ဆိုဖာေပၚမွ ဟာသမ်ား

ဂ်ဴဂ်ဴေလး ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ သူ႔အေမက ၿမန္မာစာသင္ေပးတယ္။ အေပ်ာ္သင္တာဆိုေတာ႔ အရင္ေက်ာင္းပိတ္ရက္က သင္ထားတာေတြ ၿပန္ေႏႊးေနတာနဲ႔ပဲ သင္ခန္းစာက ေရွ႕မတက္ႏိူင္ဘူး။ 

ဒီေန႔သင္ခန္းစာကေတာ႔ ယပင္႔နဲ႔ ရရစ္ကို သင္တဲ႔သင္ခန္းစာ။ အိမ္ေရွ႔က ဆိုဖာေပၚမွာ သားအမိသားအဖ ၃ေယာက္  တီဗီၾကည္႔ေနရင္း သမီးက စာအံေနတယ္။


ဆရာမ စာၿပသည္။
ေၿမၿဖဴ ယူလာသည္။
မိမိေနရာ ေနၾကပါ။
စကားက်ယ္က်ယ္ မေၿပာရ။

ခေလး စာဖတ္ေနတံုး အေမလုပ္သူက မီးဖိုထဲ ဟင္းအိုး တည္ထားတာ သတိရတာနဲ႔ ...

" ေတာ႔ ....ကေမာင္ၿခိမ္႔ ... က်ဳပ္ ဟင္းအိုးသြားၾကည္႔ဦးမေတာ္ ... ေတာ္ ခေလးစာ အံတာ ေသခ်ာနားေထာင္ၿပီး ၾကည္႔ေပးလိုက္ပါဦး ... " ဆို သားအဖ၂ေယာက္ တည္း ထားပခဲ႔တယ္။

ဟင္းအိုးကိစၥ ၀ိစၥၿပီးလို႔ ဆိုဖာေပၚၿပန္ေရာက္ေတာ႔ သမီးက စာအံလို႔ ေကာင္းတံုးရွိေသး။

အေမၾကီးက တီဗီေတာင္မၾကည္႔ႏိုင္၊ အိုင္ပက္တစ္လံုးနဲ႔ ေဖ႔ဘြတ္ထဲ မဲၾကည္႔ေနရင္းနဲ႔ ခေလး စာအံသံက မၾကားတစ္ခ်က္ ၾကားတစ္ခ်က္ ...

တစ္ခါက် သူ႔အေဖက

" ဟဲ႔ ေကာင္မေလး ... က်ားၾကီး ေၿခရာၾကီး ...ဟ ...." ဆို ၾကားလိုက္ေတာ႔မွ အြန္လိုင္းကမၻာကေန  လက္ရွိ ပစကၡအေၿခအေနကို  ၿပန္ေရာက္သြားတယ္။

ဒါနဲ႔ သမီးက ဘယ္လို ဆိုလိုက္လို႔တုန္းလို႔ ေမးေတာ႔

" ညည္႔ သမီး ဆိုေနတာ က်ားၾကီး ... ေၿခေထာက္ၾကီး ... ဆိုၿပီး ဆိုေနတာဟ" ဆိုေတာ႔

ရီၾကတာ သားအမိသားအဖ ၃ေယာက္လံုး တဟားဟားနဲ႔။ ဂ်ဴဂ်ဴက အဲလိုပဲ တစ္ခါတစ္ေလ သူမသိတာဆို ၀ါးခ်တာ ။  တကယ္ေတာ႔ သူဆိုတာလဲ မွားမွ မမွားပဲကိုး။

-------------------------------------------------------------

ဒီေန႔ေတာ႔ ဂ်ဴဂ်ဴေလး ေက်ာင္းမွာ camping ရွိတာနဲ႔ အိမ္မွာ တိတ္ဆိတ္ ေၿခာက္ကပ္လို႔ေနသည္။ အိမ္ေရွ႔က ဆိုဖာမွာ ဦးေမာင္ၿခိမ္႔တစ္ေယာက္တည္း ထိုင္ေနရင္း တက်ီက်ီေအာ္ေနသည္။ အိမ္ေရွ႔ကို လာခဲ႔ပါ။ တစ္ေယာက္ထဲ ပ်င္းလို႔ပါတဲ႔။

ကိုယ္ကလဲ တီဗီၾကည္႔တာ ၀ါသနာက မပါ။ ခါတိုင္းလဲ သမီးက အတင္းေခၚလို႔သာ သူတို႔သားအဖ ႏွစ္ေယာက္ၾကား ၀င္ထိုင္လိုက္ရသည္။  သူတို႔ ေၿပာတာေတြ နားေထာင္ လိုက္ရသည္။ စိတ္ကေတာ႔ သိပ္ပါလွသည္မဟုတ္။ ခဏေနေတာ႔ အိုင္ပက္ကေလး ေကာက္ကိုင္ကာ အြန္လိုင္းတက္ေနလိုက္သည္။ သူတို႔ သားအဖကေတာ႔ အင္မတန္ ကီးကိုက္သည္။ ၂ေယာက္လံုး တီဗီ သူရဲေတြကိုး။

ခုလဲ တီဗီမွာ လာေနသည္က MKR လို႔ေခၚတဲ႔ My Kitchen Rules. ၂ ေယာက္တဲြ အဖဲြ႔ေလးေတြ ၁၀ဖဲြ႔ေလာက္ တစ္ဖဲြ႔ခ်င္းစီ အိမ္မွာ ခ်က္ၿပီး ထမင္းဖိတ္ေကြ်း၊ ဒိုင္ေတြက အမွတ္ေပး၊ အမွတ္အနဲဆံုးလူေတြ တစ္ဖဲြ႔ခ်င္း ၿပဳတ္သည္႔ အစီအစဥ္။ ဂ်ဴဂ်ဴကေတာ႔ အင္မတန္ၾကိဳက္သည္။ သူၾကိဳက္တာနဲ႔ သူ႔အေမၾကီးလဲ ဒီစီးရီးစ္နဲ႔ဆို ၂ခု -၃ခုေလာက္ ရွိၿပီထင္သည္ ၾကည္႕ဖူးတာ။ လူေတြ စိတ္၀င္စားေအာင္ အထဲမွာလဲ character အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိသည္႔ အဖဲြ႕ေတြ ႏွင္႔ ဆိုေတာ႔ စီးရီစ္က အထိုက္အေလွ်ာက္ေတာ႔ နာမည္ၾကီးပါသည္။ ဘယ္ေလာက္ပင္နာမည္ၾကီးၾကီး တီတီဆြိကေတာ႔ မၾကိဳက္ေရးခ်မၾကိဳက္ပါ။ စိတ္လဲ မ၀င္စားပါ။

သူ႔အေဖေဘးမွာ ၀င္ထိုင္ ၾကည္႔ေနရင္း သူက ရွင္းၿပေနသည္။ ဒီေန႔ေတာ႔ လူသစ္ေတြ ပါသည္႔ အစီအစဥ္တဲ႔။ လူသစ္ေတြကို တစ္ဖဲြ႔ၿပီး တစ္ဖဲြ႔ ၿပေနသည္။ ခါတိုင္းေတြ႔ေနက် လူေတြမဟုတ္ ေတာ႔ ပိုလို႔ပင္ ပ်င္းစရာ ေကာင္းေသးသည္။ မ်က္ႏွာစိမ္းေတြမွန္းေတာ႕ သိသည္။ သူတို႕ ဘယ္ၿမိဳ႔ကလာသည္။ သူတို႔နာမည္ေတြ ႏွင္႔  တစ္ဖဲြ႔ၿပီး တစ္ဖဲြ႔ မိတ္္ဆက္ေပးေနသည္။ ဒီေန႔အစီအစဥ္မွာလည္း ထိုလူသစ္အဖဲြ႕ထဲက တစ္ဖဲြ႔က ခ်က္မည္တဲ႔။

ေဟာ လူသစ္ေတြ  ၿပေနရင္းနဲ႔ ၿဖတ္ဆို လူ၂ေယာက္ ေ တာ္ေတာ္ ရင္းရင္းနွီးနွီးၾကည္႔ဖူးသည္႔ ၂ေယာက္ပါ။ ... ငါ သူတို႔ေတြေတာ႔ အရင္ တံုးက ၾကည္႔ဖူးသားဟ။ ဆို ၀မ္းသာ အားရနဲ႔  လူေဟာင္းေတြ ၿပန္လာ ၿပီဆို ေၿပာေတာ႔ ဦးၿခိမ္႔က

ဟဲ႔ အဲဒါ ဒိုင္ေတြဟဲ႔ ... ဒိုင္ေတြ ဆို ေၿပာၿပီး ၂ေယာက္သား ရီၾကတာ ။  အမွန္က လူေဟာင္းဆိုတာ အရင္ စီးရီးစ္မွာၾကည္႔ဖူးတဲ႔ ၿပိဳင္ပဲြ၀င္အေဟာင္းေတြမွတ္လို႕၊  ဒီတစ္ခါေတာ႔ ငါသိ ပဟဆို ေအာ္လိုက္တာ။ စီးရီးစ္တိုင္း ၃နွစ္ဆက္တိုက္ပါသည္႔ ဒိုင္ေတြ ၿဖစ္ေနေလသတည္း။

ကဲ အန္တီဆြိ တီဗီကို ဘယ္ေလာက္ စိတ္၀င္စားလဲ ဆိုတာ ... သေဘာေပါက္။ းo)

1st School Camping

ဒီေန႔ သမီးရဲ႔ ဘ၀မွာ ပထမဆံုး School Camping ထြက္တဲ႔ေန႔။ သမီးေလးဟာ သူ႔ရဲ႔ အေဖ အေမေတြ မပါပဲ သြားရမဲ႔ ညအိပ္ခရီးအတြက္ သိပ္ကို စိတ္လွဳပ္ရွားေနခဲ႔တယ္။ ေက်ာင္းကေန notice စာရြက္ထြက္ကတည္းက (တစ္ပတ္ေလာက္ၾကိဳၿပီး) camping အတြက္ ယူသြားရမဲ႔ ပစၥည္းေတြကုိ သူ႔ဟာသူ ၿပင္ဆင္ေနခဲ႔တယ္။ ခါတိုင္းေတာ႔ သူ႔အေမက အားလံုးၿပင္ဆင္ေပးေပမဲ႔ ဒီတစ္ခါေတာ႔ သူ႔ဟာသူ စီစဥ္လုပ္ကိုင္တတ္ေအာင္ သူ႕အေမက ဒီတိုင္းပဲ ၾကည္႔ေနလိုက္တယ္။

မနက္သြားခါနီးေတာ႕ မိုးကလဲ တစ္ေပါက္ ႏွစ္ေပါက္ က်စၿပဳၿပီ၊ ရာသီဥတုကလဲ ေအးေနတာနဲ႔ သမီး၀တ္မဲ႔ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ အတိုကို ေဘာင္းဘီအရွည္နဲ႔ လဲ၀တ္ဖို႔ ေၿပာေပမဲ႔၊ ဆရာမက ေဘာင္းဘီအတိုပဲ ၀တ္ခိုင္းတာဆို ေခါင္းမာစြာနဲ႔ ၿငင္းဆိုခဲ႔တယ္။ အေႏြးထည္ေလးေတာ႔ သူ၀တ္ပါမယ္ေၿပာတယ္။ သူလဲ စဥ္းစားေတြးေခၚႏိူင္တဲ႔ အရြယ္ေရာက္ၿပီမိွဳ႔ လြတ္လပ္ခြင္႔ ေပးထားပါတယ္။ ေဘာင္းဘီအရွည္ကို ေၿပာင္း၀တ္ဖို႔ သားအမိ၂ေယာက္ အေၿခတင္ အေတာ္ၾကာေၿပာေနၾကေပမဲ႔ အမိန္႔အာဏာလိုမ်ိဳး အတင္းအက်ပ္ေတာ႔ မေတာင္းဆိုခဲ႔ပါဘူး။

ေက်ာင္းေရာက္ေတာ႔ သူ႔သူငယ္ခ်င္း မိန္းခေလးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ေဘာင္းဘီအရွည္ေတြနဲ႔ ၿဖစ္ေနၾကၿပီး သူတစ္ေယာက္တည္း အတုိေလး ၿဖစ္ေနေတာ႔ သူ႔ဟာသူ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ေနာက္ကို အေမေၿပာတာ နားေထာင္မွာလားဆိုေတာ႔ ေခါင္းၿငိမ္႔ၿပတယ္။

ကားလာေတာ႔ ကားကလဲ ၾကည္႔ရတာ air-con နဲ႔ အေတာ္ေအးမဲ႔ ကားမ်ိဳး။ သမီးေတာ႔ တစ္လမ္းလံုး ေအးေနေတာ႔မွာပဲလို႔ စိတ္ပူမိတယ္။ အေမစကားနားမေထာင္တဲ႔ သမီးေလး သူ႔ဟာသူ လြတ္လပ္စြာ စဥ္းစားေတြးေခၚၿပီး အေတြ႔ အၾကံဳေတြကေန သင္ယူႏိူင္ပါေစလို႔။

ေမြးေန႔ မွတ္စု (သို႔) မိတ္ကပ္မွတ္စု ...

တီတီဆြိသည္ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ flexible ၿဖစ္ေပမဲ႔ တစ္ခ်ိဳ႔ေနရာေတြမွာေတာ႕အစဲြအလန္းၾကီးသည္ ေၿပာရမလား။ ဥပမာ အစားအေသာက္ဆို စကၤာပူေရာက္စက ၾကက္ဆီထမင္း။ စ စားေတာ႔ ဘာမွန္းမသိ။ ေနာက္ပိုင္းစားရင္းႏွင္႔ ၾကိဳက္လာေတာ႔ ဘယ္ေဟာ္ကာ၊ ဘယ္ food court သြားသြား ၾကက္ဆီထမင္းသာ မွာေတာ႔တာပဲ။ ေနာက္ပိုင္းက် အိမ္ကလူက ဒုတ္တၿပတ္ ဓားတစ္ၿပတ္ႏွင္႔ တၿခားစားစရာေတြ အတင္းေကြ်းမွပဲ စားတတ္လာသည္။ ဒါေတာင္ ၾကက္ဆီထမင္းၿပီး Mee pok ဆိုတာႏွင္႔ မိတ္ဆက္ေပးေတာ႔ ဒါၾကီးပဲ ဆက္တိုက္ စားေနရာ ေနာက္တစ္ခါ ဒုတ္တၿပတ္ ဓားတစ္ၿပတ္ေတြ ၿဖစ္ၾကၿပန္သည္။

ေမြးေန႔မွာ ဘုန္းဘုန္းကို မန္းေလး မုန္႔တီ ကပ္ပါတယ္။

ေနာက္ သူေန႔စဥ္ သံုးစဲြေနတဲ႔ မိတ္ကပ္၊ ႏွဳတ္ခမ္းနီ၊ ေရေမႊး အစရွိတာေတြလည္း အေၿပာင္းအလဲမရွိ။ အသစ္အဆန္း စမ္းသံုးၿခင္းမရွိ။ ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ႔ ပစၥည္းေလး ေတြသာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ စဲြသံုးခဲ႔သည္။ ဒီဖက္ကြ်န္းၾကီးေၿပာင္းလာေတာ႔ သူ႔အေၾကာင္း သူသိလို႔ သံုးေနက် မိတ္ကပ္ဗူးေတြကို ၄-၅ဗူး ၀ယ္ခ်လာခဲ႔သည္။ ဟိုဖက္ေရာက္လွ်င္ ဘာမွန္းမသိ။ ၀ယ္လို႔မရလွ်င္ ဒုကၡေရာက္လွခ်ည္႔ေပါ႔။ ခု ၃ႏွစ္ေလာက္ၾကာေတာ႔ ကိုယ္၀ယ္လာတာေလးေတြလဲ တေၿဖးေၿဖးကုန္လုၿပီ။ အထူးသၿဖင္႔ Foundation ဟုေခၚသည္႔ မိတ္ကပ္ အစိုလိမ္းၿပီး အေပၚက အသာ ပုတ္ရသည္႔ ေပါင္ဒါၿဖစ္သည္။ ဟိုမွာတံုးက ေရွာ႔ပင္းစင္တာၾကီးတစ္ခုမွာ sale ခ်လို႔ ၀ယ္ရာမွအစ စမ္းသံုးၾကည္႕ရာ မထင္မွတ္ပဲ အလြန္ေကာင္းသည္႔ မိတ္ကပ္ၿဖစ္ေနေလသည္။ ၿပီးေတာ႔ မိတ္ကပ္တြင္ အသားအေရာင္အလိုက္ နံပတ္မ်ားရွိရာ သံုးသည္က အေရာင္က အနည္းငယ္ရင္႕ေသာ ညိဳသည္႔ သူ႔အသားႏွင္႔ လိုက္ဖက္ေသာ Medium 2 ဆိုေသာ နံပတ္ ၿဖစ္သည္။ တီတီဆြိသည္ ကမၻာေပၚတြင္ ထိုမိတ္ကပ္မွလဲြ၍ တၿခားမိတ္ကပ္မ်ား မရွိေတာ႔သည္႔အလား ထိုမိတ္ကပ္တစ္မ်ိဳးတည္းသာ စဲြသံုးခဲ႔ပါသည္။


 
 တစ္ရက္ေတာ႔ ၀ယ္လာသည္႔ မိတ္ကပ္ re-fill ဗူးေတြ ကုန္ေတာ႔ အင္တာနက္ထဲ ဟိုဟိုဒီဒီ လိုက္ရွာၾကည္႕႔ရာ ထိုမိတ္ကပ္သည္ ဆစ္ဒနီမေၿပာနွင္႔၊ တကမၻာလံုး ဘယ္ေနရာမွ ရွာမရ။ အေတာ္ထူးဆန္းလွေခ်တကား။ အားနာတတ္ေသာ တီတီဆြိသည္ စကၤာပူမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြ မိွဳလို ေပါေပ႔မယ္႔ မမွာရက္။ ဒါေလးနဲ႔ေတာ႔ ဒီေလာက္ဒုကၡမခံဆိုကာ အစားထိုး မိတ္ကပ္ဗူးေတြ ကို ဘရန္း ၃-၄မ်ိဴးေလာက္ လိုက္ရွာ၀ယ္ေလသည္။ ဒါေလး ေကာင္းႏိုးႏိုး၊ ဟိုဟာေလး အဆင္ေၿပႏိူးႏိူးႏွင္႔ စမ္းသံုးၾကည္႔ရာ စိတ္ၾကိဳက္ကေတာ႔ မေတြ႔လွေပ။ သုိ႔ေပမဲ ႔၀ယ္ၿပီးၿပီဆိုေတာ႔လဲ မလႊင္႔ပစ္ရက္ ။ ဒါေတြသာ သည္းခံသံုးရေလသည္။ ထိုထဲမွ မိတ္ကပ္တစ္ဗူးသည္ အေရာင္ကို ၿဖဴသည္႔ဖက္ေရြးမိရာ ထိုမိတ္ကပ္လိမ္းမိပါက မ်က္နွာတစ္ခုလံုး ေပါင္ဒါဗူးထဲပဲ ၿပဳတ္က်သလိုိလို၊ မ်က္နွာပဲ မိွဳတက္ေနသလိုလို ရီခ်င္စရာေကာင္းလွသည္။ အနည္းငယ္ၾကိဳက္သည္ဆိုေသာ မိတ္ကပ္ဗူးသည္ texture အေနႏွင္႔ ေတာ႔ အလြန္ေကာင္းပါသည္။သုိ႔ေပသိ အေရာင္ အရင္႔ဆံုးကို ေရြးမိလိုက္ရာ သူက အညိဳတင္မက အနီေရာင္ပင္ ေရာစပ္ေနရာ ထိုမိတ္ကပ္လိမ္းလိုက္လွ်င္ မ်က္နွာသည္ ပါးနီလိမ္းစရာမလိုပဲ နီေန၏။ သို႔ေပမဲ႔ ႏွေၿမာေတာ႔ ကိုယ္႔စိတ္ကို ေၿဖကာ အဲသေလာက္ေတာ႔လဲ မဆိုးပါဘူးဆိုကာ ၾကိတ္မွိတ္လိမ္းေလသည္။

ဒီေန႔မနက္ ေမြးေန႔ဆိုေတာ႔ သြားေနက် ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းတြင္ အာရံုဆြမ္း သြားကပ္ရန္ ေစာေစာထကာ လွတပတ ၿပင္ေတာ႔သည္။ ေမြးေန႔ရွင္ၾကီးဆိုေသာ အထူးအခြင္႔အေရးကိုသံုးကာ မိ္တ္ကပ္ကို ခါတိုင္းထက္ ထူထူလိမ္းသည္။  အက်ီအသစ္ဆံုးကို ၀တ္သည္။ ၿပီးလွ်င္ ဦးၿခိမ္႔ကို ေမြးေန႔အမွတ္တရဆိုကာ ဓာတ္ပံုရိုက္ခိုင္းရဦးမည္ မဟုတ္လား။ မနက္ ၄နာရီပဲ ရွိေသးရာ အၿပင္တြင္ အလင္းေရာင္ မထြက္ေသး။ ဆစ္ဒနီနံနက္ခင္း ငွက္ကေလးမ်ား၏  ေတးသံကို ပင္မၾကားရေသးရာ  သူကိုယ္တိုင္ ေတးညည္းကာ အလွၿပင္ေနေလသည္။

 
 အားလံုးၿပီးေတာ႔ မွန္ထဲ ေသခ်ာၾကည္႔လိုက္ရာ သူမ၏မ်က္ႏွာသည္ ထူထူလိမ္းထားသည္႔ မိတ္ကပ္ အနီေရာင္ေၾကာင္႔ အမွတ္တမဲ႔ လန္႔ပင္သြားေလသည္။ မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုး နီရဲလ်က္ရွိရာ ငန္းမန္းထေနသည္႔ လူမမာပမာၿဖစ္ေနေလရာ ရီစရာပင္ေကာင္းေနေသးသည္။ ၿပန္ၿပင္ဖို႔လည္း အခ်ိန္မရွိေတာ႔ၿပီ။ ဘုန္းဘုန္းဆြမ္းကပ္ဖို႔ အခ်ိဳပဲြတည္းဖို႔၊ သမီးႏိွဳးဖို႔၊ အိမ္ကလူကို ေဆာ္ၾသဖို႔ ၿပင္ရဆင္ရဦးမည္။ သို႔ႏွင္႔ ဒီအတိုင္း ငမ္းမန္းထသည္႔ အနီေရာင္ မ်က္နွာနွင္႔ပင္ ဘုန္းဘုန္းေက်ာင္းသို႔ သြားကာ ေမြးေန႔ နံနက္ အာရံုဆြမ္းကပ္ခဲ႔ပါသည္။ ဦးဇဥ္းက ဒကာမၾကီး ေနမေကာင္းဘူးလားဟု မေမးသည္မွာ ကံေကာင္း။ ။