Sunday, June 24, 2012

အန္တီဆြိရဲ႔ ၾကံဳရ ...ဆံုရ ...ဘံုဘ၀ မွာၿဖင္႔ - အပိုင္း (၃)

ထိုေန႔မနက္က ဂ်ဳဂ်ဴေလးကို ေက်ာင္းပို႔မွအၿပန္ ၃၀ ကီလိုေ၀းေသာ အင္တာဗ်ဴးရာေနရာကို ကားေမာင္းသြားပါသည္။ ကိုကိုၿခိမ္႔က ၿမိဳ႔ထဲမွာ ကားပါ႔ကင္ ခက္သည္ဆိုကာ ရထားၿဖင္႔ပင္ သြားခိုင္းေနရာ ရထားကို တစ္ခါမွ်ပင္ တစ္ေယာက္တည္း မစီးဖူးသူက ရထား ၂ဆင္႔စီးရမည္ကို မစီးတတ္၍ GPS အကူအညီၿဖင္႔ သြားရာ အလြန္အဆင္ေၿပပါသည္။ ကားပါ႔ကင္လည္း ထင္သေလာက္ မခက္ပါ။ အင္တာဗ်ဴးသူက Product Engineering မွ ဒါရိုက္တာဆိုသူ အသက္ ၄၀ေက်ာ္ခန္႔ ေအာ္ဇီလူမ်ိဳးၿဖစ္ပါသည္။ gentleman ပံုသဏၭာန္၊ စကားေၿပာရာမွာ ပညာတတ္ပံုေပါက္ၿပီး ေအးေအးေဆးေဆး ရွိလွသည္။ အလုပ္ကေတာ႔ အလြန္မ်ားသည္႔ပံုေပါက္ၿပီး ကိုယ္ေရာက္သြားေတာ႔ သူအင္ဂ်င္နီယာေတြၾကားထဲ႕မွာ discussion လုပ္ေနသည္။

သူေမးသည္႔ေမးခြန္းအခ်ိဳ႔႕ကို ေၿဖႏိူင္သည္လည္းရွိသည္။ တစ္ခ်ိဳ႔လဲ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မေၿဖႏိူင္။ ကိုယ္ပိုင္သည္႔ အပိုင္းမ်ားက် ခ်ဲ႔ကားေၿပာေနသည္။ အင္တာဗ်ဴးရာတြင္ လက္ရွိအလုပ္လုပ္ေနသူႏွင္႔ အလုပ္မလုပ္ပဲ တစ္ႏွစ္ေလာက္ အဆက္အသြယ္ၿပတ္ေနသူ မတူႏိူင္ပါ။ ထို႔ၿပင္ အန္တီဆြိမွာ နဂိုက သတိေမ႔တတ္သူၿဖစ္ရာ ဟိုးအရင္က လုပ္ခဲ႔ဖူးေသာ technical terms မ်ား ပါးစပ္ဖ်ားတြင္ ေမ႔ေနသည္။  ေၿပာရလွ်င္ အင္တာဗ်ဴးကို လံုး၀ အားမရပါ။ ၅၀% ေလာက္သာ ေၿဖႏိူင္ပါသည္။ ေမးသူကိုပင္ အားနာေနမိသည္။ ကိုယ္လုပ္ခဲ႔ဖူးသည္႔ product မ်ားအားလံုးကို စုေပါင္း၍ ပရင္႔ေအာက္ထုတ္ထားသည္ကို ရွင္းၿပရာတြင္ေတာ႔ အလြန္စိတ္၀င္စားဟန္ၿပပါသည္။

စိတ္ပ်က္ေနသည္႔ အင္တာဗ်ဴ၀ါ ...
 ေနာက္ဆံုး အင္တာဗ်ဴးၿပီးခါနီး၍ ကိုယ္႔ဖက္မွ ေမးလိုသည္မ်ား ေမးပါဆိုရာ ကိုယ္အကယ္၍ အလုပ္ရလွ်င္ လုပ္ရမည္႔ product ၏ အမည္ႏွင္႔ ၄င္းႏွင္႔ပတ္သတ္သည္႔ အေၾကာင္းအရာကို အနည္းငယ္ခ်ဲ႔ေမးလိုက္ပါသည္။ ကုမၸဏီအေၾကာင္း ေမးရာ သူတို႔ကုမၸဏီသည္ R&D ေရာ၊ production ပါ under one roof မွာ လုပ္ေနသည္႔  world wide အေမရိကန္အေၿခစိုက္ ကုမၸဏီၾကီးေအာက္မွ အခဲြၿဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းၿပပါသည္။ (အန္တီဆြိမွာ ကုမၸဏီအေၾကာင္း ဂူဂဲလ္ၿပီး၍ အားလံုး သိၿပီးၿဖစ္ပါသည္) ေနာက္ၿပီး သူက အလုပ္ကို Part time အေနႏွင္႔ လုပ္ဖို႔ေရာ စိတ္၀င္စားပါသလား ေမးရာ အန္တီဆြိမွာ part time ရလွ်င္ ပို၍ပင္ အဆင္ေၿပပါေၾကာင္း ၀မ္းသာအားရ ၿပန္ေၿပာလိုက္ပါသည္။

 ေနာက္ဆံုး အင္တာဗ်ဴးၿပီးေသာအခါ ကိုယ္႔ကို တံခါး၀နားအထိလိုက္ပို႔ကာ သူသည္ လက္ဆဲြႏွဳတ္ဆက္ကာ သက္ပ်င္းတစ္ခ်က္ခ်သလိုပံုစံမ်ိဳး ကိုယ္႔စိတ္ထဲမွာထင္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ႔ ကိုယ္ထြက္သြားသည္႔ဖက္ႏွင္႔ ဆန္႔က်င္ဖက္ လမ္းမေဘးထြက္ကာ အေဖာ္တစ္ေယာက္ႏွင္႔  ေဆးလိပ္ေသာက္ေနသည္။ သူ႔ပံုစံကို ၾကည္႔၍ ကိုယ္စိတ္က ထင္သည္မွာ အင္တာဗ်ဴးလာသူသည္ သူထင္ထားသလို မွန္းခ်က္ႏွင္႔ ႏွမ္းထြက္မကိုက္၍ စိတ္ပ်က္ေနသလို ပံုစံမ်ိဳး။  (ဟုတ္ခ်င္မွလည္း ဟုတ္မည္။)

စိတ္ပ်က္ေနသည္႔ အင္တာဗ်ဴ၀ီး ...
အင္တာ ဗ်ဴးမွၿပန္လာၿပီး အန္တီဆြိသည္ ပို၍ပင္ စိတ္ပ်က္လက္ေလွ်ာ႔မိပါသည္။ စိတ္ကို ဒံုးဒံုးခ်ကာ ဒီအလုပ္ေတာ႔ မရႏိူင္ဆိုကာ ကိုကိုၿခိ္မ္႔ကိုလဲ အင္တာဗ်ဴးမွာ ေမးတာေတြ ေသခ်ာ မေၿဖႏိူင္ခဲ႔ဘူး။ စိတ္ကေလွ်ာ႔ထားေတာ႔ ဘာမွ ေသခ်ာ ၿပန္မၾကည္႔သြားေတာ႔ technical terms ေတြလဲ ေမ႔ေနတယ္။ မရႏိူင္ပါဘူး ေယာက္်ားရယ္ဆိုကာ on line မွာ Jewelery ဆိုင္ေတြ သြားၾကည္႔ကာ လုပ္ငန္းဘယ္လို စရမည္လဲဆိုတာသာ  ေလ႔လာေနပါေတာ႔သည္။ 

 Catalog distributor job
ဤသို႔ႏွင္႔၂ပတ္ခန္႔ၾကာေသာအခါ အန္တီဆြိ၏ email ထဲ လူတစ္ေယာက္က အေၾကာင္းၾကားလာသည္။ ကတ္တေလာ႔ေတြ ၿဖန္႔ေ၀သည္႔ အလုပ္အတြက္ သင္၏ ေနရာ၊ ရပ္ကြက္တြင္ Vacancy ရွိေနသည္။  သင္ယခင္က catalog distributor အေနၿဖင္႔ ေလွ်ာက္ထားရာ ယခုစိတ္၀င္စားလွ်င္ အေၾကာင္းၿပန္ပါ ဟူသတည္း။ ကိုယ္ၿဖန္႔ေ၀ရမည္႔  ရပ္ကြက္ ဧရိယာကိုလည္း စာထဲတြင္ ေၿမပံုၿဖင္႔ ေဖာ္ၿပထားပါသည္။ အန္တီဆြိတို႔ေနရာနွင္႔ ကပ္ရပ္ ရပ္ကြက္ေၿမပံု ၿဖစ္ပါသည္။

အန္တီဆြိတစ္ေယာက္ ဘယ္အခ်ိန္က ဘယ္လိုေလွွ်ာက္ထားသည္႔ အလုပ္မွန္း ေသခ်ာပင္ သတိမရပါ။ သို႔ေပမဲ႔ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ေပါ၊႔ ခုခ်ိန္မွာ ကိုယ္က အလုပ္လုပ္ေတာ႔မည္ဆိုကတည္းက အိမ္မွာ ေနရတဲ႔ ဘ၀ကို ပ်င္းေနၿပီ၊ ၿငီးေငြ႕ေနၿပီ၊ အေတြ႔အၾကံဳပဲရရ၊ ေဗာ္လန္တီယာပဲ လုပ္ရ လုပ္ရ  ေငြေရးေၾကးေရး အဓိက မဟုတ္၊ အလုပ္သာ လုပ္ခ်င္ေနသည္။ ဘယ္လိုအလုပ္မ်ိဳးလဲ ဂူဂဲလ္ၾကည္႔ေတာ႔ မိမိတို႔ရပ္ကြက္ ပတ္၀န္းက်င္မွ အိမ္မ်ား၏ စာတိုက္ပံုးမ်ားကို စူပါမားကတ္၊ စတိုးဆိုင္၊ စာေသာက္ဆိုင္၊ အစရွိသည္တို႔မွ ကတ္တေလာ႔ဂ္မ်ား၊ ေၾကာ္ၿငာမ်ားကို အိမ္ေပါက္ေစ႔ လိုက္ပို႔ရေသာ အလုပ္ၿဖစ္ပါသည္။ သူၿပထားသည္႔ေၿမပံုမွာ အိမ္ေၿခ ၄၀၀-၅၀၀ ခန္႔ရွိၿပီး ေငြဘယ္ေလာက္ေပးမည္လဲ၊ ဘာလဲ ဆိုတာေတာ႔ စာထဲမွာ ဘာမွ ေရးမထားပါ။

 ယဥ္ေက်းေသာ Area Representative
သို႔နွင္႔ စံုစမ္းေတာ႔ၾကည္႔မည္ဆိုကာ စာပို႔သူထံ ဖုန္းေခၚ၍ သူခ်ိန္းဆိုရာ ေနရာေရာက္သြားပါသည္။ သူသည္ အင္မတန္ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔ေသာ အ္ိႏၵိယ  (သို႔) သီရိလကၤာ  အမ်ိဴးသား အသက္ ၄၀ေက်ာ္ခန္႔ပင္ၿဖစ္ပါသည္။ သူက ဒီ ဧရိယာ အတြက္ Area representative ၿဖစ္သည္ဟု မိတ္ဆက္လာသည္။ အေကာင္႔တန္႔ ေကာ္န္မန္႔စ္ၿဖင္႔ေက်ာင္းၿပီးၿပီး၊ အိမ္မွာပင္ ကြန္ၿပဴတာတစ္လံုး စားပဲြေပၚတင္ကာ အလုပ္လုပ္ေနၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။ လူကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေလးေလးစားစား နွဳတ္ဆက္၍၊ မိတ္ဆက္ၾကကာ လုပ္ရမည္႔အလုပ္ကို ရွင္းၿပပါသည္။ တစ္ပတ္မွာ ၂ရက္သာ လုပ္ရမည္။ ကတ္တေလာ႔ေတြကို ၂ရက္အတြင္း ၿပီးေအာင္ လိုက္ၿဖန္႔ေ၀ရမည္။ လုပ္ခက အားလံုးအၿပီးအစီး ပုပ္ၿပတ္ ေဒၚလာ ၉၀ ရမည္။ အိမ္ေၿခရပ္ကြက္ေပၚ၊ ေ၀ရမည္႔ ကတ္တေလာ႔ဂ္ အေရအတြက္ေပၚတည္၍ ၀င္ေငြက အနည္းငယ္စီ ကြာၿခားမည္။ အိမ္ေၿခ ၄၅၀ခန္႔ရွိေသာရပ္ကြက္ကို ကိုယ္က ေရြးလိုက္ရာ လုပ္ႏိူင္ပါမည္လားေမးသည္။ " Why not ... " ဟု ၿပန္ေၿဖကာ လက္မွတ္ထိုးစရာရွိတာေတြထိုးကာ ၿပန္ဖို႔ လက္ဆဲြ ႏွဳတ္ဆက္လိုက္ၾကသည္။ ေနာက္ အပတ္ Tuesday မွ အလုပ္စမည္ဆိုကာ ကတ္တေလာ႔ဂ္ေတြ လာယူရန္ပင္ ခ်ိန္းလိုက္ပါေသးသည္။

 ထြက္ခါနီးမွ ကတ္တေလာ႔ဂ္ေတြ နမူနာၿပမည္ဆိုကာ သူ႔ကားဂိုေထာင္ထဲ ေခၚသြားကာ လူတစ္ရပ္ေလာက္ရွိသည္႔ ကတ္တေလာ႔ဂ္အပံုၾကီးေတြကို ၿပပါသည္။ ေနာက္ၿပန္ခါနီးကားေပၚတက္ခါနီးေတာ႔ ကိုယ္ေမာင္းလာသည္႔ Mini Cooper ကိုၾကည္႔ကာ Wow !!...  your car is so beautiful !! ဆိုကာ ကားကလဲ ေတာ္ေတာ္သစ္ေနေတာ႔  ဒီကားမ်ိဴးစီးၿပီး စာတိုက္ပံုးမွာ ကတ္တေလာ႔ဂ္ၿဖန္႔ေ၀မည္႔ သူကို နားမလည္ႏိူင္စြာ ၾကည္႔ရင္း က်န္ရစ္ပါသည္။


တစ္နာရီ ၅က်ပ္ အလုပ္ ...
ေနာက္ပိုင္းမွ ဖိုရမ္ေတြဖတ္ရင္း သိ္ရသည္မွာ ထိုလူတစ္ရပ္ၿမင္႔သည္႔ ကပ္တေလာ႔မ်ိဳးစံုကို တစ္ရြက္ၿခင္းစီထပ္ၿခင္း၊ ေရြးၿခင္းကပင္ နာရီေပါင္းမ်ားစြာ ခါးကိုက္ေအာင္လုပ္ရသည္ဆိုပါသည္။ အန္တီဆြိ ဘုမသိဘမသိႏွင္႔ အလုပ္လုပ္ခ်င္တာ တစ္ခုတည္းသာ သိ၍ လက္မွတ္ထိုးလာခဲ႔ေသာ အလုပ္မွာ ေအာ္ဇီလိုႏိူင္ငံမ်ိဴးတြင္ လုပ္ခ အနည္းဆံုး တြက္ၾကည္႔လ်ွင္ တစ္နာရီ ၅က်ပ္မွ်သာ ရေသာ အလုပ္ၿဖစ္ေနေလသတည္း၊ ( ေအာ္ဇီတြင္ ပံုမွန္ ဘာအလုပ္ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ တစ္နာရီ အနည္းဆံုး ၁၅က်ပ္ သတ္မွတ္ထားပါသည္။) ေနပူမိုးရြာ မေရွာင္ တစ္အိမ္တက္ဆင္း လိုက္ပို႔ရမည္႔ခရီးမွာလည္း ကီလိုမီတာေပါင္းမ်ားစြာရွိပါသည္။ ဖိုရမ္တစ္ခုတြင္ေရးထားရာ အိမ္ေၿခ တစ္ေထာင္ရွိေသာရပ္ကြက္ကို သူပို႔ရာ  တစ္ေန႔တည္း  ၃၅ ကီလိုကို လမ္းေလွ်ာက္ရသည္တဲ႔။ မည္သို႔ တြက္သည္ကိုေတာ႔ မသိပါ။ ထိုအလုပ္သည္ကား မေတာ္မတရား လူတစ္ေယာက္၏ လုပ္အားခကို ႏွိမ္ကာခိုင္းေသာ အလုပ္မ်ိဳးမွန္း သေဘာေပါက္လိုက္ပါသည္.။ အမ်ားအားၿဖင္႔ မုန္႔ဖိုးအပို၀င္ေငြရလိုေသာ ခေလးသူငယ္မ်ား၊ က်န္းမာေရး လိုက္စားလိုေသာ retired သက္ၾကီးရြယ္အိုမ်ား၊ အလုပ္ရွာရခက္ေသာ ေက်ာင္းသားမ်ား လုပ္ေသာအလုပ္ၿဖစ္ပါသည္။

အန္တီဆြိမွာ လက္မွတ္ထိုးခဲ႔ၿပီၿဖစ္ရာ ပထမဆံုးတစ္ေခါက္ေတာ႔ ကိစၥမရွိ လုပ္လိုက္မည္ စိတ္ဒံုးဒံုးခ်ထားသည္။ လမ္းေလွ်ာက္တာ လူေတာင္ က်န္းမာေသး။ လူက ပိန္ခ်င္တာအေတာ္ပဲဆို စဥ္းစားေနေသးသည္။

2 miss call

ထိုေန႔ ေန႔ခင္း သမီးသြားၾကိဳရန္ ေက်ာင္းသို႔ လမ္းေလွ်ာက္ေနစဥ္ အခ်ိန္သိခ်င္၍ ဖုန္းကိုၾကည္႔ရာ ဖုန္းမွ miss call ၂ခုေပၚေနသည္။ အန္တီဆြိ ေရခ်ိဳးေနစဥ္ ၀င္လာတာၿဖစ္မည္။ ၿပန္ေခၚၾကည္႔ေတာ႔ မည္သူမွ်မကိုင္။ ေနာက္ လမ္းေလွ်ာက္ေနရင္းၿဖင္႔ Road work လုပ္ေနသည္အနား ဆူဆူညံညံက် မွ ဖုန္းက ၿမည္လာၿပန္သည္။ ကိုင္လိုက္ေတာ႔ အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္ ထံုးစံအတိုင္း အလုပ္ေအးဂ်င္႔ ၿဖစ္မည္ထင္သည္။ သူေၿပာသည္ကို မၾကားတစ္ခ်က္၊ ၾကားတစ္ခ်က္။ သူက HR နဲ႔ ေတြ႔ပါခ်ည္း စြတ္ေၿပာေနသည္။ အင္တာဗ်ဴးလာဖို႔ ခ်ိန္းသည္လဲ မဟုတ္။ သို႔ႏွင္႔ အန္တီဆြိမွ အခုေခၚတာ အလုပ္ ေအးဂ်င္႔ ကုမၸဏီက မဟုတ္လား၊ အင္တာဗ်ဴးခ်င္လို႔လားေမးမွ၊  အင္တာဗ်ဴး က technically ok, but you have to contact with  HR ဆိုမွ  သေဘာေပါက္သည္။ ဟိုးလြန္ခဲ႔သည္႔ ၂ပတ္က အင္တာဗ်ဴးခဲ႔သူမွ HR ႏွင္႔ အလုပ္ကိစၥေဆြးေႏြးဖို႔ ၿပန္ေခၚေနၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။ Road work ႏွင္႔ သူေၿပာတာေတြ ေသခ်ာ မၾကားရ၊ email သာ ပို႔ပါဆိုကာ ၿပန္ေၿပာလိုက္ၿပီး ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေသခ်ာ ေၿပာကာ ဖုန္းခ်လိုက္သည္။

ရမဲ႔ ရေတာ ႔Consultant post
အိမ္ေရာက္ေတာ႔ အီးေမးလ္စစ္ၾကည္႔ရာ ဟိုတစ္ေလာက အင္တာဗ်ဴးခဲ႔ေသာ ဒါရိုက္တာက အင္တာဗ်ဴး successful ၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ကုမၸဏီမွာ Consultant အေနႏွင္႔ အလုပ္ခန္႔မည္ၿဖစ္ေၾကာင္း၊ လစာကိစၥ၊ အလုပ္ခ်ိန္ကိစၥေတြကို HR ကို ဖုန္းဆက္ေမးပါဆိုကာ သူ႔ရံုးမွ HR ႏွင္႔ မိတ္ဆက္ေပးထားသည္။ HRကို ဖုန္းဆက္ၾကည္႔ရာ part time အေနႏွင္႔ တစ္ပတ္ကို အဂၤါေန႔ ၁ရက္သာ လုပ္ရမည္။ သို႔ေပမဲ႔ အေရးေပၚလာလွ်င္လည္း ထိုထက္ ပိုလုပ္ႏိူင္ရမည္။  လုပ္ခ ဘယ္ေလာက္လိုခ်င္လဲေမးရာ လုပ္ခနွင္႔ပတ္သတ္၍ consultant တစ္ေယာက္ လခ ဘယ္ေလာက္ရလဲ ကိုယ္တကယ္ပင္ မသိရာ ကုမၸဏီမွ ေအာ္ဖာ လုပ္ပါဟုပင္ ေၿပာလိုက္ပါသည္။  သူက အထက္မွ ေဘာ႔စ္ႏွင္႔ တိုင္ပင္ ၍ ဖုန္းၿပန္ေခၚရာ တစ္နာရီ ေဒၚလာ ၇၀ ေပးမည္ဆိုပါသည္။

ပညာတတ္အလုပ္၊ သာမန္ အလုပ္ 
 ဒီေနရာမွာ ေငြရရ မရရ အလုပ္တစ္ခု အစပ်ိဳးဖို႔ ေဗာ္လန္တီယာရလ်င္ပင္  လုပ္ဖို႔ရည္ရြယ္ထားရာ တစ္နာရီ ၇၀ မွာ ကိုယ္႔ အတြက္ မထင္မွတ္ႏိူင္ေအာင္ မ်ားလြန္းေနပါၿပီ။ ယေန႔ပဲ တစ္နာရီ ၅က်ပ္မွ်ရေသာ အလုပ္ကို  " Why not ... " ဆိုကာ လက္မွတ္ထိုးခဲ႔ၿပီ မဟုတ္ပါလား။ ဒီေနရာမွာ ပညာနွင္႔လုပ္ေသာ အလုပ္ႏွင္႔ ပညာမတတ္ သာမာန္ မည္သူမဆို ၀င္လုပ္ႏိူင္ေသာ အလုပ္တို႔၏ ကြာၿခားပံုကို ေကာင္းေကာင္းၾကီး သိလိုက္ရပါသည္။ ဤ အလုပ္ေတြ ေလွ်ာက္ရာမွ ဘ၀အတြက္ အသိ၊ သခၤန္းစာ၊ အေတြ႔ အၾကဳံေတြ မ်ားစြာ ရခဲ႔ပါသည္။ မိမိအား ဤပညာမ်ားတတ္ေအာင္ ေက်ာင္းထားေပးေသာ မိဖမ်ား၊ သင္ၾကားေပးေသာ ဆရာမ်ား၊ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးမ်ား၊ အေတြ႔အၾကံဳမ်ား သင္ေပးခဲ႔သည္႔ ကုမၸဏီမ်ား၊ အလုပ္ထဲမွ စီနီယာမ်ားအား အလြန္ေက်းဇူးတင္မိပါသည္။ ပညာတတ္သူႏွင္႔ မတတ္သူ၏ ၀င္ေငြကြာၿခားပံု၊ သက္ေတာင္႔သက္သာႏွင္႔ အပင္ပမ္းခံ လုပ္ရပံု၊ အသံုးက်ပံု၊ ကြာၿခားပံုကို တစ္ရက္တည္းပင္ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ဆန္႔က်င္ဖက္ ေအာ္ဖာ ၂ခုရကာ သိလုိက္ရပါသည္။

 တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ catalog distributor job မွ အိႏၵိယအမ်ိဴးသားထံ ဖုန္းဆက္ကာ အၿခားအလုပ္ေအာ္ဖာရ၍ မလုပ္ႏိုူင္ေတာ႔ေၾကာင္း အင္မတန္ ယဥ္ေက်းစြာၿဖင္႔  ေတာင္းပန္ေၿပာလိုက္ရပါသည္။ သေဘာေကာင္းေသာ representative က ကိစၥမရွိပါဟု ေၿပာပါသည္။

 ဆန္းဆန္းတင္႔ အခိ်န္
အန္တီဆြိမွာ ေၿပာခဲ႔ဖူးသည္႔ အတိုင္း အလုပ္ႏွင္႔ အဆက္အသြယ္ ၁ႏွစ္ေက်ာ္ ၿပတ္ေနရာ ယခုလို ရာထူးမ်ိဴးႏွင္႔ ဘာသာစကားအခက္အခဲရွိရာ ေနရာ အသစ္၊ ကုမၸဏီအသစ္မွာ လုပ္ရမည္ဆိုေတာ႔ အနည္းငယ္ေၾကာက္ရြ႔ံမိၿပန္ပါသည္။ အမွန္အတိုင္း၀န္ခံရရင္ ဤမွ်ေလာက္ ရာထူးလဲ မလိုခ်င္ပါ၊ လုပ္ခလဲ မလိုခ်င္ပါ။ stress လဲ မလိုခ်င္ပါ။ တစ္ပတ္၁ရက္အစား ၂ရက္ေလာက္ၿဖင္႔ လုပ္ခေငြ တစ္၀က္ေလွ်ာ႔ကာ လုပ္ခ်င္လည္း ၿဖစ္ႏိူင္ပါသည္။ သို႔ေပမဲ႔ သိပ္ sensitive ၿဖစ္သည္႔ အလုပ္ offer ခ်ိန္မွာ ကိုယ္႔ကို အထင္ေသးမွာမ်ိဳး မလိုလား၍ ကိုယ္ၿဖစ္ခ်င္သည္ကို စိတ္ထဲတြင္အသာထားကာ offer letter ကို email မွသာ ပို႔ေပးရန္ေတာင္းဆိုလိုက္ပါေတာ႔သည္။

 offer letter  ရၿပီ။
offer letter ကို  US အထိ ပို႔ကာ ခြင္႔ၿပဳခ်က္ယူ လက္မွတ္ထိုးေနရေသာေၾကာင္႔ ေနာက္ တစ္ပတ္ေက်ာ္မွ offer letter ရပါသည္။ သူတို႔သည္ ကိုယ္႔စိတ္ကို သိေနသည္႔အလား။ offer letter ရေသာအခါ သာမာန္ Engineer ရာထူးၿဖင္႔ တစ္နာရီလုပ္ခလည္း အရင္ကထက္  ေလွ်ာ႔ကာ တစ္ပတ္ကို ၂ရက္ ပံုမွန္ လုပ္ရမည္ဆိုပါသည္။ အိမ္ရွင္မတစ္ေယာက္အတြက္ တစ္ပတ္ ၂ရက္သာ အလုပ္လုပ္ၿခင္းသည္ အလြန္သင္႔ေလွ်ာ္ကာ အန္တီဆြိလိုခ်င္ေသာ အေၿခ အေနမ်ားႏွင္႔  ကြက္တိၿဖစ္ေနရာ အန္တီဆြိ၏ အလုပ္ ကံၾကမၼာကို ကိုကိုၿခိမ္႔မွ ထံုးစံအတိုင္း အံ႔ၾသ ခ်ီးမြန္း၍သာ ေနပါေတာ႔သတည္း။

အလုပ္ရွာရင္းမွ သခၤန္းစာ ..
ဤအလုပ္ကေလးရသည္ကို ေငြေရးေၾကးေရး၊ တၿခားကိစၥမ်ားထက္ စိတ္ထဲမွာ စိတ္ဓာတ္ေရးရာ အရ မွ်င္႔တင္ေပး၍ ေက်းဇူူးတင္ေနမိပါသည္။ အေၾကာင္းမွာ အန္တီဆြိသည္ ထိုအလုပ္မရခင္က အလုပ္ရလိုေဇာၿဖင္႔ စိတ္ထဲရွိသမွ်၊ ၿမင္သမွ် အလုပ္မွန္သမွ်ကို မဆီမဆိုင္ေလွ်ာက္ကာ မရေတာ႔ အလကားေနရင္း စိတ္ဓာတ္က်ေနသည္။ အမွန္မွာ ၂လ-၃လေလာက္ရွာရံုနွင္႔ အလုပ္မရသည္ကို စိတ္ဓာတ္က်စရာမလိုပါ။ သံေခ်းတက္ေနေသာ ကိုယ္႔အရည္အခ်င္းမ်ားကို ေန႔စဥ္ ဖတ္ရွဳ ေလ႔လာၿခင္းအားၿဖင္႔ ထက္ၿမက္လာေအာင္ေသြးေနရင္း ၁၀ႏွစ္ေက်ာ္ အေတြ႔အၾကံဳရွိေသာ မိမိ၏ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းအလုပ္ကိုသာ အားစိုက္ ရွာသင္႔ပါသည္ ဟုသာ ေနာက္ဆံုး အသိတစ္ခုရခဲ႔ပါသည္။

အသိပညာ ၊ အတတ္ပညာ စုေဆာင္းၿခင္း-  (Mechanical R&D knowledge Bank )
အန္တီဆြိမွာ ထိုေန႔မွစ၍ မနက္ခင္း ဂ်ဴဂ်ဴေက်ာင္းပို႔ခ်ိန္မွ ၿပန္ခ်ိန္အထိ အိမ္မွာ တစ္ေယာက္တည္း အလုပ္ဆင္းသကဲ႔သို႔ စားပဲြတစ္လံုးခ်၊ ကြန္ၿပဴတာတစ္လံုး ခ်ကာ အလုပ္ႏွင္႔ ပတ္သတ္ရာ၊ မိမိပညာႏွင္႔ ပတ္သတ္ရာ၊ ဘာသာစကားႏွင္႔ပတ္သတ္ရာ တိုးတက္ရာ တိုးတက္ေၾကာင္းေတြသာ လုပ္ပါေတာ႔သည္။ သံေခ်းတက္ကာ တံုးလုတံုးခင္ၿဖစ္ေနသာ ဓားကို စတင္ေသြးေနပါၿပီ။ folder တစ္ခုႏွင္႔ Excel file တစ္ခုဖြင္႔ကာ ၿပန္႔က်ဲေနေသာ (မိမိ စတင္အလုပ္လုပ္ခဲ႔ရာမွ ေနာက္ဆံုးအထိအေတြ႔ အၾကံဳ) technical ပိုင္းဆိုင္ရာမ်ားကို အားလံုး ခ်ေရးကာ စုစည္းေနပါသည္။ အလုပ္တြင္ သံုးရမည္႕ေဆာ႔ဖ္၀ဲမ်ားကိုလဲ အိမ္မွာပင္ ေဒါင္းလုပ္လုပ္ခါ ေလ႔က်င္႔ေနပါသည္။

ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ ေၿပာရလ်င္ အန္တီဆြိ ယခုအခ်ိန္မွာ အေၾကာက္ဆံုးမွာ မိမိသိထားေသာ အသိပညာမ်ား၊ အတတ္ပညာမ်ား၊  မည္သူ႔ကိုမွွ် မၿဖန္႔ေ၀ပဲ အလုပ္မလုပ္တာၾကာ၍ ေမ႔ေလွ်ာ႔ကာ လြင္႔ေပ်ာက္ ေ၀၀ါးသြားမွာ  ေၾကာက္ေနပါသည္။ ေနာင္တြင္ အသက္ၾကီး၍ ၿမန္မာၿပည္ၿပန္ပါကလည္း ကိုယ္သိသည္႔ ပညာကို ၿဖန္႔ေ၀ေပးရန္ ရည္ရြယ္ထားရကား ထို excel sheet ႏွင္႔ အလုပ္ေဟာင္းမ်ားမွ စုေဆာင္းထားေသာ စာရြက္စာတမ္းမ်ားအားလံုးကို တစ္ေနရာထဲ တြင္ေသခ်ာ သိမ္းဆည္းကာ စတင္ၿပဳစုေနပါၿပီ။ ယခု အလုပ္မွ ကန္ထရိုက္ကာလၿပီးဆံုး၍ ေနာက္အလုပ္ရွာလွ်င္လည္း ယခုလို ၀ရုန္းသုန္းကားမဟုတ္ပဲ ေနရာတစ္ခုထဲမွာ အားလံုး သပ္သပ္ရပ္ရပ္ စုစုစည္းစည္းၿဖစ္ေအာင္ ၿပင္ဆင္ေနပါၿပီ။  ...။

အလုပ္ရဖို႔ probability ...
ေနာက္တစ္ခုေၿပာလိုသည္မွာ အရာရာတိုင္းတြင္ probability ဆိုတာရွိရာ လူတစ္ေယာက္ အလုပ္ရွာလွ်င္ ရႏိူင္ေခ်  probability တစ္ခုေတာ႔ ရွိႏိူင္သည္ခ်ည္းၿဖစ္ပါသည္။ အန္တီဆြိလို ေလွ်ာက္တိုင္း အင္တာဗ်ဴး ရသူဆို ပိုရဖို႔ အခြင္႔အေရးမ်ားပါသည္။ ေရွ႔က အင္တာဗ်ဴးမ်ား အေတြ႔အၾကံဳၿဖင္႔ ဒီတစ္သက္ေတာ႔ အလုပ္မရႏိူင္ေတာ႔ၿပီဆိုသည္မွာ မမွန္ပါ။ ယခုကုမၸဏီဆိုလွ်င္ အင္တာဗ်ဴးပင္ ေကာင္းစြာ မေၿဖႏိူင္ပါ။ ဒီလိုအေၿခအေနမ်ိဳးမွာလည္း consultant လို ရာထူးမ်ိဴးပင္ ခန္႔ဖို႔ ရွိရာ တစ္ခါတရံ ကံအေၾကာင္းမ်ားတိုက္ဆိုင္ပါကလည္း အလုပ္ရဖို႔ အခြင္႔အေရးက ရွိေနၿပန္ပါသည္။ ေနာက္မွ ထိုကုမၸဏီကို Linkin မွ ရွာၾကည္႔ရာ သူတို႔ထဲမွာ ေအရွန္းေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားရွိရာ ကိုယ္႔ေလာက္ language အေၿခအေနႏွင္႔ ေနသားက်ေသာ ကုမၸဏီႏွင္႔ေတြ႔ပါက သူတို႔အတြက္ ဘာသာစကားအားနည္းေသာ ေအရွန္းတစ္ေယာက္ကို ခန္႔ရန္ မထူးဆန္းပါ။ (ယခုေတာ႔လဲ language ေတာ္ေတာ္တိုးတက္လာပါၿပီ)  ထို႔ေၾကာင္႔ ေနာင္အလုပ္ရွာလွ်င္ စိတ္ဓာတ္မက်ပဲ စိတ္ေအးေအးထား ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ယံုၾကည္ခ်က္ထား၊ အရည္အေသြးကို ထက္သထက္ထက္ေအာင္ေသြးရင္းၿဖင္႔ အလုပ္ရဖို႔ရာ ၿဖစ္ႏိူင္ပါေၾကာင္း ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုလဲ အားေပးရင္း၊ တိုက္ဆိုင္မွဳရွိေသာ ပိတ္သတ္ေတြကိုလည္း အားေပးရင္းၿဖင္႔ ....


ေနာက္အပတ္တြင္ အလုပ္စဆင္းရမည္ၿဖစ္ပါသည္။ အစစ အရာရာ အဆင္ေၿပမည္ဟု ေမွ်ာ္လင္႔ပါသည္။



 ၿပီးပါၿပီ။
ေက်းဇူးတင္ပါသည္။





အန္တီဆြိရဲ႔ ၾကံဳရ ...ဆံုရ ...ဘံုဘ၀ မွာၿဖင္႔ - အပိုင္း (၂)

ေကာ္ဖီဆိုင္ေတြ႔ၿပီ ....
အန္တီဆြိတို႔သည္ ညဆို ေကာ္ဖီဆိုင္လိုက္ရွာ၊ မနက္ဆို ေအးဂ်င္႔အား ဖံုးဆက္၊ လိပ္စာေမးကာ ကားတစ္စီးၿဖင္႔ ေကာ္ဖီဆိုင္ အေၿခအေနကို ေထာက္လွမ္းစံုစမ္းၾကေတာ႔သည္။ လူလာမလာ၊ ေနရာေကာင္းမေကာင္း၊ ၿပိဳင္ဖက္ရွိမရွိ၊ အလားအလာရွိမရွိ၊ အလုပ္သမား ဘယ္ႏွစ္ေယာက္၊ သူတို႔ေၿပာသည္႔ စာရင္းဇယားေတြအတိုင္း အၿမတ္က်န္သည္မွာ မွန္သလား၊ အၾကမ္းဖ်င္း တြက္ခ်က္ၾကသည္။ ဤသို႔ၿဖင္႔ ဆိုင္ခန္းေပါင္း ၃၀-၄၀ ခန္႔ ၾကည္႔ရွဴ စံုစမ္း အၿပီးတြင္ စိတ္ၾကိဳက္ဆိုင္ေလးတစ္ခုကို ရွာေဖြေတြ႔ရွိသြားသည္။ ဆိုင္ကေလးသည္ ေသးေပမဲ႔ သပ္ရပ္သည္။ ၿမိဳ႔ငယ္ေလး၏ေစ်းအနီး လူေနရပ္ကြက္ထိပ္ကေလးတြင္ရွိရာ ၿမိဳ႔ငယ္ေလးမွ လူထုသည္ ထိုဆိုင္ေလးကို ေတာ္ေတာ္အားေပးၾကသည္။ ဆိုင္ပိုင္ရွင္သည္ ကိုယ္တိုင္ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ကာ အလြန္ေဖာ္ေရြ ဆက္ဆံေရးေကာင္းေသာသူအၿဖစ္ ၿမိဳ႔ကေလးတြင္ လူသိမ်ားသူၿဖစ္သည္။ ၾကည္႔သမွ်ဆိုင္မ်ားထဲတြင္ လူအလာဆံုး၊ လူအက်ဆံုး၊ ဆိုင္ခန္းငွါးခ အနည္းဆံုး ဆိုင္ေလးၿဖစ္ပါသည္။ ဘဏ္မွ ေငြေခ်းစရာမလိုပဲ ကိုယ္၀ယ္ႏိူင္ေသာ ဘက္ဂ်က္ ထဲမွာရွိပါသည္။ တစ္လ အနည္းဆံုး ေဒၚလာ  ၅ေထာင္ -၆ ေထာင္ ခန္႔  အၿမတ္ က်န္ႏိူင္ေသာ ဆိုင္ၿဖစ္ပါသည္။

တြက္ေရးက စက္သုူေ႒း  ...
ဆိုင္ေလးသေဘာက်ေန၍ ေနာက္တဆင္႔တက္ ဆိုင္ရွင္ႏွင္႔ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးရန္ လိုအပ္ေသာ အခ်က္အလက္မ်ား၊ စာရြက္စာတမ္းမ်ားကို မွန္မမွန္စစ္ေဆးရန္ ေအးဂ်င္႔ကို ခြင္႔ေတာင္းကာ ဆိုင္ရွင္ႏွင္႔ သြားေတြ႔ၾကပါသည္။ ဆိုင္ရွင္သည္ အီတာလွ်ံလို ရုပ္မ်ိဳး ေကာ႔ေကးရွန္းၿဖစ္သည္။ စကားေၿပာအလြန္ေကာင္းသည္။ ဆိုင္ရွင္မွေၿပာၿပသည္႔ အခ်က္အလက္မ်ား၊ စာရြက္စာတမ္းမ်ားမွာ တစ္ခ်ိဳ႔ေနရာေတြမွာ ထင္ထားသည္ထက္ပင္ အားရေက်နပ္စရာေကာင္းပါသည္။ အတိုခ်ဳပ္ဆိုေသာ္ ဆိုင္ကေလးသည္ အမွန္ပင္ ၀ယ္ခ်င္႔စဖြယ္ၿဖစ္ေနပါသည္။ ဆိုင္ကိုသြားသည္႔ေန႔က ဆိုင္မွာ လူက်ေနရာ ထိုင္စရာပင္မရွိ တန္းစီေနသည္႔ လူအုပ္ကိုၾကည္႔ကာ ဆိုင္၀ယ္မည္႔ လင္မယားမွာ ၀မ္းသာေနပါသည္။ ဆိုင္၀ယ္ၿဖစ္ပါက စီစဥ္ထားသည္မွာ ကိုကိုၿခိ္မ္႔က ဆိုင္ရွင္ေနရာ ၀င္ယူကာ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ (Barista) လုပ္ရင္း cashier လုပ္မည္။ ဆိုင္က နဂိုရ္ရွိၿပီးသား chef ေကာင္ေလးကို ဆက္ခန္႔ထားမည္။ ဂ်ဴဂ်ဴေလး ေက်ာင္းပို႔အၿပန္ အန္တီဆြိက ေကာ္ဖီဆိုင္၀င္ကာ လက္တိုလက္ေတာင္း လိုတာ ၀င္ကူလုပ္မည္ ဟူ၏။

 တြက္ေရးကေတာ႔ စက္သူေ႒းၿဖစ္ေနပါၿပီေကာ။ အရာရာ ေခ်ာေမြ႔ အဆင္ေၿပေနသည္။

သတင္းေကာင္းေလး တစ္ခု ...
ေကာ္ဖီဆိုင္ေလး ေတ႔ေတ႔ဆိုင္ဆိုင္ ၀ယ္ခါနီး ကိုကိုၿခိိမ္႔သည္ အလုပ္ေဟာင္းမွ အရာရွိႏွင္႔ အဆက္အသြယ္မပ်က္ရွိရာ သူတို႔ force to leave ယူၿပီး ရံုးၿပန္တက္ရမည္ဟုေၿပာေသာရက္ ၂ရက္အလိုတြင္ သတင္းေကာင္းတစ္ခုပို႔လာသည္။ သူတို႔လို termination letter ရထားသူမ်ားလဲ ရံုးကိုလာၾကပါ။ ကုမဏီ အသစ္မွ HR ဒါရိုက္တာလာကာ စကားေၿပာမည္။ အလုပ္သမားမ်ား၏ ၿပသနာမ်ားကို  ၀ိုင္း၀န္းအေၿဖရွာ ေဆြးေႏြးကာ warming up  section ေခၚမည္ ဆိုသည္။ ကိုကိုၿခိ္မ္႔ကဲ႔သို႔  သူတို႔သေဘာက်သူ၊ key performer ေတြကို ၿပန္ေခၚဖို႔ အခြင္႔အလမ္းေတြရွိႏိူင္သည္၊ ေသေတာ႔ မေသခ်ာဟုေၿပာလာသည္။ သူကိုယ္တိုင္ကေတာ႔ ကိုကိုၿခိ္မ္႔ အလုပ္ၿပန္ရေစေရးအတြက္ ဟိုဖက္က မန္ေနဂ်ာကို တိုက္တြန္း စကားေၿပာၿပီး ၿဖစ္သည္ ဆိုပါသည္။

အန္တီဆြိမွာ  ထိုကိစၥကို ယံုကို မယံုႏိူင္ပါ။ termination letter ရၿပီးသားလူကို အလုပ္ၿပန္ခန္႔မည္တဲ႔၊ ၿဖစ္ႏိူင္ပါမည္ေလာ။ ယံုတမ္းစကားသာၿဖစ္မည္။ ေလာကတြင္ မေကာင္းသတင္း၊ အၿဖစ္အပ်က္မ်ားသာ ၿဖစ္ပ်က္ေနရာ ထိုကိစၥကို တကယ္ၿဖစ္လာမည္ဟု လံုး၀ မယံုၾကည္ခဲ႔ပါေပ။

ရင္ တထိတ္ထိတ္  ...
ထိုေန႔က ကိုကိုၿခိမ္႔ ဘုရားစင္ေရွ႔မွာ အၾကာၾကီး ဘုရားရွိခိုးၿပီးမွ အလုပ္သြားသည္။ အန္တီဆြိလည္း စိတ္လွဳပ္ရွားစြာၿဖင္႔ ကိုကိုၿခိမ္႔ထံမွ ဖုန္းအလာကို ေစာင္႔ေနသည္။ ေန႔လည္ ၁၁နာရီအထိ ဘာသတင္းမွမၾကားရ။ ေန႔လည္စာစားခ်ိန္ နီးေတာ႔ ဖုန္း၀င္လာသည္။ အရင္ကုမဏီက အရင္ အလုပ္သမားေတြနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ စီစဥ္ထားခဲ႔သည္ကို ယခုလက္ရွိကုမဏီက လက္မခံပါတဲ႔။ ခုသူတို႔ စိတ္ၾကိဳက္လူေတြကို ၿပန္ေခၚၿပီး စာအိပ္ေတြ (offer letter)  ေပးၿပန္ပါသည္တဲ႔။ ေအာ္သူတို႔ေတြ အၿဖစ္မွာ ငိုအားထက္ ရယ္အားသန္ၿဖစ္ေနပါၿပီေကာ။ စာအိပ္ေတြ ရလိုက္၊ မဟုတ္ဘူးဆိုက ၿပန္ဖ်က္လိုက္၊ ၿပန္ရလိုက္ႏွင္႔ လူေတြ ဘ၀ေတြလဲ ဇေကာထဲထည္႔ကာလွဲ႔သည္႔ ဇီးၿဖဴသီးေတြလို ပရမ္းပတာရွိလွသည္။ ေတာ္ေတာ္ခံစားၾကရမည္။

ကိုကိုၿခိမ္႔ စာအိပ္ရလားဆိုေတာ႔ ရဖို႔ chance ေတာ႔ရွိတယ္ ထင္တာပဲတဲ႔။ ခုခ်ိန္ထိေတာ႔ မရေသးဘူး တဲ႔။ အလုပ္သမား ၄၀၀ေလာက္ရွိရာ စာအိပ္ေတြကို တန္းစီၿပီး ယူေနရပါသည္တဲ႔ ။ သူ႔အလွည္႔ေရာက္္ခါနီးၿပီမိွဳ႔ ဆုေတာင္းေပးပါ ဆိုလာသည္။ အန္တီဆြိ္လည္း ဟင္းခ်က္ေနရာကေန ဘုရားစင္ေရွ႔ေၿပး သစၥာ အဓိ႒ာန္ေတြ၊ ဘာေတြၿပဳကာ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါသည္။ ၅မိနစ္ေနေတာ႔ ဖုန္းထပ္ေခၚၿပီၤး သူ offer letter ၿပန္ရၿပီ ဆိုသည္႔အေၾကာင္း ၀မ္းသာအားရ ေလသံႏွင္႔ေၿပာပါသည္။ အန္တီဆြိကား အိပ္မက္တစ္ခု ထပ္မက္ေနသည္လား၊ အိမ္မက္ဆိုးတစ္ခုမွ ႏိူးထခဲ႔ၿပီလား မေသခ်ာ၊ တကယ္ၿဖစ္ပ်က္ေနသည္လား ဆန္းစစ္ၾကည္႔ေနရသည္႔ အေၿခအေန ေရာက္ေနသည္။ ညေန ကိုကိုၿခိမ္႔ၿပန္ေရာက္ေတာ႔ ယခင္ ၿမင္ေတြ႔ေနက် ကိုကိုၿခိမ္႔၊ တက္ကြ်လန္းဆမ္းေနေသာ ကိုကိုၿခိမ္႔ကို ၿပန္လည္ေတြ႔ရွိရပါသည္။

တစ္ခ်ိဳ႔လဲ ဒီတစ္ေခါက္မရ ...
ယခုတစ္ေခါက္လည္း offer မရသူ ၁၀၀ခန္႔ရွိရာ အန္တီဆြိတို႔မွာ ကိုယ္႔အတြက္ ၀မ္းသာရေသာ္လည္း ထို အၿဖစ္အပ်က္မ်ိဴးခံစားဖူး၍  offer မရသူမ်ားအတြက္ ကိုယ္ခ်င္းစာ စိတ္မေကာင္းအမွန္ပင္ ၿဖစ္မိပါသည္။ ကိုကိုၿခိ္မ္႔ ပထမတစ္ေခါက္ terminate လုပ္ခံရစဥ္က အၿမဲဖုန္းဆက္ အားေပးေသာသူသည္ ယခုတစ္ေခါက္တြင္ ေအာ္ဖာလက္တာမရခဲ႔ပါ။ သူကကံေကာင္းသည္မွာ သူ႔ အမ်ိဳးသမီးက အလုပ္လုပ္၍  ကိုယ္ေတြေလာက္မဆိုး၊ ေနသာထိုင္သာ အနည္းငယ္ရွိသည္ ဆိုရမည္။

ေကာ္ဖီဆိုင္ ဘာဆက္လုပ္မည္လဲ ....
ကိုကိုၿခိမ္႔ အလုပ္သြားေနရင္းၿဖင္႔ပင္ စံုစမ္းလက္စ ေကာ္ဖီဆိုင္ကေလးကိုလဲ ဆက္လက္ စံုစမ္း ေလ႔လာေနၾကဆဲၿဖစ္သည္။ အေၾကာင္းမွာ ကိုကိုၿခိမ္႔သည္ ယခုအလုပ္ကလဲ ဘယ္ေလာက္ ၿမဲမွာလဲ၊ ေသခ်ာေရရာ ဘာမွ မေၿပာႏိ္ူင္သည္႔ အေၿခအေနၿဖစ္ရာ ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးကို ဆက္ဖြင္႔ၾကမည္။ အန္တီဆြိမွ ဦးေဆာင္ကာ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္သူ (barista) တစ္ေယာက္၊ ခ်က္ၿပဳတ္သူ (chef) တစ္ေယာက္ငွါးကာ ကိုယ္က ဆိုင္ပိုင္ရွင္အေနၿဖင္႔၊  က်ရာ ကူညီလုပ္ရင္းၿဖင္႔ ၀င္ေငြမရလဲ ကိစၥမရွိ အေတြ႔အၾကံဳရေအာင္ယူမည္ဆိုကာ ဆက္ဖြင္႔မည္ စိတ္ကူးသည္။

chef က အလုပ္ထြက္ၿပီ ...
ေနာက္ဆံုးတစ္ေခါက္ ဆိုင္သြားၾကည္႔ၾကသည္႔ေန႔ကေတာ႔  ဆိုင္ပိတ္ခ်ိန္မိွဳ႔ ေအးေအးေဆးေဆးရွိလွသည္။ ကိုယ္ေမးလိုေသာ ေမးခြန္းမ်ားကို အၿပန္အလွန္ေမးကာ ဆိုင္ရွင္ႏွင္႔ စကားစၿမည္ေၿပာၾကသည္။ ဤတြင္ ဆိုင္ရွင္ထံမွ ယခုလုပ္ေနေသာ chef ေကာင္ေလးသည္ ဆိုင္ေရာင္းမည္ဆိုသည္ႏွင္႔ အလုပ္မွ ထြက္သြားၿပီဆိုသည္။ သူသည္ အလြန္ရွက္တတ္ရာ (very shy guy ဟုဆိုသည္)  အလုပ္ရွင္ အသစ္နွင္႔ မေနလိုဟု အေၾကာင္းၿပခ်က္ေပးသည္တဲ႔။ အန္တီဆြိတို႔လည္း အေတာ္အားေလ်ာ႔သြားသည္။ ကိုယ္ဖြင္႔မည္႔ဆိုင္သည္ သူတိုု႔ ေအာ္ဇီ အၿဖဴေတြဖက္ကၾကည္႔လွ်င္ ဆိုင္ပိုင္ရွင္ အသစ္က ေအရွန္းေတြ ၊ၿပီးေတာ႔ ... ရင္းႏွီးၿပီးသား အရင္လက္ေဟာင္းလူ တစ္ေယာက္မွမက်န္ေတာ႔၊ ဘယ္ရီစ္တာအသစ္၊ ခ်က္ဖ္ အသစ္နွင္႔ အားလံုးအသစ္ေတြ၊ ယခင္လက္ရာ မွီပါ႔မလား။ ေအရွန္ေတြက ယခင္လို ဆက္ဆံေရး အဆင္ေၿပပါ႔မလား ... စဥ္းစားမည္။ အဆံုးစြန္ ေအရွန္ဆိုင္ အားမေပးဆိုကာ ေနာက္ဆိုင္ ေၿပာင္းေသာက္တာမ်ိဴးလဲ ၿဖစ္ႏိူင္ပါသည္။

ေကာ္ဖီဆိုင္ အနာဂတ္ ဘာလဲ၊ ဘယ္လဲ ...
ေနာက္ၿပီး ေကာ္ဖီဆိုင္ဖြင္႔သူကလဲ တစ္ခါမွ အေတြ႔အၾကံဳရွိသူမဟုတ္၊ ေကာ္ဖီမွာလို႔မွ ေအာ္ဇီဘာသာစကားကိုပင္ ေကာင္းေကာင္းနားမလည္ေသာ
 ေအးရွန္းပိုင္ရွင္။ အစရွိသည္တို႔ကိုေတြးကာ အန္တီဆြိမွာ ေၾကာက္လာပါသည္။ သတၱိမရွိပါ။ မစြန္႔စားရဲပါ။ ထို႔အၿပင္ ေကာ္ဖီဆိုင္သည္ မနက္၆နာရီဆိုင္ဖြင္႔ဖို႔ အေရး မနက္၅နာရီ အိပ္ရာက ထလာရမည္။ ဂ်ဴဂ်ဴေလးကို ေက်ာင္းၾကိဳေက်ာင္းပို႔ child care ထားရမည္႔တာ၀န္၊ ဆိုင္မွာလည္း သန္႔ရွင္းေရးကအစ ေအာက္ေၿခသိမ္းလုပ္မွ ၀င္ေငြမရ၊ အေတြ႔အၾကံဳသာ ရႏိူင္ေသာအေၿခအေန ( ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ ၁၊ chef ၁ေယာက္ ငွါးပါက အလုပ္သမား စရိတ္ေထာင္းကာ အၿမတ္က်န္ဖို႔ မလြယ္ပါ)၊ ဆိုင္၏ တိုးတက္ႏိူင္မွုကို သံတယရွိလာသည္႔ အေၿခအေန၊ ကိုယ္႔လက္ထဲေရာက္မွ ဆိုင္က ဘယ္လိုအေၿခအေနၿဖစ္မည္လဲ ၾကိဳတင္မခန္႔မွန္းႏိူုင္သည္႔ အခ်က္၊  ေငြေတြအရင္းအႏွီးၾကီးၾကီးရင္းၿပီးမွ ဆိုင္ မေအာင္ၿမင္၍ မဖြင္႔လိုက ၿပန္ေရာင္းထြက္ဖို႕႔ရာ ခက္သည္႔ အေၿခအေန`၊ ေနာက္ဆံုးရသည္႕ေစ်းႏွင္႔ ေရာင္းလိုက္ရမည္႔ အေၿခအေနထိၿဖစ္ႏိူင္ရာ အားလံုးကို  တြက္ခ်က္၊ ဆန္းစစ္ၿပီး အန္တီဆြိမွာ ကိုိကုိၿခိ္မ္႔ကို ဆိုင္ဖြင္႔ဖို႔ကိစၥကို ၿပန္စဥ္းစားၾကရန္ တိုင္ပင္ၾကသည္။ ရင္းထားသည္႔ ေငြေၾကးအတြက္ အလြန္ risk မ်ားလြန္းသည္ဟု တြက္မိၾကသည္။

Risk မယူရဲေတာ႔ ...
ေနာက္ဆံုးေတာ risk မယူရဲသည္႔ အန္တီဆြိလည္း သူေငွးၿဖစ္မည္႔ ကံမပါလာေတာ႔ ေကာ္ဖီဆိုင္ ပိုင္ရွင္-အကူဘ၀မွ စိတ္ဒံုးဒံုးခ်ကာ ေကာ္ဖီဆိုင္က ရသေလာက္ ငါအၿပင္မွာရွာလည္း ရတာပဲ။. ေငြ တစ္သိန္းရင္းၿပီးေတာ႔ၿဖင္႔ ဒီေလာက္ေငြ ရွာဖို႔မလိုဟု စိတ္ပိုင္းၿဖတ္ကာ ေကာ္ဖီဆိုင္အလုပ္ ဤတြင္ ဓိ႒ိတံေလသည္။ အၿပင္တြင္ ဘာအလုပ္ေလးမ်ား ရႏိူင္ လုပ္ႏိူင္မည္လဲ စံုစမ္းသည္။ ဒီၾကားထဲ အလုပ္ေလွ်ာက္သည္႔ ၀က္ဘ္ဆိုက္ကေလးေတြ ၀င္ၾကည္႔ရင္း ကိုယ္႔အလုပ္ႏွင္႔ တိုက္ရိုက္နီးပါးတူေနသည္႔ အလုပ္ကေလးမ်ားလည္း ၾကံဳသလို လွမ္းေလွ်ာက္လိုက္ေသးသည္။

 Interview again ...
အလုပ္ကလည္း ေလွ်ာက္သည္ႏွင္႔ အင္တာဗ်ဴးေခၚသည္ခ်ည္းသာၿဖစ္သည္။ ထိုေန႔ကေလွ်ာက္ေသာအလုပ္သည္ ေအးဂ်င္႔ေနရာမွာ အင္တာဗ်ဴးသြားရမည္။ ကီလို ၃၀ေလာက္ေ၀းေသာ ၿမိဳ႔လည္ေခါင္ေနရာတစ္ခုၿဖစ္သည္။ အင္တာဗ်ဴးအတြက္ စာေတြၿပန္ဖတ္၊ ဘာသာစကားေၿပာအတြက္ အနည္းငယ္ၿပင္ဆင္၊ အ၀တ္အစားၿပင္ဆင္နွင္႔ အလုပ္အေတာ္ရွဳပ္သြားသည္။ အင္တာဗ်ဴးမွာေတာ႔ ေတာ္ေတာ္အားရပါသည္။  အင္တာဗ်ဴးသည္႔ေအးဂ်င္႔ကလည္း သေဘာက်ပံုရသည္။ သူ႔ကပ္စတန္မာဆီ CV က္ုိ ပို႔ေပးကာ ေနာက္ထပ္ အင္တာဗ်ဴး အတြက္ စီစဥ္ေပးမည္ဆိုသည္။ ကိုကိုၿခိမ္႔ေတာ႔ ေအာ္ဇီလိုေနရာမ်ိဳးမွာ အလုပ္တစ္ခါေလွ်ာက္တိုင္း အင္တာဗ်ဴးရေနေသာ သူ႔အမ်ိဳးသမီးကို အံ႔ၾသ၍သာေနပါသည္။

နိမ္႔က်သည္႔ ဘ၀ ...
အတိုၿခံဳးေၿပာရလွ်င္ အထက္ပါေအးဂ်င္႔ထံ စာေရးအက်ိဳးအေၾကာင္းေမးေသာ္လည္း CV ကို ပို႔ထားသည္။ customer မွ အေၾကာင္းမၿပန္ေသးဆိုကာ ယေန႔အခ်ိန္ထိ မည္သည္႔ ဆက္သြယ္မွဳမွ ထပ္မရခဲ႔ပါေပ။ အန္တီဆြိမွာကား စိတ္ဓာတ္က ပိုက်လာသည္။ ထစ္ကနဲရွိ ငါစကားေၿပာတာ အဆင္မေၿပလို႔လားဆိုကာ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို အထင္ေသးကာ ဒီတစ္သက္ ဒီေအးဂ်င္႔ေတြနဲ႔ ငါနဲ႔ေတာ႔ ဒီအတိုင္းၿပီးေတာ႔မယ္နဲ႔တူတယ္၊ အလုပ္ရဖို႔ေတာ႔႔ လမ္းမၿမင္ဘူး ... ဆိုကာ စိတ္ဓာတ္က်ကာ အင္ဂ်င္နီယာအလုပ္သာမက တၿခားၿဖစ္ႏိူင္ေခ် ဘာအလုပ္ေလးမ်ားရႏိူင္ေသးလဲ ၀ပ္ဘ္ဆိုက္ေတြထဲ ၀င္ၾကည္႔၊ သင္႔ေတာ္တာေလးေတြ႔ ဖုန္းဆက္ေမး။ ဟမ္မေလး အင္မတန္ ေအာက္တန္း ေနာက္တန္းက်လွေခ်တကား။ စလံုးမွာေနစဥ္က ကိုယ္ကားကိုယ္ေမာင္းကာ ရာထူးၿမင္႔ၿမင္႔၊ လစာၿမင္႔ၿမင္႔ၿဖင္႔ ကိုယ္႔ေဘာ႔စ္ကိုေတာင္ မေက်နပ္လွ်င္ ၿပန္ေဟာက္ႏိူင္သည္႔ အေၿခအေန၊  အိမ္မွာလဲ အကူနွင္႔ေက်ာ႔ေနေအာင္ ေနရေသာဘ၀မွ ဘာမဟုတ္သည္႔ အလုပ္ကေလး ရပါမည္႔အေၾကာင္း ဖုန္းဆက္ခါ ေအာက္တန္းက်က်ေမးေနရသည္႔ ဘ၀ေရာက္ေနၿပီတကား။ အေတာ္ေလး သံေ၀ဂ ရမိပါသည္။

စကၤာပူၿပန္မည္ေလာ ...
အန္တီဆြိ အလုပ္မ်ိဳးသည္ စကၤာပူမွာ အလြန္ေပါသည္။  အန္တီဆြိမွာ စကၤာပူ သံေယ်ာဇဥ္ မကုန္ရကား စကၤာပူမွ Jobsdb ႏွင္႔ Jobstreet ေတြမွ job alert ေတြ အပတ္စဥ္ဖတ္ၾကည္႔ေနရာ တစ္ခါတရံ စကၤာပူ ၿပန္ေၿပး အလုပ္ရွာခ်င္စိတ္ပင္ ေပါက္ပါသည္။ အႏွီ ၁၀ႏွစ္ေက်ာ္ အေတြ႔အၾကံဳႏွင္႔ ေတာ္ရံုလစာၿဖင္႔ရွာပါက အနည္းဆံုး တစ္လ-၂လအတြင္း အလုပ္ေသခ်ာေပါက္ ရႏိူင္ပါသည္။ သို႔ေပမဲ႔ ဂ်ဴဂ်ဴေလးပညာေရးက ဒီဖက္မွာ အေတာ္ကို အဆင္ေၿပရာ သမီးငဲ႔လို႔  ဟိုဖက္ၿပန္ေၿပာင္းဖို႔ရာေတာ႔ မၿဖစ္ႏိူင္။ ဒီဖက္မွာပဲ ၾကိဳးစားအလုပ္ရွာရန္သာ အေၿဖထြက္ပါသည္။

လာၿပန္ၿပီ အင္တာဗ်ဴး ...
အန္တီဆြိသည္ စိတ္ကလဲ အလြန္ၿမန္သည္။ စိတ္ကလဲၾကီးသည္။ လိုခ်င္တာကို ခုခ်က္ခ်င္းလိုခ်င္သည္၊ ရခ်င္သည္။ ေအာ္ဇီသည္ ေစာနက ေၿပာသလို အလုပ္တစ္ခုရဖို႔ ပံုမွန္ ၆လ-၁ႏွစ္ၾကာရာ ယခု ၂လေလာက္ေလးမွာ အလုပ္မရသည္ကို စိတ္ဓာတ္က က်ခ်င္သည္။ အလုပ္ေတြကေတာ႔ ေလွ်ာက္ၿမဲ။ ထိုေန႔က ေအးဂ်င္႔တစ္ေယာက္မွ ဖုန္းဆက္ေခၚၿပန္သည္။ ဒီတစ္ခါေတာ႔ အမ်ိဳးသမီးၿဖစ္သည္။ စစခ်င္း စကားေၿပာၾကၿပီး အမ်ိဳးသမီးမွာ ကိုယ္႔ရဲ႔ အသံကိုၾကားၿပီးကထဲက မႏွစ္ၿမိဳမွန္း သိသာေနသည္။ ေၿပာေနရင္းၿဖင္႔ medical product အေတြ႔အၾကံဳရွိလားေမးရာ ကိုယ္က အမွန္အတိုင္း လုပ္သက္ ၁၁နွစ္မွာ  ေနာက္ဆံုး ၂ႏွစ္ေလာက္ပဲ လုပ္ခဲ႔သည္ေၿပာမိရာ သူတို႔က medical product ကို ၈ႏွစ္ ႏွင္႔အထက္ အေတြ႔အၾကံဳရွိသူသာ လိုခ်င္ေၾကာင္းေၿပာကာ ဂြက္ကနဲဖံုးခ်သြားေလသတည္း။ အန္တီဆြိမွာေတာ႔ ဒီေအးဂ်င္႔ေတြနဲ႔ အင္တာဗ်ဳဴးေနသေရြ႔ ငါေတာ႔ ဒီတစ္သက္ အလုပ္မွ ရပါေတာ႔မလား။ ငါ႔ ရဲ႔ career ကို ဒီ language barrier ၿပသနာေလးနဲ႔ တစ္သက္လံုး စြန္႔လႊတ္လိုက္ရေတာ႔မွာလား၊ စိတ္ဓာတ္က ပိုက်လာသည္။

 အရင္က အိမ္ရွင္မ ဘ၀ၿဖင္႔ စိတ္ေအးလက္ေအးေနရာကေန ခုေတာ႔ အလုပ္လုပ္ရမည္ ဆိုကတည္းက ဘာအလုပ္ေလးပဲရရ လုပ္ခ်င္လာသည္။ ခုခ်ိန္မွာ မလုပ္လဲ ေနၿဖစ္ေပမဲ႔ အလုပ္က ရွာလက္စဆိုေတာ႔ အလုပ္လုပ္ခ်င္သည္႔ စိတ္မွာ တားမရေတာ႔ပါ။ cashier ပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ waiter ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ေငြအတြက္တစ္ခုတည္္းမဟုတ္၊ ဘာၿဖစ္ၿဖစ္၊ ဘာအေတြ႔အၾကံဳပဲရရ အလုပ္သာ လုပ္ခ်င္ေနေတာ႔သည္။ အင္ဂ်င္နီယာ အလုပ္ကိုေတာ႔ အေတာ္ စိတ္ကုန္ေနပါၿပီ။

Casual အလုပ္ဆိုၿပန္ေတာ႔လဲ ...
ကဲ ...အင္ဂ်င္နီယာအလုပ္လို ဦးေႏွာက္ေၿခာက္စရာမလို၊ ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါး casual ၊ part time ရရာ အလုပ္လုပ္မယ္ ဆိုၿပန္ေတာ႔လဲ အလုပ္ေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ သက္ဆိုင္ရာ certificate ေတြ၊ ဒီပလိုမာ လက္မွတ္ေတြ အၿပင္ အေတြ႔အၾကံဳတဲ႔ ခင္ဗ်။ အလုပ္ေတြက ေပါပါရဲ႔၊ လိုက္ၾကည္႔ေတာ႔ ဘာတစ္ခုမွ ကိုယ္နဲ႔ အၾကံဳးမ၀င္သည္႔ အလုပ္မ်ားသာၿဖစ္ေနပါေတာ႔သည္။ ေနာက္ၿပီး ဒီမွာ အလုပ္ေတြက net work ဆိုသည္႔ အသိမွတဆင္႔ အလုပ္ေခၚတာေတြမ်ားသည္။ ပံုမွန္အတိုင္း ေလွ်ာက္သူ အလုပ္ရဖို႔ အခြင္႔ အေရး အလြန္နည္းသည္။ အန္တီဆြိမွာ အဲဒီဖက္မွာေတာ႔ မာနက အလြန္ၾကီးသည္။ ဘယ္သူ႔ကိုေတာ႔ၿဖင္႔ အလုပ္ကေလး ရပါမဲ႔အေၾကာင္း အလုပ္ရွိရင္ ေၿပာပါဆိုတာမ်ိဳး ေအာက္က်သည္၊ နိမ္႔က်သည္ထင္ကာ မည္သူ႔ကိုမွ် မေၿပာခဲ႔ဖူးပါ။ အလုပ္ရွာေနသည္ကိုပင္ မသိေစခဲ႔ပါ။

အင္ဂ်င္နီယာအလုပ္ကေတာ႔ စိတ္ပ်က္ေပမဲ႔ တိုက္ဆိုင္တာေလးမ်ားရွိလွ်င္ ပစ္ၿမဲ။ ေလွ်ာက္ၿမဲ။

e-bay မွ on line shop...
ေနာက္စဥ္းစားမိတာေလးတစ္ခုက အန္တီဆြိက လက္မွဳအလုပ္ေလးမ်ား အလြန္၀ါသနာပါသည္။ အလြန္လဲ သင္လြယ္ တတ္လြယ္သည္ ထင္သည္။ အိမ္မွာ ယေန႔ေခတ္စားေနသည္႔ ခရစ္စတယ္၊ ဖန္စီ လည္ဆဲြ ပုတီးအလွေလးမ်ား၊ လက္ေကာက္ဆဲြၾကိဳးေလးမ်ား စိတ္ကူးဥာဏ္ ကြန္႔ၿမဴးႏိူင္သမွ်လုပ္ကာ အြန္လိုင္းမွာ ေရာင္းရင္ေကာ။ အြန္လိုင္းမွာ ebay ၿဖင္႔ business ေအာင္ၿမင္ေနသူေတြ ဒုနဲ႔ေဒး၊ ကိုယ္၀ါသနာပါရာ လက္မွဳပညာေလးလဲ လုပ္ခြင္႔ရမည္။ အိုးမကြာ အိမ္မကြာလဲ လုပ္ႏိူင္မည္။ Jewellery ေရာင္းသည္႔ online shopping ဆိုင္ေလးေတြ လိုက္ၾကည္႔ေတာ႔ ၿပထားသည္႔ ပစၥည္းေတြက ေစ်းကမေသး။ ဖန္စီ ေရာင္စံုလည္ဆဲြ တကံုးလွ်င္ လက္ရာ ေကာင္းလွ်င္၊ ဆိုင္နာမည္ရလာလွ်င္ ေဒၚလာ ၃-၄ ဆယ္ မွ ၁၀၀ အထိ ေစ်းရၾကသည္။ သူတို႔ကေတာ႔ နာမည္ၾကီး branded ဆိုင္မ်ားတြင္ၿဖစ္ပါသည္။ ထိုအြန္လိုင္းဆိုင္မ်ားကို အားက်ကာ စိတ္ကူးယဥ္ၿပန္ပါသည္။

online Jewellery ဆိုင္ အေကာင္အထည္ စေဖာ္ၿပီ ...
စိတ္ၿမန္ေသာ အန္တီဆြိသည္ ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္လင္းသည္ႏွင္႔ ဂ်ဴဂ်ဴေလးကို ေက်ာင္းပို႔မွ အၿပန္ Jewellery beads မ်ား၊  gems မ်ားေရာင္းေသာဆိုင္ကို ရွာကာ ကားတစ္စီးၿဖင္႔ ကရိယာ တန္ဆာပလာမ်ား၊ လိုအပ္သည္မ်ားကို သြား၀ယ္ပါေတာ႔သည္။ ကိုယ္ကလဲ အစကတည္းက ၀ါသနာပါရာ အိမ္ၿပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ပထမဆံုး လက္ၿဖစ္ ပုတီးကံုးေလးလုပ္ၾကည္႔ကာ ကိုယ္႔ဟာကို သေဘာက်ေနပါသည္။ ဇဲြနဘဲ ၾကီးလွေသာ အန္တီဆြိသည္ ဤအခ်ိန္တြင္ စိတ္က ပုတီးေစ႔မ်ား၊ ပုတီးကံုးမ်ားတြင္သာ စိတ္ေရာက္ေနပါသည္။  ထိုေန႔က ထမင္းဟင္းမ်ားလဲ မခ်က္ႏိူင္၊ ပုတီး ၂ကံုး အၿပီးသတ္လို႔ မိုးခ်ဳပ္မွ က်န္တာေတြ ဆက္လုပ္ႏိူင္ပါသည္။ ကိုကိုၿခိမ္႔မွလဲ မႏိူင္၍ သည္းခံေနရပါသည္။

အန္တီဆြိရဲ႔ လက္ရာ
လာၿပန္ၿပီလား အင္တာဗ်ဴး  ...
 ေနာက္ေန႔ ပုတီးေစ႔ေတြ မေလာက္၍ ဆိုင္တစ္ေခါက္သြားကာ ၀ယ္ရၿပန္ပါသည္။ ဒီတစ္ခါေတာ႔ နားဆဲြေလးေတြအတြက္ပါ လိုအပ္သည္မ်ားကို ၀ယ္ရန္ လိုက္ရွာေနစဥ္ အိပ္ထဲမွ တယ္လီဖုန္း ၿမည္လာသည္။ ကိုင္လိုက္ေတာ႔ အမ်ိဳးသမီးအငယ္ေလး တစ္ေယာက္အသံ၊ အင္တာဗ်ဴးအတြက္ appointment လုပ္ၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။ ဒီတစ္ခါေတာ႔ သူ႔ေၿပာသည္က ခါတိုင္းဖုန္းေခၚသူမ်ားလို သိပ္မၿမန္ပါ။ စကားေၿပာရတာ အဆင္ေၿပပါသည္။ သုိ႔ေပမဲ႔ ကိုယ္က ဆိုင္ထဲမွာဆိုေတာ႔ စိတ္ကလဲ ပုတီးေစ႔မ်ားထံတြင္ေရာက္ေနရာ သူ႔နဲ႔ အတိုခ်ံဳးသာ ေၿပာပါသည္။ မနက္ၿဖန္ မနက္ ၁၁ နာရီ အင္တာဗ်ဴးလာရမည္။ လိပ္စာကို email တြင္ ပို႔ထားသည္ဆိုသည္။ အန္တီဆြိသည္ တစ္ခါတစ္ရံ နားလည္ရ အလြန္ခက္သည္။ သူသည္ ဤအလုပ္ကိုလည္း ရလိမ္႔မည္ဟု ေမ်ွာ္လင္႔မထားသည္ၿဖစ္ရကား ခပ္ေပါ႔ေပါ႔ပင္ သေဘာထားေလသည္။ ေအးဂ်င္႔ေတြနဲ႔ ဗ်ဴးၿပီးရင္ ၿပဳတ္မွာပဲ ဆိုကာ စိတ္က ေလွ်ာ႔ထားသည္။

တစ္ေနကုန္ ပုတီးသီ ...
ကိုကိုၿခိမ္႔သည္ အန္တီဆြိကို multitask မရဟု အၿမဲစြတ္စဲြသည္။ အလုပ္တစ္ခုဆို တစ္ခုသာ စူးစူးစိုက္စိုက္လုပ္တတ္ေသာ အန္တီဆြိသည္ ေနာက္ေန႔အတြက္ ခ်ိန္းဆိုထားေသာ အင္တာဗ်ဴးကို အေရးမွပင္မလုပ္။ တစ္ေနကုန္ ပုတီး၂ကံုးၿပီးေအာင္ အသည္းအသန္ သီေနေလသည္။ ပုတီးေလးမ်ားၿပီးေတာ႔ ညေနဖက္ ဂ်ဴဂ်ဳ႔ကိုၾကိဳ၊ ညေနစာ ထမင္း၊ ဟင္းခ်က္ကာ ည မိုးခ်ဳပ္သြားသည္။ 

ညအိပ္ရာ၀င္ခါနီးမွ ကမန္းကတမ္း အင္တာဗ်ဴးေခၚထားသည္႔ email ေလးကို ၀င္ဖတ္ဖို႔ သတိရသည္။  ဒီတစ္ခါအင္တာဗ်ဴးက ထူးဆန္းသည္။ ယခင္လို ေအးဂ်င္႔ကုမဏီက ဟုတ္ဟန္မတူ၊ ကုမၸဏီနာမည္ကိုယ္တိုင္က production လုပ္သည္႔ ကုမၸဏီ။ technical ပိုင္းဆိုင္ရာ တစ္ခါတည္း ဗ်ဴးရေတာ႔မည္ထင္သည္။

 "ဟမ္မေလး..."  တကယ္တမ္း မနက္ၿဖန္အင္တာဗ်ဴး ေၿဖရမည္ဆိုမွ နဲနဲ ေၾကာက္လာသည္။ သူေမးတာေတြ မေၿဖႏိူင္ရင္ဒုကၡ၊ ရွက္ဖြယ္ေတြ ၿဖစ္ေတာ႔မည္။ မၿဖစ္ေသးပါဘူး လုပ္ဖူးတာေလးေတြ နဲနဲတီးမိ ေခါက္မိ သတိရေအာင္၊ အလုပ္မလုပ္ခဲ႔တာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ဆိုေတာ႔ technical terms အခ်ိဳ႔က ေမ႔ေနတတ္ရာ လုပ္သက္ ၁၀ႏွစ္ေက်ာ္ဆိုၿပီး ဒါေလးမွ ၿပန္မေၿပာႏိူင္လွ်င္ ရွက္ဖြယ္ၿဖစ္မည္ ဆိုကာ စာအနည္းငယ္ၿပန္ဖတ္သည္။ တကယ္႔မွ အနည္းငယ္။ ဖုတ္ပူမီးတိုက္ႏိူင္လွသည္။  ေနာက္ေတာ႔ personnel ဆိုင္ရာေမးခြန္းေလးေတြ၊ အင္တာဗ်ဴးမွာ ေမးေနက် ဘာအားနည္းခ်က္ရွိလည္း၊ ဘာအားသာခ်က္ရွိလည္း အစရွိသည္တို႔ ေရးထားတာေလးေတြ ၿပန္ဖတ္ေနသည္။

မနက္က် ကိုကိုၿခိမ္႔ကို ေၿပာသည္မွာ "ဆြိေလး အင္တာဗ်ဴးေတြကို အရမ္း ပရက္ရွာ မထားခ်င္ဘူး။ ရရင္လဲရ၊ မရရင္လဲေန ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါးပဲ.။ အနည္းဆံုး အေတြ႔အၾကံဳေတာ႔ရတယ္ဆိုၿပီးပဲ သြားတာေနာ္။ ဘာမွလဲ ေသခ်ာၿပန္မဖတ္ထားဘူး"ဟု အိမ္ကမထြက္ခင္ေလး ေၿပာလိုက္ေသးသည္။ ပရက္ရွာေတြ ေလ်ာ႔လို ေလ်ာ႔ၿငား။

(အပိုင္း (၃) ဆက္ပါမည္။)
အေနာနိမတ္စ္ေတြ အန္တီဆြိကို ကြန္႔မန္႔ေပးရင္  nick name ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ေအာက္က နာမည္ေလးေတြ ေရးေပးပါေနာ္ ... ဘာရယ္မဟုတ္ လာအားေပးတဲ႔ ပိတ္သတ္ကို နာမည္ေလးေတြ မွတ္ထားခ်င္လို႔ပါ။ ေက်းဇူးပါေနာ္။

အန္တီဆြိရဲ႔ ၾကံဳရ ...ဆံုရ ...ဘံုဘ၀ မွာၿဖင္႔ - အပိုင္း (၁)


တစ္ေန႔သ၌ ...
တစ္ေန႔သ၌ အန္တီဆြိသည္ အိမ္အလုပ္မ်ားၿပီးစီး၍ ပင္ပမ္းသည္နွင္႔ အိမ္ေရွ႔ ဆုိဖာခုံေပၚတြင္ ထိုင္ကာ အနားယူလ်က္ ရွိသည္။

 ရုတ္တရက္ ဖုန္းၿမည္လာ၍ ေကာက္ကိုင္လိုက္ရာ ကုိကိုၿခိမ္႔ထံမွ ဖုန္းၿဖစ္ေနသည္္။  

" မိန္းမေရ ... ဒီေန႔ရံုးမွာ စာအိပ္ေတြ လိုက္ေပးေနတယ္ .... စာအိပ္ရတဲ႔ သူေတြက ေနာက္ကုမၸဏီကို ေၿပာင္းရမယ္တဲ႔ ။ မနက္ၿဖန္ကစၿပီး အလုပ္လာစရာမလိုပဲ  ေနာက္လ ၂၃ ရက္ေန႔မွ ေနာက္ကုမၸဏီမွာ အလုပ္ၿပန္ဆင္းရမယ္တဲ႔  ... ခြင္႔ေတြကို force to leave ယူခိုင္းလိုက္တာ ... "

ကိုကိုၿခိ္မ္႔၏ေလသံမွာ ေၿခာက္ေၿခာက္ကပ္ကပ္ရွိလွသည္။ ထိပ္လန္႔တၾကားရွိလွသည္။ သူတို႔ကုမၸဏီမွာ အရင္ကတည္းက sister ကုမၸဏီႏွင္႔ အမွဳအခင္းၿဖစ္လွ်က္ရွိရာ ယိုင္နဲ႔နဲ႔ ၿဖစ္ေနတာၾကာပါၿပီ။ ခုလိုသတင္းမ်ိဳး ေမွွ်ာ္လင္႔ထားေပမည္႔ ဒီေလာက္ၾကီး ဒေရာေသာပါး ရုတ္တရက္ၾကီး ၿဖစ္လာလိမ္႔မည္ဟု ေမွ်ာ္လင္႔မထားပါ။

" ဟင္ ... ဟုတ္လား ... အဲဒါဆို စာအိပ္မရတဲ႔သူေတြက ဘာလုပ္ရမွာလဲ ... ဒီကုမၸဏီမွာပဲ ဆက္ေနရမွာေပါ႔ ဆက္ အလုပ္ဆင္းရမွာေပါ႔ ဟုတ္လား ... ဒါနဲ႔ ကိုကိုၿခိမ္႔ေရာ စာအိပ္ရတယ္မလား ...."

"  ကိုယ္ စာအိပ္မရဘူး .... ဒါေပမဲ႔ ..... .............."

" ဟင္ ... စာအိပ္မရဘူး .... ဟုတ္လား .... စာအိပ္မရတာမ်ား အရင္ေၿပာပါေတာ႔လား ေယာက္်ားရယ္ ... အဲဒါဆို ဘာသေဘာလဲ ... စာအိပ္မရေတာ႔ ေနာက္ကုမၸဏီအတြက္ offer မရဘူးေပါ႔ ... အဲဒါဆို စာအိပ္မရတဲ႔ သူေတြက ဘာလဲ ... ဘာဆက္လုပ္ရမွာလဲ ..."

အန္တီဆြိ၏  ထိပ္လန္႔တၾကား အလန္႔ထညက္ ေၿခာက္ေၿခာက္ၿခားၿခား ေမးလိုက္သံၿဖစ္ပါသည္။ အန္တီဆြိ၏ အသံမ်ားသည္လည္း မိနစ္ပိုင္းအတြင္း ေၿခာက္ကပ္ေစးထိုင္းသြားပါၿပီ။

" ဆြိေလးကလဲ စကားကို ဆံုးေအာင္ နားမေထာင္ဘူးကြာ ... ကိုယ္က စာအိပ္မရေပမဲ႔ ကိုယ္႔ေက႔စ္က သူမ်ားနဲ႔မတူဘူး။ နဲနဲရွဳပ္တယ္...  ေၿပာၿပမယ္ ... ကိုယ္တို႔ တစ္႒ာနလံုး ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း မရတာ .... အဲဒါမၿဖစ္ႏိူင္ဘူး ... စာရင္းမွားတာၿဖစ္မယ္ေၿပာတယ္ ... ကိုယ္႔ မန္ေနဂ်ာေရာ၊ သူ႔အထက္က မန္ေနဂ်ာကပါ  ေၿပာေနတာကြ ... "

" သူတို႔ အမွန္တကယ္ မသိတာ ၿဖစ္ႏိုင္ပါ႔မလား ကိုကိုၿခိမ္႔ရယ္ ..."

" ဟုတ္ပါတယ္ကြာ ... ကိုယ္ေသခ်ာသြားေမးထားတာ ... သူတို႔ရဲ႔ body language ကိုၾကည္႔လိုက္ရင္ သိပါတယ္ ... စာရင္းမွားတာပါ .."

" အဲဒီေတာ႔ HR ကို ေမးၾကည္႔ပါလား ... "

" ေအး .... ခုေတာ႔ ေနာက္က်ေနလို႔ ေမးလို႔ မရေတာ႔ဘူး ...  မနက္ၿဖန္မွပဲ ေမးလို႔ရမယ္ေၿပာတယ္ကြ ... "

ကိုကိုၿခိ္မ္႔ကေတာ႔ သူ႔ကိုယ္သူ ယံုၾကည္ခ်က္ အၿပည္႔ၿဖင္႔ ေၿပာေနၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။

Sister ကုမၸဏီ၂ခု ၿပသနာ ...
အၿဖစ္အပ်က္မွာ sister ကုမၸဏီ၂ခု ၿပႆနာတက္ၿပီး patent ကိစၥၿဖင္႔ အၿပန္အလွန္တရားစဲြၾကရာ ကိုကိုၿခိ္မ္႔တို႔ main ကုမၸဏီဖက္မွ ရံွဳးေလသည္။ သူ႔ patent ေတြ အကုန္ေပးလိုက္ရၿပီး အလုပ္သမားေတြပါ တာ၀န္မယူႏိူင္ေတာ႔၍ ေနာက္ကုမၸဏီကို (အခ်င္းခ်င္း သေဘာတူညီခ်က္ၿဖင္႔) လဲႊအပ္လိုက္သည္ ထင္သည္။ ေနာက္ကုမၸဏီမွာလည္း အလုပ္သမား အားလံုးကို လဲႊေၿပာင္းယူဖို႔ မၿဖစ္ႏိူင္ရာ အခ်ိဳ႔ေသာသူမ်ားသာ လဲႊေၿပာင္းစာရင္းထဲ ပါေလသည္။ ထိုသူမ်ား စာအိပ္ကိုယ္စီၿဖင္႔ offer letter ရၾကသည္ ဆိုႏိူင္သည္။ စာအိပ္မရသူ (offer letter မရသူ) ၀န္ထမ္း ၅၀-၆၀ ခန္႔ရွိသည္ဆိုသည္။

HR မွ အေၿဖ ...
စာအိပ္မရသူ ကိုကိုၿခိမ္႔ႏွင္႔ သူ၏ဇနီးၿဖစ္သူတို႔မွာကား ေၿခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိၿဖစ္ေနၾကသည္။ အိမ္ေၿမာင္ အၿမီးၿပတ္သလို လွဳပ္လွဳပ္ရွားရွား ဂဏာမၿငိမ္ၿဖစ္ေနၾကသည္။ မေရရာေသာ အေၿခအေန တစ္ခုကို လိပ္ခဲ တည္းလည္းၿဖစ္ေနၾကသည္။

"Complaint Queen" ဟု ကိုကိုၿခိမ္႔မွ နာမည္ေၿပာင္ေပးထားေသာ အန္တီဆြိမွာ တၿဖစ္ေတာက္ေတာက္ ေၿပာေနသည္။ 

"စာအိပ္မရတဲ႔ သူေတြကို ဘာလုပ္မယ္၊  ဘယ္လိုအစီအစဥ္ရွိတယ္၊ ရံုးလာရမယ္၊ မလာရဘူး ..ဘယ္လိုဆက္လုပ္မယ္ ...  ဒါေတြကို ဘာမွ မေၿပာတာေတာ႔ ကုမၸဏီက တရားလက္မဲ႔ လုပ္လြန္းတယ္ ... ကိုယ္ခ်င္းမစာရာ က်လြန္းတယ္  ထင္တာပဲ ... ေတာ႔ဟာက စာရင္းမွား တာေရာေသခ်ာလို႔လား ကိုကိုၿခိ္မ္႔ရယ္ ... က်ဳပ္ စိတ္ေတြ ပူခ်က္ေတာ္ ..."

" အို ... ကိုယ္အထက္ကလူကို ေသခ်ာေမးၿပီးၿပီ ... သူတို႔ကိုယ္တိုင္မသိေပမဲ႔ ဒါဟာ ၁၀၀% စာရင္းမွားတာ ၿဖစ္ႏိူင္ပါတယ္တဲ႔ .... ဘယ္႔ႏွယ္႔ကြာ၊ တစ္႒ာနလံုး ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း ... ၿဖစ္ႏိူင္ပါ႔မလား ... "

ေနာက္ေန႔ရံုးသြား HR ကို ေမးၿပန္ေတာ႔ သူတို႔လဲ ေသခ်ာမသိပါတဲ႔။ စာရင္းသည္ အထက္က တိုက္ရိုက္  လာသည္႔အတြက္ အထက္ကို ၿပန္ေမးမွရမည္။ သို႔ေပမဲ႔ စာအိပ္ မရသူေတြေရာ၊ ရသူေတြေရာ  force ၿဖင္႔ ခြင္႔ တစ္လနီးပါး ယူခိုင္းကာ ယေန႔လည္း အလုပ္လာစရာမလိုပါဟု ေၿပာလိုက္သည္တဲ႔။ ထိုေန႔က မနက္ ၈နာရီအလုပ္ထြက္သြားေသာ ကိုကိုၿခိမ္႔သည္ မနက္ ၉နာရီခဲြေလာက္ အိမ္ၿပန္ေရာက္လာပါသည္။

Termination letter ...
ဒီၾကားထဲ ကိုကိုၿခိမ္႔သည္ အလုပ္ေလ်ွာက္ၿခင္း၊ တစ္ဖက္မွ အေၿခအေနကို စံုစမ္းၿခင္း၊ စာအိပ္မရသူ အခ်င္းခ်င္း ဆက္သြယ္တိုင္ပင္ၿခင္း၊ အားေပးၿခင္း၊ စိတ္ေၿပလက္ေပ်ာက္ အြန္လိုင္းတက္ခါ သတင္းဖတ္ၿခင္း၊  ဘုရားရွိခိုး ဆုေတာင္းၿခင္း၊ အိမ္အလုပ္မ်ားကို စိတ္ေၿပလက္ေပ်ာက္ ကူညီညာလုပ္ၿခင္းမ်ားၿဖင္႔ အခ်ိန္မ်ားကို ကုန္ဆံုးေစပါသည္။

 ေနာက္ တစ္ပတ္ခန္႔ၾကာေသာအခါ HR မွ email တစ္ေစာင္ေရာက္လာသည္။ ကိုကိုၿခိမ္႔အတြက္ အလုပ္မွ "termination letter" ၿဖစ္ပါသည္။ အမွန္တကယ္ termination letter ဖတ္ရေသာအခါ " ဒီတစ္ခါေတာ႔ တကယ္ၿပဳတ္တာ မိန္းမေရ ... " ဆိုကာ ကိုကိုၿခိ္မ္႔၏မ်က္ႏွာတြင္ မယံုၾကည္ႏိူင္ၿခင္း၊ ယူၾကံဳးမရၿခင္း၊ ၀မ္းနည္းၿခင္း၊ ခံၿပင္းၿခင္း၊ မေက်နပ္ၿခင္းတို႔ၿဖင္႔ ၿပည္႔လွ်က္ရွိသည္။


အိပ္မက္သာ ၿဖစ္ပါေတာ႔ ...

အန္တီဆြိမွာလည္း ဒီအၿဖစ္အပ်က္ေတြဟာ တကယ္လား၊ အိပ္မက္မ်ားမက္ေနတာလားဟု ခဏခဏေတြးကာ " ေအာ္ ... အရင္ အိပ္မက္ဆိုးေတြ မက္တံုးက မနက္မိုးလင္း အိပ္ရာက လန္႔နိး ဇာတ္လမ္းကၿပီးၿပီ။ ခုေတာ႔ တကယ္႔အၿဖစ္အပ်က္၊ လန္႔ႏိူးရေအာင္လဲ အိပ္ေနတာမဟုတ္တာ ေသခ်ာေနၿပီ။ ေအာ္ ... ဒီလိုအၿဖစ္မ်ိဳး တို႔ ကံကိုက ဆိုးလို႔ပဲ၊ ေအာ္ဇီမွာ ကုမၸဏီေပါင္း၊ အလုပ္ေပါင္း ေထာင္ေသာင္းမကရွိရာ သူ႔အလုပ္က်မွ ဒီလိုအၿဖစ္မ်ိဳး ၾကံဳရၿခင္း၊ တ႒ာနလံုးမွာမွ တစ္ေယာက္တည္း ၿဖစ္ေနၿခင္းသည္ ကံအေတာ္ညံ႔ေနလို႔သာၿဖစ္ရမည္ ... " ဟုသာ ေကာက္ခ်က္ခ်မိပါေတာ႔သည္။


ကုမၸဏီမွ ဆြမ္းၾကီးေလာင္း ...

ကိုကိုၿခိိမ္႔လို စာအိပ္မရသူေတြ၊ terminate လုပ္ခံရသူေတြ အခ်င္းခ်င္း စံုစမ္းၾကည္႔ေသာအခါ ကုမၸဏီတြင္ လုပ္သက္ ၂ႏွစ္ႏွင္႔ေအာက္၀န္ထမ္းမ်ား၊ ကန္ထရိုက္စာခ်ဳပ္ၿဖင္႔ လုပ္ေနသူမ်ားသာ ၿဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႔ရွိရပါသည္။ ကိုကိုၿခိ္မ္႔ ဤကုမၸဏီတြင္အလုပ္လုပ္သည္မွာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္သာ ရွိေသးသည္။

ဆန္းစစ္ၾကည္႔ေတာ႔ ဟိုဖက္က အလုပ္သမားေတြရဲ႔ ၄ပံု၃ပံုပဲ လက္ခံမည္ဆိုသည္ႏွင္႔ package (အလုပ္သမားေလွ်ာ္ေၾကး) ေပးရ သက္သာေသာ လုပ္သက္နည္း ၀န္ထမ္းမ်ားကို ဆြမ္းၾကီးေလာင္းကာ ၿဖဳတ္လိုက္ၿဖင္းၿဖစ္ပါသည္။ သူတို႔၏ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္၊ ကိုယ္ေရကိုယ္ေသြး၊ လုပ္ငန္းကြ်မ္းက်င္မွဳ၊ ပညာအရည္အခ်င္း၊ မိသားစု အေၿခအေန အစရွိသည္တို႔ကို ေဘးခ်ိတ္ကာ ကိုယ္သက္သာၿပီးေရာ  ၿပီးစလြယ္ ေဆာင္ရြက္လိုက္ၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။ ကိုကိုၿခိ္မ္႔သည္ သူ႔႒ာနတြင္ အလုပ္အကြ်မ္းက်င္ဆံုး key performer တစ္ေယာက္ၿဖစ္ေၾကာင္း အခ်င္းခ်င္း သိၾကပါသည္။ အလုပ္ၿပဳတ္သည္႔သူမ်ားတြင္ သူ႔လို key performer ေတြ အမ်ားၾကီးပါေနေၾကာင္း ေၿပာၿပေနပါသည္။

ကိုကိုၿခိ္မ္႔ အထက္မွ အရာရွိ ၂ေယာက္သည္လည္း မယံုႏူိင္၊ စုတ္တသတ္သတ္ၿဖစ္ကာ အလုပ္ႏွင္႔ပတ္သတ္၍ အကူအညီလိုပါက တတ္ႏိူင္သေလာက္ကူညီပါမည္႔အေၾကာင္း ေၿပာကာ recommendation letter မ်ားေရးေပးၿခင္း၊ အလုပ္ကူရွာေပးၿခင္းမ်ားအၿပင္၊ ေနာက္ကုမၸဏီမွ အၾကီးအကဲကိုလည္း ကိုကိုၿခိမ္႔အား offer ၿပန္ေပးေစလိုေၾကာင္း တိုက္တြန္းေၿပာေပးပါသည္။

Solely bread winner ...
တစ္ေယာက္တည္းအလုပ္လုပ္ေသာ မိသားစုတြင္ ထို solely bread winner က အလုပ္ၿပဳတ္ေသာအခါ  ထိုမိသားစုသည္ ဘယ္ကရေသာေငြႏွင္႔  ေနထိုင္စားေသာက္ၾကမည္လဲ။ ကိုယ္႔အတြက္ပင္သာမက ေနာက္ပိုင္းက ၂ဖက္ မိဘအတြက္ပါ ထည္႔တြက္ကာ စိတ္ပူမိပါသည္။ စုေဆာင္းထားသည္႔ေငြေလးရွိေပမဲ႔လည္း ထိုရွိစုမဲ႔စုေလး ပြန္းပဲ႔သြားမည္ကိုလဲ စိုးရိမ္ပါသည္။ ရသည္႔ေထာက္ပံ႔ေၾကးႏွင္႔ေတာ႔လဲ မလံုေလာက္ႏိူင္ပါ။ ေနာက္အလုပ္အသစ္ရွာဖို႔ဆိုတာကလည္း ေအာ္ဇီဆိုသည္မွာ အလုပ္အလြန္ရွာရခက္ေသာ ေနရာၿဖစ္ေၾကာင္း လူတိုင္းသိၾကပါသည္။ အင္ဂ်င္နီယာ အလုပ္တစ္ခုကို ၆လ-၁ႏွစ္ေနမွ ရပါသည္။ ဒါေတာင္ မေသခ်ာပါ။  ဒီၾကားထဲ ကိုကိုၿခိ္မ္႔၏ အလုပ္ကလဲ အင္မတန္ရွားပါးရသည္႔ၾကားထဲ သူသည္ အလုပ္အကိုင္ႏွင္႔ပတ္သတ္လွ်င္ အင္မတန္ ကံဆိုးတတ္ရာ အလုပ္သစ္ရဖို႔က ဘယ္ဆီဘယ္၀ယ္ ... ေငြပင္လယ္ဆိုသလို ၿဖစ္ေနပါသည္။ ကမ္းမၿမင္လမ္းမၿမင္ေသာ ပင္လယ္ၿပင္မွာ လင္မယား၂ေယာက္ ေလွငယ္ေလးတစ္စီးၿဖင္႔ ေၿမာေနၾကပါၿပီ။

 ေရွ႔ ဆက္ ဘာလုပ္ၾကမည္နည္း။
အိပ္မေပ်ာ္ေသာညမ်ားကို ၿဖတ္သန္းၿပီး သကာလ ပထမေခါင္းထဲ၀င္လာသည္မွာ ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးဖြင္႔ၾကဖို႔ ၿဖစ္သည္။ မႏွစ္ေလာက္က သူငယ္ခ်င္း ရင္းရင္းႏွီးႏွီးထဲက တစ္ေယာက္ ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးဖြင္႔ထားရာ ေတာ္ေတာ္အလုပ္ၿဖစ္ေနသည္။ ၀င္ေငြမဆိုး စားႏိူင္၊ ေသာက္ႏိူင္ေလာက္ေတာ႔ ေအးေဆးရသည္။ လက္ထဲရွိသည္႔ ေငြအရင္းအႏွီးေလးကလဲ ေကာ္ဖီဆိုင္ေလး တစ္ဆိုင္ ဖြင္႔ႏိူင္ေလာက္သည္႔ ပမာဏ ရွိေနသည္ကိုက ကံေကာင္းေနသည္။ ဒီထက္ပိုေငြလိုပါကလည္း ေခ်းမည္႔၊ ငွါးမည္႔ သူငယ္ခ်င္း၊ ကူညီမည္႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကလဲ ရွိေနသည္က ကံေကာင္းေနသည္။ ဒီၾကားထဲ လင္မယား၂ေယာက္လံုး အင္ဂ်င္နီယာအလုပ္ေရာ၊ တၿခား ရရာ အလုပ္ ရွာၾကည္႔ၾကမည္။ သင္႔ေတာ္သည္႔အလုပ္ရလွွွ်င္လည္း ၀င္လုပ္ၾကမည္။

 အန္တီဆြ္ိ ၿပာယာခက္တယ္ ...

အန္တီဆြိသည္ အလြန္ၿပာယာခတ္သည္။ အလုပ္ရွာရမည္ဆိုေတာ႔ ခ်က္ခ်င္း Cover letter ထၿပင္သည္။ CV ကေတာ႔ အရင္ကတည္းက အဆင္သင္႔ၿပင္ၿပီးသားၿဖစ္၍ လိပ္စာေလးသာ ေၿပာင္းလိုက္သည္။ အြန္လိုင္းတက္ကာ seek, my career, career one အစရွိေသာ အလုပ္ ၀က္ဘ္ဆိုက္မ်ားကိုသြားကာ ကုိယ္႔အလုပ္ႏွင္႔ ကိုက္သည္ထင္ေသာ အလုပ္ ၃-၄ ခု ေၿပးေလွ်ာက္လိုက္သည္။ တစ္ဆက္တည္း "business for sale"  ဆိုသည္ကို ဂူဂဲကာ ေကာ္ဖီဆိုင္ေရာင္းမည္႔သူမ်ားကို လိုက္ရွာသည္။ 

စိတ္မပူုႏွင္႔ေတာ႔ ကိုိကုိၿခိမ္႔ ...
ေကာ္ဖီဆိုင္မ်ားကို အမ်ားအားၿဖင္႔ ပဲြစားမ်ားက ေၾကာ္ၿငာၾကၿခင္းၿဖစ္သည္။ ေအာ္ဇီ၊ အၿဖဴလူမ်ိဳးမ်ားသည္ ေကာ္ဖီအလြန္ေသာက္ၾကရာ ဆစ္ဒနီၿမိဳ႔တြင္ ေကာ္ဖီဆိုင္မ်ား အလြန္မ်ားၿပားရာ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ေကာ္ဖီဆိုင္ ေရာင္းသူ၊ ၀ယ္သူမ်ားမွာလည္း ၀က္ဘ္ဆိုက္မ်ားတြင္အၿပည္႔၊ လုပ္ငန္းေရာင္းသည္႔ ေနရာမ်ားတြင္လည္း၊ ေကာ္ဖီဆိုင္မ်ားမွာ အမ်ားဆံုးၿဖစ္ေလသည္။ ပဲြစားမ်ားမွ လုပ္ငန္းေရာင္းထြက္ေအာင္ မစားရ ၀ခမန္း ေၾကာ္ၿငာထားရာ ပထမေတာ႔ အန္တီဆြိတို႔ မွာ အမွန္ေတြေရးထားသည္ထင္ကာ အင္မတန္ အားတက္မိပါသည္။ ေအာ္ဇီေဒၚလာ ၈ေသာင္းတန္၊ တစ္သိန္းတန္ေလာက္ ရင္းရံုမွ်ၿဖင္႔ တစ္လကို ေဒၚလာ ၅ေထာင္မွ ၈ေထာင္၊ တစ္ေသာင္း ၀င္ႏိူင္ေၾကာင္း ကိန္းဂဏန္းမ်ား၊ စာရင္းဇယားမ်ားၿဖင္႔ အတိအက်ေဖာ္ၿပထားရာ အန္တီဆြိမွ "ေယာက္်ားေရ .... အလုပ္မရွိလဲ စိတ္မပူနဲ႔ ... တို႔ရွိတဲ႔ ေငြေလးနဲ႔ ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးဖြင္႔ ... ခုခ်ိန္စားႏိူင္ေသာက္ႏိူင္ေလာက္ပဲ ရတယ္ထားဦး၊ ေရရွည္အတြက္ လုပ္ငန္း အေတြ႔အၾကံဳလဲရ၊ အသက္ၾကီးလာေတာ႔ ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းနဲ႔ ပူစရာေတာင္ မလိုဘူးေတာ႔ ... က်ဳပ္ကေတာ႔ ေကာင္းဖို႔ရာ ၿဖစ္လာတယ္လို႔ သေဘာထားတာပဲ .... " ဟူ၍ ေၿပာသည္အထိ ၿဖစ္သည္။ ၾကက္ၾကၤီးလည္လိမ္ထားသလို စိတ္အပ်က္ၾကီးပ်က္၊ စိတ္ဓာတ္အက်ၾကီးက်ေနေသာ ေယာက္်ားကို အားေပးရင္း သူ႔ဟာသူလည္း အားတင္းထားသည္။

မေမွ်ာ္လင္႔ေသာ ဖုန္း call ...
အန္တီဆြိသည္ ထိုေန႔က ဤသို႔ အခန္းထဲမွာ အလုပ္ေလးေလွ်ာက္လိုက္၊ ေကာ္ဖီဆိုင္ခန္းေတြၾကည္႔လိုက္ႏွင္႔ေနရာမွ အခန္းအၿပင္ ခဏထြက္လာရာ ဘုရားစင္ေရွ႔ ဘက္ထရီ charger သြင္းထားေသာ ဟမ္းဖုန္းမွ ထၿမည္သည္။ ကိုင္လိုက္ေတာ႔ ႏိူင္ငံၿခားသားတစ္ေယာက္ ရွလြတ္ ရွလြတ္ ... ပလြတ္ ပလြတ္ႏွင္႔ ... စကားေတြ ဒရဆက္ အဆက္မၿပတ္ ေၿပာေတာ႔သည္။

 ေအာ္ဇီမ်ား၏ အဂၤလိပ္ accent ...
 ဤေနရာတြင္ ေအာ္ဇီလူမ်ိဳးမ်ားရဲ႔ accent စကားေၿပာ အသံထြက္အေၾကာင္း ၾကံဳလို႔ ေၿပာပါဦးမည္။ ကမၻာေပၚတြင္ အဂၤလိပ္စကား အသံထြက္ကို နားလည္ရခက္ေအာင္ ေၿပာသူမ်ားတြင္ ေအာ္ဇီလူမ်ိဴးမ်ားထိပ္ဆံုးက ပါမည္ထင္သည္။ တစ္ခါတစ္ရံ တခ်ိန္လံုးေၿပာသြားလို႔ တစ္လံုးမွ နားမလည္ရကား ဒီလိုနားမလည္ေအာင္ ဘယ္ပံုဘယ္နည္းမ်ားၿဖင္႔ ဘယ္ႏွာလုပ္ေၿပာလိုက္ပါလိမ္႔ဟု အံ႔ၾသတၾကီးပင္ၿဖစ္မိပါသည္။ သူတို႔သည္ စကားက ၀ဲရသည္႔ၾကားထဲ၊ အသံုးအႏံွဳးေတြက အေမရိကန္လို မဟုတ္၊ စကၤာပူလိုလဲ မဟုတ္၊ ေလယူေလသိမ္း ကလဲ မတူသည္႔အၿပင္ စကားေၿပာလဲ အင္မတန္ၿမန္ရာ ကမၻာေပၚတြင္ ေအာ္ဇီစကားကို နားမလည္သူ အေတာ္မ်ားသည္ဟု ဖတ္ဖူးသည္။ အေမရိကန္လို အဂၤလိပ္စကား မႊတ္ေနသူေတြပင္ နားလည္ဖို႔ခက္သည္ဟု ၾကားဖူးပါသည္။ ကိုယ္ေတြလို ေအာ္ဇီေရာက္ခါစ 2nd language သမားေတြ အတြက္ ဆိုဖြယ္ရာမရွိၿပီ။  ကိုယ္ကလဲ အစကတည္းက အလုပ္လဲ၊ လုပ္စရာမလိုဟုဆိုက native ဘာသာစကား accent  (listening) ကို ပင္ ရင္းနွီးေအာင္ မလုပ္ထားမိ၍ ပိုဆိုးသည္။

ေအာက္ကလိအာ တီတီဆြ္ိ ...
ဖုန္းထဲမွ ေၿပာေနသူကို "Excuse me", " I can't get you" , " sorry" , " can you tell me slowly"  ေတြ တြင္တြင္ေၿပာကာ ႏိူင္ငံၿခားသားႏွင္႔ စကားရွည္ရွည္ မေၿပာဖူးပဲ အိမ္တြင္းပုန္းေနေသာ အိမ္ရွင္မ၏ မီးၾကိဳးေမာင္းၿပတ္ အဂၤလိပ္ဘာသာစကားၿဖင္႔ ေအာက္ကလိအာ ၿပန္ေၿပာေနသည္။ ေနာက္ပိုင္းမွ နားလည္သေဘာေပါက္သည္မွာ ကိုယ္ေလွ်ာက္ခဲ႔သည္႔ အလုပ္အတြက္ ေအးဂ်င္႔ကုမၸဏၤီမွ ဖုန္းၿဖင္႔ အင္တာဗ်ဴးၿခင္း ၿဖစ္ေလသတည္း။ 

သေဘာေကာင္းသည္႔ ေအးဂ်င္႔ ...
အင္တာဗ်ဴးသည္႔ ေအးဂ်င္႔သည္ သေဘာေကာင္းလွသည္။ ခဏေနေတာ႔ တၿခား ေမးစရာက်န္လို႔ဆိုကာ ဖုန္းေခၚကာ ထပ္ဗ်ဴးၿပန္သည္။ ကိုယ္႔ဖက္ကေတာ႔ ထံုးစံအတိုင္း မီးၾကိဳးေမာင္းၿပတ္ ေအာက္ကလိအာ။ ၾကည္႔ဦးေလ၊ အင္တာဗ်ဴးအတြက္ (technical ပိုင္းအရေရာ၊ communication ပိုင္းအရပါ) ဘာတစ္ခုမွ မၿပင္ဆင္ရေသးခင္ အလုပ္ေလွ်ာက္ၿပီး၊ အခန္းၿပင္ဖက္ ခဏထြက္ခါရွိေသး ဖုန္းဆက္ေခၚၿခင္းၿဖစ္သည္။ အန္တီဆြ္ိ၏ CV မွာ ၁၀ႏွစ္ေက်ာ္ အလုပ္အေတြ႔အၾကံဳႏွင္႔ ေသခ်ာၿပင္ဆင္ထားရာ CV အေနႏွင္႔ေတာ႔ အလြန္ေကာင္းသည္ဆိုႏိူင္ပါသည္။ ကိုကိုၿခိမ္႔ကေတာ႔ သူ႔ဆြိေလးရဲ႔ အလုပ္ကံကို အံ႔ၾသတၾကီးၿဖစ္ေနသည္။ သူအလုပ္ေလွ်ာက္ေနသည္မွာ ၾကာၿပီ။ မည္သူမွ သူ႔ကို ဖုန္းနဲ႔ အင္တာဗ်ဴး မေခၚဖူးေသးဟုဆိုပါသည္။ (မွတ္ခ်က္ ... အန္တီဆြိ၏ အလုပ္ကံကို စကၤာပူမွာကတည္းက ကိုကိုၿခိမ္႔ ၾကံဳဖူးေနက်၊ အံ႔ၾသေနက်ၿဖစ္ပါသည္။)

Short List ေတြကို ဖုန္းနဲ႔ ဗ်ဴး ...
 ဒီမွာ ေအးဂ်င္႔ေတြက ဖုန္းနဲ႔ ေခၚၿပီး short list ေတြကို စကားေၿပာအဆင္ေၿပမေၿပ၊ technical ပိုင္းအရ အနည္းငယ္စစ္ေဆးၿပီး သူတို႔ေက်နပ္မွ သူတို႔ customer ၿဖစ္သူ company ဆီကို အင္တာဗ်ဴးအတြက္ စီစဥ္ေပးပါသည္။ တစ္ခါတစ္ရံလဲ ေအးဂ်င္႔နဲ႔ လူေတြ႔ ဗ်ဴးရပါသည္။ အထက္ပါ ေအးဂ်င္႔သည္ စူပါစိတ္ရွည္သူၿဖစ္ပါသည္။ ခဏေနေတာ႔ ဖုန္းထပ္ေခၚကာ သူ႔ေဘာ႔စ္ႏွင္႔ မိတ္ဆက္ေပးၿပန္ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ သူ႔ေဘာ႔စ္ဆိုသူက ဆက္ဗ်ဴးၿပန္ပါသည္။ သူ႔ေဘာ႔စ္ကေတာ႔ သူ႔လို စိတ္မရွည္ပါ။ အန္တီဆြိေၿပာသည္မ်ားကိုလည္း နားမလည္သည္လား ခဏခဏ ၿပန္ၿပန္ေမးကာ ေနာက္ဆံုး technical ပိုင္းဆိုင္ရာ ေမးခြန္းတစ္ခုႏွင္႔ အဆံုးသတ္ပါသည္။ သူေမးသည္ကို ကိုယ္က နားၾကားလဲြသြားကာ ဆင္တူရိုးမွားတစ္ခုကို ေၿဖမိရာမွ သူစိတ္အပ်က္ၾကီးပ်က္ကာ sorry ဆိုကာ ဖုန္းခ်သြားေလသတည္း ။

အင္တာဗ်ဴး အေတြ႔အၾကံဳ သခၤန္းစာ ...
အမွန္က ထိုအင္တာဗ်ဴးသည္ ကိုယ္သာ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေၿပာဆိုွႏိူင္ပါက ေနာက္တဆင္႔တက္ဖို႔ရာ ရွိပါသည္။ ယခုေတာ႔ အန္တီဆြိ၏ အဂၤလိပ္စကား ေအာက္ကလိအာကို သူတို႔ စိတ္ပ်က္သြားပံုရပါသည္။ ထို ဖုန္း အင္တာဗ်ဴးၿပီးေတာ႔ သေဘာေပါက္မိသည္မွာ technical ပိုင္းအတြက္ေရာ၊ communication ပိုင္းအတြက္ပါ ၿပင္ဆင္ေလ႔က်င္႔ထားရေတာ႔မည္။ ဒီပံုအတိုင္းသာ ဆက္သြားလွ်င္ ေအးဂ်င္႔ေတြ ကိုယ္႔ကို တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္စိတ္ပ်က္ကာ ေနာက္ပိုင္းတြင္ မေၿပာေကာင္းမဆိုေကာင္း black list လိုမ်ိဳး၊ ကိုယ္႔ CV ေတြ႔တာႏွင္႔ E အေတာ္ည႔ံတဲ႔သူဆိုကာ ပယ္ထားလွ်င္ မခက္ၿပီေကာ။ ထို႔ေနာက္ေတာ႔ အလုပ္မေလွ်ာက္ၿဖစ္ေတာ႔ပါ။ ေအးေဆးမွ စာေလးေတြ၊ ယခင္အေတြ႔အၾကံဳေလးေတြ ၿပန္ဖတ္၊ notes ထုတ္၊ ေအာ္ဇီ accent (listening) ကို ရင္းႏွီးေအာင္လုပ္မည္ဆိုကာ ခဏ ရပ္ထားလိုက္သည္။

ေကာ္ဖီဆိုင္လည္း ထင္သေလာက္ မဟုတ္ၿပန္ ...
 ေကာ္ဖီဆိုင္ဖြင္႔ေရးအတြက္ ၿပန္အားသန္ကာ လင္မယား၂ေယာက္ ဆိုင္ခန္းေတြ သြားၾကည္႔ၿခင္း၊ ေအးဂ်င္႔ေတြထံ ဖံုးဆက္ စံုစမ္းၿခင္း ၊ ေကာ္ဖီဆိုင္ႏွင္႔ပတ္သတ္ေသာ ဗဟုသုတစာအုပ္မ်ား ဖတ္ရွဳဴၿခင္း၊ အသိေကာ္ဖီဆိုင္ကို သြားေလ႔လာၿခင္း၊ ေကာ္ဖီလုပ္ငန္းဆိုင္ရာ ရက္တိုသင္တန္းမ်ားတက္ၿခင္း၊ Hospitality / food safety certificate မ်ား အြန္လိုင္းမွ သင္တန္းတက္ ရယူၿခင္းမ်ားကိုပဲ အာရံုစိုက္လုပ္ပါေတာ႔သည္။

ဤေတာ႔မွ ေနာက္တစ္ခုအတြက္ သေဘာေပါက္မိသည္ကား ေကာ္ဖီဆိုင္၊ ေကာ္ဖီဆိုင္ဆိုၿပီးလဲ ထင္သေလာက္မလြယ္ေၾကာင္း၊ ဆိုင္ေကာင္းေနရာေကာင္းလဲ လူလာခ်င္မွလာမည္၊ လူမ်ိဳးေရးခဲြၿခားမွဳ အနည္းငယ္ေၾကာင္႔ လူမ်ိဳးၿခား(ေအရွန္ေတြ ဖြင္႔သည္႔) ဆိုင္ဆိုလွ်င္ မေအာင္ၿမင္ဖို႔ရာ ပိုမ်ားေၾကာင္း၊ ေၾကာ္ၿငာထားသည္မွာ ပ်ံေနၿပီး တကယ္တန္း ေသခ်ာထိုင္ၾကည္႔ေတာ႔ လူသိပ္မလာသည္႔ ဆိုင္မ်ား၊ ပိတ္လုဆဲဆဲဆိုင္မ်ား၊ ဆိုင္ပိတ္ေၿပး၍  "under management" ဆိုကာ အခန္းပိုင္ရွင္က အခန္းငွါးခရရံု ဖြင္႔ထားေသာဆိုင္မ်ား အစရွိသၿဖင္႔ မီးၾကိဳးေမာင္းၿပတ္ဆိုင္ေတြသာ မ်ားေၾကာင္း၊ အလုပ္သမားခ၊ ဆိုင္ခန္းခ၊ ပစၥည္းဖိုးအရင္းအႏွီး၊ အခြန္အခမ်ိဳးစံုႏွင္႔ ေစာေစာက ထင္ထားသေလာက္၊ ပဲြစားေတြ ေၾကာ္ၿငာထားသေလာက္ အၿမတ္ရဖို႔ရာလည္း မလြယ္ေၾကာင္း သိလာရပါသည္။

(အပိုင္း (၂) ဆက္ပါမည္ ...။ )
အန္တီဆြိကို ပို႔စ္အသစ္တင္ပါဟု ေၿပာလာသူ ပရိတ္သတ္မ်ား အတြက္ အသစ္တင္ေပးလိုက္ပါၿပီဂ်ာ။ စိတ္ထဲ ဒါပဲ ရွိေနေတာ႔ ဒါပဲ တင္ေပးလိုက္တယ္။ အပိုင္း (၂) ကိုလည္း ဆက္ဖတ္ၾကပါဦးေနာ္။

 

Thursday, June 7, 2012

ကားေလးနီနီ အေမေမာင္းလို႔ ...

ဆြမ္းအုပ္နီနီ အေမရြက္လို႔

နက္ျဖန္မနက္ ေက်ာင္းတက္မယ္

ေမာင္လည္းလိုက္မယ္ ခ်န္မထားနဲ႔

အေမသြားေတာ့ ပ်င္းလွတယ္

ေက်ာင္းၾကီးေပၚမွာ ေမာင္မေဆာ့နဲ႔

ဘုန္းၾကီးေအာ္လို႔ ရိုက္လိမ့္မယ္

ေမာင္မေဆာ့ေပါင္ စိတ္ပုတီးနဲ႔

ဘုန္းေတာ္ၾကီးလို ေနပါ့မယ္

လိုက္မယ္ လိုက္မယ္...

ၿမန္မာလူမ်ိဳးတိုင္း ၾကားဖူးတဲ႔ သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႔ ကဗ်ာေလးပါ။ ဒီပို႔စ္ေလး ေရးမယ္ဆိုေတာ႔ နားထဲမွာ အဲဒီကဗ်ာေလးပဲ ၾကားေယာင္ေနမိတယ္။ သူ႔အေမ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသြားေတာ႔ အေဖာ္လိုက္သြားခ်င္တဲ႔ ခေလးတစ္ေယာက္အေၾကာင္း  ၿမန္မာ႔ရိုးရာကဗ်ာေလးေပါ႔။ ဆရာၾကီးမင္းသု၀ဏ္ေရးခဲ႔တာပါ။ အန္တီဆြိေတာ႔ ဒီကဗ်ာေလး ဖတ္မိေတာ႔ ဘာကို လြမ္းလို႔ လြမ္းရမွန္းမသိ လြမ္းပါရဲ႔ ...  လြမ္းမိပါရဲ႔။   ။

 အန္တီဆြိတို႔ ငယ္ငယ္ကလည္း ၀ါတြင္းဆို အဘြား ဥပုသ္ေစာင္႔တာ လိုက္လိုက္သြားေလ႔ရွိတယ္။ ဘုရားတရား နားလည္လို႔ရယ္ မဟုတ္ဘူး။ အဖြားနဲ႔အေဖာ္ရေအာင္ အေပ်ာ္ေပါ႔။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကလဲ လမ္းေလွ်ာက္သြားရတာ အေ၀းၾကီး။ မဂၤလာဒံုေလယာဥ္ကြင္းေလာက္ကေန ေၿမာက္ဥကၠလာ ေမဓာ၀ီဖက္ကို လယ္ကြင္းေတြ၊ ၿမက္ခင္းေတြၿဖတ္ၿပီး ၿဖတ္လမ္းကေန သြားရတာ။  တၿခား အေပ်ာ္အပါးလဲ သိပ္မရွိေတာ႔ အဘြားနဲ႔ ဥပုသ္ေစာင္႔လိုက္ရတာကိုပဲ အေတာ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းေနၿပီကိုး။

 ေက်ာင္းေရာက္ေတာ႔ေရာ ဘုန္းဘုန္းၾကီးေရွ႔က တိုင္ေပးတာေတြ လိုက္ဆို၊ တခါတစ္ေလလဲ တလဲြေတြဆို၊ တရားေဟာတာေတြလဲ နားလည္လွတယ္မရွိဘူး။ စိတ္လဲ ၀င္စားတာ မဟုတ္လွဘူး။ စိတ္၀င္စားတာက ဘုန္းဘုန္းတရားေဟာၿပီးရင္ ဥပုသ္သည္ေတြ အိမ္ကပါလာတဲ႔ ထမင္းခ်ိဳင္႔ေလးေတြ ထုတ္ၿပီးစားၾကတာဆိုေတာ႔ တရားမၿပီးေသးဘူး ဗိုက္ကဆာလွၿပီ။ တဂြီဂြီနဲ႔ ဆႏၵၿပေနၿပီေလ။ ၿပီးခါနီးမွ ဘုန္းဘုန္းက ေရစက္ခ် အမွ်ေ၀ ရွည္ေနရင္လည္း ဘုန္းဘုန္းတရားကလဲ ရွည္လိုုက္တာေနာ္ ... ၿပီးကို မၿပီးႏိူင္ဘူးဆိ္ု စိတ္ကထင္ေသး။ ဥပုသ္သည္ေတြက အစားအေသာက္ေတြကို အိမ္ကေန ဘုန္းၾကီးဆြမ္းပဲြအတြက္ပါ ခ်က္လာၾကေတာ႔ ဟင္းေတြက ရွယ္ပဲကိုး။ လူကလဲစံုေတာ႔ ဟင္းကလဲ အစံုပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ စားခဲ႔ဖူးတဲ႔ ထမင္း၀ိုင္းကို အမွတ္တရၿဖစ္ခဲ႔တာ။ ေၿပာရင္းနဲ႔ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကေန အစားအေသာက္ဖက္ေရာက္သြားၿပန္ၿပီ။ ၿပန္လွည္႔မွ။

အိမ္ေရာက္ေတာ႔ေရာ ဘုန္းၾကီးတိုင္သမွ် လိုက္ဆိုထားေတာ႔ အဘြားက ငါ႔ေၿမး ဥပုသ္ရတယ္ေၿပာတယ္။ ဥပုသ္သည္ဆိုတာ ၿငိမ္ၿငိမ္ေနရတယ္။ မေဆာ႔ရဘူး။ ညေနစာ မစားရဘူးေၿပာတယ္။ ခေလးဆိုေတာ႔ ဘယ္အၿငိမ္ေနမလဲ။ ခဏေနေတာ႔ အဘြားေၿပာတာေမ႔ၿပီး ကက္ဆက္ၾကီးဖြင္႔ ေမဆြိသီခ်င္း လိုက္ေအာ္ဆိုေတာ႔တာပဲ။ ဟဲ႔ ေကာင္မေလး ဥပုသ္သည္က သီခ်င္းမဆိုရဘူး၊ မ က ရဘူးဆိုမွ ဇက္ကေလးပုၿပီး ၿငိမ္သြားတယ္။ ဒါေတာင္ အဘြားမၾကားေအာင္ တိုးတိုးေတာ႔ လိုက္ညည္းေနေသးတာ။ သီခ်င္းသံၾကားရရင္ လိုက္မဆိုပဲ မေနႏိူင္ဘူးကိုး။

အန္တီဆြိတို႔ ငယ္ငယ္က ဘုရားတရား၊ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းနဲ႔ နီးစပ္ခဲ႔ပံုေလးကို ၿပန္ၿပီးေဖာက္သည္ခ်ရတာပါ။ ကိုယ္ေတြက မိရိုးဖလာ ဗုဒၶဘာသာေတြဆိုေတာ႔ ဘုရားတရား ေသခ်ာနားမလည္ေသာ္ၿငားလည္း ဘုရားသြား၊ ေက်ာင္းတက္ကေလးေတာ႔ ငယ္ငယ္ကတည္းက အက်င္႔ရွိခဲ႔တယ္။ ငါးပါးသီလလို အေၿခခံ ကိုယ္က်င္႔သီလ ဘုရားတရား ဆံုးမမွဳ ေအာက္မွာ ရွိခဲ႔တယ္။ ခေလးကဗ်ာ မဂၤလသုတ္ေလးေတြ ဖတ္ရင္းနဲ႔လဲ ေကာင္း၏ ဆိုး၏၊ ေတာ္၏ မေတာ္၏ စဥ္းစားတတ္လာတယ္။ အနည္းဆံုး  အိမ္မွာ ဆြမ္းခံၾကြတဲ႔ ကိုယ္ေတာ္ေတြ ရွိခိုးရင္း ဆြမ္းေလာင္းရင္းနဲ႔ေတာင္ အနည္းဆံုး မိရိုးဖလာ ဗုဒၶဘာသာကိုေတာ႔ နီးနီးစပ္စပ္ တီးမိ၊ ေခါက္မိ ရွိၾကပါတယ္။

ခုႏိူင္ငံရပ္ၿခားမွာ ေနရတဲ႔ခေလးေတြက်ေတာ႔ ဘုရား၊ တရား ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း အစရွိသည္တို႔နဲ႔ နီးစပ္ဖို႔ရာ သိပ္ေတာ႔ မလြယ္လွဘူး။ စကၤာပူမွာတံုးကဆိုရင္ ၂ေယာက္လံုး အလုပ္လုပ္ေတာ႔ ကိုယ္ေတြလဲ အလုပ္က ဖိအားမ်ားတာေရာ၊ ခေလးကိုယ္၌ကလည္း တရုတ္စာေတြ က်ဴရွင္ေတြနဲ႔ လံုးလည္လိုက္ေနတာေရာ စေနတနဂၤေႏြဆိုလည္း အားရတယ္မရွိေတာ႔ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းဆို သိပ္မေရာက္ၿဖစ္ၾကဘူး။ သၾကၤန္ပဲြတို႔၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ အလွဴလုပ္တဲ႔ပဲြတို႔မွပဲ ေရာက္ၿဖစ္ေတာ႔တယ္။ မဆြိတီတို႔ အိမ္ေအာက္ထပ္က အသိၿမန္မာ မိသားစုကေတာ႔ ေတာ္ရွာပါတယ္။ သူတို႔ သားေလးနဲ႔သမီး တရွဥ္းကို တနဂၤေႏြေန႔တိုင္း တိုပါးရိုးဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကို ပို႔ေပး ၿမန္မာစာ၊ ဘုရားစာေတြ သင္ေပးတယ္။ သူတို႔လဲ အဲဒီေန႔ဆို တမိသားစုလံုး. ကားတစ္စီးနဲ႔ မိုးလင္းကထဲက က်ဴရွင္ေတြပတ္ပို႔ေပး၊ ၿပီးေတာ႔ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းပို႔ ညေနမိုးခ်ဳပ္ ၇နာရီ ၊ ၈ နာရီမွ အိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ႔တယ္။ ေတာ္ေတာ္လဲ အပင္ပမ္း ခံႏိူင္ၾကတယ္။
ေၾကးစည္ၾကီးနဲ႔ မဂ်ဴဂ်ဴးပါခင္ည

အန္တီဆြိတို႔လဲ ဒီဖက္ေရာက္ေတာ႔ ကိုယ္လဲ အလုပ္မလုပ္ေတာ႔ အလုပ္ဖိအားလဲ အေတာ္ေလ်ာ႔သြားတယ္။ ခေလးေက်ာင္းကလဲ စေနဆို ဘာမွ အိမ္စာေတာင္ မေပးလိုက္ေတာ႔ သမီးကို အနည္းဆံုး မိရိုးဖလာ ဗုဒၶဘာသာ ဘုရားေက်ာင္းကန္နဲ႔ နီးစပ္ေအာင္ဆို စေနေန႔တိုင္း ညေန ၄နာရီေလာက္ကေန ၆နာရီေလာက္အထိ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကို လိုက္ပို႔ေပးတယ္။  အမွန္က အန္တီဆြိတို႔ ဒီေရာက္ေတာ႔ ေပါင္းမိတဲ႔ သူငယ္ခ်င္း အဖဲြ႔ေတြက သူတို႔ခေလးေတြကို အစကတည္းက အဲဒီ Saturday school ေလးကို အၿမဲသြားပို႔ေနက်ပါ။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းက Smith field မွာရွိတဲ႔ " ပ႑ိတရာမ ဆိုတဲ႔ ေက်ာင္းေလးပါ။ ေက်ာင္းလိပ္စာကေတာ႔
70 Market Street
Smithfield NSW 2164
Sydney, Australia

Phone: +61 02 9729 2343
Email: pannathami@panditaramasydney.org
web:  http://www.panditaramasydney.org/

ဘုန္းဘုန္းရဲ႔ တၿပည္႔ေက်ာ္မ်ား တရားထိုင္ေနဟန္ ...
 ေက်ာင္းထိုင္ဘုန္းၾကီးနဲ႔ လက္ေထာက္ ဘုန္းဘုန္း၂ပါး ရွိၿပီး ဘုန္းဘုန္းေလးက ခေလးေတြ အတြက္ ဘုရားစာ သင္ေပးတာတို႔၊ ခေလးေတြ လိမၼာေရးၿခားရွိေစဖို႔ ၿမန္မာ႔ယဥ္ေက်းမွဳနဲ႔ နီးစပ္ေအာင္ သင္ၾကားေပးတာတို႔ ၊ ခေလးေတြ တရားထိုင္တာ ခုခ်ိန္ကတည္းက အက်င္႔ရေအာင္ ၁၀မိနစ္ ၁၅မိနစ္ခန္႔ တရားထိုင္တာတို႔ကို ေလ႔က်င္႔သင္ၾကားေပးေနပါတယ္။ ခုဆို ဘုန္းဘုန္းေလးမွာ ပံုမွန္ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူ ၁၅ေယာက္-အေယာက္၂၀ခန္႔ ရွိေနပါၿပီ။ ဘုန္းဘုန္း တရားေက်ာင္းၿပီးရင္ေတာ႔ ခေလးေတြ အခန္းတစ္ခုထဲ၀င္ၿပၤီး ေဆာ႔ၾကပါေတာ႔တယ္။

ဘုန္းဘုန္းေလးနဲ႔ သူ႔တပည္႔ေတြ ...

ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ ခေလးေတြကလဲ ဗမာအခ်င္းခ်င္းေတြ႔ရ ေဆာ႔ရေတာ႔ အလြန္ေပ်ာ္ၾကတယ္။ ဘုန္းဘုန္းေလးကလဲ သေဘာေကာင္းေတာ႔ ခေလးေတြ ဘုရားစာသင္ရတာ ေပ်ာ္ၾကတယ္။ ဂ်ဴဂ်ဴတို႔ကေတာ႔ စေနေန႔ေရာက္တိုင္း ေမေမဒီေန႔ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသြားမယ္ေနာ္ဆို သတိေပးေတာ႔တာပဲ။ ခေလးေတြတင္မက လူၾကီးေတြလဲ အဲဒီက်မွ ကိုယ္႔သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအသင္းေတြ႔ရေတာ႔ စကားစၿမည္ေၿပာၾက၊ ႏိူင္ငံေရး စီးပြားေရး၊ အလုပ္အကိုင္ စကားဖလွယ္ၾက၊ သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းအသင္း စၾက ေနာက္ၾကေပါ႔။ တစ္ခါတစ္ေလလဲ ေနာက္ေန႔ေစ်းေရာင္းပဲြအတြက္ ကူညီညာခ်က္ၿပဳတ္ရင္း၊ ကူညီသူေတြအတြက္ ဗမာစာတစ္ခုခု ခ်က္စားၾကနဲ႔ ေပ်ာ္စရာၾကီးပါ။


ေစ်းေရာင္းပဲြ ဖိတ္စာမ်ား စာတိုက္မွ ပို႔ရန္ ၿပင္ဆင္ လုပ္အားေပး
 ခုေတာ႔ အဲလို စကားေတြမ်ားတာ၊  အသာရပ္ၿပီး ၂ပတ္တစ္ခါ လူၾကီးေတြလဲ တရားထိုင္ရေတာ႔မယ္တဲ႔ဗ်ာ။ ေလာေလာဆယ္ အစပ်ိဴးတဲ႔ အေနနဲ႔ ၄၅မိနစ္ တရားထိုင္ၾကရမယ္တဲ႔။ ဘုရားတရားနဲ႔ သိပ္မနီးစပ္တဲ႔ အန္တီဆြိတို႔ အတြက္ေတာ႔ ဘုရားတရားလုပ္ဖို႔ အခြင္႔ အေရးတစ္ရပ္ ရေတာ႔ မယ္ဆိုေတာ႔ ၀မ္းသာစရာပါပဲ။ ဘုန္းဘုန္းၾကီးက တရားထိုင္သူေတြကို တရားလဲ ေပးပါမယ္တဲ႔ ေၿပာပါတယ္။ စေနေန႔ တပတ္ၿခားတိုင္း ညေန ၅နာရီကေန ၆နာရီအထိၿဖစ္ပါတယ္။ တရားထိုင္မဲ႔  ေန႔ေတြကေတာ႔ ေအာက္ပါအတိုင္းၿဖစ္ပါတယ္။
 June 16 ,June 23,July 14, July 28,August 11,August 25,September8,September 22

ဒါ႔အၿပင္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ ရံဖန္ရံခါဆိုသလိုပဲ ကဆုန္လၿပည္႔ေန႔လို ေန႔ၾကီးရက္ၾကီးေတြမွာ ဓမၼစၾကၤာရြတ္တာတို႔ ၊ ပရိ္တ္၊ ပဌာန္း စုေပါင္းရြတ္ဆိုပဲြမ်ားလည္း လုပ္ေပးပါေသးတယ္။

စုေပါင္းဓမၼစၾကၤာရြတ္ဆိုပဲြ
ေဟာ... ,,, ဒီလိုလဲ လုပ္အားေပးကုသိုလ္ယူႏိူင္ပါေသးတယ္ခင္ည။
ဘေလာဂါ ကိုအန္ဒီတို႔မိသားစုလဲ အပတ္စဥ္လာပါတယ္။ ထူးထူးေလး ေမြးေန႔ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းက သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အတူ။

ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းရံပံုေငြအတြက္ တစ္လတစ္ခါ ေစ်းေရာင္းပဲြေလးလဲ လုပ္ေပးပါေသးတယ္။ ေစ်းေရာင္းပဲြကိုေတာ႔ ဟိုတစ္ခါ ပို႔စ္တစ္ခုမွာ တင္ေပးဖူးပါတယ္။ လစဥ္ လတစ္လရဲ႔ ပထမဆံုး တနဂၤေႏြေန႔ေတြမွာ ၿမန္မာရိုးရာအစားအစာေတြၿဖစ္တဲ႔ မုန္႔ဟင္းခါး၊ အသုတ္စံု၊ ရွမ္းေခါက္ဆဲြ ၊ အေၾကာ္စံုအစရွိသၿဖင္႔ ေရာင္းခ်ေပးၿပီး ရတဲ႔ အၿမတ္ကို ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကို လွဴဒါန္းၾကပါတယ္။ ေစ်းေရာင္းပဲြကိုေတာ႔ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ ေနရာမဆန္႔လို႔ ေအာက္က လိပ္စာမွာ က်င္းပပါတယ္။
Villawood Senior Citizen Hall, 
Villawood Road, 
Villawood NSW 2163
လစဥ္ေစ်းေရာင္းပဲြ အစီအစဥ္ေတြ အစားအေသာက္စာရင္းေတြကိုေတာ႔  ေအာက္က facebook link ေတြကို ကလစ္ၿပီး ၾကည္႔ႏိူင္ပါတယ္။ ေစ်းေရာင္းပဲြမတိုင္မီ တစ္ပတ္အလိုမွာ update လုပ္ေပးပါမယ္။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ လိပ္စာေပးထားရင္ လစဥ္ အစီအစဥ္ေတြကို အိမ္ကို စာပို႔ေပးပါတယ္။ email လဲ ပို႔ေပးပါတယ္။
Panditarama Sydney Meditation Centre

အစားအေသာက္ လက္ရာေတြကလဲ တကယ္႔စပယ္ရွယ္ လက္ေရြးစဥ္ေတြမိွဳ႔ တစ္ေခါက္ေလာက္သြားၿပီးရင္ ေနာက္တစ္ေခါက္မသြားရပဲ မေနႏိ္ူင္ပါဘူး။ ဆစ္ဒနီလိုေနရာမ်ိဳးမွာ ဒီလို ၿမန္မာလက္ရာ စစ္စစ္၊ လက္ရာေကာင္းေကာင္းေတြ စားရမယ္လို႔ လံုး၀မေမွ်ာ္လင္႔ထားေတာ႔ အေတာ္ကို အံ႔ၾသမိပါတယ္။ သြားမယ္ဆို မနက္ ၁၁နာရီေလာက္အေရာက္ ေစာေစာလာရင္ အေတာ္ပါပဲ။ ေနာက္က်ရင္ေတာ႔ ကိုယ္စားခ်င္တာ အစံုမစားရဘူးေပါ႔ဗ်ာ။ အဲဒီေငြေတြကို ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းအတြက္ လွဴတာဆိုေတာ႔ ကုသိုလ္လည္းရ ၀မ္းလည္း၀တယ္ဆိုတာ တကယ္ပါပဲ။ ကိုယ္တိုင္ ခ်က္ၿပဳတ္ၿပီး ေရာင္းခ်င္သူ၊ လွဴဒါန္းခ်င္သူမ်ားအတြက္ ဖုန္းနံပတ္    61- 02 9729 2343   ကို ဆက္ၿပီး ဘုန္းဘုန္းကို ေလွ်ာက္ထားႏိူင္ပါတယ္။
ေစ်းေရာင္းပဲြ ၿမင္ကြင္း
အန္တီၿပံဳးရဲ႔ နာမည္ေၾကာ္ အသုတ္စံု

လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၂ပတ္ေလာက္ကပဲ ေက်ာင္းထိုင္ ဘုန္းဘုန္းၾကီးက ႏိူင္ငံတကာလွည္႔ တရားေဟာေနရာကေန ဆစ္ဒနီဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကို ၿပန္ၾကြလာလို႔ ဒကာ၊ ဒကာယမေတြက ဘုန္းဘုန္းၾကီးကို ၾကိဳဆိုတဲ႔ အေနနဲ႔ စုေပါင္းဆြမ္းလွဴဒါန္းခဲ႔ၾကပါေသးတယ္။ ဒီလိုဆစ္ဒနီၿမိဳ႔မွာ ဒီေလာက္ ဘုရားတရားကိုင္းရိွဳင္းသူေတြ ရွိပါေသးလားဆိုတာ အဲဒီေန႔က ဘုန္းဘုန္းဆြမ္းပဲြကိုပဲ ၾကည္႔ၾကပါေတာ႔။ စုေပါင္းဆြမ္းလွဴဒါန္းပဲြမွာ ပါ၀င္သူေတြကိုလဲ ဘုန္းၾကီးပဲြအၿပီးမွာ ေကြ်းေမြးေတာ႔ ၿမန္မာဟင္းေတြကလဲစံု၊ အခ်ိဳပဲြေတြနဲ႔ တကယ္႔ကို ၿမန္မာၿပည္က အလွဴၾကီးေရာက္ေနတဲ႔ အတိုင္းပါပဲ။
စုေပါင္းဆြမ္းေကြ်းအလွဴ

 လာမည္႔အပတ္ စေနေန႔ (9th June) မွာလည္း ဘုန္းဘုန္းၾကီးေမြးေန႔ စုေပါင္းဆြမ္းလွဴဒါန္းပဲြကို  Villawood Senior Citizen Hall မွာ က်င္းပမွာၿဖစ္ပါတယ္။ အေပၚက ေစ်းေရာင္းပဲြလိပ္စာအတိုင္းပါပဲ။ အိမ္ကေန တစ္အိမ္ တစ္ခြက္ ခ်က္လာတဲ႔ ဆြမ္းဟင္း၊ ထမင္းမ်ားနဲ႔ ဆက္ကပ္မွာ ၿဖစ္ပါတယ္။ မနက္ ၁၀နာရီေလာက္ စပါမယ္။


ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ အန္တီဆြိက ေၿပာခ်င္တာကေတာ႔ ဆစ္ဒနီမွာေနၾကတဲ႔ ပိတ္သတ္ေတြ ကိုယ္႔ရဲ႕ သားသမီးေလးေတြ မိရိုးဖလာ ဗုဒၶဘာသာႏွင္႔နီးစပ္ႏိူင္ဖို႔၊ ဘာသာတရားရဲ႔ အဆံုးအမကို ခံယူဖို႔၊ ၿမန္မာ႔ရိုးရာ ယဥ္ေက်းမွူေတြကို ေလ႔က်င္႔သင္ၾကားေပးရာ၊ ဗမာခေလးအခ်င္းခ်င္း ရင္းႏွီးမိတ္ေဆြ ၿဖစ္ဖို႔ရာ  ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကေတာ႔ ရွိေနပါၿပီ။ ဟိုးကဗ်ာထဲကလို ဆြမ္းအုပ္နီနီ အေမရြက္လို႔ သြားရမဲ႔ေခတ္မဟုတ္ေတာ႔ေပမဲ႔ ကားေလးနီနီ အေမေမာင္းလို႔ မိမိတို႔ရဲ႔ ရင္ေသြးေလးမ်ားကို ေက်ာင္းလိုက္ပို႔ႏိူင္ၾကပါၿပီလို႔ အန္တီဆြိမွ သာသနာ အက်ိဳးေမွ်ာ္လို႔ ႏိွဳးေဆာ္လိုက္ရပါသည္ခင္ညား။   ။