စကၤာပူ အမွတ္တရ Kway Chap

အန္တီဆြိ စကၤာပူမွာေနတံုးက ပါစီပါဂ်န္းမွာ နာမည္ၾကီး ေကြ႔ခ်ပ္ဆိုင္ရွိတာ ရံုးနဲ႔နီးေတာ႔ ခဏခဏ သြားစားၿဖစ္တယ္။ ရံုးကအဖဲြ႔ကလဲ လူညီတယ္။ ပါစီပါဂ်န္း ေကြ႔ခ်ပ္ဆိုင္ဆို ဘယ္သူမွ မၿငင္းဘူးဗ်။ အဲဒါ ဒီဖက္လာခါနီးေတာ႔ ေကာင္ေလးေတြက ဆြိ နင္ ဟိုေရာက္ရင္ ေကြ႔ခ်ပ္စားရေတာ႔မွာမဟုတ္ဘူးတဲ႔။ ဒီေတာ႔ ဒီမွာရွိတံုး အ၀စားသြားဆို ေနာက္ဆံုးအပတ္ကို ေန႔တိုင္းနီးပါး အဲဒီဆိုင္သြားၾကတယ္ဗ်ာ။ ကိုယ္ကေတာင္ ေကြ႔ခ်ပ္က ၀က္အူေတြ၊ ကလီစာေတြဆိုေတာ႔  အဆီမ်ားလို႔ ေန႔တိုင္းေတာ႔ မလုပ္ပါနဲဟယ္။ ေတာ္ေန ငါမသြားခင္ နင္တို႔အကုန္ (ဂန္႔ကုန္) ဒုကၡေရာက္ကုန္ဦးမယ္ဆို ေၿပာယူရတယ္။ 

တကယ္လဲဟုတ္တယ္။ ဒီဖက္မွာ စကၤာပူအစားအစာ ၾကက္ဆီထမင္းတို႔၊ လက္ဆာတို႔၊ စကၤာပူစတိုင္ ေခါက္ဆဲြေၾကာ္ (Mee Goreng) တို႔၊ ေကြ႔သေယာင္တို႔ အစရွိသၿဖင္႔ အကုန္ရေပမဲ႔ အဲဒီ ၀က္အူ၊ ကလီစာေတြကို ၿပဳတ္ၿပီးေရာင္းတဲ႔ Kway Chap ကေတာ႔ ဒီမွာ ဘယ္ေနရာမွ မရွိဘူးခင္ဗ်။ မဆြိတီတို႔လဲ စကၤာပူေရာက္စက ေကြ႔ခ်ပ္တို႔၊ ဘာကူးေတတို႔ မၾကိဳက္ေပါင္။ ေဆးနံ႔က နံပါဘိသနဲ႔။ ဘယ္လိုအနံ႔ၾကီးမွန္း မသိဘူးေပါ႔။ ေနာက္ေတာ႔ ၀က္သားတုတ္ထိုးငတ္တာနဲ႔ ၀က္အူၿပဳတ္ကို ၀က္သားတုတ္ထိုး အမွတ္နဲ႔ စားရာကေန ေကြ႔ခ်ပ္ကိုပါ ၾကိဳက္သြားပါေရာ။ အိမ္မွာၾကီးေတာ္ကလဲ ေကြ႔ခ်ပ္ပရိတ္သတ္ပဲ။  ၾကီးေတာ္တင္မက၊ ဂ်ဴဂ်ဴေလးကပါ အဲဒီကပါတဲ႔ ၀က္စတူးက အရမ္းႏူးအိေနေတာ႔ သူပါၾကိဳက္ၿပီး ၅၂လမ္း ေဟာ္ကာက ေကြ႔ခ်ပ္ဆိုင္မွာလဲ week end ဆို မိသားစု သြားသြား စားၾကေသးတယ္။ အဲဒီထဲက ၾကက္ဥၿပဳတ္ကိုလဲ ဂ်ဴဂ်ဴတို႔ သိပ္ၾကိဳက္။ အမွန္က ေကြ႔ခ်ပ္ဆိုတာ အရည္နဲ႔ ေဖ်ာ္ေသာက္တဲ႔ ၿမန္မာလို ညွပ္ေခါက္ဆဲြ အၿပားၾကီးကို ေခၚတာပါ။ သူတို႔က ၀က္အူေတြကို တရုတ္ spice ေတြ၊ ေဆးေတြနဲ႔ၿပဳတ္လိုက္ေတာ႔ ဘာညီွနံ႔မွ မထြက္ေတာ႔ဘူး။ ၀က္သားဆိုလဲ ၀က္စတူးသေဘာမ်ိဳး ႏူးအိေနတာပဲကိုး။ ၾကက္ဥေတြ၊ ၀က္သားအေရၿပား၊ ပဲၿပားေၾကာ္၊ ပဲၿပားအစိမ္းေတြ လဲ  ထည္႔ၿပဳတ္ေသးတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႔လဲ ေၿမပဲ ၿပဳတ္ေတြ၊ မုန္ညင္းခ်ဥ္ၿပဳတ္ေတြပါ ထည္႔ေပးတယ္။

မေန႔က ခ်က္နည္းေလးသိခ်င္လို႔ အင္တာနက္ထဲ ၀င္ေမႊရင္းနဲ႔ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ စကၤာပူရဲ႔ အေကာင္းဆံုးေတြထဲက တစ္ခုေသာ ေကြ႔ခ်ပ္ဆိုင္ဆိုၿပီး အေပၚကေၿပာတဲ႔ ပါစီပါဂ်န္းဆိုင္ကို စကၤာပူ ဘေလာ႔ဂ္တစ္ခုမွာ ေတြ႔လိုက္လို႔ ဆိုင္လိပ္စာေလး သိရေအာင္ လင္ခ္႔ေလး ေပးလိုက္ပါတယ္။
 Tong Lok Kway Chap
ခဏခဏသာ သြားစားေနတယ္၊ ဆိုင္နာမည္ကို တစ္ခါမွ သတိမထားမိဘူးဂ်ာ။ ခုမွ  Tong Lok Kway Chap ဆိုင္ဆိုတာ သိရေတာ႔တယ္။  အဲဒီဘေလာ႔ဂ္က ပံုေတြၾကည္႔ရင္းနဲ႔ ဒီလို ေကြ႔ခ်ပ္ေတြ ၿပင္ဆင္ထားတာ၊ ဆိုင္ပိုင္ရွင္ေတြရဲ႔ ပံုေတြ ၿပထားတာ ၿမင္ဖူးသလိုလိုပဲဆို ေတြးေနတာ။ ေနာက္ ဆိုင္လိပ္စာေတြ႔မွ ကိုယ္သြားစားေနက် ဆိုင္မွန္းသိေတာ႔တယ္။ အဲေလာက္နာမည္ၾကီးမွန္းကို မသိခဲ႔တာပါ။ တစ္ခါ အိမ္ကလူေတြ စားရေအာင္ဆို အဲဒီဆိုင္ေခၚသြားတာ Sunday ၾကီးၿဖစ္ေနလို႔ မဖြင္႔ဘူးတဲ႔ ခင္ဗ်။ စလံုးက ေကြ႔ခ်ပ္ပရိတ္သတ္ေတြ သြားစားခ်င္ရင္ တနဂၤေႏြ၊ တနလၤာနဲ႔ အစိုးရ ရံုးပိတ္ရက္ေတြမွာ ပိတ္ပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ကို ေကာင္းပါတယ္။ ေစ်းလဲ မၾကီးပါဘူး။ ေဟာ္ကာစင္တာမွာ ေရာင္းတဲ႔ ေစ်းႏံွဳးထက္ေတာင္ သက္သာပါေသးတယ္။
 

ဒီဖက္မွာ ဗီယက္နန္ေတြ တရုတ္ေတြေပါေတာ႔ ၀က္သားကလီစာ အကုန္၀ယ္လို႔ရပါတယ္။ ၀က္အူအၾကီးဆို တစ္ေကဂ်ီ ၈က်ပ္ေလာက္ပဲရွိပါတယ္။ အူခ်ိဳေလးေတြလဲ ရပါတယ္။ ခါတိုင္းဆိုရင္ေတာ႔ ဗမာစတိုင္ ၀က္သားတုတ္ထိုး လုပ္စားတာမ်ားတယ္။ ေဆးရေၾကာရတာ မသက္သာလို႔ မစားၿဖစ္တာေတာင္ၾကာလွေပါ႔။ ေနာက္ဆံုးအေခါက္က ေဆးရတာေတာ္ေတာ္ လက္၀င္ၿပီး အနံ႔လဲ သိပ္မေပ်ာက္လို႔ေလ။ ဒါနဲ႔  ဒီအပတ္ စေနက ေစ်း၀ယ္ေတာ႔ မထင္မွတ္ပဲ ကိုယ္၀ယ္ေနက်ဆိုင္မွာ ေတြ႔တာနဲ႔ အူအၾကီး (ဘာအူ ေခၚလဲမသိ) ၅၀၀ဂရမ္ ၀ယ္လာခဲ႔တယ္။ မေန႔က ေရခဲေသတၱာထဲ ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ ဟိုတစ္ခါ စကၤာပူက အစ္မ လက္ေဆာင္ေပးခဲ႔တဲ႔ ေကြ႔ခ်ပ္ spice အမွဳန္႔ထုတ္ေတြ႔တာနဲ႔ ေကြ႔ခ်ပ္ပဲ လုပ္စားေတာ႔မယ္ဆို ၀က္အူကို စၿပီး ေရေဆးရပါေတာ႔တယ္။ 

၀က္အူက ကိုင္ၿပီး၊ ေဆးၿပီးသားေပမဲ႔ အနံ႔ကေတာ္ေတာ္က်န္ေသးေတာ႔ မန္က်ည္းမွည္႔နဲ႔ ဆားၾကမ္းနဲ႔ နာနာပြတ္ၿပီး အၿပင္ဖက္ ၃ခါ၊ အတြင္းဖက္လွန္ၿပီး ၃ခါေလာက္ ပြတ္ေဆးရပါတယ္။ စားခ်င္ေတာ႔လဲ ဒုကၡခံရပါတယ္။ ၀က္သားကိုလဲ  ၂၅၀ဂရမ္ေလာက္ အတံုးလိုက္ လွီးထားပါတယ္။ ၀က္သားသံုးထပ္သားဆို ပိုေကာင္းပါတယ္။ ေနာက္ ပဲၿပားေတြ ၀ယ္ထားတာ ရွိတာနဲ႔ ပဲၿပားေတြလဲ အဆင္သင္႔ တစ္၀က္စီ လွီးထားပါတယ္။ ၾကက္ဥ ၃လံုးကိုလဲ ေရေဆးၿပီး ထည္႔ၿပဳတ္ဖို႔ အဆင္သင္႔ၿပင္ထားပါတယ္။

၀က္အူကို မညွီေအာင္၊ အနံ႔မထြက္ေအာင္ လုပ္နည္းေတြ႔လို႔ မွ်ေ၀ပါမယ္။ ဒယ္အိုးထဲကို ဆီအနည္းငယ္ ထည္႔ပါ။ ဆီက်က္လာရင္ ေစာနက ေဆးထားတဲ႔ ၀က္အူကို ဒီအတိုင္း လံုး၀မလွီးပဲ ဆီက်က္ထဲကို ထည္႔ေၾကာ္ပါတယ္။ ေရခန္းလာရင္ ၀က္အူ တစ္၀က္ေလာက္ၿမဳတ္ေအာင္ ေရထပ္ထည္႔ ၿပဳတ္ထား ၂မိနစ္ေလာက္ေနလို႔ ေတာ္ေတာ္ပြက္လာရင္ အဲဒီ ေရေတြကို ငွဲ႔ပစ္ပါတယ္။ အဲဒါမ်ိဳး၃ခါေလာက္ ေရေတြကို ထည္႔လိုက္၊ ငွဲ႔လိုက္ရင္ ၀က္အူဟာ အညွီနံ႔ လံုး၀နီးပါးေပ်ာက္သြားပါတယ္။ ေနာင္ ၀က္သားတုတ္ထိုးလုပ္ရင္လဲ ဒီနည္းပဲ သံုးပါေတာ႔မယ္။

ေကြ႔ခ်ပ္ spice ၿဖစ္ပါတယ္။ ေအာ္ဇီမွာလဲ တရုတ္ဆိုင္ေတြမွာ ရွိပါတယ္။ ေစ်းမၾကီးပါဘူး။ တစ္ထုတ္ ၂က်ပ္ခဲြေလာက္ေတာ႔ ရွိမယ္။

 

 ေနာက္ေတာ႔ soup လုပ္ဖို႔ ေဆာ႔စ္အတြက္ ပဲငံၿပာရည္ အေနာက္ရည္ စားပဲြဇြန္း ၃ဇြန္း၊ အၾကည္ေရ ၂ဇြန္း၊ ၾကက္သားမွဳန္႔ လဖက္ရည္ တစ္ဇြန္းခန္႔ကို ေရနဲ႔ေဖ်ာ္ထားပါတယ္။ ေကြ႔ခ်ပ္ၿပဳတ္မဲ႔ အိုး ၾကီးၾကီး ေဇာက္နက္နက္ထဲကို ဆီ စားပဲြဇြန္း တစ္ဇြန္းခန္႔ထည္႔ၿပီး ဂ်င္း ပါးပါးလွီးထားတာ ၄-၅ ခုေလာက္၊ ၾကက္သြန္ၿဖဴကို အခြံမႏႊာပဲ ၄-၅ဥေလာက္၊ နာနက္ပြင္႔ တစ္ပြင္႔ ၂ပြင္႔ခန္႔ကို  ဆီက်က္ရင္ ထည္႔ဆီသတ္ပါတယ္။ (Kway chap spice ထုတ္မွာ တရုတ္မဆလာ five spice တို႔ ဘာတို႔ အစံုပါၿပီးသားဆိုေတာ႔ ဟင္းခပ္အေမႊးအၾကိဳင္ေတြအမ်ားၾကီး ကိုယ္႔ဟာကိုယ္ ထည္႔ဖို႔ မလိုေတာ႔ပါဘူး။) ဆီသတ္တာ အနံ႔နဲနဲေမႊးလာရင္ မီးပိတ္ၿပီး အေပၚက ေရနဲ႔ေဖ်ာ္ထားတဲ႔ ေဆာ႔စ္ကို ေလာင္းထည္႔ပါတယ္။ (မီးမပိတ္ရင္ ဆီက်က္ေနတံုးမိွဳ႔ မီးထေတာက္မွာ ေၾကာက္ရပါတယ္)။ ေနာက္ထပ္ ေရကို (ထည္႔မဲ႔ ပစၥည္းေတြ ၿမဳတ္ရံု) အိုးနဲ႔ အၿပည္႔နီးပါးထည္႔ၿပီး အေပၚကေန ေကြ႔ခ်ပ္ spice အထုတ္ရဲ႔ တစ္၀က္ကို ေလာင္းထည္႔ပါတယ္။ ေနာက္ ခ်ိဳေအာင္ brown sugar ( သို႔ ) ထန္းလွ်က္ ၃လံုးေလာက္ ပစ္ထည္႔ပါတယ္။ အဲဒါဆို soup က အဆင္သင္႔ၿဖစ္ပါၿပီ။  Soup ကို ဆူပြက္ေနေအာင္တည္ထားပါတယ္။ soup ကို ကိုယ္႔စိတ္ၾကိဳက္အရသာရေအာင္ ပဲငံၿပာရည္ အၾကည္ေရ၊ ထန္းလွ်က္ အစရွိသည္တို႔ကို လိုရင္ ထပ္ထည္႔ေပးပါဦး။

Soup ရၿပီဆို အေပၚက ၀က္အူရယ္၊ ၀က္သား၊ ပဲၿပား၊ ၾကက္ဥတို႔ကို soup ထဲ ထည္႔ မီးေအးေအးနဲ႔ နာရီ၀က္ တစ္နာရီခန္႔ ထည္႔ၿပဳတ္ရပါတယ္။ ၾကက္ဥၿပဳတ္က်က္ရင္ အခြံခြါၿပီး soup ထဲ ၿပန္ထည္႔ၿပဳတ္ပါတယ္။ 

 

 အသားေတြက အက်က္မညီလို႔ တည္ေနတံုး ၿမည္းစမ္းၾကည္႔ၿပီး က်က္တာကို အရင္ေကာ္ထားေစခ်င္ပါတယ္။ ၀က္အူက ႏူးလြယ္ေတာ႔ အရမ္းေပ်ာ႔အိသြားရင္ မေကာင္းလို႔ အေနေတာ္ေလးမွာ  ပန္းကန္တစ္လံုးနဲ႔ ဆယ္ထားရပါတယ္။

၀က္အူနဲ႔ အသား၊ ပဲၿပားတို႔ကို အဆင္သင္႔ၿဖစ္ေအာင္ ပါးပါးလွီးထားပါတယ္။

အမွန္က ပဲၿပားကို ေၾကာ္ထားတာလဲ ထည္႔ၿပဳတ္ရင္ပိုေကာင္းပါတယ္။

တကယ္ေတာ႔ အန္တီဆြိ၀ယ္တာ  ေကြ႔ခ်ပ္ အစစ္မဟုတ္ပါဘူး။ ေကြ႔ခ်ပ္အစစ္က မညွပ္ရေသးတဲ႔ ညွပ္ေခါက္ဆဲြ အခ်ပ္လိုက္ၾကီးပါ။ ေစ်းက လြယ္တာပဲ ၀ယ္ခဲ႔ပါတယ္။

အခ်ဥ္ Sauce အတြက္ေတာ႔ ၿမန္မာ ၀က္သားတုတ္ထိုး sauce ကိုပဲ အခ်ဥ္ကဲၿပီး ခပ္ခ်ဥ္ခ်ဥ္ေလး လုပ္လိုက္ပါတယ္။


စားခါနီးက် ေစာနက Kway Chap soup ကို ဆူပြက္ေနေအာင္ အရင္တည္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ႔မွ လွီးထားတဲ႔ အသားေတြ၊ အူေတြ၊ ပဲၿပားေတြကို တစ္ခုခ်င္းစီ သံစကာေလးနဲ႔ soup ထဲ နွစ္ၿပီး ပန္းကန္ၿပားခပ္ၾကီးၾကီးထဲထည္႔ ၿပီး ၿပင္ဆင္ပါတယ္။

ေကြးခ်ပ္ (ညွပ္ေခါက္ဆဲြ)ကိုလည္း ပန္းကန္လံုးေလးထဲထည္႔ ဟင္းရည္ ပူပူ ေလာင္းထည္႔ပါတယ္။

တဲြစားရေအာင္ အရြက္မပါလို႔ Bok Choi ကို ခရုဆီနဲ႔ ေၾကာ္လိုက္ပါတယ္။

စားရန္ အဆင္သင္႔ၿဖစ္ပါၿပီခင္ညာ။ စလံုးက ပရိ္တ္သတ္ကေတာ႔ ဒုကၡခံလုပ္စရာမလိုဘူးေပါ႔။ စလံုးမွာ ဆိုင္ေတြ ေပါမွေပါကိုး။ ႏိူင္ငံၿခားေရာက္ ေကြ႔ခ်ပ္ ပရိတ္သတ္ေတြ ခ်က္စားရေအာင္ ရွယ္ေပးလိုက္ၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္။