Saturday, April 2, 2011

ကြ်န္မေၿပာခ်င္တဲ႔ အခ်စ္အေၾကာင္း



ထိုေန႔ညက ကြ်န္မငိုသည္။ တစ္ညလံုး ငိုသည္။ ငိုလြန္းအားၾကီး၍ မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးလဲ မို႔ေမာက္ေနသည္။ ရည္းစားေဟာင္းက အသည္းခြဲသြားတာ ၆လေက်ာ္ၿပီ။ အသည္းကားကဲြ၍ မၿပီးေသး။ မိုးရြာလွ်င္လည္း ကြ်န္မငိုသည္။ ေနပူလွ်င္လဲ ငိုသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ဘတ္စ္ကားစီးရင္း တစ္စံုတစ္ခုကို သတိရကာ မ်က္ရည္ေတြ တြင္တြင္က်တတ္သည္။

အဖြားကေတာ႔ေၿပာသည္၊ သမီးရယ္ ၿဖစ္ၿပီးသားကိစၥေတြကို ကိုယ္မသံုးေတာ႔တဲ႔ ပစၥည္း အမိွဳက္ပံုးထဲထည္႔ပစ္သလို ပစ္လိုက္ပါေတာ႔ကြယ္ တဲ႔။ ခက္သည္က ကြ်န္မ။ ေမ႔မရပါ။ ဘယ္လိုမွ ေမ႔မရေသာ အေၾကာင္းတရားမ်ား ၾကံဳၾကိဳက္လွ်င္ ကြ်န္မ ငိုသည္ခ်ည္း။ တခါတရံလည္း ရိွဳက္ခါရိွက္ခါ ငိုသည္။ တစ္ခါတရံလည္း ေခ်ာင္တစ္ေခ်ာင္မွာ အသံတိတ္ မ်က္ရည္က်လ်က္။

အဲဒီေန႔မနက္က မို႔ေမာက္ေနေသာ မ်က္လံုးအစံုႏွင္႔ အခန္းကို တံမ်က္စည္းလွည္းေနစဥ္ ၿပတင္းေပါက္ကို အမွတ္တမဲ႔ အၾကည္႔၊ အေဆာင္ေရွ႕လမ္းေလးဆီမွ လူ၂ေယာက္ ခပ္သုတ္သုတ္ ေလွ်ာက္လာသည္ကို လွမ္းၿမင္လိုက္သည္။ ၂ေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္ကေတာ႔ ၿမင္ဘူးသလိုရွိသည္ဟု ထင္ေနတံုး " ေဒၚxxx ဧည္႔သည္ " ဟု အေဆာင္မွ ဦးေလးၾကီးရဲ႕ လွမ္းေအာ္သံ ၾကားလိုက္ရသည္။ လွည္းလက္စ တံမ်က္စည္းကို အသာခ်၊ အနည္းငယ္ သပ္ရပ္ေအာင္ၿပင္ဆင္ရင္း အေဆာင္ေရွ႕တံခါး၀ထံ ကြ်န္မေရာက္သြားသည္။

အေဆာင္တံခါးပင္မဖြင္႔၊ ကြ်န္ေတာ္ မမိညိဳ ရဲ႕ မိတ္ေဆြပါခင္ဗ်ာ။ မမိညိဳက စာတစ္ေစာင္ လူၾကံဳေပးလိုက္လို႔ လာေပးပါတယ္ဆိုကာ ဘာဂ်ာသံတံခါးအေပါက္မွ စာတစ္ေစာင္ လွမ္ေပးေလသည္။ ေပးလာသူက မ်က္မွန္နွင္႔ ေပမဲ႔ ဘာဂ်ာတံခါးၾကားမွ ၾကည္႔လိုက္ေသာ သူ႕မ်က္လံုးအစံုကို မွတ္မိေနသည္။ ဒီမ်က္ႏွာ၊ ဒီပံုစံမ်ိဳး ၿမင္ဘူးသည္။ ေသခ်ာကို ၿမင္ဖူးခဲ႔သည္။ ဒါေပမဲ႔ ဘယ္လိုမွ အစေဖာ္မရ။ သူကလဲ မိညိဳရဲ႕မိတ္ေဆြဆိုသည္မွအပ မိတ္ဆက္ၿခင္းအလွ်င္းမရွိ။ ေပးစရာရွိတာေပးကာ ၿပန္ေလသည္။ သူငယ္ခ်င္းကို လူၾကံဳၿပန္ေပးလိုလွ်င္ သူေနာက္၂ရက္ေန ထပ္လာခဲ႔မည္။ အဆင္သင္႔ၿပင္ထားပါဟုဆိုသည္။

မမိညိဳဆိုသည္ကား ကြ်န္မနဲ႔ ေက်ာင္းတံုးက အေဆာင္ေနစဥ္ အခန္းေဖာ္ သူငယ္ခ်င္း အရင္းၾကီး ၿဖစ္ပါသည္။ ေက်ာင္းၿပီးေတာ႔ ယိုးဒယားက နာမည္ၾကီး တကၠသိုလ္တစ္ခုမွာ စေကာ္လာရကာ ေက်ာင္းတက္ေနၿခင္းၿဖစ္သည္။ မိညိဳရဲ႔ စာကို ဖတ္ရေတာ႔ ကြ်န္မ နည္းနည္းေတာ႔ အံ႔ၾသမိသည္။ သူေရးထားသည္ကို အၾကမ္းဖ်ဥ္းေၿပာရလွ်င္ ယခုစာယူလာေပးသူကား မည္သူမည္၀ါၿဖစ္သည္။ (အမွန္က ကြ်န္မတို႔ႏွင္႔ ေမဂ်ာတူ အတန္း ၂တန္းၾကီးေသာ အကိုၾကီး၊ ေက်ာင္းက အသင္းအပင္းကိစၥ၊ လူမွဳေရးကိစၥေတြမွာ ေနရာတကာ ပါလြန္း၍ ၿမင္ဖူးေနၿခင္းၿဖစ္ပါသည္ ) ေက်ာင္းတံုးက ကြ်န္မတို႔သူငယ္ခ်င္းေတြ စုရိုက္ထားေသာပံုကို ၿပမိသည္မွအစ ကြ်န္မကို သေဘာက်ကာ သူငယ္ခ်င္းကို ေအာင္သြယ္ေပးရန္ နားပူသည္ဆိုသည္။ ေအာင္သြယ္ေပးပါမည္႔အေၾကာင္း သူငယ္ခ်င္းက မနက္တိုင္း ဘရိတ္ဖတ္စ္ ဘယ္ႏွစ္ရက္ဆိုလားမသိ ေကြ်းခိုင္းကာ သေဘာတူညီမွဳ ရခဲ႔သည္ဆိုသည္။ အေတာ္ဆိုးသည္႔သူငယ္ခ်င္း။

ေနာက္၂ရက္ေနေတာ႔ ကြ်န္မလဲ မိညိဳအတြက္ လက္ေဆာင္ အက်ီေလးတစ္ထည္ရယ္၊ စာေလးတစ္ေစာင္ေရးကာ အသင္႔ေစာင္႔ေနသည္။ အဲသည္ေန႔က ကြ်န္မလဲ အိမ္ၿပန္စရာရွိသည္ႏွင္႔ ေပးစရာရွိတာေပးၿပီး အိမ္တစ္ခါတည္း ၿပန္မည္ဆိုကာ ေစာင္႔ေနခဲ႔သည္။ သူေရာက္လာေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေနာက္က်ေနၿပီ။ အေဖာ္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ႏွင္႔ အတူ ေရာက္လာၿခင္းၿဖစ္သည္။ အေဆာင္ေရွ႔က ခံုေလးမွာပင္ ကြ်န္မတို႔ စကားအနည္းငယ္ေၿပာၿဖစ္သည္။ စကားစၿမည္ေၿပာေနရင္း သူ႔ပံုစံက အေတြ႔အၾကံဳမရွိေသာ လူပ်ိဳၾကီးတစ္ေယာက္ ရွက္ေနသလိုမ်ိဳး အေယာင္ေယာင္အမွားမွား ရွက္ကိုးရွက္ကန္းပံုၿဖစ္ေနသည္။ ကြ်န္မသည္ကား ထင္ထားသည္ထက္ မ်ားစြာအိေၿႏၵရေနသည္။ စိတ္လွဳပ္ရွားၿခင္း အလွ်င္းမရွိ။ စကားကို အမွားအယြင္းမရွိ၊ ေအးေဆးတည္ၿငိမ္စြာ ေၿပာေနသည္။

သူငယ္ခ်င္းထံေရးေသာစာတြင္ ကြ်န္မအသည္းကဲြခဲ႔တာ၊ ရည္းစားရွိဖူးတာ သူသိရဲ႕လား အစရွိကာ၊ ခံစားခဲ႔ရသည္၊ ၿဖစ္ပ်က္ခဲ႔သည္မ်ားကို သူငယ္ခ်င္းထံ ရင္ဖြင္႔သည္။ မိညိဳထံမွ Life is going on, don't give up my friend, keep on အစရွိေသာ အားေပးစာမ်ားႏွင္႔အတူ ကြ်န္မလည္း အနည္းငယ္ အားရွိလာသည္။ ေနာက္ပိုင္း သူ႕ထံမွ စာေလးမ်ားလည္း တစ္ပတ္တစ္ခါဆိုသလို မွန္မွန္ေရာက္လာသည္။ သူ႔လက္ေရးမ်ားက လက္ေရးပိုင္ရွင္ႏွင္႔ ဆန္႔က်င္စြာ လွလြန္းလွပါတကား။ ထိုစဥ္က ကြ်န္မတို႔ ႒ာနႏွင္႔ ဆရာမေဆာင္ အလြန္နီးရာ စာေရာက္လာလွ်င္ ႒ာနက စာေရးမက ဖံုးဆက္ခါ လာယူခိုင္းေလ႔ရွိသည္။ အေဆာင္သို႕ ဖံုးလာလွ်င္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက စ၍ ေနာက္၍ မဆံုးေတာ႔ၿပီ။

စာေလးေတြေရာက္လာေတာ႔ ကြ်န္မလဲ စာၿပန္ေရးၿဖစ္ပါသည္။ စာမ်ားေရးရင္း၊ ၿပန္ရင္းၿဖင္႔ အတိတ္ဇာတ္ေၾကာင္းမ်ားကို အနည္းငယ္ေမ႔ေပ်ာက္ကာ ကြ်န္မေ၀ဒနာမ်ား အေတာ္သက္သာလာသည္။ သူငယ္ခ်င္းကို အလြန္ပင္ ေက်းဇူးတင္မိပါသည္။ စာမ်ားေရးရင္း၊ ၿပန္ရင္းၿဖင္႔ စာေရးသူ သူ႔ကို သံေယ်ာဇဥ္လိုလို ၊ သတိပဲရသလိုလို စိတ္ထဲမွာ ၿဖစ္လာခဲ႔သည္။ ဒါဟာ အခ်စ္လား။ စိတ္ထဲမွာ ဇေ၀ဇ၀ါ။ စာမ်ား အၿပန္အလွန္ေရးရင္းၿဖင္႔ ၆လ၊ ၇လ လ ၾကာသြားၿပန္သည္။ တစ္ရက္ေတာ႔ စာထဲမွာ သူကြ်န္မကို သံေယ်ာဇဥ္ရွိသည္႔အေၾကာင္း၊ ခ်စ္ေနသည္႔အေၾကာင္း ဖြင္႔ေၿပာလာသည္။ ကြ်န္မကေတာ႔ ေ၀႔လည္ေၾကာင္ပတ္လုပ္ေနသည္။ ကြ်န္မ စဥ္းစားရဦးမည္။ အၿပင္မွာ တစ္ခါ၊၂ခါေလာက္ေတြ႔ဖူးသူကို ကြ်န္မဘယ္လို ေၿပာရမည္လဲ။

တစ္ရက္ သူ႔အိမ္က အေရးတၾကီးကိစၥႏွင္႔ ၿမန္မာၿပည္သို႔ သူခဏၿပန္လာမည္ဆိုသည္။ သူ႔အိမ္ကအၿပန္ ကြ်န္မဆီ၀င္မည္တဲ႔။ စာခ်င္းၿဖင္႔ အတန္ၾကာ ရင္းႏွီးသံေယ်ာဇဥ္ၿဖစ္ေနၿပီဆိုေတာ႔ ကြ်န္မလဲသူ႔ကို ေတြ႔ခ်င္ပါသည္။ စကားေတြ ေၿပာခ်င္ေနမိပါသည္။ အဲဒီေန႔က ဆိုင္ကယ္သံ တဖုတ္ဖုတ္ၾကားေတာ႔ သူကြ်န္မတို႔ ႒ာနနား ဆိုင္ကယ္နွင္႔ေရာက္လာၿခင္း ၿဖစ္ပါသည္။ ထံုးစံအတိုင္း သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ထံမွ ဆိုင္ကယ္ငွါးလာၿခင္းၿဖစ္မည္။ သူႏွင္႔ ေႏြးေအးမွာ သြားထိုင္ၾကသည္။ စကားေၿပာၾကသည္။ ကြ်န္မတို႔ ေက်ာင္းသူဘ၀က drawing ခန္း 7/1-1 နားက ေလွခါးထစ္ေတြမွာထိုင္ စကားေတြ ေၿပာၿဖစ္ၾကသည္။ စကားမ်ားကား ေၿပာမကုန္ၾက။

ဒီၾကားထဲ အေဆာင္မွ သူငယ္ခ်င္းအခ်ိဳ႕က သူႏွင္႔ကြ်န္မကို သေဘာမတူၾကၿပန္။ သူ႕မွာ ဘာအၿပစ္ရွိသည္၊ ညာအၿပစ္ရွိ္သည္ဆိုကာ ဖ်က္ေလသည္။ ကြ်န္မကား ေရွ႔သို႔ တိုးရမည္လား၊ ေနာက္ဆုတ္ရမည္လား ဇေ၀ဇ၀ါ။ ကြ်န္မသူ႔ကိုေတြ႔ေတာ႔ ေၿပာမိသည္။ သူသည္ကား အလြန္စိတ္ဓာတ္ၿပတ္သား ခိုင္မာေသာ သူေပတကား။ လက္ေတြ႔က်ေသာ သူေပတကား။ ဘယ္သူ သူ႔အေၾကာင္းဘာေၿပာေၿပာ သူဂရုမစိုက္ပါတဲ႔။ ငါ႔ညီမအေၾကာင္းေတြေၿပာတာလဲ သူဂရုမစိုက္ပါတဲ႔။ ေလာေလာဆယ္ဘ၀ကိုပဲ စိတ္၀င္စားပါသည္တဲ႔။ လူမ်ားေတြေၿပာတာ ညီမလဲ ဂရုမစိုက္ပါႏွင္႔တဲ႔။ ခု၂ေယာက္ခ်င္း ေတြ႔ေနၿပီပဲ။ မသိတာရွိေမး။ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ကို ၿပတ္ၿပတ္သားသားခ်။ မည္သူ႔မွလဲ သူေကာင္းသည္၊ ဆိုးသည္ မေၿပာ။ ကိုယ္လုပ္ခ်င္ရာကို ကိုယ္တိုင္ဆံုးၿဖတ္ ဆိုေလသတည္း။ ကြ်န္မသူ႕ထံမွာ ခိုင္က်ဥ္ေသာစိတ္ဓာတ္ တစ္ခုကို ေတြ႔လိုက္ရသည္ႏွင္႔ အတူ စိတ္ထဲမွာ သူ႔အရိပ္ေအာက္မွာသာဆိုလ်င္ ကြ်န္မအား အကာအကြယ္ေပးမည္႔သူတစ္ေယာက္ ရွိေနသလို လံုၿခံဳစိတ္ခ်သလို ၿဖစ္သြားသည္။

ေနာက္ေန႔မနက္ သူ႕ေမြးေန႔မွာ သူ႔သူငယ္ခ်င္း ကားစုတ္ေလးေမာင္းကာ ေရႊတိဂံုဘုရား အတူဖူးရေအာင္ဆိုကာ လာေခၚၿပန္သည္။ ကားစုတ္ေလးကို မေမာင္းတတ္ေမာင္းတတ္ႏွင္႔ေမာင္းကာ ကက္ဆက္ အစုတ္ေလးဖြင္႔ကာ ကြ်န္မတို႔ သြားခဲ႔ၾကသည္။ ဖြင္႔ထားသည္႔သီခ်င္းက Love song collection ထဲ က ၿဖစ္မည္ထင္သည္။ " More than words" ဆိုသည္႔သီခ်င္း။ ကားကသာစုတ္သည္။ ကက္ဆက္ကသာ စုတ္သည္။ ကြ်န္မတို႔ ႏွလံုးသားမ်ား သစ္လြင္ ႏုပ်ိဳခဲ႔ၾကပါကလား။ ဘုရားေပၚ ေလွခါးေတြ ေရကာ တက္ၾကၿပန္သည္။ စိတ္ထဲမွာကား သူ႔ကို ခ်စ္မိၿပီလား၊ မေသခ်ာ။ ကြ်န္မစိတ္ထဲမွာ ရွိခဲ႔သည္ကား သူနဲ႔အတူဆိုလ်င္ ကိုယ္႔ကို စိတ္ဓာတ္ၿပတ္သား ခိုင္က်င္စြာၿဖင္႔ ေစာင္႔ေရွာက္မည္႕သူတစ္ေယာက္အေနႏွင္႔၊ သူအနားမွာရွိလ်င္ ကြ်န္မလံုၿခံဳစိတ္ခ်ေနသည္။ ဒါပဲသိသည္။

Extreme
More than words



(အန္တီသက္ေ၀က အခ်စ္အေၾကာင္းဆို၍ တတ္သေလာက္ မွတ္သေလာက္ ေရးလိုက္ပါၿပီ၊ ေရွ႔ဆက္ေရးဖို႔ မတတ္ေတာ႔ၿပီ။ ေက်နပ္ႏိူင္ပါေစ။)

45 comments:

  1. ကိုယ္ေတြ႕လားဟင္..ဖတ္ေကာင္းလိုက္တာ

    စူးႏြယ္ေလး

    ReplyDelete
  2. မမေရ အခ်စ္အေၾကာင္းေလး ခံစားအားေပး သြားတယ္ေနာ္..
    ေကာင္းေသာေန႕ေလးၿဖစ္ပါေစမမ။

    ReplyDelete
  3. ဖတ္ၿပီး ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ မ်က္ရည္ဝဲခ်င္ခ်င္ ျဖစ္သြား...

    ေနာက္ဆံုးစာပိုဒ္ေလးမွာ အခ်စ္ေတြ အမ်ားၾကီး ေတြ႔လိုက္ရတယ္...
    ေက်နပ္တယ္ဆိုတာထက္ အမ်ားၾကီးပိုပါတယ္...
    ေက်းဇူး သူငယ္ခ်င္း... း))

    ReplyDelete
  4. ဝက္ဝံေလးApril 2, 2011 at 7:14 PM

    အခ်စ္အေၾကာင္းလာဖတ္တယ္ တီတီ ဆြီ

    ေနေကာင္းလား

    ReplyDelete
  5. တီဆိြ...အခ်စ္အေၾကာင္းေလးက အယင္က ၾကားဖူးတဲ့ ဇတ္လမ္းေဟာင္းေလးေပမဲ့
    ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ ဘယ္ႏွစ္ခါ ဆိုဦးမလဲေလ..
    ဘယ္..ဘယ္ေတာ့မွ..မရိုးႏိုင္ပါ.. ဆိုတဲ့ သီခ်င္းစာသားေလးလိုပဲ
    လွလိုက္တာ...

    ReplyDelete
  6. အို.. ဒီအခ်စ္အေၾကာင္းက တမ်ိဳးတဘာသာ ေကာင္းတဲ႔ ၾကည္ႏူးဖြယ္ ဇာတ္လမ္းေလးဘဲ။
    ဟုတ္သားေနာ္ အခ်စ္ဆိုတာ နာက်င္ခါးသီးဖြယ္ရာရွိသလို ဆြတ္ပ်ံ႕ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာလည္း ရွိႏိုင္ေသးတာဘဲ။
    ဖတ္တဲ႕သူကို သိဂၤါရ ရသေလးေတြ မွ်ေ၀ေပးတဲ႔ အစ္မရဲ႕ အခ်စ္အေၾကာင္းေလးအတြက္ ေက်းဇူးပါ။

    ReplyDelete
  7. အဲဒီ သူ ကိုု သိတယ္... း)

    ReplyDelete
  8. တီဆိြ ေရးထားတာ ဦးျခိမ့္နဲ႕ အစ္မ ေတြ႕ခါစက အေႀကာင္းေလးလားပာင္... ဒါမွ မပာုတ္ ၀တၳဳလား။ ဖတ္လို႕ေကာင္းတယ္။ "သူအနားမွာ ရွိလ်င္ ကြ်န္မ လံုၿခံဳ စိတ္ခ် ေနသည္"

    ReplyDelete
  9. ဦးျခိမ့္, comment ေရးပါအံုးဗ်....း)

    ReplyDelete
  10. အန္တီဆြိတစ္ခါတစ္ရံ အခ်စ္အေၾကာင္းေရးတာကို ေရးေနက်မဟုတ္လို႔လားမသိ၊ ေအာက္က အေနာနိမတ္စ္ေတြက တဟင္းဟင္းနဲ႔ ေနာ္ ....

    ReplyDelete
  11. ဟိဟိ။
    kom

    ReplyDelete
  12. အမ ဖတ္လို.ေကာင္းလိုက္တာ စာေတြအဆက္မျပတ္ေရးပါေနာ္

    ReplyDelete
  13. ဒီလို အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေတြ ရွိခဲ႔ၾကတာကိုး . . ဟိဟိ

    ReplyDelete
  14. အေဟာ္ ဒီလူေတြ ... အခ်စ္အေၾကာင္းေရးပါတယ္ဆိုမွ ဟာသေရးတယ္မ်ား ထင္ေနလားမသိ။ တဟိဟိနဲ႔ လာၾကၿပန္ၿပီ။ ခက္တယ္ ... ခက္တယ္ ...

    ReplyDelete
  15. Nice love story!!

    ReplyDelete
  16. တို ့ကေတာ့ မဟိပါဘူး သူငယ္ခ်င္းရယ္... ဇာတ္လမ္းထဲက ဇာတ္ေကာင္တေယာက္ခ်င္းဆီကို သိေနလို ့ေပါ့... တုိ ့အမ်ိဳးသားနဲ ့မျမဲေျပာျဖစ္တယ္.. အဲဒီရီးစားေဟာင္းအစုတ္ပလုတ္ၾကီးနဲ ့ကြဲတာ ပိုကံေကာင္းခ်င္လို ့လို ့... သူငယ္ခ်င္းတို ့ရဲ့ၾကည္နူးစရာမိသားစုေလးကို ေတြ ့ရတိုင္း အဲဒီမ်က္မွန္ၾကီးနဲ ့အကိုၾကီးရဲ ့သူငယ္ခ်င္းကိုၾကည့္တဲ့အၾကင္နာမ်က္လံုးေလးေတြေတြ ့ရတိုင္း ဝမ္းသာၾကည္နူးမိတယ္...တကယ္ေတာ့အခ်စ္ဆိုတာ သူနဲ ့မွတကယ္.. ဟုတ္တယ္မိုလားဆိြ...btw,ဟိုးအတိတ္က မင္းသားသူငယ္ခ်င္းအေနနဲ ့ပါဝင္ခဲ့ဘူးတဲ့ ငါ့အမ်ိဳးသားကေတာ့ နင္တို ့အိမ္နားက အာပူလွ်ာပူဆိုင္ကို စားေကာင္းလြန္းလို ့ ခုထိမေမ့ဘူးတဲ့ေလ... အကိုၾကီးေရ... ျမွားနတ္ေမာင္မိညိဳကို ဘယ္လိုေက်းဇူးဆပ္သလဲ သိခ်င္စမ္းပါဘိ... နာမည္ေလးနဲ ့လိုက္ေအာင္ စိတ္ထားခိ်ဳတဲ့ဆိြေလးကို ပိုင္ဆိုင္ရလို ့ေလ

    ReplyDelete
  17. ဖတ္ရတာ ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းလိုက္တာ.... :)

    ReplyDelete
  18. အငုိေလးနဲ႔ စ ...ၾကည္ႏူးမူ အဆုံး...
    ဖတ္လုိ႔ေကာင္းတဲ႔ အခ်စ္ေၾကာင္း...
    ကားအစုတ္ န႔ဲ ကက္ဆက္စုတ္ေလး...ႏုပ်ဳိေနတဲ႔ နွလုံးသားက
    more than words နဲ႔ဆုိေတာ႔ပုိျပည္႔စုံသြားတဲ႔ အခ်စ္ေၾကာင္း....
    ပထမၾကိမ္ေျမာက္လာေရာက္အားေပးျခင္း....

    ReplyDelete
  19. မဆြိ ရဲ႕ အခ်စ္အေၾကာင္းေလး ဖတ္သြားတယ္ ရီစရာမေကာင္းပါဘူး ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းပါတယ္

    ခင္မင္စြာျဖင္႔
    ေရႊစင္ဦး

    ReplyDelete
  20. "သူ႕ထံမွ စာေလးမ်ားလည္း တစ္ပတ္တစ္ခါဆိုသလို မွန္မွန္ေရာက္လာသည္။ သူ႔လက္ေရးမ်ားက လက္ေရးပိုင္ရွင္ႏွင္႔ ဆန္႔က်င္စြာ လွလြန္းလွပါတကား။"

    Hmm!!! currently, my hand writting is too bad since I didn't write letter in paper. :)
    But, I feel sad that my face is opposite of my hand writing.

    ReplyDelete
  21. ဟီး.. တီဆြိ..
    အလင္း

    ReplyDelete
  22. အေပၚက ေကာင္မေလးေတြ တဟီးဟီး တဟမ္ဟမ္နဲ႔ ဘာၿဖစ္ေနၾကတာတံုး။ ဟြန္႔ေနာ္ ... ဒီေကာင္မေလးေတြ ...

    ပို႕စ္တစ္ပုဒ္ ညေနက် အၿမန္တင္မွပဲ .... .... .... း))

    ReplyDelete
  23. တီဆီြေရးေသာ အခ်စ္အေၾကာင္းကို ေယာင္ေပေယာင္ေပနဲ႔ နားေထာင္သြားျပန္ပါတယ္။

    ကားကသာစုတ္သည္။ ကက္ဆက္ကသာ စုတ္သည္။ ကြ်န္မတို႔ ႏွလံုးသားမ်ား သစ္လြင္ ႏုပ်ိဳခဲ႔ၾကပါကလား။

    အဲဒီစာသားေလးကို သိပ္ႀကိဳက္တာပဲ

    ReplyDelete
  24. ၾကည္ႏူးစရာေလး တီဆြိ.. :)

    ReplyDelete
  25. ဟီး ဘယ္နွစ္ခါရွိမွန္းေတာင္မသိဘူး လာဖတ္တာ

    ReplyDelete
  26. "ကြ်န္မစိတ္ထဲမွာ ရွိခဲ႔သည္ကား သူနဲ႔အတူဆိုလ်င္ ကိုယ္႔ကို စိတ္ဓာတ္ၿပတ္သား ခိုင္က်င္စြာၿဖင္႔ ေစာင္႔ေရွာက္မည္႕သူတစ္ေယာက္အေနႏွင္႔၊ သူအနားမွာရွိလ်င္ ကြ်န္မလံုၿခံဳစိတ္ခ်ေနသည္။"

    အဲဒီ့စာသားေလးၾကိဳက္လြန္းလို႔ facebook မွာ share ခြင့္ျပဳပါ

    ReplyDelete
  27. ခြိ ခြိ.. မိုက္တယ္ဗ်ာ.. ဇာတ္လမ္းကေတာ႔.. း)

    ReplyDelete
  28. ၿမဴးၿမဴး လာခြိၿပန္ၿပီ ... ဒီေကာင္မေလးေတြ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ က်ီးလွန္႕သလို လွန္႔ေနရတယ္ ... သူတို႔ေတြ မခ်စ္ဖူးၾကတာက်ေနတာပဲေနာ္ ... ဟင္း ...ဟင္း ..

    အေပၚက အေနာနိမတ္စ္ ညီမေလးထင္တာပဲ။ faccebook မွာ ရွယ္လို႔ရပါတယ္။ ခရက္ဒစ္ေပးစရာမလိုပါ။ ေရးထားတာကို သေဘာက်တယ္ဆိုတာကို ေက်နပ္လွပါၿပီ။

    ခဏခဏလာဖတ္ေသာ အေနာနိမတ္စ္အားလည္း ေက်းဇူး။

    တန္ခူးေၿပာမွပဲ ေရွ႔ၿဖစ္ေဟာင္းေတြ သတိရလာၿပီ။ ဟားဟား။

    ခ်န္းနီလဲကိုကိုထုနဲ႔ ၾကည္ႏူးစရာေလး ေရးပါဦး။

    အေပၚကလူၾကီးတစ္ေယာက္ကေတာ႔ သူ႔ကိုယ္သူလွတယ္လို႔ ထင္ေနေသးလားမသိ။ ခြိခြိ။

    ReplyDelete
  29. Ma Ma Sweet,
    I like your post so much.
    So Romantic!
    ^^
    hninsiphuu

    ReplyDelete
  30. မမဆြီ.......(တီဆြီလို႔မေခၚခ်င္လို႔) ပထမဆံုးအႀကိမ္လာဖတ္ျဖစ္တာ။အရမ္းသေဘာက်သြားတယ္။
    ကိုယ္ေတြ႔မို႔ထင္ပါရဲ႕...ရင္ထဲမွာေႏြးေႏြးေလးခံစားရတယ္။
    ေက်းဇူးပါမ......ဆက္ေရးပါအံုးေနာ္

    ReplyDelete
  31. တီတီဆြိ

    ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ပါေစ....

    ဇြန္ဇြန္

    ReplyDelete
  32. ေအာ္ ဇြန္ဇြန္လဲ ဒီပို႔စ္ ဖတ္ၿပီးမွကိုး။ ဇြန္ဇြန္တစ္ေယာက္လဲ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေၿမ႔ပါေစ ညီမရယ္။

    ReplyDelete
  33. Hello ama! I do not understand. Beginning I thought the letter who is sending the girl is Mi Nyo. I don't know that the friend is man.. I have poor reading in novel. Could you please write more in sharing knowledge like how to buy house at Sydny or why chance of getting Singapore PR is low or many other? I also like your funny stories such us why coriander leave is spicy or always dishes are stick or black .. :D... I always come and visit ur blog.. (i am sorry that i could not type in Burmese font. It take me years to find one word in burmese.. :P)
    Tsu

    ReplyDelete
  34. မမိညိဳဆိုတဲ႔ တီဆြိရဲ႔ သူငယ္ခ်င္းက မိတ္ဆက္စာေရးေပးလိုက္တာပါ။ မမိညိဳနဲ႔ သူနဲ႔ကလဲ ေအအိုင္တီမွာ ခင္မင္ၾကတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းအရင္းေတြပါ။

    စကၤာပူက PR ကိစၥကေတာ႔ ဦးၿခိ္မ္႔က ပိုပိုင္တာ။ topic ေကာင္းတစ္ခုပဲ။ သူ႔ကို အခ်ိန္ရရင္ ေရးခိုင္းပါ႔မယ္။

    ဆစ္ဒနီမွာ အိမ္၀ယ္တာေတာ႔ ေမာင္ကန္ဂရူးေရးထားတဲ႔ ပို႔စ္ကို ၄ပိုင္းခဲြ တင္ေပးတာ ၿပီးခဲ႔တဲ႔ အပတ္ကမွ ၿပီးခဲ႔တာေလ။ ေအာက္မွာ လင္႔ခ္။
    http://auntysweet.blogspot.com.au/2012/02/blog-post_9310.html

    အားရင္ ၿမန္မာလိုရိုက္တတ္ေအာင္ စမ္းေရးၾကည္႔ပါလား။ အမွန္က ေၿပာသေလာက္ေတာ႔ မခက္လွပါဘူး စုေရ။ ရိုက္ရင္းနဲ႔ တတ္သြားတာပါပဲ။

    ReplyDelete
  35. အမ ေရ ဗမာ လိုေရတတ္ေအာင္ ၾကင့္ေနၿပီ.. အမေၿပာ္သလိုပဲသိတ္မခက္ ပါဖူး ။။
    ဆုဆု..

    ReplyDelete
  36. ဆုဆု ဗမာလိုေရးတာ ဖတ္ရပါတယ္။ ဟုတ္တယ္ သိပ္မခက္ဘူး။ ေနာက္ဆို အလြတ္ေတာင္ရသြားမွာ။ အစ္မဆို အဂၤလိပ္လိုရိုက္တာထက္ ပိုၿမန္တယ္ း)

    ReplyDelete
  37. ဆိြ
    သီခ်င္းေလးအရမ္းႀကိဳက္တယ္

    ReplyDelete
  38. နတ္သမီးေရ
    ဘေလာ႔ဂ္တစ္ခုလံုး လာေမႊတယ္ထင္ပါရဲ႔။ ေက်းဇူးေနာ္။ တၿခားပို႔စ္ေတြက ကြန္မန္႔ေတြလဲ ဖတ္ရေၾကာင္းပါ။

    ReplyDelete
  39. Your love story is very romantic and sweet....

    Padauklan

    ReplyDelete
  40. တီဆြိေႀကာင့္သမီးသင္ခန္းစာေတြရသြားၿပီMany thankပါ

    ReplyDelete
  41. ေရးပါဦး

    ReplyDelete