀ယ္ေပးလိုက္ရေသာဦးထုပ္ၿဖစ္သည္။ ယခုေတာ႔သူက အဲဒီဦးထုပ္က ေတာက်သည္၊ ပံုတံုးသည္ထင္ပံုရသည္၊ မေဆာင္းေတာ႔။ ဦးထုပ္အငမ္းမရ လိုခ်င္ေနေသာ အန္တီဆြိမွာ သမီးအက် အေမရတာေပါ႔ဆို  ေဆာင္းၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ ကိုယ္ႏွင္႔ အေနေတာ္ၿဖစ္ေနသည္။ 

မနက္ေက်ာင္းလိုက္ပို႔ေတာ႔ ေနကအေတာ္ပူရာ ထိုဦးထုပ္ေလး ေဆာင္းသြားလိုက္သည္။ မ်က္ႏွာကို ေနပူအေတာ္သက္သာရာ ရလဲ႔ တယ္ဟုတ္ပါလား ဆိုကာ အလြန္ပင္ သေဘာက်ေနသည္။ ဦးထုပ္ေလးေဆာင္းကာၿဖင္႔ လမ္းေလွ်ာက္လာရာ ေရွ႕မွာလဲ ဦးထုပ္လွလွႏွင္႔ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ ခေလးလက္ဆဲြကာ သြားေနတာ ၿမင္ရသည္။ မ်က္လံုးက ဦးထုပ္ဆီသာေရာက္သြားသည္။ အၿပာႏုေရာင္ေလးမွာ ပန္းပြင္႔ေလးတစ္ပြင္႔ႏွင္႔ အေတာ္လွသည္။ သူတို႔က ေႏွးေနတာႏွင္႔ ေက်ာ္တက္ေတာ႔ ၾကည္႔လိုက္ရာ ဦးထုပ္ပိုင္ရွင္မွာ အသက္၆၀ေက်ာ္ အဖြားၾကီးၿဖစ္ေနေလသတည္း။  ေၿမးၿဖစ္သူေက်ာင္းလာပို႔တာၿဖစ္မည္။  သူ႔ကိုၾကည္႔ကာ ကိုယ္႔မွာေတာ႔ ဦးထုပ္အစုတ္ကေလး ႏွင္႔ သိမ္ငယ္လွသည္ ထင္ေနသည္။

အၿပန္က် မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က အမ်ိဴးသမီးတစ္ေယာက္ အညိုေရာင္ ၿမက္ဦးထုပ္ လွလွ၊ ခပ္ကားကားေလးေဆာင္းကာ ရိွဳးစမိုးႏွင္႔ ခေလးေက်ာင္းလာပို႔သည္။ ေနာက္တစ္ေယာက္ကလည္း အၿဖဴေရာင္ေလး။ ေနာက္တစ္ေယာက္ကလည္း နက္ၿပာေရာင္ ၿမက္ဦးထုပ္လိုမ်ိဳး ခပ္လွလွ။ မနက္ေနပူပူတြင္ ေက်ာင္းလာပို႔ေသာ အႏွီအမ်ိဳးသမီးၾကီးငယ္တို႔သည္ ဦးထုပ္ေရာင္စံုေဆာင္းကာၿဖင္႔ ဦးထုပ္ဖက္ရွင္ အလွၿပိဳင္ေနၾကေလၿပီတကား။

ေဘးမွ သမီးအက် ဦးထုပ္ၾကီးေဆာင္းကာ ငိုက္စိုက္ငိုက္စိုက္နွင္႔ လမ္းေလွ်ာက္ေနေသာ အန္တီၾကီးမွာလည္း မိန္းမတို႔ သဘာ၀ အားက်မခံ ေတြးေနေလသည္။

ဟင္း ... မၿဖစ္ေခ်ဘူး ...    ငါလဲ ဦးထုပ္လွလွတစ္လံုးေတာ႔  အၿမန္၀ယ္ဦးမွပါေလ .. ...။


Wednesday, October 19, 2011

ၿမက္လွည္႔၊ မ်က္လွည္႔ weed၊ Shuffle

ၿမက္လွည္႔၊ မ်က္လွည္႔

အရင္ကေတာ႔ သမီးေက်ာင္းလိုက္ပို႔ရင္ အုတ္ခင္းထားတဲ႔ လမ္းေလးကပဲသြားေနက်။ ဒီေန႔ေတာ႔ ပီယာႏိူသင္တန္းရွိတာနဲ႔ ၿဖတ္လမ္း ၿမက္ခင္းက်ယ္ၾကီးကို ေထာင္႔ၿဖတ္ၿဖတ္ၿပီးသြားရတယ္။ ေနာက္မိွဳ႔ဆို သမီးေက်ာင္းရွိတဲ႔ ေတာင္ကုန္းေလးကိုတက္ ၿပီးမွ ပီယာႏိူသင္တဲ႔အိမ္ရွိရာ ေတာင္ေအာက္ကို ၿပန္ဆင္းသလိုၿဖစ္ေနတာကိုး။ ၿမက္ခင္းကၿဖတ္ေတာ႔ ခရီးကတစ္၀က္ေလာက္ သက္သာတဲ႔အၿပင္ အေပၚလဲမတက္ရေတာ႔ဘူးေပါ႔။ 

အဲဒီၿမက္ခင္းက သမီးတို႔ ေက်ာင္းေဘး အထက္တန္းေက်ာင္းက ေဘာလံုးကြင္းပဲ။ ၿမက္ခင္းၿဖတ္ရင္းနဲ႔ ေဘးနားက မရိပ္ပဲ ရွည္ေနတဲ႔ၿမက္ေတြက ၿမက္ပန္းေလးအခ်ိဳ႔ ကဗ်ာဆန္လြန္းလို႔ ခူးလာခဲ႔ေသးတယ္။ ၿမက္ေတြကလဲ မ်ိဳးစံုရွိေတာ႔ ၿမက္ပန္းေတြကလည္း မ်ိဳးစံု။ အဲ႔ဒီၿမက္ပန္းေလးေတာ႔တစ္ခါမွ မေတြ႔ဖူးဘူးရယ္။ ၿမက္ကိုင္းေလးကို ကိုင္ထားရင္ ၿမက္ပန္းေလးေတြက တဲြေလာင္းေလး လွဳတ္လီလွဳတ္လဲ႔နဲ႔ ၾကည္႔လိုေတာင္႔ေကာင္းေသးတယ္။ သမီးကေတာ႔ ေမေမ႔ဟာက Cocoon ေတြနဲ႔ တူတယ္လို႔ ေၿပာေနတယ္။

အၿပန္ ၿမက္ေတာထဲ တစ္ေယာက္ထဲ ၿဖတ္မိေတာ႔ စိတ္ကဟိုေရာက္၊ ဒီေရာက္၊ ဘာေတြးမိလဲဆိုေတာ႔ ငယ္ငယ္က ဒီလိုၿမက္ေတာမ်ိဳးၿဖတ္သြားဖူးတာ သတိရတယ္။ မဆြိတီတို႔ငယ္ငယ္က ေနတဲ႔ေက်ာင္းက အင္းစိန္ၿပည္လမ္းေဘးက နာမည္ေက်ာ္ ကိုးေလာင္းေကြ႔ မေရာက္ခင္ မထင္မရွား အလယ္တန္းေက်ာင္းေလးေပါ႔။ ေလယာဥ္ကြင္းနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာရွိၿပီး ၿပည္လမ္းရဲ႔တစ္ဖက္ၿခမ္းကေတာ႔ သံဆူးၾကိဳးေတြ ကာထားတဲ႔  ေလယာဥ္ကြင္းပဲ။ ပံုမွန္အားၿဖင္႔ေတာ႔ အိမ္ကေနေက်ာင္းကိုသြားရင္ ေက်ာင္းကားနဲ႔သြားရတာ။ ညေနေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ဆို ေက်ာင္းအ၀၊ လမ္းမနားကၿမက္ေတြနဲ႔ ေတာင္ကုန္းေလးကေန ေစာင္႔ရတယ္။  ေက်ာင္းကားေစာင္႔ေနတံုးလဲ ေတာင္ကုန္းေပၚကေန လွိမ္႔ခ်၊ လွဲခ်ၾကေပါ႔။ အက်ၤီေတြ၊ စကတ္ေတြမွာလဲ မ်က္သီးအခြ်န္ေတြ၊ ကပ္ေစးနဲသီးေတြကပ္လို႔ အိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ႔ ခြါရတာက အလုပ္တစ္ခုပဲ။
တစ္ခါတစ္ရံ ေက်ာင္းမွာ အခ်ိန္ပိုသင္တဲ႔ စေန၊တနဂၤေႏြလိုေန႔မ်ိဳးဆို ေက်ာင္းကားကမရွိဘူး။ ကိုယ္ေတြေနတဲ႔ ၀န္ထမ္းတန္းလ်ားနဲ႔ ၁၀မိုင္ကုန္း-နံပတ္ ၉ ဘတ္စ္ကားဂိတ္ကတင္ တစ္မိုင္ေလာက္လမ္းေလွ်ာက္ရတာဆိုေတာ႔ မဆြိတီတို႔ေတြ ၿဖတ္လမ္းကပဲ သြားၾကတယ္။ အဲဒီၿဖတ္လမ္းကေတာ႔ ေလယာဥ္ကြင္း သံဆူးၾကိဳးကို ေက်ာ္၀င္ၿပီး ေလယာဥ္ကြင္းထဲက ၿမင္ပင္ေတြ ၿခံဳပင္ေတြ ၾကားထဲက ၿဖတ္သြားရတာပဲ။

အဲဒီၿဖတ္လမ္းကို အၾကီးတန္း အကိုၾကီးတစ္ေယာက္ေန ၿပခဲ႔တာ။ သူငယ္ခ်င္းေတြ ၁၀ေယာက္တစ္ဖဲြ႔ေလာက္ရွိမယ္ သြားၾကတာ ေပ်ာ္စရာၾကီး။ သြားရင္းနဲ႔ေတာထဲ အေလ႔က်ေပါက္ေနတဲ႔ ပန္းေတြ၊ အရြက္ေတြ၊ အပင္ေတြလဲ ခူးၾကေသးတယ္။ ၾကိမ္သီးဆိုတာ စားဖူးၾကလားေတာ႔မသိဘူး။ ထန္းပင္လို ခပ္ဆင္ဆင္ အပင္က အသီးေသးေသးေလးေတြ၊ အေစ႔က ထန္းသီးလိုပဲ ဆတ္ေတာက္ေတာက္နဲ႔ ၀ါးလို႔သိပ္ေကာင္း။ အခြံကေတာ႔ ဖန္ခ်က္၊ ေနာက္ ၿခင္းၾကားသီးေခၚတဲ႔ ခပ္ခ်ဥ္ခ်ဥ္အသီးေလးေတြလဲ ခူးစားၾကတယ္။ ပါးစပ္ေတြ ခရမ္းေရာင္ၿဖစ္ေစတဲ႔ အိုးပုတ္သီးအမွည္႔ေတြလဲ စားတာပဲ။

အဲဒီမွာ သြားရင္းနဲ႔ တစ္ေယာက္က မ်က္လွည္႔ၿပမယ္ေနာ္ဆို ၿမက္ပင္ေလးတစ္ပင္ကို ခူးလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ႔ တံေတြးေလးဆြတ္ၿပီး လက္မနဲ႔ လက္ညိွဳးေလးနဲ႔ ဖြကိုင္ထားတာ ၿမက္ကေလးက လက္ထဲမွာတင္ လည္ေနတယ္။ အမွန္က ၿမက္ပန္းေလးဗ်။ ပန္ေလးကကလဲ လိမ္ၿပီးေကာက္ေနတာ။ သိခါစကေတာ႔ အေတာ္ထူုးဆန္းတယ္ေပါ႔။ ၿမက္က သူ႔အလိုလို လည္ေနတာ။ ကိုယ္တိုင္လုပ္ၾကည္႔ေတာ႔လဲ လည္တာပဲ ။ ငယ္ငယ္က အဲဒီၿမက္ကေလးေတြ  ခူးၿပီး အိမ္ေရာက္ေတာ႔ မ်က္လွည္႔ၿပရတာ အေမာပဲ။

 အဲ႔လိုၿမက္မ်ိဳးေလးခပ္ဆင္ဆင္ပဲ။ ဟိုကေတာ႔ လိမ္ေနတာ။

 ဓာတ္ပံုမူရင္းလင္႔ခ္

ေနာက္ၾကီးလာမွ သိလာရတာ။ အဲဒီၿမက္ကေလးေတြက ပန္းပြင္႔ေတာ႔ သဘာ၀အေလွ်ာက္ လိမ္ၿပီး ပြင္႔ၾကတာ။ သူ႔ပန္းေလးေတြက စပါးတို႔ဘာတို႔လို ခပ္ရွည္ရွည္ေလးေတြအၿပင္ ေကာက္ေနေသးတယ္။ အဲလိုတစ္ခ်ိန္လံုး လိမ္ထားရာကေန ခူးၿပီး တံေတြးဆြတ္လိုက္ေတာ႔ အလိမ္ေတြက သူ႔အလိုအေလွ်ာက္ တေၿဖးေၿဖးေၿပၿပီး ၿမက္ကေလးက လည္ေနတာ။ မသိရင္ေတာ႔ အေတာ္ဆန္းတာေပါ႔။ အမွန္က အဲဒါ မ်က္လွည္႔ မဟုတ္ဘူးဗ်။ ၿမက္လွည္႔။ ၿမက္က သူ႔အလိုလို လည္ေနတဲ႔ ၿမက္လွည္႔ေပါ႔။ ေနာက္ပိုင္းေတာ႔ အဲလိုၿမက္ေတြ အလြယ္တကူမရွိတဲ႔ အိမ္နားမွာ မ်က္လွည္႔ၿပခ်င္ေတာ႔ လူလည္က်ၾကေသးတယ္။ မလည္တဲ႔ ၿမက္ေတြကိုခူး၊ လက္မနဲ႔ လက္ညိွဳးၾကားညွပ္၊ လက္ကမသိမသာလွည္႔ၿပီး ၿမက္ကိုလည္ေအာင္လုပ္ မ်က္လွည္႔ၿပၾကေသးတာ။ အဲဒါက် တကယ္႔မ်က္လွည္႔ဗ်။ 

ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး။ ၿမက္ခင္းထဲ ၿဖတ္ရင္းနဲ႔ ငယ္ငယ္က အေၾကာင္းေလးေတြ သတိရသြားလို႔ပါဂ်ာ။

Weed

မဆြိတီတို႔ေရာက္ကာစက အိမ္ေဘးမွာ မ်က္ခင္းေသးေသးေလးေတြ႔ေတာ႔ သေဘာက်သြားတယ္။ သိပ္လဲ မက်ယ္ေတာ႔ ၿမက္ေတြလဲ အမ်ားၾကီး မရိပ္ရဘူးေပါ႔။ ေဟာ ... ေၿပာေနတံုးရွိေသး ဦးၿခိမ္႔က ၿမက္ခင္းထဲမွာ weed ေတြရွိတယ္တဲ႔။ weed ဆိုတာကေတာ႔ ၿမက္မဟုတ္ပဲ တၿခား အေလ႔က်ပင္ အရိုင္းပင္တစ္မ်ိဳးေပါ႔။ သူေၿပာတာက weed ေတြက ၿမက္ေတြကို ဒုကၡေပးသတဲ႔။ ေၿမဆီၾသဇာကိုလဲ စုတ္ယူသတဲ႔။ ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ ၿမက္ခင္းက တစ္ခုလံုးစိမ္းေနေတာ႔ လွတယ္လို႔ထင္ေနတာ။ weed ေတြပါ ေရာၿပီးစိမ္းေနတာကိုး၊ ဒါနဲ႔သူက weed ေတြ သတ္မယ္ဆိုၿပီး အပင္သတ္ေဆးတစ္မ်ိဳး၀ယ္ၿပီး ၿဖန္းလိုက္တာ weed ေတြတင္မက ၿမက္တခ်ိဳ႔ပါေသကုန္လို႔ ၿမက္ခင္းကလဲ မစိမ္းေတာ႔ဘူး။ weed ေတြကလဲ အကုန္ ဘယ္သတ္ႏိူင္မလဲ။ က်န္ေနေသးေတာ႔ ပြားေနေသးတးတာပဲ။ ခုေတာ႔ကြက္တိကြက္က်ားနဲ႔  အေတာ္ရုပ္ဆိုးသြားတယ္။ မသတ္ခင္ကေၿပာပါတယ္။ အဲလိုစိမ္းစိမ္းေလးလဲ လွေပသားပဲ weed ကို ၿမက္လို႔သေဘာထားလိုက္ေပါ႔ဆို မရဘူး။ သူကလဲ စိတ္ၾကီးခ်က္။ ၿပီးေတာ႔ ၿမက္ခင္းကြက္တိကြက္က်ားၿဖစ္မွ သတ္မိတာ သူ ေနာင္တရသတဲ႔။

Shuffle
အဲဒီၿမက္ခင္းကြက္ၾကားေပၚမွာ ဂ်ဴဂ်ဴတို႔ Shuffle လုပ္ေနတာပါခင္ည။ ဂ်ဴဂ်ဴတို႔ ယူက်ဴ႔ထဲကေနၾကည္႔ၿပီး အတတ္ေတြ စံုေနတာေလ။မႏိူင္ဘူးဗ်ာ။

သူကေတာ႔ shuffle လို႔ေၿပာတာပဲ။ မ်က္စိထဲေတာ႔ ပရြက္ဆိတ္ကိုက္လို႔ ေၿခေထာက္ကို ခါေနသလိုပဲ။


Wednesday, October 12, 2011

ဂ်ဴဂ်ဴးႏွင္႔ အလိုလိုက္ၿခင္း



" သမီးေရ ... ဒီၾကက္ဥၿပဳတ္ေလး စားလိုက္ေနာ္ ... ေရာ႔ ... ေရာ႔ ... အေမ ခံြံ႔ေကြ်းမယ္ ... "

"ဟင္႔အင္း ..."

" အဲဒါမၾကိဳက္ရင္ ... ဒီမွာၾကက္သားေၾကာ္ေလး ... ထမင္းပူပူေလးနဲ႔ စားလိုက္ပါလား ... သမီးရယ္ ... အေမဇြန္းေလးနဲ ခြံ႔ေကြ်းမယ္ေလ .... စားမလား ... "

" မစားခ်င္ပါဘူးဆို ... "

" ဒါဆို ... မုန္႔ဟင္းခါးပူပူေလး စားမလား ... အေမမနက္ကမွ ဦးက်ားတို႔ ဆုိင္က သြား၀ယ္ထားတာ ... စားလိုက္ေနာ္ သမီး ... စာေမးပဲြတြင္းၾကီး အားမရွိပဲေနလိမ္႔မယ္ ... "

" တကယ္မစားခ်င္လို႔ပါဆိုေနမွပဲ ... အေမကလဲဗ်ာ ... အေမလုပ္တာနဲ႔ စာၾကည္႔႔လို႔ မရေတာ႔ဘူး ... "

အထက္္ပါ စကားသံမ်ားမွာကား မဆိြတီငယ္ငယ္က စာေမးပဲြေၿဖတိုင္း ၾကားေနက် အေမနွင္႔သမီးၾကား စကားသံမ်ားၿဖစ္ပါသည္။ မဆြိတီတို႔ အေမဖက္မွ အမ်ိဳးမ်ားသည္ သားသမီးအလြန္အလိုလိုက္ၾကသည္။ အထူးသၿဖင္႔  ေက်ာင္းစာ ပညာေရးႏွင္႔ ပတ္သတ္လွ်င္။ ေက်ာင္းမွာအဆင္႔ေကာင္းေကာင္းရဖို႔။ ၁၀တန္းမွာ လိုင္းေကာင္းေကာင္းရဖို႔။ စာလုပ္ေနရင္ၿပီးေရာ။ က်န္တာေတြ အကုန္လုပ္ေပးသည္။ တတ္ႏိူင္သမွ် အလိုလိုက္ၾကသည္။ ခေလးမ်ားကလည္း ဒါကိုအခြင္႔ေကာင္းယူကာ မိဘကို မညွာၾက။ မဆြိတီကိုယ္တိုင္ပင္ အေဆာင္ေနမွ ေတာ္ေတာ္သိတတ္လာၿခင္းၿဖစ္ေလသည္။

အေမ႔တြင္ ေမြးခ်င္းညီမ မရွိ။ ညီမ၀မ္းကဲြမ်ားကို အရင္းေတြလို သေဘာထားသည္။ ထိုညီမ၀မ္းကဲြေတြမွာလဲ အေမ႔ညီမေတြလို႔ မေၿပာရ၊ သားသမီးအလိုလိုက္လြန္းသည္ဟု စိတ္တြင္ထင္ေနသည္။ ထင္စရာသာဓကမ်ားလည္း ရွိခဲ႔သည္ကိုး။

တစ္ခါက မဆြိတီတို႔အိမ္သို႔ ေဆးကုရန္ အေမ႔ ၀မ္းကဲြညီမအၾကီး၊ ၁၀တန္းေအာင္ၿပီးစသမီးႏွင္႔အတူ အိမ္မွာလာတည္းသည္။ ခေလးမေလးကရုပ္ကေလးက ေခ်ာေခ်ာေလး၊ စာေလးလဲ ေတာ္ပါသည္။ သူတို႔အိမ္ အရင္က အလည္ေရာက္ဖူးသည္မို႔ ဒီကေလးမ အလိုလိုက္ခံရမွန္း သိၿပီးသားပါ။ သို႔႕ေပမဲ႔ဒီတစ္ေခါက္ေတာ႔ အေတာ္ဆိုးသည္။ သူမ်ားအိမ္တြင္ ဧည္႔သည္လုပ္သူက မနက္ ၁၀နာရီေက်ာ္မွ အိပ္ရာထသည္။ အေမႏွလံုးေရာဂါသည္က သမီး ေ၀ယာ၀စၥအကုန္ လုပ္ေပးေနရသည္။ သမီးစားဖို႕႔ မုန္႔ဟင္းခါးကို လမ္းထိပ္မွာ သြား၀ယ္ေပးသည္။ စားၿပီးသားပန္္းကန္ကို ေဆးေပးသည္။ သၾကၤန္တြင္းမိွဳ႕ ရန္ကုန္သၾကၤန္ လည္ခ်င္သည္ဆိုကာ အေဖာ္မရွိ၍ အေမကို အတင္းေခၚ သည္။ အေမေရာဂါသည္ကလည္း သမီးစိတ္ခ်မ္းသာရင္ၿပီးေရာ ... သမီးႏွင္႔ သၾကၤန္လိုက္လည္ေပးေလသည္။ သားအမိ၂ေယာက္ ရန္ကုန္ သၾကၤန္ကို ဘတ္စ္ကားႏွင္႔ လည္ၾကသည္။ အၿပန္တြင္ ေဆးလာကုသည္႔အေမမွာ ရဲႊရဲႊစိုကာ ၿပန္လာရသည္။

တစ္ခါကလည္း မဆြိတီ အေမတို႔ရြာ အလည္သြားစဥ္ကၿဖစ္သည္။ ဒါကေတာ႔ ေနာက္၀မ္းကဲြတစ္ေယာက္ရဲ႕သမီး၊ ၈တန္းေက်ာင္းသူ။ မဆြိတီတို႔ အေမတို႔ရြာမွ သူတို႔ေနသည္႔ၿမိဳ႔သို႔ အတူၿပန္ၾကၿခင္းၿဖစ္သည္။ ရြာမွ ၿမိဳ႔ကို တစ္မိုင္ေလာက္လမ္းေလ်ာက္ရသည္။ မဆြိတီကလည္း ကိုယ္႔အထုတ္အပိုးႏွင္႔ကိုယ္ မႏိူင္မနင္းပါ။ သူကလဲ ေက်ာပိုးအိပ္ႏွင္႔။ လမ္းက်ေတာ႔ သူ႔ေက်ာပိုးအိပ္ကို ကိုယ္႔ကို လာေပးသည္။ ကိုယ္ကအၾကီးဆိုေတာ႔ မႏိူင္မနင္းၾကားမွပင္ ခဏေတာ႔ သယ္ေပးလိုက္ပါသည္။ သူကေတာ႔လက္လြတ္။ ဒီလိုပဲ မိဘေတြႏွင္႔သြားရင္ သူ႔ပစၥည္းကို မိဘေတြကအကုန္သယ္ေပး သူကေတာ႔ ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါး သြားေနက်ထင္ပါသည္။ ကိုယ္ကလဲ သူတို႔လိုပဲ အိမ္မွာ တစ္ဦးတည္းေသာသမီး။ အလိုလိုက္ခံထားရတာပဲ။ သူတိုႏွင္႔က်မွ သူတို႔ဟာေတာင္ ကိုယ္ကသယ္ေပးရမွာလား။ သူကဘာမိွဳ႕လည္း။ မဆြိတီလည္း အဲဒီအခ်ိန္က အေတာ္ငယ္ေသးေတာ႔ သေဘာထားမၾကီးႏိူင္ခဲ႔ေပ။ ငယ္ေတာ႔ Mature လဲ မၿဖစ္ေသးပါ။ သူ႔ကိုၿပတ္ၿပတ္သာေၿပာလိုက္သည္။ ကိုယ္႔ပစၥည္းကိုယ္သယ္။ ကိုယ္႔၀န္ကိုယ္ထမ္း။ ( ေနာက္ပိုင္း ဒီကိစၥကို သူ႔အေမႏွင္႔ေရာ အမ်ိဳးေတြေရာ တိုင္ေၿပာသည္ဟု သိရပါသည္။)
မိဘေတြက ခ်စ္လြန္းလို႔ အလိုလိုက္ထားေသာေၾကာင္႔ ခေလးေတြမွာ မသိတတ္တာေတြ၊ အပိုးမက်ိဳးတာေတြ၊ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္တာေတြ ၿဖစ္ပါသည္။

ထိုကဲ႔သို႔ သာဓကမ်ားႏွင္႔ မဆြိတီဟာ ကိုယ္႔သားသမီးအလွည္႔ေရာက္ရင္ေတာ႔ၿဖင္႔. စည္းနဲ႔ကမ္းနဲ႔ ၿဖစ္ရမယ္။ အေမတို႔ အမ်ိဳးေတြလို သားသမီး စံုလံုးကန္း အလိုလိုက္တာမ်ိဳးေတြမၿဖစ္ေစရဘူး ဆိုကာ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ေမာင္းတင္လာခဲ႔ပါသည္။ စလံုးေရာက္လာေတာ႔ ပိုဆိုးပါသည္။ တရုတ္လူမ်ိဳးမ်ားသည္ သားသမီး မီးေသသည္ဟုထင္သည္။ သူတို႔မွာ စည္းနဲ႔ကမ္းနဲ႔ ဘတ္စကားေပၚ၊ MRT ေပၚ၊ ေရွာ႔ပင္းစင္တာတို႔တြင္ ခေလးမ်ားမွာ မိဘေၿပာစကားနားေထာင္ကာ အပိုးက်ိဳးၾကသည္ဟုၿမင္ပါသည္။ အလိုလိုက္တတ္သည္႔ ၿမန္မာ မိဘေတြႏွင္႔ ႏိွဳင္းယွဥ္လ်င္ အလြန္သိသာပါသည္။ တစ္ခါသား ၿမန္မာ ခေလးတစ္ေယာက္ ေရွာ႔ပင္းစင္တာတြင္ လိုတာမရ၍ လူးလိမ္႔ကာ ငိုေနသည္ကို ၿမင္ဖူးပါသည္။


သမီးေလးရလာေတာ႔ အလြန္ေပ်ာ္ပါသည္။ အလြန္လည္းခ်စ္ပါသည္။ သမီးနဲနဲသိတတ္လာေတာ႔ ဆံုးၿဖတ္ထားသည္႔အတိုင္း စည္းကမ္းကိုင္သည္။ တစ္ခါတစ္ရံ တုတ္သံုးတန္သံုးကာ ေၿခာက္ရသည္။ တစ္ခါက သမီးကိုရိုက္မိၿပီး စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ကာ တစ္ညလံုး အိပ္မေပ်ာ္ၿဖစ္ခဲ႔ဘူးသည္။ ထိုေနာက္ပိုင္း တုတ္မကိုင္မိေအာင္ၾကိဳးစားသည္။ သမီးေလးကို မရိုက္ရက္ေတာ႔။

အခုတစ္ေလာ သမီးမ်က္ရည္အလြန္လြယ္ေနသည္။ တစ္ခုခုမရလ်င္၊ အလိုမက်ရင္ မ်က္ရည္က အရင္က်ႏွင္႔ၿပီ။ ဒီက မဆြိတီကလည္း အေမ႔သမီးေပပဲ။ ဘာသားႏွင္႔ထုထားသည္မိွဳ႕လဲ။ သမီးမ်က္ရည္က်မွာေၾကာက္လို႔ အလိုလိုက္ခဲ႔ရသည္သာ မ်ားပါသည္။ အလ်င္က သားသမီးရလွ်င္ေတာ႔႕ စည္းကမ္းကိုင္မဟဲ႔ဆို ေမာင္းတင္ထားတာေတြ တေၿဖးေၿဖးေပ်ာက္ကုန္ေလၿပီ။ မဆြိတီ၏ သံဓိ႒ာန္မ်ား သမီး၏ မ်က္ရည္မ်ားနဲ႔ အရည္ေပ်ာ္ခဲ႔ေလၿပီလား။

------------------------------------------------------------------------------------------------------
" သမီး ... ဒီေဆာ႔ေဆ႔ေလးနဲ႔ ... ဒီဥဥ ဟပ္ဖရိုက္ေလးနဲ႔ ေႏြးေႏြးေလး ... စားလိုက္ေနာ္ ... သမီး ..."

" ဂ်ဴဂ်ဴ စားခ်င္၀ူး ..."

" စားလိုက္ပါသမီးရယ္ ... သမီး အစာစားမွအားရွိမွာ ... ဒါမွ ၀၀ကစ္ကစ္ေလးၿဖစ္မွာ ... ဟိုေအာက္ထပ္က မမဒိုရာကိုၾကည္႔စမ္း ၀ကစ္ေနတာပဲ ... သူက အမ်ားၾကီး စားတာ သမီးရဲ႕... စားေနာ္"

"စားခ်င္ပါ၀ူးဆို ... ေမေမကလဲ ... "

" အဲဒါဆို ... ေမေမ ... chicken wing ေလး ေၾကာ္လိုက္မယ္ေလ ... "

"ဟင္႔အင္း ..."

" ဒါဆို KFC က အာလူးအေၾကမ်ိဳးေလး ေမေမလုပ္ေပးမယ္ေလ ... စားမလား ..."

" No ... I don't want it ..."

" ဒါဆို ေပါင္မုန္႔မွာ စေတာ္ဘယ္ရီးယိုေလး တစ္ဖက္ ... ေထာပတ္ေလးတစ္ဖက္သုတ္ေပးမယ္ေလ ... သမီး ... စားလိုက္ေနာ္ ..."


"ဒါဆို ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... .... ... ... ... ... ... .. .... ... .."


" ဒါဆို ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... .... ... ... ... ... ... .. .... ... .."




(ဂ်ဴဂ်ဴ ၅ႏွစ္သမီးေလာက္က ေရးထားတဲ႔ ပို႔စ္ေလးပါ။ ခုေတာ႔ ဂ်ဴဂ်ဴ အရမ္းေတာ႔ မဆိုးေတာ႔ဘူး။ ဆံုးမရင္ နားလည္ေနပါၿပီ။ အစားအေသာက္ေတာ႔ ေခ်းမ်ားတံုးပါ)

Monday, October 10, 2011

အလုပ္ထဲမွ အမွားမ်ား


အန္တီဆြိ အလုပ္နဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ ေရးခဲပါတယ္။ ဒီပို႔စ္ေလးကေတာ႔ ရံုးမွာ ၿပသနာေလးတစ္ခုက သခၤန္းစာ ယူစရာေလးရွိလို႔ ေရးဖူးတာေလး ၿပန္ရွယ္ေပးလိုက္တာပါ။

မဆြိတီတို႔ရံုးမွာ ခုေလာေလာဆည္ Industrial PDA ေတြ ဒီဇိုင္းလုပ္တယ္။ ကိုယ္က ပေရာဂ်က္တစ္ခုမွာ Mechanical  ဒီဇိုင္းအတြက္ တာ၀န္ယူရတယ္။ အခုေလာေလာဆယ္ ပထမစမ္းထုတ္အဆင္႔ (Alpha Build) အတြက္ၿပင္ဆင္ေနရတဲ႔ အခ်ိန္။ ဒီ႔အရင္ Prototype (အစမ္းထုတ္) ကေတာ႔ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၂လေလာက္ကပဲ ၿပီးသြားၿပီးၿဖစ္လို႔ အမွား ၿပင္စရာေလးေတြရွိတာလဲ ၿပင္ၿပီးသြားပါၿပီ။

ၿမင္ဘူးၾကမွာပါ။ PDA ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ Hand Phone ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ Key ေလးေတြရဲ႕ ပတ္ပတ္လည္မွာ back light လို႔ေခၚတဲ႔ အလင္းေရာင္ေလးေတြ ၿဖစ္ေအာင္ ေနာက္ကေန LED ေတြ အမ်ားၾကီးနဲ႔ ထြန္းေပးထားရတာ။  အေမွာင္ထဲမွာလဲ Key ေလးေတြကို ခဲြၿမင္ႏိူင္ေအာင္လို႔။ ဒီဇိုင္းလုပ္ကထဲက တမင္လုပ္ထားေလ႔ရွိၾကတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ဒီဇိုင္းေတြကလဲ အဲလိုၿဖစ္ဖို႔ မလိုအပ္ဘူးေပါ႔။

လြန္ခဲ႔တဲ႔ တနလၤာေန႔ကေပါ႔။ ကိုယ္႔ကို အ၀ယ္႒ာနက ေကာင္မေလးက လာေၿပာတယ္။ မနက္က Keypad လုပ္တဲ႔ vendor  လာသြားသတဲ႔။ ကိုယ္ကသူ႔နဲ႔ ေတြ႔ဖို႔ ေၿပာထားတာဆိုေတာ႔ ကိုယ္နဲ႔ မေတြ႔ပဲ ဘယ္သူနဲ႔မ်ားေတြ႔ၿပီး ၿပန္သြားလဲေမးေတာ႔ Quality ႒ာနက အင္ဂ်င္နီယာနဲ႔ဆိုပဲ။ အဲဒီ QE (Quality Engineer) က ဒီပေရာဂ်က္အတြက္ အရည္အေသြးဆိုင္ရာ အထူးတာ၀န္ယူရသူေပါ႔။

ဒါနဲ႔ကိုယ္ကလဲ အဲဒီအင္ဂ်င္နီယာကို သြားေတြ႔ၿပီး ဘာကိစၥအတြက္ Vendor ကို ေတြ႔တာလဲ ေမးေတာ႔ သူက keypad rSm light leakage (အလင္းေတြ အၿပင္ကို ယိုစိမ္႔ထြက္)ေနလို႔ ေနာက္ကခံၿပီး ကာဖို႔အတြက္ အနက္ေရာင္ ဖလင္ၿပားတစ္ခု လုပ္ေပးဖို႔ ေၿပာလိုက္တယ္ဆိုပဲ။ အဲသမွာကိုယ္ အေတာ္စိတ္တိုသြားတယ္။ သူေၿပာတဲ႔ အေၾကာင္းအရာ ၿပႆနာထက္ ကိုယ္လုပ္ထားတဲ႔ ဒီဇိုင္းကို ဘာမသိ၊ ညာမသိ၊ ဘုမသိ ဘမသိနဲ႔  ဖလင္ၿပားတစ္ခု ထပ္ခံဖို႔ဆိုေတာ႔ေလ။ ကိုယ္ေၿပာလိုက္တယ္။ အဲဒီ Keypad  ဒီဇိုင္းမွာ ဘာပစၥည္းမွ ထပ္ထည္႔လို႔မရေတာ႔ဘူး။ 0.01mm ရွိတဲ႔ ပစၥည္းေတာင္ ထပ္ထည္႔လို႔မရဘူး။ အဲလိုထပ္ထည္႔ခ်င္ရင္ အခုလို လက္လြတ္စပယ္ လုပ္လို႔မရဘူး။ အကုန္လံုးၿပန္စစ္ေဆး လိုအပ္တဲ႔ ၿပင္ဆင္မွုေတြ အမ်ားၾကီးလုပ္ရမယ္ဆို၊ ကိုယ္စကားဆံုးေအာင္ေတာင္ မေစာင္႔ဘူး။ ဒါက သူစမ္းသပ္ၾကည္႔ခ်င္တာေလး သတ္သတ္ပါ။ အခုေလာေလာဆယ္လည္း လုပ္ဖို႔ မဟုတ္ပါဘူးဆိုေတာ႔ ကိုယ္လဲ ေလကုန္ခံၿပီး ထပ္ေၿပာမေနေတာ႔ဘူးေပါ႔။

ဟိုေန႔က ခြင္႔တရက္ယူၿပီး ရံုးၿပန္တက္တဲ႔ေန႔ ၿပသနာက ဆီးၾကိဳေနပါၿပီ။ ကိုယ္႔ကို Project Manager (ၿပင္သစ္လူမ်ိဳး ) အၿဖဴက လာေမးတယ္။  QE စမ္းသပ္ထားတဲ႔ light leakage  အလင္းယိုစိမ္႔ထြက္တာ ကာကြယ္ေပးတဲ႔ ဖလင္ ဒီဇိုင္းနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ဘာေတြ လုပ္ထားလဲတဲ႔။ ဒီ Alpha Build အတြက္ ၿပင္ဆင္မွဳေတြ အကုန္လုပ္ၿပီးပလားတဲ႔။  ေၿပာရရင္ ကိုယ္တို႔ရံုးမွာလဲ politics ေတြက အမ်ားၾကီး ။ သူတို႔ ပေရာဂ်က္႒ာနနဲ႔ ကိုယ္တို႔ ME ႒ာနက မန္ေနဂ်ာအခ်င္းခ်င္း ခ်ိတ္ကေလးေတြ ၿငိထားတာရွိေလေတာ႔  သူတို႔က အစကတည္းက ၿပႆနာ ရွာခ်င္ေနတာ။

ကိုယ္ေတာင္ဘာမွမမွားပဲနဲ႔ ကိုယ္႔ကို ေလသံမာမာနဲ႔ လာေမးေနေတာ႔ ကိုယ္ကလဲ အၿမင္ကပ္ကပ္ရွိလွနဲ႔ ဘာမွလုပ္မထားဘူး။ အဲဒီအတြက္ ဘာမွ မစဥ္းစားရေသးဘူးလို႔ အမွန္အတိုင္း ဘုေတာလိုက္တယ္။ ဒီေတာ႔ အဲဒီအၿဖဴက ကိုယ္႔မန္ေနဂ်ာရယ္၊ ကိုယ္ရယ္၊ Optical အင္ဂ်င္နီယာရယ္၊ QE နဲ႔ သူ႔မန္ေနဂ်ာကို ေခၚၿပီး အစည္းအေ၀းေခၚ ေမးပါေလေရာ။ အဲဒီေတာ႔မွ ၿဖစ္ေၾကာင္းရယ္တဲ႔ကုန္စင္ သိလိုက္ရတာက အဲဒီ QE ဟာ နားမလည္ ပါးမလည္၊ ဘယ္သူ႔ကိုမွလဲ မတိုင္ပင္၊ အရင္က history ေတြကိုလဲမသိဘဲ သူ႔ဟာသူအထင္နဲ႔ က်ိတ္လုပ္ေနတာ။ ဒီဇိုင္းက တမင္ကို Key ေတြ ပတ္ပတ္လည္မွာ လင္းေနေအာင္ လုပ္ထားတာကိုို Light leakage ဆိုၿပီး သူ႔ဟာသူ အနက္ေရာင္ဖလင္ၿပားခံ၊ ၿပီးေတာ႔ Marketing က မန္ေနဂ်ာကို သြားၿပတယ္။ အဲဒီကတဆင္႔ အဲဒီစမ္းသပ္ထားတဲ႔ PDA ဟာ ဒါရိုက္တာေတြလက္ထဲ ေရာက္သြားတယ္။ အထက္ကလူေတြကလဲ ေသခ်ာမသိပဲနဲ႔ ေကာင္းတယ္။ တိုးတက္လာတယ္ ဘာညာေတြၿဖစ္ၿပီး ကိုယ္တို႔ ေသခ်ာလုပ္ထားတဲ႔ ဒီဇိုင္းဟာ တမင္ မဟုတ္ပဲနဲ႔ တကယ္ကို Light leakage ၿဖစ္တဲ႔ မွားေနတဲ႔ ဒီဇိုင္းၾကီးၿဖစ္မွန္းမသိ ၿဖစ္သြားပါေလေရာဗ်ာ။

ကိုယ္ေတြက အဲဒီအၿဖဴကို ေသခ်ာေၿပာၿပ၊ ရွင္းၿပေပမဲ႔ သူက အစထဲက အညိွဳးရွိသူဆိုေတာ႔ သူ႔ E ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ငါ႔စကားႏြားရ ေတြေၿပာၿပီး ဘယ္လိုမွကို ရွင္းလို႔ မရႏိူင္ခဲ႔ဘူး။ ကိုယ္႔ဘက္ကို မလိုက္ခဲ႔ဘူး။ ကိုယ္တို႔ကအရင္ prototype  ေမာ္ဒယ္ကို customer ဆီ ပို႔ခဲ႔ေပမဲ႔ အဲဒီ ကိစၥနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ဘာမွ မွတ္ခ်က္မေပးခဲ႔ဘူး။  ပေရာဂ်က္က မၿပီးေသးေတာ႔ Product spec ထဲမွာလဲ အဲဒီကိစၥကို ေသခ်ာ မေရးထားဘူး။ ပါးစပ္နဲ႔ပဲ  ေၿပာဖူးတာ။ ၿပသနာက Marketing မန္ေနဂ်ာ ကိုယ္တိုင္က light leakage ၿဖစ္ေနတယ္ပဲေၿပာေနတယ္။

အဲဒီ ဒီဇိုင္း က Light leakage မဟုတ္ဘူး။ ဒီဇိုင္းကိုက ဒီအတိုင္းပဲဆို အတိုက္အခံ ၿငင္းေပမဲ႔ သူက Marketing ဆိုတာ internal customer ပဲ။ သူေၿပာတာ နားေထာင္ရမယ္ ဆိုၿပီး ေၿပာတယ္။ ကိုယ္႔မန္ေနဂ်ာကလဲ အေတာ္စိတ္ညစ္ေနၿပီး ဘာမွ၀င္မေၿပာေတာ႔တာနဲ႔ ေနာက္ဆံုး အၿငင္းအခုန္ကို ရပ္လိုက္တယ္။ ေနာက္ေတာ႔ ကိုယ္႔မန္ေနဂ်ာကိုလဲ R&D က division manager  က ေခၚဆူၿပီး လိုအပ္တဲ႔ၿပင္ဆင္မွုေတြကို ၂၄ နာရီ အတြင္းၿပီးေအာင္ လုပ္ဖို႔ မွာၾကားလိုက္ပါေလေရာ။

ကိုယ္တို႔မန္ေနဂ်ာေၿပာတဲ႔အတိုင္း Alpha Build အတြက္ Customer ကို ၿပဖို႔ေလာက္ပဲ PDA ၃-၄ ခုစာေလာက္အတြက္ ဒီဇိုင္းကို စဥ္းစားၾကရေတာ႔တယ္။ ကိုယ္တို႔ ME  ေတြအားလံုးေခၚ brain storm section ေလးလုပ္ရင္း ရလာတဲ႔ အၾကံဥာဏ္ေလးအတိုင္း ဒီဇိုင္းလုပ္ၿပီး လိုအပ္တာေတြကို Keypad vendor  ကိုမွာၿပီး အဲဒီေန႔ပဲ ကမန္းကတန္းၿပီးေအာင္ ဒီဇိုင္းလုပ္လိုက္ရတယ္။ လူလဲ အေတာ္ေမာသြားတယ္။ ေက်လဲ မေက်နပ္ဘူးေပါ႔။

ေနာက္တစ္ေန႔ ေစာေစာစီးစီး ရံုးေရာက္ email ေလးဖြင္႔ဖတ္လိုက္ေတာ႔ ေတြ႔ပါၿပီ။ Marketing manager ဆီက email ။ သူတိ႔ု မေန႔ညက customer  နဲ႔ tele conference လုပ္ေတာ႔ customer ကေၿပာပါသတဲ႔။ prototype  တံုးက သူတို႔ မွတ္မိပါသတဲ႔။ Key ေတြ ပတ္ပတ္လည္က အလင္းေရာင္ေလးေတြ လင္းေနတာ design  intent သာၿဖစ္ပါေၾကာင္း၊ အဲဒီ ဒီဇိုင္းအတိုင္းလိုခ်င္တာသာ ၿဖစ္ပါေၾကာင္း။

ေနာက္ဆံုးေတာ႔ အေၿဖက ကိုယ္ Project Manager ကို ေၿပာခဲ႔တာနဲ႔ ထပ္တူထပ္မွ်ပါပဲ။ ဒီေတာ႔ အဲဒီ ကိစၥက totally false alarm ၿဖစ္တယ္ဆိုတာ ဒါရိုက္တာေတြပါ သိသြားၿပီး ၿပသနာကေတာ႔ ၿပီးသြားပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔  ဒီၿပႆနာမွာ အမ်ားဆံုး suffer ၿဖစ္ရတာက ကိုယ္နဲ႔ optical အင္ဂ်င္နီယာရယ္၊ ကိုယ္႔မန္ေနဂ်ာရယ္။

ဒီမွာသင္ခန္းစာယူစရာေတြ အမ်ားၾကီး။

ပထမအၿပစ္က QE အင္ဂ်င္နီယာ။ သူ႔ကုိ အခုစလံုးမွာေၿပာေနသလို ေၿပာရရင္ သူဟာ ေကပို ပါ။ ေကပိုဆိုတာ တရုတ္လို ကိုယ္႔အလုပ္ကိုယ္ မလုပ္ပဲ သူမ်ားအလုပ္ကို ဘုမသိ ဘမသိ ၀င္လွ်ာရွည္ခ်င္တာ။ ေနာက္ သူလုပ္ၿပတဲ႔အရာက ok သြားရင္ သူ ဒီၿပႆနာကို ေၿဖရွင္းေပးလိုက္တယ္ဆိုၿပီး နာမည္ေကာင္းလိုခ်င္တာက အဓိကပါ။ သူဟာ အရင္ထဲက ရံုးမွာ ဒီလိုနာမည္ရထားသူပါ။ သူသာ ေကပို မလုပ္ရင္ ဒီၿပႆနာ ၿဖစ္စရာကို အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင္႔ ကိုယ္နားမလည္ရင္ ကိုယ္႔အပိုင္းမဟုတ္ရင္ ၀င္မလုပ္တာ အေကာင္းဆံုး။ ၀င္လုပ္ရင္ေတာင္  အရင္ history ေတြကို ေလ႔လာထားရမယ္ ။ နားလည္ထားရမယ္။ တာ၀န္ရွိသူနဲ႔ တိုင္ပင္ရမယ္။

ဒုတိယက marketing ႒ာနက မန္ေနဂ်ာနဲ႔ project  မန္ေနဂ်ာ။ QE က ၿပဳၿပင္ထားတဲ႔ Keypad  နဲ႔ PDA ေလးၿပလိုက္တာနဲ႔ သူတို႔စိတ္ထဲမွာ ဒီၿပင္ထားတာက ပိုေကာင္းတယ္။ အရင္ဒီဇိုင္းၾကီးက အမွားၾကီးလို႔ ထင္သြားတယ္။ သူတို႔ဆီမွာ customer  ဆီက feedback ေတြ ရွိပါရက္နဲ႔ အရင္ ဒီဇိုင္းကို မွားေနတယ္လို႔ သူတို႔ဟာသူတို႔ ထင္ေယာင္ထင္မွားၿဖစ္ေနရာကေန တကယ္ကို မွားသလိုလုိလုပ္ၿပီး ဒီဇိုင္းအသစ္အတြက္ ၿပင္ဆင္မွုေတြ လုပ္ခိုင္းခဲ႔တယ္။ ဒီလိုကိစၥမ်ိဳးမွာ မွားတာဟာ သူ႔တို႔အေနနဲ႔ေတာ႔ မသိဘူး။ ကိုယ္သာသူ႔ေနရာမွာဆို အင္မတန္ရွက္မိမွာ။ သူ႔အလုပ္ကိုသူ ေသခ်ာမကြ်မ္းက်င္ဘူး ဆိုတဲ႔သေဘာပဲ။ ကိုယ္လုပ္တဲ႔အလုပ္ကို ၀ိုးတိုး၀ါးတား ထင္ေယာင္ထင္မွား ၿဖစ္မေနသင္႔ဘူး။

တတိယက ကိုယ္႔အၿပစ္။ QE က အခုလို ကိုယ္႔ကို ေက်ာ္ၿပီး ဒီဇိုင္းလုပ္ေနတာကို ေသခ်ာမတားႏိူင္ခဲ႔ဘူး။ ကိုယ္မႏိူင္ရင္ ကိုယ္႔အထက္အရာရွိကို ေၿပာရမွာကိုလည္း မေၿပာခဲ႔ဘူး။ ေနာက္တစ္ခုက ကိုယ္တို႔႒ာနက လူေတြရဲ႕ စကားစစ္ထိုးရာမွာ ခ်က္က်က်နဲ႔ ႏိူင္ေအာင္ ၿပန္မေၿပာႏိူင္တာ။ ထစ္ကနဲရွိ စိတ္ကို မထိမ္းႏိူင္ခဲ႔ပဲ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္မရွင္းၿပပဲနဲ႔ စိတ္ေတြတိုေနခဲ႔ၾကတဲ႔ အၿပစ္ေတြ။ ကိုယ္သာအစကထဲက ဘုမေတာပဲ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေၿပာခဲ႔ရင္ project မန္ေနဂ်ာက ကိုယ္႔ဘက္က နည္းနည္းေလာက္ေတာ႔ ငဲ႔ ၾကည္႔ေပးမယ္၊ စဥ္းစားေပးမယ္လို႔ ထင္တယ္ေလ။ (မေကာင္းတဲ႔ အခ်က္က အန္တီဆြိဟာ အၿပင္မွာ သေဘာေကာင္းသေလာက္ အလုပ္ထဲမွာ အင္မတန္ စြာပါတယ္ခင္ညာ)

(အဲဒီ product ေလး launch လုပ္ခဲ႔တာ ၾကာပါၿပီ။ XG100 ဆို Google လိုက္ရင္  ထြက္လာမွာပါ။ အဲဒီ Product နဲ႔ အန္တီဆြိလဲ patent တစ္ခု ရခဲ႔ပါတယ္။ အရင္က Motorola /Symbol အတြက္ Industrial PDA ေတြ ဒီဇိုင္းလုပ္ခဲ႔ၿပီး ခု Janam ဆိုတာကလဲ Motorola ၿပဳတ္ၿပီး အဲဒီက director တစ္ခ်ိဳ႕ ၿပန္ေထာင္ထားတဲ႔ ကုမဏီပါ။ US ကုမဏီေတြပါ။ စလံုးက R&D မွာ ဒီဇိုင္းလုပ္ပါတယ္။ )

မဆြိတီတို႔ ME group  ခရစ္စမတ္ ညစာစားပဲြ တစ္ခုမွာ အမွတ္တရ ရိုက္ထားတာ ၿဖစ္ပါတယ္။

Wednesday, October 5, 2011

Blue mountain သို႔ အလည္တစ္ေခါက္



 Blue mountain ဟူသည္ ဆစ္ဒနီၿမိဳ႔ အေနာက္ဖက္ ကီလို ၅၀ေလာက္အကြာရွိ ေတာင္ကုန္းေတာင္တန္းထူထပ္ရာ အရပ္ကိုေခၚပါသည္။ ၎အၿပာေရာင္ေတာင္တန္းမ်ားသည္ ၿမိဳ႔ရဲ႔ နယ္နိမိတ္အၿဖစ္ ကာရံထားသကဲ႔သို႔ပင္ ရွိေနပါသည္။ ေတာေတာင္မ်ားၿဖင္႔ ရွဴခင္းသာယာလွပရာ အမ်ားအားၿဖင္႔ အပန္းေၿဖရန္ သြားၾကပါသည္။


ကားၿဖင္႔ေမာင္းပါက ၉၀ ကီလိုမီတာခန္႔ ေမာင္းရပါသည္။ မနက္ ၁၀နာရီခန္႔ အိမ္မွ ထြက္ခဲ႔ၾကသည္။  ရာသီဥတုမွာ ထံုးစံအတိုင္း အားကစားသမားမ်ားအၾကိဳက္ ရာသီဥတုၿဖစ္ပါသည္။ ဘုရားစူး Spring ဟု က်ိန္ေၿပာရေတာ႔မည္။ ၿပိဳမွာေလလား မိုးရယ္။
M4 Motor way မွတဆင္႔ Great Western ဟိုင္းေ၀းတစ္ေလွ်ာက္ သြားၾကရာ လမ္းခရီးမွ ရွဴခင္းမ်ားမွာလည္း အဂၤလိပ္ ေတာရြာ (country) ကို ၿဖတ္သြားရသလို ရွဴခင္းသာယာလွပပါသည္။ Woodford ၿမိဳ႔  ၿဖစ္ပါသည္။



 Blue mountain ရွိရာ Katoomba ၿမိဳ႕႔ထဲသို႔ ၀င္လာပါၿပီ။


ၿမိဳ႔ထဲမွ တစ္ကီလိုခန္႔ထပ္ေမာင္းလွွ်င္ Blue mountain ရွဴခင္းသာသို႔ ေရာက္ပါၿပီ။ ဆစ္ဒ္နီတြင္ရွိစဥ္ ဦးၿခိမ္႔မွာ weather report ၾကည္႔ထားရာBlue Mountain တြင္ ၃၀ဒီဂရီ စင္တီဂရိတ္၊ အေႏြးထည္မ်ား သယ္ရန္ မလိုဟု ဆိုပါသည္။ ခ်မ္းတတ္ေသာ အန္တီဆြိမွ ပိုပိုလိုိလုိ အေႏြးထည္အထူမ်ား သယ္လာရာ ေတာ္ေပေသးသည္။ အပူခ်ိ္န္မွာ ၁၀ဒီဂရီသာရွိရာ ယခုအခါ ညက္ေမွာင္က်ဳတ္ၾကီးၿဖင္႔ သူ႔အား တဖန္ၿပန္လည္ ၾကည္႔ႏိူင္ခဲ႔ပါၿပီ။ (လက္ခုတ္တီးၾကပါ အန္တီဆြိပိတ္သတ္တို႔ း)

 











အဲလစ္ဇဘတ္ ဘုရင္မၾကီး လာလည္စဥ္က ၾကည္႔ရွဴ႔ခဲ႔ေသာ ေနရာၿဖစ္ပါသတဲ႔။

 နာမည္ေက်ာ္ The Three Sisters ေတာင္ ၿဖစ္ပါသည္။ ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာၿပင္အထက္ ေပ ၃၀၀၀ေက်ာ္ၿမင္႔ပါသည္။ Three Sisters ၿဖစ္ေပၚလာပံုမွာ ေရွးၿမန္မာ ပံုၿပင္မ်ားကဲသို႔ ဒ႑ာရီ ဆန္လွပါသည္။ Katoomba နယ္မွ ရုပ္ရည္ ေခ်ာေမာလွပေေသာ Aboriginal ညီအစ္မ ၃ေယာက္ရွိရာ  Nepean နယ္မွ ညီအကို ၃ေယာက္ႏွင္႔ ခ်စ္ၾကိဳက္မိၾကသည္။ သို႔ေပမဲ႔ နယ္ေၿမ တရားဥပေဒအရ ညီအကို ၃ေယာက္က ထိုညီအစ္မ၃ေယာက္ကို လက္ထပ္ခြင္႔မရွိၾကရာ အင္အားသံုး၍ သိမ္းပိုက္ရန္ ၾကံစည္ၾကရင္း နယ္ေၿမႏွစ္ခုၾကား စစ္မက္ၿဖစ္ပြါးခဲ႔သည္။


စစ္ပဲြၿဖစ္ပြားေနစဥ္ ညီအစ္မ၃ေယာက္မွာ အၾကီးအက်ယ္ ဒုကၡေရာက္ေနရာ ကတ္တြန္းဘားနယ္မွ စုန္းဆရာက  ညီအစ္မသံုးဦး မထိခိုက္ရေအာင္ဆိုကာ မန္းမွဳတ္လိုက္ရာ ညီအစ္မသံုးဦးလံုး ေက်ာက္ေတာင္ေတြအၿဖစ္ အသြင္ေၿပာင္းသြားၾကေလသတဲ႔။   လူ႔အသြင္ၿပန္ေၿပာင္းဖို႔ မန္းမွုတ္ဖို႔ အခ်ိန္မေရာက္ခင္မွာပဲ စုန္းဆရာ ကိုယ္တိုင္ အသတ္ခံလိုက္ရၿပီး စစ္ပဲြၿပီးဆံုးသြားပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ညီအစ္မသံုးေယာက္လံုး ေက်ာက္ေတာင္ေတြအၿဖစ္နဲ႔ ယခုတိုင္ က်န္ရစ္ၾကပါသတဲ႔။ စိတ္၀င္စားစရာ စိတ္မေကာင္းဖြယ္ရာ ဒ႑ာရီေလးပါ။

 Three sisters သို႔ ေတာလမ္းေလးမွ သြားၾကသည္။ ဘယ္ဘက္ အစြန္ဆံုး ေတာင္ထြတ္ေလးဆီသို႔ သြားၾကၿခင္းၿဖစ္သည္။ ငယ္ငယ္က က်ိဳက္ထီးရိုး တက္ရတာေတာင္ သတိရသြားသည္။
ဂ်ဴဂ်ဴတို႔ ဂိုက္ေပးၾကမ္းေနပံု။
ဒါကေတာ႔ ဂ်ဴဂ်ဴ႕အေမ ဂိုက္ေပးၾကမ္းေနတာ။ သည္းခံသာၾကည္႔ၾကပါ ပိတ္သတ္တို႔ေရ။
အလန္ကြာတာဆြိ၏ စြန္႔စားခန္းမ်ား။ း)
ပုပါးမွာကဲ႔သို႔ သံေလွခါးႏွင္႔ဆင္းရသည္။ အလြန္ပင္မတ္ေစာက္ရာ ခေလးမ်ားကို သတိထားတဲြေခၚရသည္။
သံေလွခါးမွ ဆင္းဆင္းခ်င္း တံတားေလးကိုေက်ာ္လွ်င္ က်ီးကန္း ပါးစပ္ကဲ႔သို႔ ေတာင္ထြတ္ အငူေလးထဲသို႔ ေရာက္ပါသည္။  စုစုေပါင္း ၁၀မိနစ္ခန္႔ ေလွ်ာက္ခဲ႔ရပါသည္။


ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက ေၿမငလွ်င္ဒါဏ္ေၾကာင္႔ ၿပတ္သြားခဲ႔ေသာ ၿပတ္ေရြ႕႔ေတာင္ၾကီးမ်ား ၿဖစ္ပါသည္။


 အၿပန္က်ေတာ႔ အတက္ၿဖစ္ရာ ေလွခါးမ်ားကို မုန္းေသာ အန္တီဆြိမွာ အေတာ္ပင္ ၾကိဳးစားပမ္းစား တက္ရပါသည္။ ေၿခေထာက္ကေညာင္း၊ လူကေမာႏွင္႔ အလြန္ပင္ပမ္းပါသည္။ အားလံုးကိုယ္႔ကို ေက်ာ္တက္ကုန္ရာ ေဘးမွ ညက္ခံုးက်ံဳ႔ၾကီး ေစာင္႔ေခၚေနေပး၍ ေတာ္ေပေတာ႔သည္။


 အၿပန္ Scenic World မွာ ေန႔လည္စာ ၀င္စားၾကသည္။ အ၀င္၀မွာ ညီအစ္မ ၃ေဖာ္ႏွင္႔ သူတို႔၏ ဖခင္ပံုကို ထုလုပ္ထားသည္။



ေတာင္မ်ားတစ္ခုမွ တစ္ခုဆီသို႔ cable car မ်ားၿဖင္႔ သြားႏိူင္သည္။ မဆြိတီတို႔မွာ အၿပန္ဧည္႔သည္ကို ခရီးဆက္ပို႔စရာရွိေသး၍ အခ်ိန္မရေတာ႔သည္ၿဖစ္ရာ cable car ေတာ႔ မစီးခဲ႔ရပါ။


ရွဳခင္းမ်ားကို Scenic World မွ ထပ္မံၾကည္႔ရွဴကာ ညေန ၃နာရီခဲြခန္႔ ၿပန္ခဲ႔ၾကပါသည္။