အန္တီဆြိရဲ႔ ၾကံဳရ ...ဆံုရ ...ဘံုဘ၀ မွာၿဖင္႔ - အပိုင္း (၂)

အန္တီဆြိရဲ႔ ၾကံဳရ ...ဆံုရ ...ဘံုဘ၀ မွာၿဖင္႔ - အပိုင္း (၁)         .... မွ အဆက္

ေကာ္ဖီဆိုင္ေတြ႔ၿပီ ....

အန္တီဆြိတို႔သည္ ညဆို ေကာ္ဖီဆိုင္လိုက္ရွာ၊ မနက္ဆို ေအးဂ်င္႔အား ဖံုးဆက္၊ လိပ္စာေမးကာ ကားတစ္စီးၿဖင္႔ ေကာ္ဖီဆိုင္ အေၿခအေနကို ေထာက္လွမ္းစံုစမ္းၾကေတာ႔သည္။ လူလာမလာ၊ ေနရာေကာင္းမေကာင္း၊ ၿပိဳင္ဖက္ရွိမရွိ၊ အလားအလာရွိမရွိ၊ အလုပ္သမား ဘယ္ႏွစ္ေယာက္၊ သူတို႔ေၿပာသည္႔ စာရင္းဇယားေတြအတိုင္း အၿမတ္က်န္သည္မွာ မွန္သလား၊ အၾကမ္းဖ်င္း တြက္ခ်က္ၾကသည္။ ဤသို႔ၿဖင္႔ ဆိုင္ခန္းေပါင္း ၃၀-၄၀ ခန္႔ ၾကည္႔ရွဴ စံုစမ္း အၿပီးတြင္ စိတ္ၾကိဳက္ဆိုင္ေလးတစ္ခုကို ရွာေဖြေတြ႔ရွိသြားသည္။ ဆိုင္ကေလးသည္ ေသးေပမဲ႔ သပ္ရပ္သည္။ ၿမိဳ႔ငယ္ေလး၏ေစ်းအနီး လူေနရပ္ကြက္ထိပ္ကေလးတြင္ရွိရာ ၿမိဳ႔ငယ္ေလးမွ လူထုသည္ ထိုဆိုင္ေလးကို ေတာ္ေတာ္အားေပးၾကသည္။ ဆိုင္ပိုင္ရွင္သည္ ကိုယ္တိုင္ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ကာ အလြန္ေဖာ္ေရြ ဆက္ဆံေရးေကာင္းေသာသူအၿဖစ္ ၿမိဳ႔ကေလးတြင္ လူသိမ်ားသူၿဖစ္သည္။ ၾကည္႔သမွ်ဆိုင္မ်ားထဲတြင္ လူအလာဆံုး၊ လူအက်ဆံုး၊ ဆိုင္ခန္းငွါးခ အနည္းဆံုး ဆိုင္ေလးၿဖစ္ပါသည္။ ဘဏ္မွ ေငြေခ်းစရာမလိုပဲ ကိုယ္၀ယ္ႏိူင္ေသာ ဘက္ဂ်က္ ထဲမွာရွိပါသည္။ တစ္လ အနည္းဆံုး ေဒၚလာ  ၅ေထာင္ -၆ ေထာင္ ခန္႔  အၿမတ္ က်န္ႏိူင္ေသာ ဆိုင္ၿဖစ္ပါသည္။

တြက္ေရးက စက္သုူေ႒း  ...

ဆိုင္ေလးသေဘာက်ေန၍ ေနာက္တဆင္႔တက္ ဆိုင္ရွင္ႏွင္႔ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးရန္ လိုအပ္ေသာ အခ်က္အလက္မ်ား၊ စာရြက္စာတမ္းမ်ားကို မွန္မမွန္စစ္ေဆးရန္ ေအးဂ်င္႔ကို ခြင္႔ေတာင္းကာ ဆိုင္ရွင္ႏွင္႔ သြားေတြ႔ၾကပါသည္။ ဆိုင္ရွင္သည္ အီတာလွ်ံလို ရုပ္မ်ိဳး ေကာ႔ေကးရွန္းၿဖစ္သည္။ စကားေၿပာအလြန္ေကာင္းသည္။ ဆိုင္ရွင္မွေၿပာၿပသည္႔ အခ်က္အလက္မ်ား၊ စာရြက္စာတမ္းမ်ားမွာ တစ္ခ်ိဳ႔ေနရာေတြမွာ ထင္ထားသည္ထက္ပင္ အားရေက်နပ္စရာေကာင္းပါသည္။ အတိုခ်ဳပ္ဆိုေသာ္ ဆိုင္ကေလးသည္ အမွန္ပင္ ၀ယ္ခ်င္႔စဖြယ္ၿဖစ္ေနပါသည္။ ဆိုင္ကိုသြားသည္႔ေန႔က ဆိုင္မွာ လူက်ေနရာ ထိုင္စရာပင္မရွိ တန္းစီေနသည္႔ လူအုပ္ကိုၾကည္႔ကာ ဆိုင္၀ယ္မည္႔ လင္မယားမွာ ၀မ္းသာေနပါသည္။ ဆိုင္၀ယ္ၿဖစ္ပါက စီစဥ္ထားသည္မွာ ကိုကိုၿခိ္မ္႔က ဆိုင္ရွင္ေနရာ ၀င္ယူကာ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ (Barista) လုပ္ရင္း cashier လုပ္မည္။ ဆိုင္က နဂိုရ္ရွိၿပီးသား chef ေကာင္ေလးကို ဆက္ခန္႔ထားမည္။ ဂ်ဴဂ်ဴေလး ေက်ာင္းပို႔အၿပန္ အန္တီဆြိက ေကာ္ဖီဆိုင္၀င္ကာ လက္တိုလက္ေတာင္း လိုတာ ၀င္ကူလုပ္မည္ ဟူ၏။

 တြက္ေရးကေတာ႔ စက္သူေ႒းၿဖစ္ေနပါၿပီေကာ။ အရာရာ ေခ်ာေမြ႔ အဆင္ေၿပေနသည္။

သတင္းေကာင္းေလး တစ္ခု ...

ေကာ္ဖီဆိုင္ေလး ေတ႔ေတ႔ဆိုင္ဆိုင္ ၀ယ္ခါနီး ကိုကိုၿခိိမ္႔သည္ အလုပ္ေဟာင္းမွ အရာရွိႏွင္႔ အဆက္အသြယ္မပ်က္ရွိရာ သူတို႔ force to leave ယူၿပီး ရံုးၿပန္တက္ရမည္ဟုေၿပာေသာရက္ ၂ရက္အလိုတြင္ သတင္းေကာင္းတစ္ခုပို႔လာသည္။ သူတို႔လို termination letter ရထားသူမ်ားလဲ ရံုးကိုလာၾကပါ။ ကုမဏီ အသစ္မွ HR ဒါရိုက္တာလာကာ စကားေၿပာမည္။ အလုပ္သမားမ်ား၏ ၿပသနာမ်ားကို  ၀ိုင္း၀န္းအေၿဖရွာ ေဆြးေႏြးကာ warming up  section ေခၚမည္ ဆိုသည္။ ကိုကိုၿခိ္မ္႔ကဲ႔သို႔  သူတို႔သေဘာက်သူ၊ key performer ေတြကို ၿပန္ေခၚဖို႔ အခြင္႔အလမ္းေတြရွိႏိူင္သည္၊ ေသေတာ႔ မေသခ်ာဟုေၿပာလာသည္။ သူကိုယ္တိုင္ကေတာ႔ ကိုကိုၿခိ္မ္႔ အလုပ္ၿပန္ရေစေရးအတြက္ ဟိုဖက္က မန္ေနဂ်ာကို တိုက္တြန္း စကားေၿပာၿပီး ၿဖစ္သည္ ဆိုပါသည္။

အန္တီဆြိမွာ  ထိုကိစၥကို ယံုကို မယံုႏိူင္ပါ။ termination letter ရၿပီးသားလူကို အလုပ္ၿပန္ခန္႔မည္တဲ႔၊ ၿဖစ္ႏိူင္ပါမည္ေလာ။ ယံုတမ္းစကားသာၿဖစ္မည္။ ေလာကတြင္ မေကာင္းသတင္း၊ အၿဖစ္အပ်က္မ်ားသာ ၿဖစ္ပ်က္ေနရာ ထိုကိစၥကို တကယ္ၿဖစ္လာမည္ဟု လံုး၀ မယံုၾကည္ခဲ႔ပါေပ။

ရင္ တထိတ္ထိတ္  ...

ထိုေန႔က ကိုကိုၿခိမ္႔ ဘုရားစင္ေရွ႔မွာ အၾကာၾကီး ဘုရားရွိခိုးၿပီးမွ အလုပ္သြားသည္။ အန္တီဆြိလည္း စိတ္လွဳပ္ရွားစြာၿဖင္႔ ကိုကိုၿခိမ္႔ထံမွ ဖုန္းအလာကို ေစာင္႔ေနသည္။ ေန႔လည္ ၁၁နာရီအထိ ဘာသတင္းမွမၾကားရ။ ေန႔လည္စာစားခ်ိန္ နီးေတာ႔ ဖုန္း၀င္လာသည္။ အရင္ကုမဏီက အရင္ အလုပ္သမားေတြနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ စီစဥ္ထားခဲ႔သည္ကို ယခုလက္ရွိကုမဏီက လက္မခံပါတဲ႔။ ခုသူတို႔ စိတ္ၾကိဳက္လူေတြကို ၿပန္ေခၚၿပီး စာအိပ္ေတြ (offer letter)  ေပးၿပန္ပါသည္တဲ႔။ ေအာ္သူတို႔ေတြ အၿဖစ္မွာ ငိုအားထက္ ရယ္အားသန္ၿဖစ္ေနပါၿပီေကာ။ စာအိပ္ေတြ ရလိုက္၊ မဟုတ္ဘူးဆိုက ၿပန္ဖ်က္လိုက္၊ ၿပန္ရလိုက္ႏွင္႔ လူေတြ ဘ၀ေတြလဲ ဇေကာထဲထည္႔ကာလွဲ႔သည္႔ ဇီးၿဖဴသီးေတြလို ပရမ္းပတာရွိလွသည္။ ေတာ္ေတာ္ခံစားၾကရမည္။

ကိုကိုၿခိမ္႔ စာအိပ္ရလားဆိုေတာ႔ ရဖို႔ chance ေတာ႔ရွိတယ္ ထင္တာပဲတဲ႔။ ခုခ်ိန္ထိေတာ႔ မရေသးဘူး တဲ႔။ အလုပ္သမား ၄၀၀ေလာက္ရွိရာ စာအိပ္ေတြကို တန္းစီၿပီး ယူေနရပါသည္တဲ႔ ။ သူ႔အလွည္႔ေရာက္္ခါနီးၿပီမိွဳ႔ ဆုေတာင္းေပးပါ ဆိုလာသည္။ အန္တီဆြိ္လည္း ဟင္းခ်က္ေနရာကေန ဘုရားစင္ေရွ႔ေၿပး သစၥာ အဓိ႒ာန္ေတြ၊ ဘာေတြၿပဳကာ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါသည္။ ၅မိနစ္ေနေတာ႔ ဖုန္းထပ္ေခၚၿပီၤး သူ offer letter ၿပန္ရၿပီ ဆိုသည္႔အေၾကာင္း ၀မ္းသာအားရ ေလသံႏွင္႔ေၿပာပါသည္။ အန္တီဆြိကား အိပ္မက္တစ္ခု ထပ္မက္ေနသည္လား၊ အိမ္မက္ဆိုးတစ္ခုမွ ႏိူးထခဲ႔ၿပီလား မေသခ်ာ၊ တကယ္ၿဖစ္ပ်က္ေနသည္လား ဆန္းစစ္ၾကည္႔ေနရသည္႔ အေၿခအေန ေရာက္ေနသည္။ ညေန ကိုကိုၿခိမ္႔ၿပန္ေရာက္ေတာ႔ ယခင္ ၿမင္ေတြ႔ေနက် ကိုကိုၿခိမ္႔၊ တက္ကြ်လန္းဆမ္းေနေသာ ကိုကိုၿခိမ္႔ကို ၿပန္လည္ေတြ႔ရွိရပါသည္။

တစ္ခ်ိဳ႔လဲ ဒီတစ္ေခါက္မရ ...

ယခုတစ္ေခါက္လည္း offer မရသူ ၁၀၀ခန္႔ရွိရာ အန္တီဆြိတို႔မွာ ကိုယ္႔အတြက္ ၀မ္းသာရေသာ္လည္း ထို အၿဖစ္အပ်က္မ်ိဴးခံစားဖူး၍  offer မရသူမ်ားအတြက္ ကိုယ္ခ်င္းစာ စိတ္မေကာင္းအမွန္ပင္ ၿဖစ္မိပါသည္။ ကိုကိုၿခိ္မ္႔ ပထမတစ္ေခါက္ terminate လုပ္ခံရစဥ္က အၿမဲဖုန္းဆက္ အားေပးေသာသူသည္ ယခုတစ္ေခါက္တြင္ ေအာ္ဖာလက္တာမရခဲ႔ပါ။ သူကကံေကာင္းသည္မွာ သူ႔ အမ်ိဳးသမီးက အလုပ္လုပ္၍  ကိုယ္ေတြေလာက္မဆိုး၊ ေနသာထိုင္သာ အနည္းငယ္ရွိသည္ ဆိုရမည္။

ေကာ္ဖီဆိုင္ ဘာဆက္လုပ္မည္လဲ ....

ကိုကိုၿခိမ္႔ အလုပ္သြားေနရင္းၿဖင္႔ပင္ စံုစမ္းလက္စ ေကာ္ဖီဆိုင္ကေလးကိုလဲ ဆက္လက္ စံုစမ္း ေလ႔လာေနၾကဆဲၿဖစ္သည္။ အေၾကာင္းမွာ ကိုကိုၿခိမ္႔သည္ ယခုအလုပ္ကလဲ ဘယ္ေလာက္ ၿမဲမွာလဲ၊ ေသခ်ာေရရာ ဘာမွ မေၿပာႏိ္ူင္သည္႔ အေၿခအေနၿဖစ္ရာ ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးကို ဆက္ဖြင္႔ၾကမည္။ အန္တီဆြိမွ ဦးေဆာင္ကာ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္သူ (barista) တစ္ေယာက္၊ ခ်က္ၿပဳတ္သူ (chef) တစ္ေယာက္ငွါးကာ ကိုယ္က ဆိုင္ပိုင္ရွင္အေနၿဖင္႔၊  က်ရာ ကူညီလုပ္ရင္းၿဖင္႔ ၀င္ေငြမရလဲ ကိစၥမရွိ အေတြ႔အၾကံဳရေအာင္ယူမည္ဆိုကာ ဆက္ဖြင္႔မည္ စိတ္ကူးသည္။

chef က အလုပ္ထြက္ၿပီ ...

ေနာက္ဆံုးတစ္ေခါက္ ဆိုင္သြားၾကည္႔ၾကသည္႔ေန႔ကေတာ႔  ဆိုင္ပိတ္ခ်ိန္မိွဳ႔ ေအးေအးေဆးေဆးရွိလွသည္။ ကိုယ္ေမးလိုေသာ ေမးခြန္းမ်ားကို အၿပန္အလွန္ေမးကာ ဆိုင္ရွင္ႏွင္႔ စကားစၿမည္ေၿပာၾကသည္။ ဤတြင္ ဆိုင္ရွင္ထံမွ ယခုလုပ္ေနေသာ chef ေကာင္ေလးသည္ ဆိုင္ေရာင္းမည္ဆိုသည္ႏွင္႔ အလုပ္မွ ထြက္သြားၿပီဆိုသည္။ သူသည္ အလြန္ရွက္တတ္ရာ (very shy guy ဟုဆိုသည္)  အလုပ္ရွင္ အသစ္နွင္႔ မေနလိုဟု အေၾကာင္းၿပခ်က္ေပးသည္တဲ႔။ အန္တီဆြိတို႔လည္း အေတာ္အားေလ်ာ႔သြားသည္။ ကိုယ္ဖြင္႔မည္႔ဆိုင္သည္ သူတိုု႔ ေအာ္ဇီ အၿဖဴေတြဖက္ကၾကည္႔လွ်င္ ဆိုင္ပိုင္ရွင္ အသစ္က ေအရွန္းေတြ ၊ၿပီးေတာ႔ ... ရင္းႏွီးၿပီးသား အရင္လက္ေဟာင္းလူ တစ္ေယာက္မွမက်န္ေတာ႔၊ ဘယ္ရီစ္တာအသစ္၊ ခ်က္ဖ္ အသစ္နွင္႔ အားလံုးအသစ္ေတြ၊ ယခင္လက္ရာ မွီပါ႔မလား။ ေအရွန္ေတြက ယခင္လို ဆက္ဆံေရး အဆင္ေၿပပါ႔မလား ... စဥ္းစားမည္။ အဆံုးစြန္ ေအရွန္ဆိုင္ အားမေပးဆိုကာ ေနာက္ဆိုင္ ေၿပာင္းေသာက္တာမ်ိဴးလဲ ၿဖစ္ႏိူင္ပါသည္။

ေကာ္ဖီဆိုင္ အနာဂတ္ ဘာလဲ၊ ဘယ္လဲ ...

ေနာက္ၿပီး ေကာ္ဖီဆိုင္ဖြင္႔သူကလဲ တစ္ခါမွ အေတြ႔အၾကံဳရွိသူမဟုတ္၊ ေကာ္ဖီမွာလို႔မွ ေအာ္ဇီဘာသာစကားကိုပင္ ေကာင္းေကာင္းနားမလည္ေသာ

 ေအးရွန္းပိုင္ရွင္။ အစရွိသည္တို႔ကိုေတြးကာ အန္တီဆြိမွာ ေၾကာက္လာပါသည္။ သတၱိမရွိပါ။ မစြန္႔စားရဲပါ။ ထို႔အၿပင္ ေကာ္ဖီဆိုင္သည္ မနက္၆နာရီဆိုင္ဖြင္႔ဖို႔ အေရး မနက္၅နာရီ အိပ္ရာက ထလာရမည္။ ဂ်ဴဂ်ဴေလးကို ေက်ာင္းၾကိဳေက်ာင္းပို႔ child care ထားရမည္႔တာ၀န္၊ ဆိုင္မွာလည္း သန္႔ရွင္းေရးကအစ ေအာက္ေၿခသိမ္းလုပ္မွ ၀င္ေငြမရ၊ အေတြ႔အၾကံဳသာ ရႏိူင္ေသာအေၿခအေန ( ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ ၁၊ chef ၁ေယာက္ ငွါးပါက အလုပ္သမား စရိတ္ေထာင္းကာ အၿမတ္က်န္ဖို႔ မလြယ္ပါ)၊ ဆိုင္၏ တိုးတက္ႏိူင္မွုကို သံတယရွိလာသည္႔ အေၿခအေန၊ ကိုယ္႔လက္ထဲေရာက္မွ ဆိုင္က ဘယ္လိုအေၿခအေနၿဖစ္မည္လဲ ၾကိဳတင္မခန္႔မွန္းႏိူုင္သည္႔ အခ်က္၊  ေငြေတြအရင္းအႏွီးၾကီးၾကီးရင္းၿပီးမွ ဆိုင္ မေအာင္ၿမင္၍ မဖြင္႔လိုက ၿပန္ေရာင္းထြက္ဖို႕႔ရာ ခက္သည္႔ အေၿခအေန`၊ ေနာက္ဆံုးရသည္႕ေစ်းႏွင္႔ ေရာင္းလိုက္ရမည္႔ အေၿခအေနထိၿဖစ္ႏိူင္ရာ အားလံုးကို  တြက္ခ်က္၊ ဆန္းစစ္ၿပီး အန္တီဆြိမွာ ကိုိကုိၿခိ္မ္႔ကို ဆိုင္ဖြင္႔ဖို႔ကိစၥကို ၿပန္စဥ္းစားၾကရန္ တိုင္ပင္ၾကသည္။ ရင္းထားသည္႔ ေငြေၾကးအတြက္ အလြန္ risk မ်ားလြန္းသည္ဟု တြက္မိၾကသည္။

Risk မယူရဲေတာ႔ ...

ေနာက္ဆံုးေတာ risk မယူရဲသည္႔ အန္တီဆြိလည္း သူေငွးၿဖစ္မည္႔ ကံမပါလာေတာ႔ ေကာ္ဖီဆိုင္ ပိုင္ရွင္-အကူဘ၀မွ စိတ္ဒံုးဒံုးခ်ကာ ေကာ္ဖီဆိုင္က ရသေလာက္ ငါအၿပင္မွာရွာလည္း ရတာပဲ။. ေငြ တစ္သိန္းရင္းၿပီးေတာ႔ၿဖင္႔ ဒီေလာက္ေငြ ရွာဖို႔မလိုဟု စိတ္ပိုင္းၿဖတ္ကာ ေကာ္ဖီဆိုင္အလုပ္ ဤတြင္ ဓိ႒ိတံေလသည္။ အၿပင္တြင္ ဘာအလုပ္ေလးမ်ား ရႏိူင္ လုပ္ႏိူင္မည္လဲ စံုစမ္းသည္။ ဒီၾကားထဲ အလုပ္ေလွ်ာက္သည္႔ ၀က္ဘ္ဆိုက္ကေလးေတြ ၀င္ၾကည္႔ရင္း ကိုယ္႔အလုပ္ႏွင္႔ တိုက္ရိုက္နီးပါးတူေနသည္႔ အလုပ္ကေလးမ်ားလည္း ၾကံဳသလို လွမ္းေလွ်ာက္လိုက္ေသးသည္။

 Interview again ...

အလုပ္ကလည္း ေလွ်ာက္သည္ႏွင္႔ အင္တာဗ်ဴးေခၚသည္ခ်ည္းသာၿဖစ္သည္။ ထိုေန႔ကေလွ်ာက္ေသာအလုပ္သည္ ေအးဂ်င္႔ေနရာမွာ အင္တာဗ်ဴးသြားရမည္။ ကီလို ၃၀ေလာက္ေ၀းေသာ ၿမိဳ႔လည္ေခါင္ေနရာတစ္ခုၿဖစ္သည္။ အင္တာဗ်ဴးအတြက္ စာေတြၿပန္ဖတ္၊ ဘာသာစကားေၿပာအတြက္ အနည္းငယ္ၿပင္ဆင္၊ အ၀တ္အစားၿပင္ဆင္နွင္႔ အလုပ္အေတာ္ရွဳပ္သြားသည္။ အင္တာဗ်ဴးမွာေတာ႔ ေတာ္ေတာ္အားရပါသည္။  အင္တာဗ်ဴးသည္႔ေအးဂ်င္႔ကလည္း သေဘာက်ပံုရသည္။ သူ႔ကပ္စတန္မာဆီ CV က္ုိ ပို႔ေပးကာ ေနာက္ထပ္ အင္တာဗ်ဴး အတြက္ စီစဥ္ေပးမည္ဆိုသည္။ ကိုကိုၿခိမ္႔ေတာ႔ ေအာ္ဇီလိုေနရာမ်ိဳးမွာ အလုပ္တစ္ခါေလွ်ာက္တိုင္း အင္တာဗ်ဴးရေနေသာ သူ႔အမ်ိဳးသမီးကို အံ႔ၾသ၍သာေနပါသည္။

နိမ္႔က်သည္႔ ဘ၀ ...

အတိုၿခံဳးေၿပာရလွ်င္ အထက္ပါေအးဂ်င္႔ထံ စာေရးအက်ိဳးအေၾကာင္းေမးေသာ္လည္း CV ကို ပို႔ထားသည္။ customer မွ အေၾကာင္းမၿပန္ေသးဆိုကာ ယေန႔အခ်ိန္ထိ မည္သည္႔ ဆက္သြယ္မွဳမွ ထပ္မရခဲ႔ပါေပ။ အန္တီဆြိမွာကား စိတ္ဓာတ္က ပိုက်လာသည္။ ထစ္ကနဲရွိ ငါစကားေၿပာတာ အဆင္မေၿပလို႔လားဆိုကာ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို အထင္ေသးကာ ဒီတစ္သက္ ဒီေအးဂ်င္႔ေတြနဲ႔ ငါနဲ႔ေတာ႔ ဒီအတိုင္းၿပီးေတာ႔မယ္နဲ႔တူတယ္၊ အလုပ္ရဖို႔ေတာ႔႔ လမ္းမၿမင္ဘူး ... ဆိုကာ စိတ္ဓာတ္က်ကာ အင္ဂ်င္နီယာအလုပ္သာမက တၿခားၿဖစ္ႏိူင္ေခ် ဘာအလုပ္ေလးမ်ားရႏိူင္ေသးလဲ ၀ပ္ဘ္ဆိုက္ေတြထဲ ၀င္ၾကည္႔၊ သင္႔ေတာ္တာေလးေတြ႔ ဖုန္းဆက္ေမး။ ဟမ္မေလး အင္မတန္ ေအာက္တန္း ေနာက္တန္းက်လွေခ်တကား။ စလံုးမွာေနစဥ္က ကိုယ္ကားကိုယ္ေမာင္းကာ ရာထူးၿမင္႔ၿမင္႔၊ လစာၿမင္႔ၿမင္႔ၿဖင္႔ ကိုယ္႔ေဘာ႔စ္ကိုေတာင္ မေက်နပ္လွ်င္ ၿပန္ေဟာက္ႏိူင္သည္႔ အေၿခအေန၊  အိမ္မွာလဲ အကူနွင္႔ေက်ာ႔ေနေအာင္ ေနရေသာဘ၀မွ ဘာမဟုတ္သည္႔ အလုပ္ကေလး ရပါမည္႔အေၾကာင္း ဖုန္းဆက္ခါ ေအာက္တန္းက်က်ေမးေနရသည္႔ ဘ၀ေရာက္ေနၿပီတကား။ အေတာ္ေလး သံေ၀ဂ ရမိပါသည္။

စကၤာပူၿပန္မည္ေလာ ...

အန္တီဆြိ အလုပ္မ်ိဳးသည္ စကၤာပူမွာ အလြန္ေပါသည္။  အန္တီဆြိမွာ စကၤာပူ သံေယ်ာဇဥ္ မကုန္ရကား စကၤာပူမွ Jobsdb ႏွင္႔ Jobstreet ေတြမွ job alert ေတြ အပတ္စဥ္ဖတ္ၾကည္႔ေနရာ တစ္ခါတရံ စကၤာပူ ၿပန္ေၿပး အလုပ္ရွာခ်င္စိတ္ပင္ ေပါက္ပါသည္။ အႏွီ ၁၀ႏွစ္ေက်ာ္ အေတြ႔အၾကံဳႏွင္႔ ေတာ္ရံုလစာၿဖင္႔ရွာပါက အနည္းဆံုး တစ္လ-၂လအတြင္း အလုပ္ေသခ်ာေပါက္ ရႏိူင္ပါသည္။ သို႔ေပမဲ႔ ဂ်ဴဂ်ဴေလးပညာေရးက ဒီဖက္မွာ အေတာ္ကို အဆင္ေၿပရာ သမီးငဲ႔လို႔  ဟိုဖက္ၿပန္ေၿပာင္းဖို႔ရာေတာ႔ မၿဖစ္ႏိူင္။ ဒီဖက္မွာပဲ ၾကိဳးစားအလုပ္ရွာရန္သာ အေၿဖထြက္ပါသည္။

လာၿပန္ၿပီ အင္တာဗ်ဴး ...

အန္တီဆြိသည္ စိတ္ကလဲ အလြန္ၿမန္သည္။ စိတ္ကလဲၾကီးသည္။ လိုခ်င္တာကို ခုခ်က္ခ်င္းလိုခ်င္သည္၊ ရခ်င္သည္။ ေအာ္ဇီသည္ ေစာနက ေၿပာသလို အလုပ္တစ္ခုရဖို႔ ပံုမွန္ ၆လ-၁ႏွစ္ၾကာရာ ယခု ၂လေလာက္ေလးမွာ အလုပ္မရသည္ကို စိတ္ဓာတ္က က်ခ်င္သည္။ အလုပ္ေတြကေတာ႔ ေလွ်ာက္ၿမဲ။ ထိုေန႔က ေအးဂ်င္႔တစ္ေယာက္မွ ဖုန္းဆက္ေခၚၿပန္သည္။ ဒီတစ္ခါေတာ႔ အမ်ိဳးသမီးၿဖစ္သည္။ စစခ်င္း စကားေၿပာၾကၿပီး အမ်ိဳးသမီးမွာ ကိုယ္႔ရဲ႔ အသံကိုၾကားၿပီးကထဲက မႏွစ္ၿမိဳမွန္း သိသာေနသည္။ ေၿပာေနရင္းၿဖင္႔ medical product အေတြ႔အၾကံဳရွိလားေမးရာ ကိုယ္က အမွန္အတိုင္း လုပ္သက္ ၁၁နွစ္မွာ  ေနာက္ဆံုး ၂ႏွစ္ေလာက္ပဲ လုပ္ခဲ႔သည္ေၿပာမိရာ သူတို႔က medical product ကို ၈ႏွစ္ ႏွင္႔အထက္ အေတြ႔အၾကံဳရွိသူသာ လိုခ်င္ေၾကာင္းေၿပာကာ ဂြက္ကနဲဖံုးခ်သြားေလသတည္း။ အန္တီဆြိမွာေတာ႔ ဒီေအးဂ်င္႔ေတြနဲ႔ အင္တာဗ်ဳဴးေနသေရြ႔ ငါေတာ႔ ဒီတစ္သက္ အလုပ္မွ ရပါေတာ႔မလား။ ငါ႔ ရဲ႔ career ကို ဒီ language barrier ၿပသနာေလးနဲ႔ တစ္သက္လံုး စြန္႔လႊတ္လိုက္ရေတာ႔မွာလား၊ စိတ္ဓာတ္က ပိုက်လာသည္။

 အရင္က အိမ္ရွင္မ ဘ၀ၿဖင္႔ စိတ္ေအးလက္ေအးေနရာကေန ခုေတာ႔ အလုပ္လုပ္ရမည္ ဆိုကတည္းက ဘာအလုပ္ေလးပဲရရ လုပ္ခ်င္လာသည္။ ခုခ်ိန္မွာ မလုပ္လဲ ေနၿဖစ္ေပမဲ႔ အလုပ္က ရွာလက္စဆိုေတာ႔ အလုပ္လုပ္ခ်င္သည္႔ စိတ္မွာ တားမရေတာ႔ပါ။ cashier ပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ waiter ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ေငြအတြက္တစ္ခုတည္္းမဟုတ္၊ ဘာၿဖစ္ၿဖစ္၊ ဘာအေတြ႔အၾကံဳပဲရရ အလုပ္သာ လုပ္ခ်င္ေနေတာ႔သည္။ အင္ဂ်င္နီယာ အလုပ္ကိုေတာ႔ အေတာ္ စိတ္ကုန္ေနပါၿပီ။

Casual အလုပ္ဆိုၿပန္ေတာ႔လဲ ...

ကဲ ...အင္ဂ်င္နီယာအလုပ္လို ဦးေႏွာက္ေၿခာက္စရာမလို၊ ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါး casual ၊ part time ရရာ အလုပ္လုပ္မယ္ ဆိုၿပန္ေတာ႔လဲ အလုပ္ေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ သက္ဆိုင္ရာ certificate ေတြ၊ ဒီပလိုမာ လက္မွတ္ေတြ အၿပင္ အေတြ႔အၾကံဳတဲ႔ ခင္ဗ်။ အလုပ္ေတြက ေပါပါရဲ႔၊ လိုက္ၾကည္႔ေတာ႔ ဘာတစ္ခုမွ ကိုယ္နဲ႔ အၾကံဳးမ၀င္သည္႔ အလုပ္မ်ားသာၿဖစ္ေနပါေတာ႔သည္။ ေနာက္ၿပီး ဒီမွာ အလုပ္ေတြက net work ဆိုသည္႔ အသိမွတဆင္႔ အလုပ္ေခၚတာေတြမ်ားသည္။ ပံုမွန္အတိုင္း ေလွ်ာက္သူ အလုပ္ရဖို႔ အခြင္႔ အေရး အလြန္နည္းသည္။ အန္တီဆြိမွာ အဲဒီဖက္မွာေတာ႔ မာနက အလြန္ၾကီးသည္။ ဘယ္သူ႔ကိုေတာ႔ၿဖင္႔ အလုပ္ကေလး ရပါမဲ႔အေၾကာင္း အလုပ္ရွိရင္ ေၿပာပါဆိုတာမ်ိဳး ေအာက္က်သည္၊ နိမ္႔က်သည္ထင္ကာ မည္သူ႔ကိုမွ် မေၿပာခဲ႔ဖူးပါ။ အလုပ္ရွာေနသည္ကိုပင္ မသိေစခဲ႔ပါ။

အင္ဂ်င္နီယာအလုပ္ကေတာ႔ စိတ္ပ်က္ေပမဲ႔ တိုက္ဆိုင္တာေလးမ်ားရွိလွ်င္ ပစ္ၿမဲ။ ေလွ်ာက္ၿမဲ။

e-bay မွ on line shop...

ေနာက္စဥ္းစားမိတာေလးတစ္ခုက အန္တီဆြိက လက္မွဳအလုပ္ေလးမ်ား အလြန္၀ါသနာပါသည္။ အလြန္လဲ သင္လြယ္ တတ္လြယ္သည္ ထင္သည္။ အိမ္မွာ ယေန႔ေခတ္စားေနသည္႔ ခရစ္စတယ္၊ ဖန္စီ လည္ဆဲြ ပုတီးအလွေလးမ်ား၊ လက္ေကာက္ဆဲြၾကိဳးေလးမ်ား စိတ္ကူးဥာဏ္ ကြန္႔ၿမဴးႏိူင္သမွ်လုပ္ကာ အြန္လိုင္းမွာ ေရာင္းရင္ေကာ။ အြန္လိုင္းမွာ ebay ၿဖင္႔ business ေအာင္ၿမင္ေနသူေတြ ဒုနဲ႔ေဒး၊ ကိုယ္၀ါသနာပါရာ လက္မွဳပညာေလးလဲ လုပ္ခြင္႔ရမည္။ အိုးမကြာ အိမ္မကြာလဲ လုပ္ႏိူင္မည္။ Jewellery ေရာင္းသည္႔ online shopping ဆိုင္ေလးေတြ လိုက္ၾကည္႔ေတာ႔ ၿပထားသည္႔ ပစၥည္းေတြက ေစ်းကမေသး။ ဖန္စီ ေရာင္စံုလည္ဆဲြ တကံုးလွ်င္ လက္ရာ ေကာင္းလွ်င္၊ ဆိုင္နာမည္ရလာလွ်င္ ေဒၚလာ ၃-၄ ဆယ္ မွ ၁၀၀ အထိ ေစ်းရၾကသည္။ သူတို႔ကေတာ႔ နာမည္ၾကီး branded ဆိုင္မ်ားတြင္ၿဖစ္ပါသည္။ ထိုအြန္လိုင္းဆိုင္မ်ားကို အားက်ကာ စိတ္ကူးယဥ္ၿပန္ပါသည္။

online Jewellery ဆိုင္ အေကာင္အထည္ စေဖာ္ၿပီ ...

စိတ္ၿမန္ေသာ အန္တီဆြိသည္ ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္လင္းသည္ႏွင္႔ ဂ်ဴဂ်ဴေလးကို ေက်ာင္းပို႔မွ အၿပန္ Jewellery beads မ်ား၊  gems မ်ားေရာင္းေသာဆိုင္ကို ရွာကာ ကားတစ္စီးၿဖင္႔ ကရိယာ တန္ဆာပလာမ်ား၊ လိုအပ္သည္မ်ားကို သြား၀ယ္ပါေတာ႔သည္။ ကိုယ္ကလဲ အစကတည္းက ၀ါသနာပါရာ အိမ္ၿပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ပထမဆံုး လက္ၿဖစ္ ပုတီးကံုးေလးလုပ္ၾကည္႔ကာ ကိုယ္႔ဟာကို သေဘာက်ေနပါသည္။ ဇဲြနဘဲ ၾကီးလွေသာ အန္တီဆြိသည္ ဤအခ်ိန္တြင္ စိတ္က ပုတီးေစ႔မ်ား၊ ပုတီးကံုးမ်ားတြင္သာ စိတ္ေရာက္ေနပါသည္။  ထိုေန႔က ထမင္းဟင္းမ်ားလဲ မခ်က္ႏိူင္၊ ပုတီး ၂ကံုး အၿပီးသတ္လို႔ မိုးခ်ဳပ္မွ က်န္တာေတြ ဆက္လုပ္ႏိူင္ပါသည္။ ကိုကိုၿခိမ္႔မွလဲ မႏိူင္၍ သည္းခံေနရပါသည္။

အန္တီဆြိရဲ႔ လက္ရာ

လာၿပန္ၿပီလား အင္တာဗ်ဴး  ...

 ေနာက္ေန႔ ပုတီးေစ႔ေတြ မေလာက္၍ ဆိုင္တစ္ေခါက္သြားကာ ၀ယ္ရၿပန္ပါသည္။ ဒီတစ္ခါေတာ႔ နားဆဲြေလးေတြအတြက္ပါ လိုအပ္သည္မ်ားကို ၀ယ္ရန္ လိုက္ရွာေနစဥ္ အိပ္ထဲမွ တယ္လီဖုန္း ၿမည္လာသည္။ ကိုင္လိုက္ေတာ႔ အမ်ိဳးသမီးအငယ္ေလး တစ္ေယာက္အသံ၊ အင္တာဗ်ဴးအတြက္ appointment လုပ္ၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။ ဒီတစ္ခါေတာ႔ သူ႔ေၿပာသည္က ခါတိုင္းဖုန္းေခၚသူမ်ားလို သိပ္မၿမန္ပါ။ စကားေၿပာရတာ အဆင္ေၿပပါသည္။ သုိ႔ေပမဲ႔ ကိုယ္က ဆိုင္ထဲမွာဆိုေတာ႔ စိတ္ကလဲ ပုတီးေစ႔မ်ားထံတြင္ေရာက္ေနရာ သူ႔နဲ႔ အတိုခ်ံဳးသာ ေၿပာပါသည္။ မနက္ၿဖန္ မနက္ ၁၁ နာရီ အင္တာဗ်ဴးလာရမည္။ လိပ္စာကို email တြင္ ပို႔ထားသည္ဆိုသည္။ အန္တီဆြိသည္ တစ္ခါတစ္ရံ နားလည္ရ အလြန္ခက္သည္။ သူသည္ ဤအလုပ္ကိုလည္း ရလိမ္႔မည္ဟု ေမ်ွာ္လင္႔မထားသည္ၿဖစ္ရကား ခပ္ေပါ႔ေပါ႔ပင္ သေဘာထားေလသည္။ ေအးဂ်င္႔ေတြနဲ႔ ဗ်ဴးၿပီးရင္ ၿပဳတ္မွာပဲ ဆိုကာ စိတ္က ေလွ်ာ႔ထားသည္။

တစ္ေနကုန္ ပုတီးသီ ...

ကိုကိုၿခိမ္႔သည္ အန္တီဆြိကို multitask မရဟု အၿမဲစြတ္စဲြသည္။ အလုပ္တစ္ခုဆို တစ္ခုသာ စူးစူးစိုက္စိုက္လုပ္တတ္ေသာ အန္တီဆြိသည္ ေနာက္ေန႔အတြက္ ခ်ိန္းဆိုထားေသာ အင္တာဗ်ဴးကို အေရးမွပင္မလုပ္။ တစ္ေနကုန္ ပုတီး၂ကံုးၿပီးေအာင္ အသည္းအသန္ သီေနေလသည္။ ပုတီးေလးမ်ားၿပီးေတာ႔ ညေနဖက္ ဂ်ဴဂ်ဳ႔ကိုၾကိဳ၊ ညေနစာ ထမင္း၊ ဟင္းခ်က္ကာ ည မိုးခ်ဳပ္သြားသည္။ 

ညအိပ္ရာ၀င္ခါနီးမွ ကမန္းကတမ္း အင္တာဗ်ဴးေခၚထားသည္႔ email ေလးကို ၀င္ဖတ္ဖို႔ သတိရသည္။  ဒီတစ္ခါအင္တာဗ်ဴးက ထူးဆန္းသည္။ ယခင္လို ေအးဂ်င္႔ကုမဏီက ဟုတ္ဟန္မတူ၊ ကုမၸဏီနာမည္ကိုယ္တိုင္က production လုပ္သည္႔ ကုမၸဏီ။ technical ပိုင္းဆိုင္ရာ တစ္ခါတည္း ဗ်ဴးရေတာ႔မည္ထင္သည္။

 "ဟမ္မေလး..."  တကယ္တမ္း မနက္ၿဖန္အင္တာဗ်ဴး ေၿဖရမည္ဆိုမွ နဲနဲ ေၾကာက္လာသည္။ သူေမးတာေတြ မေၿဖႏိူင္ရင္ဒုကၡ၊ ရွက္ဖြယ္ေတြ ၿဖစ္ေတာ႔မည္။ မၿဖစ္ေသးပါဘူး လုပ္ဖူးတာေလးေတြ နဲနဲတီးမိ ေခါက္မိ သတိရေအာင္၊ အလုပ္မလုပ္ခဲ႔တာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ဆိုေတာ႔ technical terms အခ်ိဳ႔က ေမ႔ေနတတ္ရာ လုပ္သက္ ၁၀ႏွစ္ေက်ာ္ဆိုၿပီး ဒါေလးမွ ၿပန္မေၿပာႏိူင္လွ်င္ ရွက္ဖြယ္ၿဖစ္မည္ ဆိုကာ စာအနည္းငယ္ၿပန္ဖတ္သည္။ တကယ္႔မွ အနည္းငယ္။ ဖုတ္ပူမီးတိုက္ႏိူင္လွသည္။  ေနာက္ေတာ႔ personnel ဆိုင္ရာေမးခြန္းေလးေတြ၊ အင္တာဗ်ဴးမွာ ေမးေနက် ဘာအားနည္းခ်က္ရွိလည္း၊ ဘာအားသာခ်က္ရွိလည္း အစရွိသည္တို႔ ေရးထားတာေလးေတြ ၿပန္ဖတ္ေနသည္။

မနက္က် ကိုကိုၿခိမ္႔ကို ေၿပာသည္မွာ "ဆြိေလး အင္တာဗ်ဴးေတြကို အရမ္း ပရက္ရွာ မထားခ်င္ဘူး။ ရရင္လဲရ၊ မရရင္လဲေန ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါးပဲ.။ အနည္းဆံုး အေတြ႔အၾကံဳေတာ႔ရတယ္ဆိုၿပီးပဲ သြားတာေနာ္။ ဘာမွလဲ ေသခ်ာၿပန္မဖတ္ထားဘူး"ဟု အိမ္ကမထြက္ခင္ေလး ေၿပာလိုက္ေသးသည္။ ပရက္ရွာေတြ ေလ်ာ႔လို ေလ်ာ႔ၿငား။

(အပိုင္း (၃) ဆက္ပါမည္။)

အေနာနိမတ္စ္ေတြ အန္တီဆြိကို ကြန္႔မန္႔ေပးရင္  nick name ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ေအာက္က နာမည္ေလးေတြ ေရးေပးပါေနာ္ ... ဘာရယ္မဟုတ္ လာအားေပးတဲ႔ ပိတ္သတ္ကို နာမည္ေလးေတြ မွတ္ထားခ်င္လို႔ပါ။ ေက်းဇူးပါေနာ္။