အေၾကေကာက္ ဇာတ္လမ္း

ကိုယ္႔ဆံပင္ေတြ ရွည္ေနၿပီ။ ရွည္ေနၿပီဆိုတာထက္ ဆံပင္က ပံုပ်က္ေနတာ။ အရင္က step ညွပ္ထားတာဆိုေတာ႔ ရွည္လာေတာ႔ၾကည္႔မေကာင္းဘူး။ ကပိုကယိုနဲ႔ သပ္သပ္ရပ္ရပ္မရွိဘူးလို႔ ထင္ေနတယ္။ စလံုးေရာက္ေတာ႔ ဆံပင္ညွပ္ဆိုင္ ရွာရတဲ႔ ဒုကၡ တစ္ခုပိုလာတယ္။ အရင္ကေတာ႔ ကိုယ္ေနတဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္က တရုတ္ဆိုင္တစ္ဆိုင္ကို သတ္သတ္မွတ္မွတ္ထား ညွပ္ေလ႔ရွိတယ္။ ညွပ္တဲ႔သူကိုလဲ တစ္ေယာက္ထဲ သတ္သတ္မွတ္မွတ္နဲ႔ ညွပ္တယ္။ တစ္ခါသား ကုိယ္ညွပ္ေနက်လူ မအားတာနဲ႔ ေတြ႔တဲ႔လူက ညွပ္ေပးလိုက္တာ စာကေလးအေမႊးႏွဳတ္ေက ၿဖစ္သြားလို႔ အဲ႔ဆိုင္ ေနာက္ဘယ္ေတာ႔မွ မသြားေတာ႔ဘူး။ လြန္ခဲ႔တဲ႔ တစ္ႏွစ္ေလာက္ကေတာ႔ ပင္နစူးလားက ညန္မာလို ေသေသခ်ာခ်ာေၿပာညွပ္လို႔ရတဲ႔ ၿမန္မာဆိုင္တစ္ခုမွာ စက္က်ေနေလရဲ႔။ ခုေတာ႔ သိပ္စိတ္တိုင္း မက်ခ်င္ၿပန္ဘူး။

စဥ္းစားမိတာက မဆြိတီၿမန္မာၿပည္မွာေနတံုးကေတာ႔ ဒီလိုဆံပင္ညွပ္ဆိုင္ စိတ္တိုင္းမက်တာတို႔၊ ရွာရခက္တာတို႔လို႔ မရွိခဲ႔ဖူးဘူးဂ်။ မရွိဆို မဆြိတီတို႔ အိမ္ခ်င္းကပ္ရပ္က ဆံပင္ညွပ္ဆိုင္ ဖြင္႔ထားတာကိုး။ အဲဒီမွာ ညီအစ္မေတြခ်ည္း ၅ေယာက္ေတာင္ရွိတာမွာ အစ္မအၾကီးဆံုးက အစၿပဳလို႔ ဆံပင္ညွပ္ပညာစသင္ၿပီး ေအာက္က အငယ္ေတြအကုန္လံုးကို ပညာအေမြေပးထားတာ။ ခုဆို ကိုယ္စီ အလွၿပင္ဆိုင္ေတြနဲ႔ေတာင္ ၿဖစ္လို႔ အေတာ္ၾကီးပြားေနၾကၿပီ။

အဲဒီတံုးက သူတို႔ဆံပင္ညွပ္ဆိုင္ စ ဖြင္႔ကာစ။ ညီအစ္မတစ္ေယာက္မွ မရွိတဲ႔ကိုယ္႔ကို အေတာ္လဲ ခင္ၾကတယ္။ ကိုယ္က တစ္ခါတစ္ရံ သူတို႔ရဲ႕ လက္တဲ႔စမ္းဖက္ေတာင္ၿဖစ္လိုက္ေသး။ သူတို႔ကလဲ တစ္ခါတရံ သူတို႔ဆိုင္မွာ ခ်ိတ္ထားတဲ႔ ၿပင္သစ္မင္းသမီး ဆိုဖီမာရွဴးတို႔၊ ဖီဘီကိတ္စ္တို႔ ဘာတို႕နဲ႔ တူတယ္ဆို ကုိယ္႔ကို ေၿမွာက္ေၿပာၿပီး ညွပ္ေပး၊  ေက်နပ္ေနတာေပါ႔ေလ။

တစ္ခါသား ကိုယ္က ၉တန္း ေအာင္ကာစ ေလာက္ၿဖစ္မယ္။ တီဗီြမွာ သီခ်င္းဆိုတဲ႔ ေမာင္ဂ႒ဳန္စတယ္ ထင္တာပဲ။ ေဒါက္ေၿဖာင္႔ေကနဲ႔။ သူက နားရြက္ေရွ႕က ဆံပင္ေဒါက္ကို လံုး၀ရိတ္ခ်လိုက္ၿပီး နားအေပၚဖက္မွာ ေၿဖာင္႔ေၿဖာင္႔ၾကီးရယ္။ ေနာက္ပိုင္း အဲဒီေကက ေခတ္စားလာတယ္။ အဲဒါ အိမ္ေဘးက ညီအစ္မေတြဆီမွာ ဆံပင္သြားညွပ္ေတာ႔ ဆြိ ခုေခတ္စားေနတဲ႔ ေဒါက္ေၿဖာင္႔ေကေလး ညွပ္ပါလားဆို၊ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို အင္မတန္ ေခတ္မီတယ္၊ ေခတ္ေရွ႕ေၿပးတယ္လို႔ထင္ေနတဲ႔ ဆြိဆြိတီက လုပ္လိုက္ေလဆို မီးစိမ္းၿပလိုက္တာ ကိုယ္ထားေနက် ကိုယ္႔ရဲ႕ ဆံပင္ေၿဖာင္႔ေၿဖာင္႔ ဆာမူရိုင္းေကလဲေပ်ာက္လို႔  တုိကပ္ေနတဲ႔ ေယာက္်ားစတိုင္ ဆံပင္ၿဖစ္သြားပါေလေရာ။ လူကပိန္ပိန္၊ ခႏၶာကိုယ္က မထြားက်ိဳင္းရတဲ႔ၾကားထဲ ေယာက္်ားရွပ္ အကႌ်ေတြခ်ည္းပဲ ၀တ္ေနမိေတာ႔ မသိတဲ႔ သူေတြက ကိုယ္႔ကိုေယာက္်ားလွ်ာလိုလို အေၿခာက္လိုလို ထင္ၾကတယ္။ ဘတ္စ္ကားေပၚဆိုလဲ စပယ္ယာေတြက ညီေလး ဟိုဘက္ နဲနဲတိုးတို႔ ဘာတို႔ေပါ႔။ အဲဒီေကနဲ႔ သၾကၤၤန္တြင္းေရပက္ေတာ႔ အေၿခာက္ေလး ေရပက္ေနတယ္ဆိုၿပီး ဟိုကစ ဒီကေနာက္နဲ႔ ငုိအားထက္ ရယ္အားသန္ေတာင္ၿဖစ္လို႔။ အေၿခာက္မဟုတ္ပါဘူးဆိုတာ မနဲေၿဖရွင္းယူရတယ္။

ေနာက္တစ္ခါ မွတ္မိတာက အေရးအခင္းၿပီး  ေက်ာင္းေတြၿပန္ဖြင္႔ခါနီး အေၾကေကာက္ဆို ေခတ္စားလိုက္ေသးတယ္။ ကိုယ္က အဲဒီအခ်ိန္ ကိုးရီးယား အထည္ခ်ဳပ္စက္ရံုတစ္ခုမွာ အလုပ္လုပ္ေနတာ။ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြက လိွဳင္မွာ တက္ေနတဲ႔ ေဟာ႔ေရွာ႔ေတြ။ သူတို႔ေတြက အေၾကေကာက္ေတြ ကိုယ္စီနဲ႔ ပ်ံေနတာပဲကိုး။ အဲဒါနဲ႔ ဆြိဆြိတီလည္း သူတို႔လိုေခတ္မီခ်င္တာနဲ႔ ထံုးစံအတိုင္း အိမ္ေဘးက ညီအစ္မေတြ လက္ထဲ ကိုယ္႔ဆံပင္ ၀ကြက္အပ္လိုက္တာေပါ႔။ ဘာရမလဲေနာ႔။

အဲဒီေန႔က အေၾကေကာက္ေကာက္ဖို႔ ဆံပင္ေဆးေပါင္းထားတုံး (ေခါင္းေပါင္းၾကီးနဲ႔)  နာရီ၀က္ေစာင္႔ရမယ္ဆိုတာနဲ႔ ကိုယ္႔အိမ္ကိုယ္ၿပန္ၿပီး ႏွပ္ရင္းနဲ႔ စာအုပ္ဖတ္ေနတာ။ စာအုပ္ဖတ္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားလိုက္တာမွာ တစ္နာရီေလာက္ေနမွ ႏိုးလို႔ ဆံပင္ေကာက္ထားတာ သတိရတယ္။ သူတို႔လဲ ဆိုင္မွာ လူက်လို႔ ေမ႔ေနတယ္ဆိုပဲ။ ဆံပင္ၿပန္ေၿဖအၿပီး တစ္ခါဘူးမွ ဆံပင္မေကာက္ဘူးသူဆိုေတာ႔ အိမ္ၿပန္ၿပီး မွန္ၾကည္႔၊ ကိုယ္႔ဆံပင္ကို ကိုယ္ၿဖီး၊ အဲက်မွ ေအာင္ၿမတ္ေလး။ ဆံပင္ကအခ်ိန္လြန္သြားေတာ႔ လိုတာထက္ ပိုေကာက္ၿပီး ကပၸလီေတြ ဆံပင္လို ၿဖီီးေလ၊ ပြေလ။ ပြေလ ၿဖီးေလ။ ေခါင္းနပန္းၾကီးတယ္ဆိုတာ အဲဒါမွ တကယ္ပဲ။ ကိုယ္႔ဆံပင္ကိုယ္ၾကည္႔ၿပီး ေဇာေခြ်းေတြေတာင္ ပ်ံလာတယ္။ ဒီလိုေတာ႔ မၿဖစ္ေခ်ဘူးဆို ဆိုင္ကိုၿပန္သြားဖို႔ အခန္းထဲကအထြက္ အကိုနဲ႔ သူ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္သိုက္ အိမ္ကိုအလာ ခပ္ေမွာင္ေမွာင္အခန္းထဲကထြက္လာတဲ႔ ဓာတ္လိုက္ထားသလို ဆံပင္အပြၾကီးနဲ႔ ကိုယ္႔ကိုေတြၿပီး သူတို႔ေတြ လန္႔ေတာင္ေအာ္သဗ်ား။  (တစ္ခ်ိဳ႔လဲ ညီမ ပိုးဖို႔လာသူေတြ ... ဤကား စကားခ်ပ္ ... ) ေနာက္မွ ေဆးနဲ႔တစ္ခါ ၿပန္ေၿဖာင္႔ၿပီး ၿပန္ေၿဖယူရတယ္။ ငိုအားထက္ ရယ္အားသန္။ လွခ်င္ရက္ စက္စက္ယို။

ခုေတာ႔ အသက္လည္းၾကီးၿပီ။ လွတာကလည္း လွခ်င္တံုးဆိုေတာ႔ ဒီကိစၥေတြ ေရွာင္လို႔မရေသးဘူး။ ကိုယ္စိတ္တိုင္းက်မယ္၊ လွမယ္ထင္တဲ႔ ဆံပင္ညွပ္ဆိုင္ရွာေနတံုး။ ဟိုတစ္ေလာက နာမည္ၾကီးသြားတဲ႔ တင္မိုးလြင္ညီမဆီပဲသြားရမလား။ ပင္နစူးလားက ကိုယ္႔အရပ္က အသိတစ္ေယာက္ဖြင္႔ထားတဲ႕ ဆိုင္သစ္ကိုပဲ သြားအားေပးရမလား ...ဘယ္သြားညွပ္ရမလဲ စဥ္းစား ေနတံုး။

(ဤပို႔စ္သည္လည္း စကၤာပူမွာ ေနစဥ္က ေရးထားတာ ၿဖစ္ပါသည္။ အန္တီဆြိ အသစ္ေရးဖို႔ အခ်ိန္မရေသး၍ အေဟာင္းေလးေတြပဲ တင္ေပးေနရတာ ခြင္႔လႊတ္ၾကပါကုန္)