မက္စ္ကာရာ ဇာတ္လမ္း ...

တီတီဆြိ ငယ္ငယ္က အေဆာင္မွာ ေနေတာ႔ ေဘးကသူငယ္ခ်င္းက မနက္ေက်ာင္းသြားခါနီး အလွၿပင္ရင္ သူ႕ အလွၿပင္ပစၥည္းေတြထဲက ခဲတံလို ခပ္တုတ္တုတ္ အရာတစ္ခုကို ထုတ္ၿပီး မ်က္ေတာင္ကို ေကာ႔ကာ ေကာ႕ကာ ဆိုးေနတာကို ခဏခဏ ၿမင္ဖူးခဲ႔သည္။ ေအာ္ အလွၿပင္တဲ႔ ပစၥည္းေပါ႔ေလ။ သူငယ္ခ်င္းမက လွလဲလွ၊ ၿပင္လဲ ၿပင္ၿပင္ဆင္ဆင္ေနတတ္သူမိွဳ႔ အဲလိုပဲ သူ႔ထံမွ အလွၿပင္ ပစၥည္း အထူးအဆန္းေလးေတြ ေတြ႔ေနက်။ အဲဒီအခ်ိန္က တီတီဆြိအဖို႔ ေက်ာင္းတက္ဖို႔ စားရိတ္ေတာင္ အႏိူင္ႏိူင္ဆိုေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းလို ထူးထူးဆန္းဆန္း အလွၿပင္ပစၥည္းေတြ စိတ္လဲ မ၀င္စားလွ။ ၀ယ္ဖို႔လဲ မတတ္ႏိူင္သည္ကိုး။ 

ဒီလိုနဲ႔  ႏိူင္ငံရပ္ၿခားမွာ ေက်ာင္းတက္ အလုပ္ေတြဘာေတြ ရလာ၊ ၀င္ေငြေလးလဲ အတန္ငယ္ရွိလာ၊ လွလဲ လွခ်င္လာေတာ႔ အလွၿပင္ ပစၥည္းမ်ားကို စမ္းသံုးၾကည္႔ခ်င္လာသည္။  သို႔ႏွင္႔  တီတီဆြိ၏ ပထမဆံုး မက္စ္ကာရာကို သမီးေလး ၄-၅ႏွစ္ေလာက္မွာ စ၀ယ္ၿဖစ္သည္။ ပထမဆံုး အၾကိမ္သံုးစဥ္က မလုပ္တတ္လုပ္တတ္ႏွင္႔ မက္စ္ကာရာကို မ်က္ေတာင္ေပၚဆိုးၿပီး ေကာ႔ၿပီး မ်က္စိ အမွတ္တမဲ႔ မွိတ္မိရာ မ်က္ခမ္းေအာက္ဖက္ မက္စ္ကာရာ အမဲမ်ား ေပက်ံကုန္၍ အေတာ္ပင္  ဒုကၡေရာက္လိုက္ေသးသည္။ ဆိုးလိုက္၊ ေပလိုက္၊ ဖ်က္လိုက္ႏွင္႔ ပထမဆံုးအၾကိမ္က အေတာ္ေတာ႔ အဆင္မေၿပ။ ဆိုးၿပီးေတာ႔ သူ႔ဟာသူ မွန္ထဲၾကည္႔ကာ မဆိုးပါဘူးဟု ေက်နပ္ေနစဥ္ သမီးၿဖစ္သူက အားေပးေလသည္။ ေမေမက သရဲမၾကီးႏွင္႕ တူသတဲ႔။ ဟဲ႔သမီးရဲ႕ ကိုယ္႕အေမကိုယ္ သရဲမၾကီးလို႔ မေၿပာရဘူး ဆိုေတာ႔ သူေၿပာမွ ပိုဆိုးသြားသည္.။ ဂ်ဴဂ်ဴက တကယ္သရဲမနဲ႔တူလို႔ အမွန္အတိုင္းေၿပာတာကိုတဲ႔ ... ကဲ။ 

ဤသို႔ႏွင္႔ ေနာက္တစ္ႏွစ္ခန္႔ၾကာေသာအခါ တီတီဆြိ၏ ပထမဆံုးေသာ မက္စ္ကာရာဗူူးလည္း ကုန္ခါနီးၿပီ။ အရင္ကလို ဆိုးလိုက္ရင္ အရည္ေလးေတြ စိုမေနေတာ႔ပဲ ခပ္ေၿခာက္ေၿခာက္ ၿဖစ္လာကာ အရင္ကလို ဆိုးၿပၤီးလွ်င္ ေအာက္မ်က္ခမ္းအား ေပက်ံၿခင္း မ်က္လံုးတစ္၀ိုက္ မဲေနၿခင္းတို႔ မရွိေတာ႔။  ဆိုးၿပီးတာႏွင္႔တန္းေၿခာက္သည္ကိုး။ ကုန္ခါနီး ေဆးေတြ ေၿခာက္သြားမွပင္ မက္စ္ကာရာေလးက ဆိုးရတာ ပိုအဆင္ေၿပေနေသးေတာ႔သည္။

တစ္ရက္ေတာ႔ မက္စ္ကာရာသည္ လံုး၀ ဆိုးမရေအာင္ ခန္းေၿခာက္ ေခ်ၿပီ။ ထိုအခါ တီတီဆြိတစ္ေယာက္ မက္စ္ကာရာအသစ္၀ယ္ရန္  ရွာပံုေတာ္ဖြင္႔ရေတာ႔သည္။ အလွၿပင္ ပစၥည္းဆိုင္ေတြမွာ မက္စ္ကာရာေတြ ဘရန္းအမ်ိဳးမ်ိဳဳး အလြန္ေပါမ်ားေသာ္လည္း အရင္သံုးဖူးသည္႕ brand၊  အေရာင္၊  brush တို႔ကို အတိအက် လိုက္ရွာ ၀ယ္ေလရာ ေတာ္ေတာ္ႏွင္႔ ရွာမေတြ႔ႏိူင္ၿဖစ္ရေလသည္။ 

တစ္ရက္ေတာ႔ နာမည္ၾကီး အလွၿပင္ပစၥည္းေရာင္းသည္႔ ဆိုင္တစ္ဆိုင္တြင္ သူလိုက္ရွာေနသည္႔ မက္စ္ကာရာ ဘရန္း၊ အေရာင္ အတိအက်ကို ေတြ႔လိုက္ရာ အလြန္၀မ္းသာသြားသည္။ သို႔ေပမဲ႔ ထိုေန႔က ၀ယ္မည္လုပ္ေတာ႔ ပိုက္ဆံအိပ္ (Wallet) အိမ္တြင္ ေမ႔ခဲ႔ရာ ၀ယ္ခါနီးမွ လိုခ်င္တာေလး မရလိုက္၍ အလြန္ပင္ စိတ္ပ်က္ခဲ႔ရေလသည္။ ေနာက္တစ္ပတ္ေနမွ ထိုဆိုင္သို႔ တစ္ေခါက္ ထပ္ေရာက္ကာ လိုခ်င္ေနေသာ မက္စ္ကာရာကို ၀ယ္ခဲ႔ပါေတာ႔သည္။

ေနာက္ေန႔ တနလၤာေန႔မနက္ Monday blue က အေတာ္ဆိုးသည္။ ရံုးသြားရမွာ ဆိုေတာ႔ မနက္ေစာေစာထရမွာ အပ်င္းထူေနရာ မနက္ ၈နာရီထိုးမွ အိပ္ရာမွ က်ံဳးရုန္းထကာ ရံုးသြားဖို႔ ေရမိုးခ်ိဳး ၿပင္ဆင္ရေတာ႔သည္။ ေရကို ၁၀မိနစ္နဲ႔ အၿမန္ခ်ိဴး၊ အ၀တ္ကိုလဲ အၿမန္လဲ၊ မိတ္ကပ္ကို ကမန္းကတမ္းလိ္မ္း၊ အေပၚက Cream puff ကို တက္သုတ္ရိုက္ကာ ပုတ္ရသည္။ မ်က္ခံုးေမႊးကို ကမန္းကတမ္းဆဲြ  နွဳတ္ခမ္းနီ ပန္းဆီေရာင္ ေဖ်ာ႔ေဖ်ာ႕႔ကို အဆီပါသည္႔ တၿခားနွဳတ္ခမ္နီနွင္႔ တဲြဆိုးကာ ႏွဳတ္ခမ္းနီဗူးၿပန္အထား၊ အံဆဲြထဲမွာ မေန႔က ၀ယ္ထားသည္႕ မက္စ္ကာရာဗူး အသစ္ခ်ပ္ခြ်တ္ကို ေတြ႔မွ ဆိုးဖို႕ သတိရသြားသည္။ 

မက္စ္ကာရာကို ကမန္းကတမ္းဖြင္႔ကာ မ်က္ေတာင္ေပၚ ဆိုးလိုက္သည္။ ဆိုးၿပီး ရုတ္တရက္ မ်က္ေတာင္ခပ္မိရာ ေဆးက အသစ္ဆိုေတာ႔ အရင္ဆိုးေနက် လို ေဆးကမေၿခာက္ပဲ စိုေနရာ မ်က္လံုးတစ္၀ိုက္ ေအာက္ေၿခေတြမွာေရာ ေဆးအမဲေတြ ပရပြ ေပက်ံကုန္ေတာ႕သည္။ ေအာ္အေရးၾကီးပါတယ္ဆိုမွ၊  ေဆးေတြကို တစ္ရွဳးစနဲ႔ ကမန္းကတမ္းသုတ္ မက္စ္ကာရာကို ထပ္ဆိုးကာ အလုပ္ရွဳပ္သြားသည္။ 

အိမ္ခန္းထဲကထြက္လာေတာ႔ စလင္းဘက္အိိပ္ကိုယူ၊  ၾကီးေတာ္ၿပင္ေပးထားသည္႔ ရံုးထမင္းဗူးအထုတ္ကိုဆဲြကာထြက္လာရာ မနက္တိုင္း ၀တ္ၿပဳေနက် ဘုရားစင္ေရွ႔ေရာက္မွ ဘုရားရွ္ိခိုးဖို႔ သတိရေလသည္။ 

ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ၿမတ္ၾကီး ေရွ႔ေမွာက္တြင္ က်ံဴ႔က်ံဳဴ႔ထိုင္ကာ ရွိခိုးရန္ မ်က္လံုးကို အမွိတ္ ေစာနက ဆိုးထားသည္႔ မက္စ္ကာရာတို႔က မေၿခာက္ေသးရကား မ်က္စိမွိတ္ ရွ္ိခိုးရန္ မၿဖစ္ႏိူင္ေတာ႕ေခ်။ ထိုမက္စ္ကာရာတို႔ ေပပါက ၿပန္ဖ်က္ရန္လည္း အခိ်န္မရေတာ႔ပါ။ ရံုးခ်ိန္က အေတာ္ေနာက္က်ေနပါၿပီ။

ခါတိုင္းေတာ႔ မ်က္လံုးအစံုကို ၿငင္သာစြာ မွိတ္ခါ ရိုက်ိဴးစြာ ၀တ္ၿပဳတတ္ေသာတီတီဆြိသည္ ထိုေန႔မနက္ကေတာ႔ မ်က္လံုးအၿပဴးသားၿဖင္႔ မ်က္ေတာင္မွ်ပင္ မခပ္ပဲ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ၿမတ္ၾကီး၏ ေရွ႔ေမွာက္တြင္ ရွိခိုး၀တ္ၿပဳလွ်က္ရွိေပသည္။ 

ဘုရားရွိခိုးအၿပီး ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ၿမတ္ၾကီး မ်က္နွာကို ၾကည္ညိဳရန္

ဖူးလိုက္ေတာ႔ မွ ဘုရားရွင္၏ မ်က္နွာေတာ္မွာ ခါတိုင္းေန႔ေတြကထက္ ပို၍ ၿပံဳးတံုးတံု႔ၾကီး ၿဖစ္ေနသလားဟု စိတ္ထဲတြင္ ထင္မိလိုက္ေလသတည္း။