ေမ်ာက္မူးလဲ သားအမိ ...(၂)

မေန႔က ေအာက္ထပ္မွ သမီးသူငယ္ခ်င္း ၿမန္မာခေလးတစ္ေယာက္ အိမ္မွာလာေဆာ႔သည္။ သူကေယာက္်ားေလးေပမဲ႔ အေတာ္ၿငိမ္သည္။ ေရာက္ကတည္းက ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုင္ကာ TV ၾကည္႔ရင္ၾကည္႔ မၾကည္႔ရင္လဲ သူ႔ဟာသူေလးထိုင္ကာေဆာ႔သည္။ သမီးေလးမွာကား ဟိုေပၚတက္လိုက္၊ ဒီေပၚေဆာ႔လိုက္၊ ေၿပးလိုက္၊ စကားမ်ားလိုက္၊ အေမကို တိုင္လိုက္ႏွင္႔ ေမ်ာက္တစ္ေကာင္လိုၿဖစ္ေနသည္ကို သတိထားမိသည္။ သမီးကို ၿငိမ္ၿငိမ္ေနဘို႔ လိမၼာဘို႔ရာ ထိုခေလးႏွင္႔ႏိွဲဳင္းယွဥ္ကာ ေၿပာမိေတာ႔သည္။

ဒီလိုအၿဖစ္မ်ိဳးၾကံဳလာတိုင္း ကိုယ္႔အိမ္ကလူက ရယ္ေနၿပီး သမီးက ညည္းတူတာဆိုကာ ခနဲ႔တဲ႔တဲ႔ေၿပာေလ႔ရွိသည္။ သူဆိုလိုခ်င္တာက ကိုယ္႔အၿပစ္ ကိုယ္ခံဆိုသည္႔သေဘာ။ သူငယ္ငယ္က သူ႕အေမသည္ အလြန္စည္းကမ္းၾကီးကာ သူသည္လည္း အလြန္ၿငိမ္ၿငိမ္ ေအးေအးေလးေနတတ္ေသာ ခေလးတစ္ေယာက္ၿဖစ္သည္မိွဳ႕ သမီးေမ်ာက္ရံွုးေအာင္ေဆာ႕ၿခင္းသည္ သူႏွင္႔မဆိုင္ ... တဲ႔။ ကိုယ္လြတ္ရုန္းသြားေလသည္။

ေၿပာလည္းေၿပာစရာေပပင္။ ကိုယ္ငယ္ငယ္ကေရာ သူ႔လိုၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနေသာ ခေလးတစ္ေယာက္ၿဖစ္ခဲ႔လို႔လား။ ကိုယ္ငယ္ငယ္က ေနသည္က တန္းလ်ားလို ခေလးေပါင္းစံုစုစည္းရာ ေနရာမွာ ၾကီးၿပင္းခဲ႔သည္။ ကစားသည္႔အခ်ိန္ဆို ခေလး၁၀ေယာက္ ၁၅ေယာက္ေလာက္စုကာ ကစားေလ႔ရွိသည္။ တစ္ခါသား မွတ္မိသည္မွာ ညအခ်ိန္ အုပ္စု ၂စုခဲြကာ ေၿပးတိုင္းလိုက္တန္း ကစားၾကသည္။ ကိုယ္ေၿပးရင္းႏွင္႔ အိမ္ေဘးတစ္အိမ္မွ အ၀တ္ၾကိဳးတန္းႏွင္႔ၿငိကာ ေၿမၾကီးႏွင္႔ ရိုက္မိသည္လား တိုင္ႏွင္႔ရိုက္မိသည္လားမသိ ေခါင္းထဲ ၾကယ္ေတြလေတြ ၿမင္လိုက္ရတာသာ သိလိုက္သည္။ ခဏေနေတာ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြက ဆြိ ... ဆြိ .... ထ ... ထ ဆိုၿပီး အတင္းလွဳတ္မွ ... အင္း ... ဆို သံရွည္ဆဲြကာ သတိရလာသည္။ ဘာၿဖစ္မွန္းရုတ္တရက္မမွတ္မိ။ အဲသလို သတိေမ႔ေအာင္ေတာင္ ေဆာ႔ဘူးပါသည္။

ေနာက္ မွတ္မိသည္က ေရႏွင္႔စည္းတားကာ ေယာက္်ားေလးတစ္ဖက္၊ မိန္းခေလးတစ္ဖက္ ထုတ္စီးတိုးတမ္းကစားသည္။ ဒီကစားနည္းကိုလည္း အေတာ္စဲြသည္။ ထုတ္စီးတိုးရင္း ကိုယ္က ပိန္ပိန္ေသးေသးႏွင္႔ ဖမ္းသူကို ေမႊ႔ကာ ၿဖတ္ဆို လ်ပ္တပ်က္၀င္တိုးရတာ အရသာေတြ႔သည္။ထုတ္စီးတိုးၿပီးကာစ ညမ်ားဆိုရင္ ညအိပ္ရင္းႏွင္႔ ခဏခဏလန္႔ကာ ၿဖတ္ကနဲၿဖတ္ကနဲ ေၿခလွဳတ္၊လက္လွဳတ္ၿဖစ္သည္။ အိပ္မက္ထဲေယာင္ကာ ထုတ္စီးတိုးေနၿခင္း။ တစ္ခါတရံ ေယာင္ၿပီး ၿငင္းေသးသည္တဲ႔။ မိတယ္၊ မမိဘူး၊ ညစ္တယ္ အစရွိသၿဖင္႔ ေဘးက အဖြားကေၿပာၿပသည္။

၅တန္း၆တန္းေလာက္မွာ သားေရပင္မ်ားကို ဆက္ကာ ခုန္ရေသာ အီစြတ္ဆိုသည္႔ကစားနည္း ေခတ္စားလာသည္။ ဘာေၿပာေကာင္းမလဲ ... ဘုတ္အီးမတို႔ ေဆာ႔လိုက္သည္႔ၿဖစ္ၿခင္း ။ အရပ္ရွည္ရွည္ ပိန္ပိန္ႏွင္႔ ကိုယ္႔ခႏၵာကိုယ္ေၾကာင္႔ အၿမင္႔ခုန္ေတြဆို သူမ်ားေတြထက္ ပိုခုန္ႏိူင္ကာ အသင္း၂ဖက္ခဲြကစားလ်င္ ကိုယ္႔ကို ၂ဖက္လံုးက သူတို႔ဘက္တြင္ ပါေစခ်င္ၾကသည္။ ေရႊလား၊ေငြလားဖြက္တမ္းကစားလ်င္ ကိုယ္ပါခ်င္သည္႔ဘက္က ေရႊဖြက္ပါ အစရွိသၿဖင္႔ တစ္ၾကိဳေၿပာထားရသည္။ မုန္႔စားေက်ာင္းဆင္းလ်င္ စားဖို႔သတိမရ ။ မေမာမပမ္း အီစြတ္သာ တြင္တြင္ခုန္ေတာ႔သည္။ ေက်ာင္းၿပန္တက္ရင္ ေခြ်းသံတရႊဲရဲႊႏွင္႔ ေရစိုထားသည္႔အလား။ အဲသေလာက္ ေဆာ႔ပါသည္။

အိမ္တြင္လည္း အေမေတြအဖြားေတြက ဟင္းခ်က္ၿပီး သမီးၾကည္႔ေပးေနာ္ဆုိကာ ထားခဲ႔လို႔ကေတာ႔ အဲဒီေန႔တစ္အိမ္လံုး ဟင္းအတူးသာ စားၾကဘို႔ ၿပင္ၾကေပေတာ႔။ ဟင္းအိုးပစ္ၿပီး တေမ႔တေမာ ေဆာ႔ေနေတာ႔ တစ္ခါတရံဟင္းအိုးတူးၿခစ္လို႔ အနံ႔ရမွ သတိရသည္။အဆူခံရသည္လည္း ခဏခဏ။ ထုိအက်င္႔က အခုအထိစဲြကာ ဟင္းခ်က္လ်င္ အိုးတူးမွာေၾကာက္၍ ေဘးမွာငုတ္တုတ္ထိုင္ ေစာင္႔သည္႔အက်င္႔ကရလာသည္။

၉တန္း၊ ၁၀တန္း ေလာက္ေရာက္ေတာ႔ ကစားနည္းက အဆင္႔ၿမင္႔သြားသည္။ အိမ္ေရွ႔အိမ္မွ သူငယ္ခ်င္းႏွင္႔ ေကာ္ခြက္ေတြႏွင္႔ တကယ္႔ထမင္းဟင္းေတြထည္႔ကာ ဟင္းခ်က္တိုင္းကစားသည္။ ေကာ္ရုတ္မေတြကို အ၀တ္ေတြ တကယ္ခ်ဳပ္ေပးကာ အကႌ်အမ်ိဳးမ်ိဳးေၿပာင္း၀တ္ေပးရတာကလည္း အလုပ္တစ္ခု။ ၾကီးတဲ႔အထိ ေဆာ႔ေန၍ေနာက္ဆံုး အေမက အရုပ္ေတြ ခြက္ေတြအားလံုး ညီမ၀မ္းကဲြေလးေတြ အလည္လာေတာ႔ ေပးပစ္လိုက္မွ နားေအးသြားသည္။


ငယ္ငယ္က ကေလးေပါင္းစံုႏွင္႔ စိမ္ေၿပးတိုင္း၊ ထုတ္စီးထိုးတမ္း၊ ေၿခတစ္ေပါင္က်ိဳးလိုက္တမ္း၊ အရူးမၾကီးမစာဥတမ္း၊ေရႊစြန္ညိဳတမ္း၊ ဘုတ္တလုတ္ေတာက္တဲ႔၊ အဘိုးၾကီး ဘာေတြတူး၊ ေရႊတံခါးၾကီးဖြင္႔ပါဦး အစရွိသၿဖင္႔ ေမ်ာက္ရံွဳးေအာင္ေဆာ႔ခဲ႔သည္မ်ားကို သတိရကာ ယခုေတာ႔ သမီးေလး ေမ်ာက္္ရံွဳးတာ အေမတူလို႔ဆိုသည္႔ စကားကို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ မၾကားေယာင္ၿပဳကာ ေနတတ္ေနေလၿပီ။

(ၿမန္မာက်ဴးပစ္ဖိုရမ္တြင္ ေဖာ္ၿပၿပီး)