အေမ႔သမီး ဂ်ဴဂ်ဴေလး

တီတီဆြိရဲ႔ ဘေလာ႔ဂ္ပိတ္သတ္ၾကီးကလဲ စာမေရးလို႔ တဂ်ီဂ်ီဆိုေတာ႔ ပို႔စ္ေလးတစ္ပုဒ္ေတာ႔ ၿဖစ္ညွစ္ၿပီး ေရးလိုက္ဦးမယ္ဂ်ာ။ ေရးစရာ အေၾကာင္းအရာေတြ ရွိေပမဲ႔ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ၿဖစ္စရာေတြဆိုေတာ႔  ေနာက္မွပဲ ဒီအေၾကာင္းေတြ ၿပန္ေရးၿဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။

ခုေလာေလာဆယ္ေတာ႔ သမီးေလးအေၾကာင္းေရးရတာ စိတ္ခ်မ္းသာတယ္။ ဂ်ဴဂ်ဴေလးအေၾကာင္းက စေရးမယ္။ ဟိုေန႔က အသိခေလးတစ္္ေယာက္ ၂နွစ္-၃နွစ္အရြယ္ေလာက္ေပါ႔၊ သူ႔အေမ ဟမ္းဖုန္းကိုကိုင္ၿပီး ေဆာ႔ေနတာ လက္ကမခ်ဘူးဗ်ာ။ သူ႔အေမက ဖုန္းေၿပာမယ္ဆို ဖုန္းကိုေတာင္းေတာ႔ ငိုလိုက္တာ၊ ေကာ႔လန္ေနတာပဲ။ အဲဒါနဲ႔ အန္တီဆြိကလည္း သတိရသြားတာ။ ဂ်ဴဂ်ဴေလး ငယ္ငယ္တံုးကလဲ ဒီအတိုင္းပဲလို႔။ ဖုန္းလက္ထဲေရာက္ရင္ ၿပန္ေတာင္းလို႔မရေတာ႔ဘူး။ ေၿခေထာက္ကို ေဆာင္႔ေဆာင္႔ၿပီးကို ေကာက္တာ။ ဆိုးလိုက္တာလဲ အရမ္းပဲ။ ေပေတေတ၊ ဂ်စ္ကပ္ကပ္နဲ႔။ ဟမ္မေလး ဒီလိုသာဆို ၾကီးရင္မလြယ္ဘူး။ ဘယ္လိုထိမ္းရမလဲဆို စိတ္ညစ္ခဲ႔ရတာ။ ခုၾကီးလာေတာ႔လဲ  ေၿပာတာ၊ ဆံုးမတာ နားလည္လာေတာ႔ လိမၼာလာတယ္ေၿပာရမယ္။ သမီးနဲ႔ပတ္သတ္လို႔ စိတ္ညစ္ရတယ္ရယ္လို႔ မရွိပါဘူး။ အဲဒီအတြက္ေတာ႔ ေတာ္ေတာ္စိတ္ခ်မ္းသာရတယ္။

စာကေတာ႔ အေဖတူသမီးဆိုေတာ႔ ပ်င္းတယ္။ ေက်ာင္းက ေပးတဲ႔ အိမ္စာ၊ က်ဴရွင္ကေပးတဲ႔ အိမ္စာေလာက္ တာ၀န္ေက်ရံုေလာက္ပဲ လုပ္ခ်င္တာ။ ဥာဏ္ေလး ေကာင္းလို႔သာ ေတာ္ေတာ႔တယ္။ ၾကီးလာေတာ႔ လိမၼာလာသလို အေမကိုလဲ ဆရာလုပ္ခ်င္လာတယ္။ အေမက သူ႔ကို အဂၤလိပ္ spelling ေတြ ေမးရင္းနဲ႔ အဂၤလိပ္အသံထြက္ေတြ မွားေနရင္ သူက ၿပင္ၿပင္ေပး။ အေမက စာေရးရင္  spelling ေတြမွားလြန္းလို႔ သူက ေထာက္ေပးနဲ႔ ဆရာကေတာ႔ လုပ္ခ်က္။

ၿပီးေတာ႔သူက သီခ်င္းေတြဘာေတြလဲ ၀ါသနာပါေတာ႔ ဒီအရြယ္နဲ႔တင္ ေအာ္ဇီက အဆိုေတာ္နာမည္ေတြ၊ အေမရိကားက အဆိုေတာ္နာမည္ေတြလဲ အကုန္သိေနတယ္။ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေတြလို သီခ်င္းေတြလဲ ေရဒီယိုက လာသမွ်သီခ်င္း အကုန္ရ။  အကုန္လိုက္ဆို အဟုတ္ပဲ။ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္လာရင္ ေဖေဖ မေၿပာနဲ႔ေနာ္ဆို ...  မေအလုပ္သူ အူတူတူ အတတကို ဘယ္သူဆိုတာလဲ။ သီခ်င္းနာမည္ကဘာလဲ။ ပေဟဠိေမးလိုေမး၊ အဲလိုေတြ အေမကို ဆရာလုပ္တာ။ တီဗီက အစီအစဥ္ေတြလဲ လာသမွ်အကုန္ၾကိဳက္။ အဲဒါ ဂ်ဴဂ်ဴ႔ ေဖးဘရိတ္ရိွဴးေလ ဆို အၿမဲေၿပာတယ္။ ဒါၿပီး ေနာက္တစ္ခုလာေတာ႕လဲ ဂ်ဴဂ်ဴ႔ ေဖးဘရိတ္ပဲ။ အဲဒါက် သူ႔အေဖနဲ႔ အေဖာ္ရတယ္။ သားအဖ၂ေယာက္ တီဗီၾကည္႔ရင္း လူၾကီးေတြလိုပဲ သူက ေ၀ဖန္တတ္ေနၿပီ။

 ေနာက္ၿပီး အေမအရယ္သန္ေနရင္လဲ သူမၾကိဳက္ဘူး။ သိတဲ႔အတိုင္း အန္တီဆြိ္ကလဲ အရယ္က သိပ္သန္တာ။ ဟာသကားေတြ ဘာေတြမ်ားၾကည္႔ရင္ ရယ္ရၿပီးသားဟာကို ၿပန္ၿပန္ေတြးၿပီး အူတက္ၿပီး ရယ္ခ်င္ေနတဲ႔အမ်ိဳး။ အဲဒါဆို မေအပါးစပ္ကို လက္နဲ႔ ပိတ္ၿပီး ေမေမေတာ္ေတာ႔ဆို ဘယ္လိုလဲေတာ႔မသိဘူး။ အဲလိုအေတာမသတ္ရယ္ေနရင္ သူမၾကိဳက္ဘူး။ 

ဟိုတစ္ေလာကလဲ ရထားၾကီးနဲ႔ ဘာရယ္မဟုတ္ ၊ ရထားစီးခ်င္လြန္းလို႔ အေပ်ာ္ခရီးတစ္ခုသြားၾကတာ။ အၿပန္က် သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ခရစ္စမတ္ပဲြဖိတ္ထားေတာ႔ အေ၀းၾကီးလဲ သြားမရေတာ႔ အၿပန္ရထားနဲ႔ ခ်ိတ္မိေအာင္တြက္ခ်က္ၿပီး လမ္းလည္ဘူတာတစ္ခုမွာ ဆင္းရေအာင္ေရြးလိုက္တာ။ ဘယ္ေလာက္ေ၀းမယ္ ဘာရယ္သိတာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒါနဲ႔ ရထားက ဆစ္ဒနီဘူတာၾကီးကေန ထြက္လာတာေပါ႔။ ရထားေတာ႔ စီးရေတာ႔မယ္။ ခရီးနဲနဲရွည္ရွည္ေလးေပါ႔။ ၿမန္မာၿပည္မွာ ငယ္ငယ္က စီးခဲ႔ရတာ သတိရ။ သမီးက ေဘးက၊ သူ႔အေဖကေတာ႔ အဲကြန္းက ေအးေအးနဲ႔ ဇိမ္နဲ႔ေတာင္ ႏွပ္ေနတာ။ လမ္းေဘးရွဴခင္းေတြၾကည္႔ရင္း စိတ္ကလဲ ၾကည္လင္ေနတာပဲ။ အဲသမွာဗ်ာ ရထားက ဆစ္ဒနီကထြက္ၿပီး ေအးေဆးစီးေတာ႔မယ္ဆို ၿပင္ခါရွိေသး ေနာက္ ၂ဘူတာဆို ကိုယ္ေတြ ဆင္းရမဲ႔ ဘူတာေရာက္ၿပီတဲ႔ဗ်ား။ ကိုယ္က ခုမွ စစီးတယ္ထင္တာ။ ဆင္းရေတာ႔မယ္ဆိုေတာ႔ ငိုအားထက္ရယ္အားသန္ အန္တီဆြိမွာ ဦးၿခိမ္႔နဲ႔ ေၿပာေၿပာၿပီး ရယ္တာ ... ရယ္တာ အေတာမသတ္ႏိူင္ေတာ႔ဘူး။ အဲသမွာ ေဘးကဂ်ဴဂ်ဴက သူ႔အေမၾကီး အေတာမသတ္ ထိမ္းမႏိူင္သိမ္းမရ ရယ္ေနတာကို အနားက ခရီးသည္ေတြလဲပါေတာ႔ "  ေမေမ ေတာ္ေတာ႔ ေတာ္ေတာ႔ " ဆိုေၿပာတာ မရလို႔ တစ္လမ္းလံုး အေမကို စိတ္ေကာက္တာ မနဲေခ်ာ႔လိုက္ရတယ္။ သူ႔စိတ္ထဲမွာ သူ႔အေမက လူၾကားထဲ အဲလိုၾကီးရယ္ေနတာ ၿမင္မေကာင္းဘူးထင္ေနတာ ေနမွာေပါ႔။

အေမကိုလည္း ခ်စ္တာမွ တုန္ေနတာပဲ။ တစ္ခါတစ္ေလ အေမနား ကပ္ လွဲေနရင္းနဲ႔ "I love you the most in the universe." ဆိုတာေတြလဲ  ေၿပာရ႔ဲလားေၿပာရဲ႔။ ေနရင္းထိုင္ရင္း ေမေမ႔ကို ဖက္ဦးမယ္ဆို ဖက္ၿပီး အခါခါ အလီလီ နမ္းလား နမ္းရဲ႔။ သမီးေလးရဲ႔ ေမာမယ္၊ ေတာ္ေတာ႔၊ မနမ္းနဲ႔ေတာ႔ဆိုလဲမရ။ သူ႔အေဖဆီက အနမ္းအေမြရထားေတာ႔ အေတာမသတ္ေအာင္ နမ္းေနေတာ႔တာပဲ။

ဒီေန႔လဲ ေရခ်ိဳးခါနီး အိမ္သာမွာ ရွဴးရွဴးေပါက္ရင္းနဲ႔ " ေမေမ ဂ်ဴဂ်ဴ အီအီး တစ္တံုးေလာက္ပါမယ္ေနာ္။ သိလား၊ ခဏေလးေမေမ" ဆို ေအာ္ေၿပာေနတယ္။ မေအလုပ္သူက သူခ်ိဳးဖိ္ု႔ ေရပူေတြကို ေရခ်ိဴးကန္ထဲ ထည္႔ၿပီး ဂ်ဴဂ်ဴ ေရခ်ိဳးရေအာင္ဆို ခဏခဏေခၚေနရေတာ႔ အေမ စိတ္တိုၿပီး ဆူမွာေၾကာက္လို႔ မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးၿပီး အီးေလးတစ္တံုးေလာက္ေလးပဲ ပါမွာပါဆို ေအာ္ေနေတာ႔ သနားေတာင္ သနားသြားတယ္။ "ရပါတယ္ သမီးရယ္ တစ္တံုးတင္မက ငါ႔သမီး ၾကိဳက္သေလာက္ပါ .. အ၀ပါ"ဆို ေၿပာယူရတယ္။ 

တစ္ခုခု သူမွားသြားၿပီဆိုလဲ " sorry ေမေမ .. sorry " ဆို တြင္တြင္ပါေအာင္ ေၿပာတတ္ေသးတာ။ မေအလုပ္သူကလည္း တစ္ေန႔တစ္ေန႔ အိမ္ထဲမွာပဲေန၊ အိမ္အလုပ္ေတြ ဇယ္ဆက္သလို လုပ္ရတဲ႔ ၾကားထဲ သမီးက ခိုင္းရင္ ခ်က္ခ်င္းမလုပ္တာတို႔၊ တီဗီကို တေမ႔တေမာ ၾကည္႔ေနတာတို႔ ၊ အစားအေသာက္ကို ၿမန္ၿမန္မစားပဲ ေႏွးေနတာတို႔က် တစ္ခါတစ္ရံ စိတ္မရွည္ေတာ႔ သမီးကို ဆူမိေရာ။ ဆူတယ္ဆိုတာထက္ နားလည္ေအာင္ တတြတ္တြတ္ ေၿပာၿပရတာေပါ႔။ အဲဒါဆို မေအကိုဖက္နမ္းၿပီး " ေမေမ ဂ်ဴဂ်ဴ႔ကို မဆူနဲ႔ေနာ္.. '' ဆို မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ အသံေလးကသနားစဖြယ္လုပ္ၿပီး ေၿပာလာရင္ စိတ္ထဲ မေကာင္းၿပန္ဘူး။ သမီး ေမေမဆူမွာ မေၾကာက္ရဘူးေနာ္။ ငါ႔သမီးေလးကို ေမေမက ခ်စ္လို႔ ေၿပာေနရတာ။ မခ်စ္ရင္ ေမေမက ဘာမွ မေၿပာေတာ႔ဘူး။ လွွ်စ္လွ်ဴရွဳေနမွာေပါ႔။  ေမေမ ဆူမွာ မေၾကာက္ရဘူးေနာ္ဆို နားလည္ေအာင္ ၿပန္ေၿပာရတယ္။  ကိုယ္တိုင္လည္း သမီးကို ေတာ္ရံုတန္ရံု မဆူမိဖို႔ကို သတိထားေနရတယ္။ ေတာ္ေန ခေလးက အေမဆူမွာ ေၾကာက္လို႔ လိမ္တာတို႔၊ ညာတာတို႔ု၊ ဖံုးကြယ္ထားတာတို႔၊ စိတ္ဆင္းရဲမွာတို႔ မၿဖစ္ေစခ်င္ဘူး။

 စိတ္ဆင္းရဲမွာဆိုလို႔ ငယ္ငယ္က အၿဖစ္ေလး တစ္ခုသတိရတယ္။ အန္တီဆြိတို႔ ငယ္ငယ္ကဆို သိတဲ႔ အတိုင္း မဆလ ေခတ္ဆိုေတာ႔ ပစၥည္း ပစၥယ အင္မတန္ရွားပါးတယ္။ အဲဒီေခတ္က ေကာ္ေပတံဆိုတာ ပလပ္စတစ္ ေပတံ အၾကည္ေလးေတြေပါ႔။ ခုေခတ္ေတာ႔ ေပါမွေပါပဲ။ ပံုမွန္ဆို သစ္သားေပတံ အ၀ါေတြပဲ ကိုင္ရတာဆိုေတာ႔ အသစ္အဆန္း ေကာ္ေပတံ ေၿပာင္ေၿပာင္ေလးေတြ သိပ္လိုခ်င္တာ။ အဲဒါ ေက်ာင္းမွာ မဲေပါက္မွ ၀ယ္လို႔ရတာ။ အဲဒီေပတံေလး မဲေပါက္လို႔ အေမတို႔က ၀ယ္ေပးထားတာမွာ တစ္ရက္ေတာ႔ ေက်ာင္းမွာ က်န္ခဲ႔ၿပီး ေပ်ာက္ပါေလေရာ။ ခုေခတ္လို ေပ်ာက္လို႔ ေနာက္တစ္ေခ်ာင္း ၿပန္၀ယ္လို႔ ရတဲ႔ေခတ္လဲ မဟုတ္ဘူးေလ။ အဲဒါေလး ေပ်ာက္ေတာ႔ ကိုယ္တိုင္ ႏွေၿမာတာထက္၊ အိမ္က အေမတို႔ ဆူမွာ ပိုေၾကာက္ၿပီး အိမ္ကိုလဲ မေၿပာရဲ၊ ခေလးအရြယ္ေလး တစ္ေယာက္တည္း တိတ္တိတ္ေလးၾကိတ္ၿပီး စိတ္ဆင္းရဲခဲ႔ရတာ သတိရမိလို႔။ သမီးကိုလဲ အဲလို စိတ္ဆင္းရဲတာမ်ိဳး မၿဖစ္ေစခ်င္တာ။

 ဂ်ဴဂ်ဴတို႔ အေမပင္ပန္းေနၿပီဆိုလည္း ၿပဳစုတတ္ေသးတယ္။ တစ္ခါသား တစ္ေနကုန္ အိမ္အလုပ္ေတြ ဇယ္ဆက္သလိုလုပ္ရလို႔ သမီးေရ ေမေမဒီေန႔ အရမ္းပင္ပမ္းတယ္။ တစ္ေနကုန္ ထိုင္ကိုထိုင္ရေသးဘူး။ ခါးေတြကို ေညာင္းေနတာပဲဆို ေၿပာကာရွိေသး။ မဂ်ဴဂ်ဴး၊ ကုတင္ေပၚေၿပးတက္တယ္။ ၿပီးေတာ႔ နံရံကို ေက်ာကုန္းနဲ႔မွီၿပီး ကုတင္ေပၚထိုင္ေနတဲ႔ အေမကို ေၿခေထာက္နဲ႔ ေထာင္းေထာင္းၿပီးနွိပ္ေပးေတာ႔တာပဲ။ သူနင္းေပးတာ တကယ္ကို အညာင္းေၿပတယ္။ သူ႔ေမြးတံုးက breech ၿဖစ္ေနလို႔ ခဲြေမြးရတာဆိုေတာ႔ ၿမန္မာလိုဆို ရိုးရိုးေမြးရင္ ေၿခကဖြားေပါ႔။ အဲလိုလူေတြက နင္းရင္ အရမ္းေပါက္တယ္လို႔ သူ႔အေဒၚက ေၿပာထားေတာ႔ ေညာင္းတယ္လို႔ စကားအဆံုးမခံဘူး။ ၀ုန္း၀ုန္းဆို ဖေနာင္႔နဲ႔ တက္ ေထာင္းေတာ႔တာပဲ။ မေအကို ဆံပင္ၿဖဴလည္း ႏွဳတ္ေပးေသးတယ္။  အလကားေတာ႔ ဘယ္ရမလဲေနာ႔။ သူ႔ကို ႏွဳတ္ခေပးရတာေပါ႔။ တစ္ပင္ ၅ၿပားဆိုတာ ေစ်းနဲလို႔တဲ႔ ၿပား၂၀ေပးရတယ္။ ဒါနဲ႔ ဂ်ဴဂ်ဴတို႔ အေမလဲ သူ႔ဆီမွာ အေၾကြးတင္ေနတာ ၂၄က်ပ္ ၿပား ၆၀ ခုခ်ိန္ထိ မေပးရေသးဘူး။
 
ဂ်ဴဂ်ဴတို႔ေတြ ဒီေန႔ပဲ Natplan စာေမးပဲြၿပီးတယ္။ စာေမးပဲြက Year 3 ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ သိပ္အေရးၾကီးလွတယ္ မဟုတ္ေပမဲ႔ ငယ္ငယ္က စာေမးပဲြေၿဖခါနီး စာတစ္အုပ္လံုး ၏ သည္ မေရြး ေဒါင္းေဒါင္းေက်ေအာင္ က်က္ခဲ႔ က်ိဴးစားခဲ႔တဲ႔ အန္တီဆြိကေတာ႔ သူ႔သမီးကို စာေမးပဲြမေၿဖခင္ practice စာအုပ္ေတြ၀ယ္၊ ေမးခြန္း sample ေတြ အဆက္မၿပတ္ သမီးကို လုပ္ေစခဲ႔တယ္။ ေက်ာင္းကစာေတြ၊ က်ဴရွင္က စာေတြကိုလဲ revision ၿပန္လုပ္ေပးရေသးတယ္။ သမီးကေတာ႔ အေမေၾကာက္လို႔သာ လုပ္ရ ေတာ္ေတာ္ေတာ႔ ၿငီးေငြ႔ပင္ပမ္းပံုရတယ္။ စာေမးပဲြမွာလဲ အပုဒ္ေစ႔မက်န္ေၿဖဖို႔၊ ၂ေခါက္ ၃ေခါက္ ၿပန္စစ္ဖို႔၊ မရွမ္းဖို႔ အလီလီ အခါခါ မွာရတယ္ ။  ဂ်ဴဂ်ဴ တစ္ေယာက္ကေတာ႔ သူ႔အေမ ေလ႔က်င္႔ေပးလို႔လား၊ အရင္ ကူမြန္က အေလ႔အက်င္႔ေၾကာင္႕႔လားမသိ၊ စာလုပ္ရင္ေတာ႔ အင္မတန္ ၿမန္တယ္။ သူ႔အက်င္႔ကိုက ၿမန္ၿမန္ၿပီး ၿပီးေရာဆိုတဲ႔ အက်င္႔မ်ားၿဖစ္ေနလား မဆိုႏိူင္ဘူး။ ၄၅မိနစ္ေၿဖရမဲ႔ ေမးခြန္းဆို မိနစ္၂၀ေလာက္နဲ႔ ၿပီးေနၿပီ။ သခၤ်ာဆို အဆိုးဆံုး။ တစ္ခ်ိဳ႔ဆို ကိုယ္ကစဥ္းစားေနတံုးရွိေသး သူက ၿဗတ္ၿဗတ္ ဆို ေၿဖတာ ၿမန္မွၿမန္။ ၿပန္စစ္ေတာ႔ အမွားေလးေတြ ၂ခု-၃ခုပါလာေတာ႔ ဟဲ႔ သမီးရဲ႔ ေသခ်ာ ေၿဖပါဟဲ႔။ ေမးခြန္းကို ေသခ်ာဖတ္ပါဟဲ႔ ဆိုေၿပာရတယ္။ မေန႔ကလဲ စာေမးပဲြေၿဖေတာ႔ ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက ၿပီးေနတယ္မသိဘူး။ ဆရာမက ခေလးပ်င္းမွာစိုးလို႔ စာရြက္အလြတ္တစ္ရြက္ေပးၿပီး ပံုဆဲြခ်င္ဆဲြဆို ေပးထားသတဲ႔။ အဲသမွာဗ်ာ မဂ်ဴဂ်ဴတို႔ လုပ္စရာ မရွိေတာ႔ သူ႔စာေမးပဲြ ေမးခြန္းပထမဆံုး စာမ်က္နွာကို တစ္ပံုစံတည္း ေကာ္ပီကူးေရးထားတာ အိမ္ၿပန္ပါလာေတာ႔ အန္တီဆြိတို႔ လင္မယားမွာ ငိုရမလား၊ ရယ္ရမလားေတာင္ မသိေတာ႔ဘူး။ 

မေန႔ကလဲ သခၤ်ာ ေၿဖရမွာဆိုေတာ႔ Practice  ေမးခြန္းေတြ လုပ္ရေအာင္ဆိုေတာ႔ ဆရာမက တဲ႔ အိမ္မွာ practice ဘာမွ လုပ္စရာမလိုဘူးဆို မွာလိုက္သတဲ႔။ ဟုတ္မွဟုတ္ရဲ႔လား ဆရာမက စာေမးပဲြတြင္း စာမလုပ္ရဘူးေၿပာပါ႔မလားဆို ေသခ်ာေမးၾကည္႔ေတာ႔လဲ ဆရာမက ေက်ာင္းမွာ Practice ေတြ ေသခ်ာလုပ္ၿပီးသား။ ေက်ာင္းသားေတြကို အိမ္မွာ ဘာ practice မွ လုပ္စရာမလိုေတာ႔ဘူးလို႔ တစ္တန္းလံုးကို မွာလိုက္သတဲ႔ဗ်ား။ သမီးက မညာတတ္ေတာ႔ သူေၿပာတာ ဟုတ္မွာပါလို႔။ ထူးဆန္းပါေပ႔ ကတြတ္ပီဆိုသလိုပဲ။ အဲဒါနဲ႔ပဲ ဆရာမစကား အၿပည္႕႔အ၀ တေသြမသိမ္း၊ ေၿမ၀ယ္မက် နားေထာင္တဲ႔ မဂ်ဴဂ်ဴတို႔ အဲေန႔ညက စာသိပ္မလုပ္လိုက္ရပါဘူးဂ်ာတို႔ေရ။

 ခုလဲ မဂ်ဴဂ်ဴေတာ႔ ညေနဖက္ထမင္းစားၿပီး ဗိုက္ၿပည္႔လြန္းလို႔ ေနလို႔မေကာင္းလို႔ဆို မေအကို လာေၿပာေနၿပန္တယ္၊ ဗိုက္မတင္းပဲ ရွိရမလား။ ေပါင္ခ်ိန္ၾကည္႔ၿပီး သူ႔ အေလးခ်ိန္ ၂၉ေကဂ်ီ မၿပည္႔တာကို ၿပည္႔ေအာင္ ေရေတြေသာက္လိုက္၊ မုန္႔ေတြစားလိုက္ နဲ႔ မၿပည္႔မခ်င္း စားေသာက္ၿပီး ေၿပးေၿပးခ်ိန္တာ ခု ၂၉.၂ ေကဂ်ီၿဖစ္သြားလို႔ဆို ၀မ္းသာအားရ ထ ေအာ္ၿပီး မၾကာပါဘူး။ ဗိုက္ၿပည္႔လြန္းလို႔ဆို ေၿပာၿပန္တယ္။ သူ႔မွာ ဟိုက လာကတည္းက ၂၉ေကဂ်ီကေန က်သြားတာ ၂၇ ေကဂ်ီကို တစ္ႏွစ္လံုးနီးပါးဆိုေတာ႔ ခု ၂၉ ၿပန္ေရာက္ေတာ႔ အရမ္းေပ်ာ္ေနတာ။

"သမီးေနလို႔မေကာင္းရင္ အိမ္ထဲလမ္းေလွ်ာက္ေန.."ဆိုေတာ႔ အဲဒါဆို ဂ်ဴဂ်ဴ က 29.2 ထက္ က်သြားမွာေပါ႔ဆို ထ မေလွွ်ာက္ဘူးဗ်ာ။ သူကအဲလိုပဲ လူက ပိန္ေတာ႔ အေလးခ်ိန္တက္လာရင္ အရမ္းေပ်ာ္တယ္။ သူ႔အေမက သမီးေလး ကစ္လာၿပီ၊ ပါးေလးေဖာင္းလာၿပီ ေၿပာမိရင္ သူငယ္ငယ္က ေနမေကာင္းၿဖစ္ၿပီး ပိန္ပိန္သြားေတာ႔ အေမ႔ပါးစပ္မိွဳ႔ စူးတယ္ဆို လူၾကီးေတြ ေၿပာတာကို မွတ္ထားတာ။ ပါးေဖာင္းတယ္ေၿပာမိရင္ သူ႔မွာ Touch wood ဆို သစ္သားေၿပးကိုင္ရတာအေမာ။ သူ႔မေအၾကီးကလဲ သူ႔သမီးေလးကို ၀၀ကစ္ကစ္ေလးၿဖစ္ေစခ်င္ေတာ႔ အစားအေသာက္ကို သူစားခ်င္တာေတြ အပင္ပန္းခံခ်က္ေပး၊ သမီးေလး အရိပ္တၾကည္႔ၾကည္႔နဲ႔ပဲ။ ညတစ္ေရးႏိူးေတာင္ သမီးပါးေလး ထ ထ စမ္းရတာ အေမာ။ ပါးေလးေဖာင္းရဲ႔လား အၿမဲစစ္ေနရတယ္။

ၿပီးခဲ႔တဲ႔ Mother Day တံုးက အေမကို ေပးခဲ႔တဲ႔ သူ႔ရဲ႔ ကိုယ္ပိုင္လက္ရာ Card ေလးပါ။ အဲဒီကတ္ၿပားနဲ႔ လက္ေဆာင္ ကီးခ်ိန္းေလးကို ေက်ာင္းမွာလုပ္လာၿပီး အေမကို ေပးခ်င္လြန္းလို႔ Mother day ေရာက္တဲ႔ေန႔အထိေတာင္မေစာင္႔ပဲ ေသာၾကာေန႔ကတည္းက ေပးၿပီး အနမ္းေတြပါ လက္ေဆာင္ေပးထားတာ။