Wednesday, December 30, 2009

လမ္းညႊန္ဆိုင္းဘုတ္

ဂ်ဴဂ်ဴတို႕အေဖ oversea ထြက္သြားကတည္းက မဆြိတီတုိ႔ ဘယ္သြားသြား ကုိယ္႔အားကိုယ္ကိုး လမ္းေတြ ေနရာေတြ မွတ္စရာရွိတာေတြ မွတ္ၿပီးသြားရတာ။ ဒီထဲ သမီးဂ်ဴဂ်ဴနဲ႔ သူ႕ၾကီးေတာ္ပါ အဆစ္ပါေသး။ အရင္ကေတာ႔ သြားစရာရွိ အိမ္ေထာင္ဦးစီးၾကီးေနာက္ တေကာက္ေကာက္လိုက္ေနတဲ႔ မိသားစု၀င္ေတြဟာ ခုေတာ႔ လမ္းညႊန္ဆိုင္းဘုတ္ေတြလဲ ဖတ္တတ္ၿပီ။ ေၿမပံုအညႊန္းေတြလဲ ေကာင္းေကာင္းၾကည္႔တတ္ေနပါၿပီ။

ေရွာ႔ပင္းစင္တာေတြ ေရာက္ရင္လဲ လမ္းညႊန္ဆိုင္းဘုတ္ေတြနဲ႔ Arrow ေတြၾကည္႔ၿပီး ဒါကေတာ႔ MRT သြားတဲ႕ လမ္း၊ ဒါကေတာ႔ Toliet၊ ဒီလမ္းကေတာ႔ ္Food court အစရွိသၿဖင္႔ ၾကည္႔ၿပီး သြားတတ္၊ မွတ္တတ္ေနၾကပါၿပီ။ ဒီထဲ အားအကိုးရဆံုးကေတာ႔ သမီးေလး ဂ်ဴဂ်ဴေပါ႔။ သူက သြက္လဲသြက္၊ E လိုကလဲ ေကာင္းေကာင္းတတ္ေနၿပီဆိုေတာ႔ သူ႕ၾကီးေတာ္ထက္ေတာင္ တစ္ခါတစ္ေလ အားကိုးရေသး။ သူ႕ၾကီးေတာ္နဲ႔ အေမ ၂ေယာက္လံုးကလဲ လမ္းေတြ ၊ direction နဲ ပတ္သတ္ရင္ ခပ္ပိန္းပိန္းေတြကိုး။

မေန႔က ကိုယ္႔အခန္းက အိမ္သာနံေဘး နံရံမယ္ စာရြက္ေလးတစ္ခု ကပ္ထားတာ ေတြ႔လိုက္မိတယ္။ ဘာမ်ားပါလိမ္႔ဆို ဖတ္လိုက္ေတာ႔ မဂ်ဴဂ်ဴရဲ႕ လက္ရာ လမ္းညႊန္ဆိုင္းဘုတ္ၾကီးပါတကား။ ခပ္တည္တည္နဲ႔ေရးၿပီး အိမ္သာနားကပ္ထားတာ။ ဖတ္ၿပီး ၾကီးေတာ္ေရာ၊ အေမေရာ ရယ္လိုက္ရတာ။

Monday, December 28, 2009

စကၤာပူမွ ခေလးမ်ားအတြက္ ကူမြန္ သင္တန္းေက်ာင္း


စကၤာပူမွလို႔ေခါင္းစဥ္တပ္ထားေပမဲ႔ ကူမြန္(Kumon) သင္တန္းက တကယ္ေတာ႔ world wide educational franchise company တစ္ခုပါ။ ဂ်ပန္၊ ေအာ္ဇီ၊ အဂၤလန္၊ US အစရွိသၿဖင္႔ ႏိူင္ငံေပါင္း ၄၄ႏိူင္ငံမွာ ရွိေနပါၿပီ။ သူငယ္တန္းကစၿပီး ေကာလိပ္ေရာက္တဲ႔ အထိ တက္လို႔ရပါတယ္။ အဓိကက သခၤ်ာနဲ႔ အဂၤလိပ္စာ reading သင္တန္းေတြပါ။ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ က ဂ်ပန္ကစခဲ႔တဲ႕ သင္နည္းစနစ္တစ္ခုၿဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းဆရာ ဖခင္တစ္ေယာက္က သူ႔သားေလး ေက်ာင္းမွာ သခၤ်ာမလိုက္ႏိူင္လို႔ အိမ္မွာ ေလ႔က်င္႔ေပးတဲ႔ နည္းတစ္ခု တီထြင္ခဲ႔ရာက အစၿပဳခဲ႔ပါတယ္။

သမီးကို အဂၤလိပ္နဲ႔ တရုတ္ကို အိမ္မွာက်ဴရွင္ရွိၿပီးသားပါ။ သခၤ်ာကိုေတာ႔ ကိုယ္တိုင္သင္ေပးပါတယ္။ ဒီၾကားထဲ ဟိုဟိုဒီဒီ ကူမြန္ ... ကူမြန္ဆိုတာ ၾကားလာေတာ႔ သမီးအတြက္ ဘာေတြ သင္ေပးႏိူင္မလဲဆိုတာ သြားေလ႔လာခဲ႔တယ္။ ပထမေတာ႔ အဂၤလိပ္စာထားဖို႕ သြားတာပါ။ ေနာက္မွ ကူမြန္က သခၤ်ာအဓိကဦးစားေပးေက်ာင္းဆိုတာ သိရပါတယ္။ ၂ဘာသာမွာမွ သခၤ်ာကိုပဲ အရင္ ယူၾကည္႔ဖို႔ အဲဒီက ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမက တိုက္တြန္းပါတယ္။

ပထမေတာ႔ ကူမြန္ဆိုတာ ကိုယ္ေတြ ၉တန္း ၁၀တန္းက တက္ခဲ႔တဲ႔ က်ဴရွင္ေတြလို ထင္လိုက္တာ။ တကယ္ေတာ႔ စာသင္တဲ႔ က်ဴရွင္ေတာ႔လဲ မဟုတ္ေပဘူး။ Study Guide လိုမ်ိဳးဆို ပိုမွန္မယ္ထင္ပါတယ္။ သူ႕ရဲ႔ သင္ပံုသင္နည္းက ဆန္းက်ယ္လြန္းလို႔ ဒီမွာ အက်ယ္တ၀င္႔ လာေၿပာရတာပါ။

သမီးကိုသြားအပ္ေတာ႔ ပထမဆံုး သူ႕ရဲ႔ သခၤ်ာအဆင္႔ကို စစ္ေပးပါတယ္။ ၿပီးေတာ႔ သူနဲ႕ကိုက္ညီမဲ႔ သင္ရိုးကေန စၿပီး သင္ၾကားရမယ္လို႔ ေၿပာပါတယ္။ ကူမြန္ရဲ႔ ကုိယ္ပိုင္ syallabus အတိုင္း ခေလးရဲ႕ စာလိုက္ႏူိင္တဲ႔ အေၿခအေနေပၚမူတည္ၿပီး သင္ခန္းစာေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု တက္သြားမွာပါ။ ကိုယ္ပိုင္ သင္ရိုးေပမဲ႔ International သင္ရိုးနဲ႔ အညီဆဲြထားတာပါ။ ဒါေၾကာင္႔ ကူမြန္မွာတက္ေနတဲ႔ ခေလးတစ္ေယာက္ဟာ သူ႕ဥာဏ္ရည္နဲ႔ က်ိဳးစားအားထုတ္မွဳေပၚမူတည္ၿပီး သူငယ္တန္းေပမဲ႔လည္း Primary 2 သင္ခန္းစာေတြ တတ္ၿပီးသူလဲ ၿဖစ္ေနႏိူင္ပါတယ္။ Primary 3 ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ဟာ ေကာလိပ္က သခၤ်ာသင္ခန္းစာေတြ ေကာင္းေကာင္းလုပ္ေနတဲ႔ ဗီဒီယိုကို ၾကည္႔ခဲ႔ရပါတယ္။ အဲဒီဗီဒီယိုကိုၾကည္႔ၿပီး သမီးကို သခၤ်ာ သင္တန္းအပ္ဖို႔ ဆံုးၿဖတ္ခဲ႔တာပါ။ ေၾကာ္ၿငာေကာင္းတယ္ပဲ ေၿပာရမလား။

တစ္ပတ္မွာ တစ္နာရီသင္တန္း ၂ခ်ိန္ ကူမြန္သင္တန္းေက်ာင္းကို သြားရပါတယ္။ သင္တန္းက Individual basic ဆိုေတာ႔ သမီးတက္မဲ႔ အတန္းမွာ သူငယ္တန္းလဲပါႏိူင္တယ္။ Primary 4 လဲ ပါႏိူင္တယ္။ အားလံုးေရာၿပီး တက္ရပါတယ္။ ေကာလိပ္ေက်ာင္းသားေတာင္ပါႏိူင္ပါတယ္။ White board ၾကီးမွာ စာေတြေရးၿပီး ရွင္းၿပသင္ၿပေနမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီအတြက္ သီးသန္႔ work sheet ေတြ ထုတ္ေပးၿပီး အဲဒီ work sheet ေတြကို သတ္မွတ္ထားတဲ႔ အခ်ိန္အတြင္းၿပီးေအာင္ လုပ္ရမွာပါ။ ေမးခြန္းေတြက multiple choice လို သေဘာမ်ိဳးေတြ၊ ကြက္လပ္ၿဖည္႔သလိုေတြၿဖစ္ၿပီး work sheet တစ္ခုကို မိနစ္၂၀ေလာက္ ေၿဖရတယ္လို႔ေၿပာပါတယ္။ ေက်ာင္းက stop watch ေလးေပးထားၿပီး work sheet ကို အခ်ိန္မီ မၿပီးရင္၊ ဒါမွမဟုတ္ အမွားေတြ မ်ားေနရင္ အဲဒီ work sheet ကိုပဲ အစအဆံုး repeat ၿပန္လုပ္ရပါတယ္။ မသိရင္ေမးဖို႔လဲ ဆရာမေတြ အနားမွာရွိပါတယ္။

စာမသင္ပဲ စာရွင္းမၿပပဲ ခေလးနားလည္ႏိူင္ပါ႔မလားဆိုတာေတာ႔ ကိုယ္လဲ ပထမေတာ႔ သံတယၿဖစ္မိပါတယ္။ work sheet ေပးတဲ႔ အခါ ပထမဆံုး နမူနာ ပုစၥာကို ဥပမာေလးနဲ႔ ရွင္းၿပထားတယ္လို႔ေၿပာပါတယ္။ ၿပီးေတာ႔ ပုစၥာေတြက တစ္ပုဒ္ခ်င္းစီတက္သြားတိုင္း နဲနဲခက္လာပါတယ္။ ဒီနည္းနဲ႔ သင္ခန္းစာေတြကို ခေလးတစ္ဦးခ်င္းစီမွာ ၿမန္ၿမန္တြက္တတ္လာေအာင္၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ယံုၾကည္မွု self confident ရွိလာေအာင္ေလ႔က်င္႔ေပးသလို ၿဖစ္လာပါတယ္။

ေက်ာင္းမတက္ရတဲ႔ ရက္ေတြအတြက္လဲ ေန႔စဥ္လုပ္ဖို႔ ့home work (work sheet ) ေတြ ေပးလိုက္ပါတယ္။ အိမ္မွာ မိဘ အုပ္ထိမ္းသူ guide လုပ္ၿပီး မိနစ္၂၀ ေလာက္ အခ်ိန္ေပး ေဘးမွာထိုင္ တစ္ခ်ိဳ႔နားမလည္တာေလးေတြရွိရင္ ရွင္းၿပေပးရပါတယ္။ ေက်ာင္းသြားအပ္တဲ႔ေန႔ကထဲက အိမ္မွာ သံုးဖို႔အတြက္ stop watch ကို ေပးလိုက္ပါတယ္။ Stop watch ၾကီးေဘးမွာခ်ၿပီး လုပ္ရေတာ႔ ခေလးအတြက္ stress မ်ားမွာကေတာ႔ အမွန္ပါပဲ။ ဒါေပမဲ႔ ဒီနည္းနဲ႔ တိုးတက္လာတဲ႕ ခေလးေတြ အမ်ားၾကီးပဲဆိုတာ ခေလးမိဘေတြက recommend လုပ္ထားေတာ႔ ဒီနည္းကို ေလ်ာ႔တြက္လို႔မရပါဘူး။ သမီးအတြက္ေတာ႔ တိုးတက္မွုကို ေစာင္႔ၾကည္႔ရဦးမွာပါ။

တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း work sheet ေတြပဲ ထိုင္လုပ္ေနရေတာ႕ very boring ပ်င္းစရာေကာင္းတယ္ဆို မၾကိဳက္ၾကပါဘူး။ work sheet တစ္ခု မွားတိုင္း အၿပန္ၿပန္ အလွန္လွန္ repeat လုပ္ရတယ္ဆို ပိုဆိုးပါတယ္။ သူက repeat လုပ္ရင္းနဲ႕ memorize လုပ္သလို သေဘာၿဖစ္သြားေတာ႔ တစ္ခ်ိဳ႔က thinking ပိုင္းမွာ အားနည္းသြားတယ္လို႕ဆိုပါတယ္။ ကူုမြန္မွာ သူ႕သား၂ေယာက္လံုးကို ထားခဲ႔တဲ႔ ကိုယ္႔အထက္အရာရွိကေတာ႔ အားေပးပါတယ္။ ဒါေပမဲ႕ သူ႕သားေတြ ေက်ာင္းမွာ သခၤ်ာခ်ိန္က် ဆရာေတြက complaint တက္ခံရပါတယ္။ စာေတြက သိၿပီးသားေတြ သူတို႕ သိထားတာထက္ ၂တန္းေလာက္ေအာက္ေရာက္ေနေတာ႕ ခေလးက စာသင္တဲ႔ အခ်န္မွာ စိတ္မ၀င္စားပဲ ေဆာ႔ေနပါတယ္တဲ႕။ ေနာက္တစ္ခုက ကူမြန္က သင္ခန္းစာေတြ လြယ္ကူတံုး အတန္းငယ္ေတြ အတြက္ ေကာင္းေပမဲ႔ အတန္းၾကီးလာတဲ႔အခါ၊ သင္ခန္းစာေတြ ခက္လာတဲ႕အခါေတာ႕ သိပ္မကိုက္ေတာ႔ဘူးလို႕ ေၿပာပါတယ္။ ဒါေတြကေတာ႔ ကူမြန္ရဲ႔ အားနည္းခ်က္ေတြပါ။
ေက်ာင္းလခက တစ္လကို ၈နာရီစာ စကၤာပူေဒၚလာ ၁၂၀၊ နဲ႕ ေက်ာင္း၀င္ေၾကး ၃၀ေပးရပါတယ္။

အက်ယ္သိခ်င္လ်င္ ေအာက္က web page ေလးမွာ သြားေလ႔လာႏိူင္ပါတယ္။
http://www.kumon.com/default.asp?language=USA

Saturday, December 26, 2009

ဂ်ဴဂ်ဴတို႔ ရက္တြက္ပံု ...

တစ္ေန႔ေသာညက မေအလုပ္သူ ရံုးကၿပန္ေတာ႔ အေမနား သမီးက ကပ္ေနတယ္။ ၿပီးမွ ဘာသတိရတယ္မသိ .. ရုတ္တရက္ၾကီး ...

ေမေမ ... ေမေမ ... ဒီေန႔က ၉ရက္ေန႔ မဟုတ္လား ...

ေအးဟုတ္တယ္ေလ .... ဘာၿဖစ္လို႔လဲ သမီးရဲ႕ ... ။

အဲဒါဆို မနက္ၿဖန္ အဂၤါ ... ၁၀ရက္ေန႔ ... မနက္ၿဖန္ရဲ႕ မနက္ၿဖန္ က သဘက္ခါ ... ၁၁ ရက္ေန႔ ...

သဘက္ခါရဲ႕ မနက္ၿဖန္က ... ၁၂ရက္ေန႔ ...

ဒါဆို... ေမေမ ဂ်ဴဂ်ဴတို႕ ေက်ာင္းက concert က သဘက္ခါရဲ႕ မနက္ၿဖန္ရဲ႕ မနက္ၿဖန္ေနာ္ တဲ႔...
သူေၿပာမွ ကိုယ္ေတာင္ နဲနဲေခါင္းမူးသြားတယ္။

ကိုယ္ေတာင္ေယာင္ၿပီး ဟဲ႔ အဲဒါ သဘက္ခါရဲ႕ သဘက္ခါေပါ႔ဆို ေၿပာမိေသးတယ္ ...


ေတာ္ေတာ္လဲ ေရႊဥာဏ္ေတာ္စူးေရာက္တဲ႔ မဂ်ဴဂ်ဴ။

လာမဲ႔ ေသာၾကာေန႔ ေက်ာင္းဆင္းပဲြ concert ရက္ကို တြက္ပံုေလးပါ။
ရက္တြက္နည္းသိသြားသူမ်ား ... မဂ်ဴဂ်ဴကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း မန္႔ခဲ႕ၾကပါရွင္။

ေအာ္ ဒီေန႔ ခရစ္စမတ္ေန႔ေနာ္ ... ဖိန္းႏဲႊခါရဲ႕ ဖိန္းႏဲႊခါရဲ႕ မနက္ၿဖန္ဆို ႏွစ္သစ္ေရာက္ၿပီေလ ...

Friday, December 25, 2009

ေယာက္်ား ရွိခိုး သြားမက်ိဳး ...

မဆြိတီတို႔ သူငယ္ခ်င္းထဲက တစ္ေယာက္ေပါ႔ေလ။ သူက တစ္ခ်ိဳ႔ကိစၥေတြမွာ နဲနဲ ကြန္ဆာေဗးတစ္ဆန္တယ္။ ေရွးရိုးစဲြတယ္ေၿပာရမွာေပါ႔။ သူတို႔မိသားစု မ်ိဳးရိုးဓေလ႔စရိုက္ကိုကပဲ အဲလို ေရွးရိုးစဲြတာၿဖစ္ဟန္တူပါရဲ႕ ။

ဟိုတစ္ေန႔ကမွ သိလိုက္ရတာ ... သူကသူ႔ေယာက္်ားကို ညတိုင္းရွိခိုးၿပီးအိပ္သတဲ႔ေလ။ ဒီေခတ္ၾကီးထဲမ်ား ေယာက္်ားရွိခိုးအိပ္တယ္ဆိုေတာ႔ အံ႔လဲအံ႔ၿသ၊ ရယ္လဲရယ္ခ်င္သြားတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ႔ သူ႔အမ်ိဳးသားကလဲ သူနဲ႔ ရြယ္တူ၊ အတန္းတူ သူငယ္ခ်င္းကေန ၾကိဳက္ၿပီး အိမ္ေထာင္ၿပဳၾကတာကိုး။ ကိုယ္ကလဲ ၂ေယာက္စလံုးကို ေက်ာင္းကထဲက သိေန၊ ခင္ေနေတာ႔ ရယ္ခ်င္သြားတာ။

အဲဒါ လင္မယား ဘာသာ၊ဘာ၀ အၿမဲတမ္းေတာ႔ ဘယ္တည္႔မလဲေနာ႔။ တစ္ခါတစ္ေလ ရန္ၿဖစ္တဲ႔ေန႔ေတြ၊ စိတ္ေကာက္ၾကတဲ႔ေန႔ေတြ လည္းရွိမွာေပါ႔။ အဲဒီလို ရာသီဥတု မသာမယာၿဖစ္တဲ႕ေန႔ေတြက်ရင္ေကာ ဘယ္လိုလဲ။ အဲလိုေန႔ေတြေတာ႔ မရွိခိုးေတာ႔ဘူးေပါ႔ဆိုေတာ႔။ ဘာေၿပာတယ္ထင္တံုး။

အဲလို စိတ္ဆိုးတဲ႕အခါဆိုရင္ေတာ႔ ထိုင္ကန္ေတာ႔မေနေတာ႔ပဲ ကုတင္ေပၚကတင္ပဲ ေယာက္်ားဘက္လွည္႔ၿပီး "ေတာ႔ကို က်ဳပ္ရွိခိုးတယ္ေတာ္ " ဆိုေၿပာသတဲ႔။ စိတ္ဆိုးပါတယ္ဆိုမွေတာ႔ ေလသံက ဘယ္သို႔ ဘယ္ပံုၿဖစ္မလဲဆိုတာေတာ႔ ပိတ္သတ္ၾကီး ကိုယ္႔ဟာကိုယ္သာ စဥ္းစားၾကပါကုန္။
ေယာက္်ားလုပ္တဲ႔သူက တစ္ဖက္ကေန ေခါင္းၿငိမ္႔ၿပီး ... အင္း ... အင္း ... အင္း .. ဆိုေၿပာမွပဲ ... သူလဲ ဟိုဘက္ကို ေဆာင္႔ေအာင္႔ၿပီး ေယာက္်ားနဲ႔ေ၀းရာဘက္ လွည္႔အိပ္ပါေလေရာတဲ႔။


သူေၿပာတဲ႕ပံုကြင္းကြင္းကြက္ကြက္ၿမင္ၿပီး ရယ္လိုက္ရတာ။ ဖတ္ဖတ္ကိုေမာေရာ။ စိတ္ေကာက္တယ္ဆိုလဲ မရွိခိုးပါနဲ႔ေတာ႔လား။ ခုေတာ႔ ...

(သူငယ္ခ်င္းမရွိတံုးေလး သူ႔အေၾကာင္းေလး ဖြထားတာပါ ... စိတ္မဆိုးေလာက္ဘူးထင္ပါရဲ႕ ..)

Saturday, December 19, 2009

Chicken ဆာေတး

လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၂ပတ္ေလာက္က ေဟာ္ကာစင္တာတစ္ခုမွာ ထမင္းသြားစားေတာ႔ ဂ်ဴဂ်ဴ ဆာေတးစားခ်င္တယ္ဆိုလို႔ ၀ယ္ေကြ်းလိုက္တာ ၅က်ပ္ဘိုး ၁၀ေခ်ာင္း တစ္ထိုင္တည္းနဲ႔ ကုန္ပါေရာလား။ ဆာေတးက ခ်ိဳေတာ႔ သမီးကၾကိဳက္တယ္နဲ႔တူရဲ႔။ ဒါနဲ႕ အိမ္မွာ လက္တည္႔စမ္းၿပီး လက္ၿဖစ္ ဆာေတးေလး လုပ္စားၿဖစ္ပါတယ္။

လိုအပ္ေသာပစည္းမ်ား
ၾကက္ရင္ပံုတစ္ၿခမ္း - အသားေလးေတြခ်ည္း လက္မအရြယ္ေလာက္ေလးေတြ ရွည္ရွည္ေလးေတြ လွီးထားပါ။
အုန္းႏိူု႔ အပ်စ္ -စားပဲြဇြန္း တစ္ဇြန္းခန္႔
စပါးလင္ - တစ္ေခ်ာင္းရဲ႔ တစ္၀က္ခန္႔ -ပါးပါးေလးေတြ လွီးထားပါ။
ဇီယာမွဳန္႔ - လက္ဖက္စားဇြန္း တစ္ဇြန္းေမာက္ေမာက္
ဂ်င္း - ပါးပါး တစ္ခု
ၾကက္သြန္ၿဖဴ - ၂ မႊာခန္႔
ၾကက္သြန္နီ -ဥခပ္ေသးေသး တစ္လံုးခန္႔
သံပုရာရည္ လက္ဖက္ရည္ ဇြန္းတစ္၀က္ခန္႕
သၾကား- စားပဲြဇြန္း တစ္ဇြန္းေမာက္ေမာက္
ပဲငံၿပာရည္ အၾကည္ရည္ - လက္ဖက္ရည္ဇြန္း ၂ဇြန္းခန္႔
နႏြင္းမွဳန္႔ - လက္ဖက္ရည္ဇြန္း တစ္ဇြန္း (ပံုမွာၿပထားတာနဲလို႔ အေရာင္မလွလို႔ ထပ္ထည္႔ရပါတယ္)
ဆား - သင္႔ရံု

စပါးလင္၊ ၾကက္သြန္ၿဖဴ၊နီ၊ ဂ်င္း၊ စပါးလင္ တို႔ကို ငရုပ္ဆံုတြင္ ညက္ညက္ေထာင္းၿပီး လွီးထားတဲ႔ ၾကက္သားထဲကို အေပၚမွ Intgredient ေတြအားလံုး ထည္႔နယ္ပါ။

ၿပီးရင္ ေရခဲေသတာထဲ တစ္နာရီခန္႔ထည္႔ ၿပီး ႏွပ္ထားပါ။ ညသိပ္ႏွပ္ရင္ ပိုေကာင္းပါသည္။

ဆာေတးတုတ္ကို ေရစိမ္ထားပါ။ မီးကင္ေနတံုး မီးေလာင္မလြယ္ေအာင္ ေရစိမ္ရတာပါ။

တစ္နာရီခန္႔ၾကာလ်င္ ၾကက္သားကို ေရခဲေသတာမွထုတ္ၿပီး တုတ္တြင္ထိုးၿပီးကင္ပါ။ မီးေသြးဖိုကခက္လို႔ အိမ္မွာရွိတဲ႔ grill ေသးေသးေလးနဲ႔ပဲ ကင္ပါတယ္။

ကင္ေနတံုး ေထာပတ္ သို႕ မာဂ်ရင္း သုတ္လိမ္းေပးပါ။

၁၀မိနစ္-၁၅မိနစ္ခန္႔ ကင္လ်င္ Chicken ဆာေတး ေမႊးေမႊးေလး ရပါၿပီ။























Saturday, December 5, 2009

ၿပား၂၀ မဆြိတီ

ဦးစပ္လူ၊ ဦးစပ္ဖေခၚတဲ႔ တရုပ္ၾကီး ညီအစ္ကိုဟာ တရုတ္ၿပည္မွာ စီးပြားမေကာင္းလို႔ ၿမန္မာၿပည္မွာ စီးပြားလာရွာၾကတယ္။ အဲ႔မွာပဲ အညာက ဗမာမေတြနဲ႔ အိမ္ေထာင္ရက္သားေတြက်ၿပီး ဗမာၿပည္မွာပဲ အေၿခခ်ေန၊ သားသမီးေတြ ပြားစီးပါတယ္။ သားသမီးေတြထဲမွာ ေဒၚ စက္ေ၀၊ ေဒၚ စက္ေရႊေခၚတဲ႔ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ကေတာ႔ အေတာ္ အသက္ရွည္တယ္။ ေဒၚ စက္ေရႊကေတာ႔ အပ်ိဳၾကီး။ ေဒၚ စက္ေ၀ကေတာ႔ ဗမာအစစ္နဲ႔ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး သားသမီး၄ေယာက္ ထြန္းကားပါတယ္။ ေဒၚ စက္ေ၀ရဲ႔ သားသမီးေတြထဲက ဦးသိန္းစိန္လို႔ ေခၚတဲ႔ သားတစ္ေယာက္က တရုတ္ေသြး တမတ္ဘိုးေလာက္ပါတဲ႔ ေဒၚေရႊခင္နဲ႔ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး သမီးမသန္းစိန္ နဲ႔ သားေမာင္လွစိန္ ေမြးပါတယ္။

ဒီေတာ႔ မသန္းစိန္မွာ တရုတ္ေသြး အေဖဖက္က ဆယ္႔ငါးၿပားဘိုးေလာက္ (တကယ္က ၁၂ၿပားခဲြဘိုးပါ) အေမဖက္က တမတ္ဘိုး ေပါင္းေတာ႔ ၿပားေလးဆယ္ဘိုး။ ဒါေပသိ ၿပားေလးဆယ္ မသန္းစိန္ဟာ အသားကအေတာ္ညိဳတဲ႔ အၿပင္ မ်က္ႏွာမွာလဲ ေက်ာက္ေပါက္မာေတြနဲ႔ တရုတ္နဲ႔ တစ္ၿပားသားမွ မတူပဲနဲ႔ အညာသူမၾကီးနဲ႔သာ တူပါတယ္။ မသန္းစိန္ေလး အိမ္ေထာင္က်ေတာ႔ ဗမာစစ္သားနဲ႔ပါ။ သားသမီး ငါးေယာက္ပြားစီးတာမွာ သမီးေလးတစ္ေယာက္သာပါပါတယ္။

သားေတြခ်ည္း၃ေယာက္ေမြးခဲ႔ၿပီး ၄ေယာက္ေၿမာက္မွ သမီးေလးေမြးတာပါ။ သမီးေလးေမြးေတာ႔ ရန္ကုန္မွာ ေရာက္ေနပါၿပီ။ အညာမွာေနတဲ႔ မသန္းစိန္ရဲ႔အဖြား ေဒၚ စက္ေ၀၊ ေဒၚ စက္ေရႊ ညီအစ္မဟာ ၿမစ္မေလးမိွဳ႔ လာၾကည္႔ခ်င္ေပမဲ႔ အသက္က ၈၀ေက်ာ္ဆိုေတာ႔ ခရီးမသြားႏိူင္ေတာ႔ပါဘူး။ မၾကာခင္မွာပဲ ေဒၚ စပ္ေ၀ဆံုးပါတယ္။ စိတ္က ရန္ကုန္လာခ်င္စိတ္နဲ႔ဆိုေတာ႔ ေဒၚ သန္းစိန္က အဲဒါကိုစဲြၿပီး အိမ္မက္မက္တယ္။ အဖြားေဒၚ စပ္ေ၀ဟာ အညာဖ်င္တဘတ္ေလး ေခါင္းေပၚတင္လို႔ အိမ္ကိုေရာက္လာသတဲ႔။ မၾကာခင္ပဲ အဖြားမၿမင္ဘူးလိုက္တဲ႕ သမီးေလးအတြက္ ေမာင္ေလးတစ္ေယာက္ၿဖစ္လာမဲ႔ ကိုယ္၀န္ထပ္ရွိလာၿပန္ပါတယ္။ အဲဒီသားေလးဟာ သူ႕အဖြား ေဒၚ စပ္ေ၀ ၀င္စားတယ္လို႔ ခ်ည္း ေဒၚ သန္းစိန္ စိတ္ထဲ စဲြေနေတာ႔တာပါပဲ။

တရုတ္စပ္အဖြားေတြ မၿမင္ဘူးလိုက္တဲ႔ သမီးေလးကို ေဒၚ သန္းစိန္တို႔က ငယ္ငယ္က ၀၀ကစ္ကစ္ေလးမိွဳ႔ ဘုတ္အီးမ ေခၚပါတယ္။ ေက်ာင္းထားေတာ႔ ဆြိဆြိတီလို႔ နာမည္ေပးပါတယ္။ ဘုတ္အီးမေလးၾကီးလာေတာ႔ စလံုးေရႊၿမိဳ႔ေတာ္ၾကီးမွာ အလုပ္လုပ္ၿပီး ေနထိုင္ပါတယ္။ ဗမာနဲ႔ပဲ အိမ္ေထာင္ရက္သားက်ပါတယ္။ ခုနက တရုတ္ေသြးကိုၿပန္တြက္ရရင္ ဘုတ္အီးမမွာ တရုတ္ေသြးက ၿပား၂၀ဘိုးေလာက္ပါေနပါတယ္။ မ်က္ႏွာက် အဆစ္အေပါက္က တရုတ္နဲ႔ေတာ္ေတာ္ဆင္တယ္လို႔ ဘုတ္အီးမက သူ႕ကိုယ္သူထင္ေနပါတယ္။

ဆြိဆြိတီေခၚ ဘုတ္အီးမငယ္ငယ္က ေနပူထဲမွာ ႏွင္းဆီပန္းေတြခူးရလြန္းလို႔ ေနေလာင္ၿပီး အသားအင္မတန္ ညိဳပါတယ္။ အပ်ိဳအရြယ္ေလး ေရာက္လာေတာ႔ ပရိုမီနာေတြ အလိမ္းမ်ားလို႔ မ်က္နွာက အေတာ္ၿဖဴလာပါတယ္။ ပရိုမီနာ မေရာက္တဲ႔ လက္ေတြ၊ ေၿခေထာက္ေတြကေတာ႔ ညိုၿမဲပါ။ စလံုးၿမိဳ႕ၾကီးေရာက္လာေတာ႔ ၿပား၂၀မဆြိတီဟာ ပရိုမီနာ တန္ခိုးနဲ႔ တရုတ္ေသြး ၿပား၂၀ေပါင္းၿပီး မၾကာခဏ လူမွားခံရပါတယ္။ မဆြိတီကို စလံုးေတြက တရုတ္လို႔ပဲ ထင္ၾကတယ္။ အေမတို႕ေပးတဲ႕ နာမည္ကလဲ တရုတ္ဆန္ဆန္ ဆြိတီဆိုေတာ႔ ရံုးမွာဆိုလဲ တရုတ္လို႔ပဲ ထင္ေနၾကတယ္။ မေလးရွားကတရုတ္လား၊ စလံုးတရုတ္လား၊ တရုတ္မ်ိဳးႏြယ္တစ္ခုခုကေပါ႕။

ေရွာ႔ပင္စင္တာသြားရင္၊ အၿပင္သြားရင္ တရုတ္လိုခ်ည္းသာ လာလာေၿပာေနၾကေတာ႔တာပဲ။ Sorry ဆို နားမလည္တဲ႔ပံုနဲ႔ ေၿပာလိုက္ရင္ေတာ႔ Channel 8 ကေန Channel 5 ကို လိုင္းေၿပာင္းေၿပာၾကပါတယ္။ ဒီၾကားထဲ မဆြိတီဟာ ဆံပင္ အညိုေရာင္ေလးဆိုးပါတယ္။ လွခ်င္လြန္းလို႔မဟုတ္။ အသက္ၾကီးလြန္းလို႔ မဟုတ္။ မ်ိဳးရိုးအရ ဆံပင္ၿဖဴေတြ မ်ားလာတာ မႏိူင္ေတာ႔လို႔ ကာကြယ္ရေအာင္ပါ။ အနက္ၾကီးက်ေတာ႔လဲ ေတာက်တယ္ထင္လို႔ အညိဳေရာင္ေၿပေၿပေလးပါတဲ႔ ဆံပင္အေရာင္ဆိုးရပါတယ္။ ဒီေတာ႔ သူ႕ကိုယ္သူ ဆံပင္အညိဳေရာင္နဲ႕ စလံုးမေတြနဲ႔ ခဲြမရေအာင္တူေနၿပီရယ္လို႔ေတာင္ ထင္ေနေသးလား မသိႏိူင္ဘူး။

ဟိုတေန႕က မဆြိတီ တစ္ေယာက္ သြားေနက် ေရွာ႔ပင္စင္တာကို ေစ်းပတ္တယ္။ တီရွပ္ကေလးေတြ လွလို႔ဆို ၀ယ္မယ္ဆိုၿပီး fitting room ထဲမွာ try ပါတယ္။ အၿပင္မွာ ဗမာလိုေလးေတြ ေၿပာသံ ခပ္သဲ႔သဲ႔ၾကားေနရတယ္။ ထြက္လာေတာ႔ ဗမာ အတဲြေလး ႏွစ္ေယာက္။ ေကာင္မေလး try မွာကို ေကာင္ေလးကပါ တန္းစီၿပီးေစာင္႔ေနတာ။ သူတို႔ေတြ ဗမာလို ေၿပာဆိုေနတာကို အသာအကဲခတ္ေနတာေပါ႔။ မသိရင္ ဗမာပဲ မဟုတ္သလိုလို။ တစ္ခါတစ္ေလလဲ မင္ေသေသနဲ႔ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေနတတ္ပါတယ္။ အၿမဲတမ္းၾကီးေတာ႔လဲ မဟုတ္ပါဘူး။

သူ try တဲ႔ ဆိုဒ္က မေတာ္လို႔ ေနာက္တစ္ထည္ယူၿပီး တန္းစီေတာ႔ ေစာနက အတဲြေလးေနာက္မွာ။ သူတို႔ အလွည္႔၀င္ၿပီး ၿပန္ထြက္လာေတာ႔ ဟိုဘက္ေငးေနတဲ႔ မဆြိတီကို လက္တို႔ၿပီး " အစ္မေရ ၿပီးၿပီ၊ ၀င္လို႔ရၿပီ " တဲ႔ .... ဗမာလို ပီပီသသၾကီး။ " ဟဲ႔ ... နင္တို႔က အစ္မကို ဗမာမွန္း ဘယ္လိုသိတာလဲ .." ေမးေတာ႔ ... " အစ္မကလဲ ၿမန္မာ ရုပ္ၾကီးဟာကို ... အသိသာၾကီး ... " တဲ႔ ...

ေအာ္မ်ိဳးရိုးဆိုတာ မတိမ္ေကာဘူး လို႔။ ငါ႕မွာ ၿပား၈၀ ဗမာ ပါေသးသကုိးဟ ... လို႔သာ သူ႔ဟာသူေတြးမိၿပီး ၿပံဳးေနေတာ႔တယ္။