မိုးနဲ႔ ေရတြင္း

ေရတြင္းေရရဲ႕ သေဘာဟာ ဘံုဘိုင္ေရနဲ႔ေတာ႔ မတူဘူး။ ေရတြင္းေရက ေႏြသိပ္ပူုတဲ႔ အခ်ိန္ဆို စိမ္႔စမ္းေရလိုေအးတယ္။ ေဆာင္းတြင္းခ်မ္းစိမ္႔စိမ္႔ဆို ေရက ခပ္ေႏြးေႏြး။ ကြ်န္မ၁၀တန္းေလာက္က ေက်ာင္းပိတ္ရက္ဆို မနက္ခင္း ေနမပြင္႔မီ ကတည္းက က်ဴရွင္ေတြ သြားရတယ္။ မိုင္၂၀ေလာက္ေ၀းတဲ႔ ၿမိဳ႔လယ္ေခါင္က က်ဴရွင္ေတြ ပတ္တက္။ ၿပန္လာရင္ ေန႔လည္ ၁၂နာရီ၊ တစ္ခ်က္။ ကားဂိတ္ကေန အိမ္ကိုလမ္းေလ်ာက္ရတာက မိနစ္၂၀ေလာက္။ လမ္းမွာလဲ သစ္ပင္ရိပ္က မရွိဆိုေတာ႔ အိမ္ေရာက္ေတာ႔ လူကေခြ်းၿပိဳက္ၿပိဳက္။ အိမ္ေရာက္တာနဲ႔ မနားႏိူင္ေသးဘူး။ ေနာက္က်ဴရွင္ေတြက ဆက္တက္ရဦးမွာကိုး။ ပူလြန္းလို႔ ေရတြင္းထဲက ေရေအးေအးကို ခ်က္ခ်င္းငင္ၿပီး စဥ္႔အိုးထဲထည္႔။ ေခါင္းကေန တ၀ုန္း၀ုန္းနဲ႔ ေလာင္းခ်ခ်ိဳးေတာ႔တာပဲ။ အဖြားေတြ အေမေတြက ဟဲ႔ေကာင္မေလး အပူရွပ္မယ္ ဘာမယ္ ေၿပာလဲ ဇြတ္တရြတ္ကြ်န္မကေတာ႔ နားမေထာင္ေရးခ် မေထာင္။ ပူလြန္းေတာ႔ ေခါင္းေပၚက ေရေလာင္းခ်ၿပီး တကိုယ္လံုးေအးခ်မ္းသြားမဲ႔ အရသာကို လိုခ်င္တာကိုး။ အဲဒီအခ်ိန္က တဒဂၤ ေအးခ်မ္းသြားတဲ႔ ကြ်န္မကေတာ႔ ေရတြင္းေလးကို သိပ္ေက်းဇူးတင္ေနခဲ႔တယ္္။

ေဆာင္းတြင္းဆိုလည္း အၿပင္ပတ္၀န္းက်င္က ခ်မ္းတဲ႔ အခ်ိန္ဆို ကြ်န္မတို႔ေတြ ဘယ္ေတာ႔မွ ညသိပ္ေရမခ်ိဳးဘူး။ ေရတြင္းက ေရေႏြးေႏြးကို ခ်က္ခ်င္းငင္ၿပီး ခ်ိဳးၾကတာပဲ။ မနက္ေစာေစာသိပ္ေအးတဲ႔အခ်ိန္ဆို ေရက အေငြ႕ေလးေတြေတာင္ တေထာင္းေထာင္း ထေနေသးတယ္။ အေဖကေတာ႔ သူတင္ေရခ်ိဳးရံုမက၊ ဖုန္သိပ္ေအာင္ဆို ၿခံတစ္ၿခံလံုးကို ေရပံုးနဲ႔ ေရလိုက္ၿဖန္းေသးတယ္။ မိုးတြင္းတံုးက ေရတြင္းနဲ႔ ၿပည္႔လုနီးပါးေရေတြဟာ မိုးအကုန္ ေဆာင္းအကူးကစလို႔ ေရေတြလည္း နည္းလာတယ္။ ေရတြင္းကလည္း တေၿဖးေၿဖးနဲ႔ နက္နက္လာေတာ႔တယ္။ ေရနက္တာနဲ႔အမွ် ေရခပ္ရတာကလဲ ပင္ပန္းလာတယ္။ စက္သီးတိုင္ကို ရစ္ပတ္ ခ်ည္ထားတဲ႔ ေရပံုးၾကိဳးကိုလည္း တစ္ရစ္ၿပီး တစ္ရစ္ ၿပန္ၿဖည္ရေတာ႔တယ္။

ေႏြ၃လထဲမွာ ဧၿပီလနဲ႔ ေမလကေတာ႔ ေရဒုကၡအေရာက္ဆံုးလေတြေပါ႔။ တစ္ခါတစ္ရံလဲ ေႏြကုန္လို႔ မိုးက်သည္အထိ ေရေဖာေဖာသီသီသံုးႏိူင္တဲ႔ ႏွစ္ေတြလည္းရွိခဲ႔ဘူးပါတယ္။ အမ်ားအားၿဖင္႔ကေတာ႔ သၾကၤန္အခ်ိန္ေလာက္ ကြ်န္မတို႔ေတြ လမ္းထိပ္ထြက္ ေရပက္ခ်င္ၿပီဆို ေရတြင္းကေရက ဖင္ကပ္ေနၿပီ။ အဲဒါဆို ေရစည္၀ယ္ပက္ၾကရတယ္။ တစ္ခါတရံလဲ ေရတြင္းဖင္ကပ္ကိုပဲ ေစာင္႔လိုက္ ေရထြက္လာရင္ ခပ္လိုက္နဲ႔ ေႏြတစ္ေႏြလံုး မိုးက်သည္အထိ တပိန္ပိန္တလိန္လိန္နဲ႔ ေရအသက္ဆက္ေနၾကရတဲ႔ႏွစ္ေတြလည္း ရွိခဲ႔ဘူးတာပဲ။ ကံေကာင္းတာက အိမ္နားပတ္၀န္းက်င္ထဲမယ္ ကြ်န္မတို႔ တြင္းေလးက ေရအၾကာအခံဆံုး။ အိမ္နားက အိမ္ေတြဆို ေဆာင္းအကုန္ေလာက္ကတည္းက ေရစည္ေတြ တက်ိက်ိနဲ႔ တြန္းေနၾကရၿပီ။ တစ္ခါတစ္ေလလဲ အိမ္နီးနားခ်င္းေတြ အိမ္ကတြင္းမွာ ေရလာခ်ိဳးၾကတယ္။ ေနာက္ပိုင္းေတာ႔ တစ္ခ်ိဳ႔လဲ အ၀ီဇိေရတြင္းေတြတူးၾကတယ္။ ေရေဖာေဖာေတာ႔မရဘူး။ တစ္အိမ္သံုးစာေလာက္ပဲရၾကသတဲ႔။

အဲလို ေရခမ္းၿပီဆို ကြ်န္မတို႕ေတြ မိုးကို ေမွ်ာ္ရေတာ႔တယ္။ ပူရအိုက္ရတဲ႔ အထဲ ေရကလည္း ၀ေအာင္ မခ်ိဳးရၿပီကိုး။ ခပ္ရတဲ႔ေရေတြကလဲေနာက္ၿပီေလ။ ေရၾကည္ေအာင္ ေစာင္႔ၿပၤီးမွ ေလွ်ာ္ရ ခ်ိဳးရတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေလ်ာ္တဲ႔ အက်ီအၿဖဴေတြကလည္း မၿဖဴႏိူင္ေတာ႔ေပ။ ခပ္ညစ္ညစ္ ၿဖစ္ကုန္ၿပီ။ အဖြားကေတာ႔ အိမ္ေရွ႔က ဒညင္းပင္ရိပ္ေအာက္မွာ ႏွီးရက္ေတာင္ၾကီး တဖ်တ္ဖ်တ္ခတ္လို႔ ညည္းရွာတယ္။ ပူခ်က္ေတာ႔ေအ ... ငရဲၿပည္က်ေနတာ ပဲတဲ႔။ အေဖ႔မလည္း အိမ္ပတ္လည္ေအးေအးလူလူၿဖစ္ေအာင္ ေရၿဖန္းခ်င္ေပမဲ႔ ၿဖန္းရမဲ႔ေရက မရွိၿပီကိုး။

မွတ္မွတ္ရရ ဧၿပီကတည္းက ရြာရမဲ႔ သၾကန္မိုးကလည္း မရြာေတာ႔သည္မွာ ၾကာၿပီ။ ေမလလည္ေလာက္ဆိုရင္ေတာ႔ မိုးအရိပ္အေရာင္ေလး စၿမင္ရၿပီ။ အေမကေတာ႔ မုတ္သုန္၀င္ရင္ မိုးကရြာေတာ႔မွာလို႔ ေၿပာေနတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံ တစ္ေနရာ ခပ္ေ၀းေ၀းဆီက မိုးခ်ိန္းသံသဲ႕သဲ႕ၾကားလိုက္ရရင္ ကိုပဲ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ ေရာင္ၿခည္ေတြနဲ႔။ အေပၚကိုေမာ႔ၾကည္႔ရင္း ေကာင္းကင္က မိုးရိပ္ေတြနဲ႔ ခပ္မိွဳင္းမိွဳင္းၿဖစ္လာၿပီဆို ေပ်ာ္လိုက္သည္႔ၿဖစ္ခ်င္း။ တစ္ခါတစ္ေလလဲ ေလနဲ႕အတူ မိုးကပါသြားတတ္ေသးတယ္။ တစ္ေပါက္ႏွစ္ေပါက္သာက်ၿပီး ၿပီးသြားၿပန္တယ္။ မိုးေၿပးေပါ႔။ တစ္ခါတစ္ေလလဲ ဖံုသင္းနံ႕ ေလး ရ ရံု။ တကယ္႔မွ ဘုရားစူး ရြာတယ္ဆိုရံုေလး။ မိုးဟာ တစ္ခါတစ္ရံေခါင္းသိပ္မာတယ္။ ေတာ္ရံုမရြာဘူး။ တင္းခံေနတယ္။

ေမွ်ာ္သူေမာခ်ိန္ေလာက္က် မိုးေတြ ရြာတဲ႔တစ္ေန႔ေတာ႔ ေရာက္လာခဲ႔ပါၿပီ။ ရြာမဲ႔ရြာေတာ႔ ေလေတြတိုက္ မိုးၾကိဳးေတြ ပစ္ၿပီးကို သည္းၾကီးမဲၾကီးရြာတာပါ။ ငရဲၿပည္တမွ် ပူေလာင္ အိုက္စပ္ ေနတ႔ဲ ၾသကာသေလာကၾကီးကို ေအးခ်မ္းေစမဲ႔ မိုးေရေတြပါ။ ေရလဲ အေတာ္ပါပါတယ္။ရြာတာမွအၾကာၾကီး။ ညဘက္ပါဆက္ရြာေတာ႔မေယာင္။ တစ္ခါတစ္ရံႏွစ္ေတြမွာ မိုးသီးေတြပါ ရြာခ်တတ္ပါေသးတယ္။ အိမ္ေဘးက ခေလးတစ္သိုက္ကေတာ႔ မိုးေရထဲမွာ ေၿပးလႊားေအာ္ဟစ္လို႔။ အေမကေတာ႔ မိုးေရထဲ ထမီရင္ရွားၾကီးနဲ႔ အကိုတစ္ေယာက္အကူနဲ႔ ေရခံရေအာင္ အိမ္ေရွ႔တံစက္ၿမိတ္ေအာက္ စဥ္႔အိုးေတြ ေၿပာင္းခ်ေနတယ္။ ေဟာ မိုးအေတာ္ၾကာရြာၿပီးလို႔ မိုးနဲနဲစဲခ်ိန္က်ု အိမ္ေရွ႕က ေရတြင္းေလးေၿပးၾကည္႔ၾကတယ္။ ခ်က္ခ်င္းေတာ႔ ေရက ဘယ္တက္ဦးမလဲ။ တံစက္ၿမိတ္က မိုးေရေတြစင္က်ေတာ႔ ေရေတြလဲ ေနာက္က်ိလို႕။

ေနာက္ေန႔မနက္ေစာေစာမယ္ အိပ္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ႏွပ္ေနတဲ႔ကြ်န္မကို အေမကႏိွဳးေၿပာတယ္။ သမီးေရ ... ေရတြင္းက ေရေပါက္ေတြ ပြင္႔ၿပီး အခု ေရေတြ ... ေရေတြ ေရတြင္း တစ္၀က္ေလာက္ၿဖစ္ေနၿပီတဲ႔။ အေမေၿပာတာမယံုဘူး။ သြားၾကည္႔ေတာ႔ မေန႔ကတင္ မိုးမရြာခင္အထိ ရႊံ႕ေရာင္ေရေတြနဲ႔ ဖင္ကပ္သာသာရွိတဲ႔ ေရတြင္းဟာ ညတြင္းခ်င္း ေရေတြ ၿပည္႔လာလိုက္တာ။ ေၿပာမယံု ၾကံဳဘူးမွသိ။ ေဘးေရတြင္းနံရံက ေရစမ္းေပါက္ေတြပြင္႔ၿပီး ေရေတြ က်ေနတာလဲ ၿမင္ေနရတယ္။ ကြ်န္မတို႕လဲ စက္သီးၾကိဳးကို ၿပန္တိုၾက။ ေရခ်ိဳးၾက။ အိမ္သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ၾက၊ အ၀တ္ေတြ စုေလ်ာ္ၾကနဲ႔ ေၿခာက္ေသြ႔ေနတဲ႔ အိမ္လဲ ၿပန္လည္စိုၿပည္လာေတာ႔တယ္။ တကယ္ေတာ႔ မိုးဟာ အမ်ားၾကီး မလိုပါဘူး။ တစ္မိုးေလာက္သာ ၿပည္႔ၿပည္႔၀၀ လိုတာပါ။ ဒါနဲ႔မ်ား ဘာေၾကာင္႔ ေခါင္းမာေနရသလဲ မိုးမင္းၾကီးရယ္။




ပူၿပင္းေၿခာက္ေသြ႕ေနေသာ ၿမန္မာၿပည္မွာ မိုးအၿမန္ရြာပါေစ။ ၿမန္မာၿပည္သူအေပါင္း ေအးခ်မ္းၾကပါေစ။

စာၾကြင္း ။ ။ ခုေလးတင္ပဲ ရန္ကုန္မွာ မိုးရြာေနၿပီဟုၾကားရပါသည္။ အလြန္ေပ်ာ္ေနပါသည္။